Een RPG-forum gebaseerd op de Hongerspelen. Maak een personage aan voor een van de districten en doe mee aan de Hongerspelen!
 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

N

O

S

A

E

S

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

Personage van het seizoen
Milly Butterworth
Winnares 1e Spelen
Sage Malone
Winnares 2e Spelen
Madelynn Bristow
Winnares 3e Spelen
Solar Gbadamosi
Winnares 4e Spelen
Kasa Locklear

F

F

A

T

S

Admini
Cecilia Peak
Admini
Tyrell Peak
Moderator
Nike Foxglove
Moderator
Matthew Mills

S

T

I

D

E

R

C

© 2013 - 2015
De Hongerspelen RPG is ontworpen en gemaakt door de Adminies en is gebaseerd op de Hongerspelen trilogie van Suzanne Collins.

Deze skin is getest op
Google ChromeMozilla Firefox

Deel
 

 Knock Knock!

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Ikram Nasrallah
District 4
Ikram Nasrallah

PROFIELAantal berichten : 92
Registratiedatum : 21-10-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht:
Beroep:
Leeftijd:

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Knock Knock! | di okt 21, 2014 10:14 pm

De zon was nog maar net op en verlichtte de zee, die de zonnestralen vrolijk terugkaatsten. Licht scheen door het raam van Ikram, precies op haar bed. Het meisje zelf stond hier al naast. Ze was voor haar wekker wakker gemaakt door haar moeder, met de dringende mededeling om zich zo snel mogelijk klaar te maken. Er had een jonge moeder aan de bel getrokken vanwege een zieke baby en de moeder wist niet goed wat ze met het kindje aanmoest. Natuurlijk had Ikram meteen toegezegd en was ze, zoals het een goed persoon betaamt, uit bed gesprongen. Alles wees erop dat het een mooie, maar zeer koude dag dag zou worden. De wind was gedraaid en kwam vanaf land, wat vaak ofwel sneeuw ofwel een hoop kou met zich meebracht in dit waterige district. Maar tot nu toe waren er nog geen wolken, en Ikram hoopte voor de veiligheid van de mensen in District 4 dat het niet zou gaan sneeuwen.

Ze trok een lange rok aan, worstelde om een shirt over haar hoofd te trekken en eindigde met een dikke, grijze trui. Op gevoel, zoals ze altijd deed, draaide ze haar zwarte krullen in een knot en stak deze vast met een aantal haarspelden en een elastiek. Daarna deed ze haar kapje om en bevestigde ze haar hoofddoek, die ze moeiteloos vastspeldde. Ze vervolgde haar weg naar de hal, waar ze haar tas pakte die ze in de keuken vulde met de zalfjes, smeerseltjes, verbanden en gazen die ze nodig zou hebben vandaag. Eenmaal hiermee klaar, ging ze aan de tafel zitten en at ze in stilte crackers met kaas.
Haar moeder zat tegenover haar, druk bezig met het opschrijven van de adressen waar ze vandaag heen zouden gaan.
'We hebben op dit moment nog maar weinig afspraken en het is moeilijk om ze eerlijk te verdelen. Ik weet niet zeker of je vandaag nog wat te doen gaat hebben, want andere verzorgers die dit minder lang doen, hebben ook de ervaring nodig. Neem daarom ruim de tijd voor de baby zodat deze zeker weer beter wordt.' Ikram knikte en pakte het papier wat naar haar werd toegeschoven. Ze wierp er een blik op en wilde hem eigenlijk meteen in haar tas stoppen, toen haar iets opviel.
'Dit is niet in het gebied waar ik gewoonlijk mensen help.' Constateerde het meisje.
'Dat klopt.' Haar moeder glimlachte haar toe, 'We dachten dat je toe was aan wat anders.'

En zodoende was Ikram op deze koude ochtend op weg naar onbekend terrein. Ze was bekend met de route, want District 4 had geen moeilijk stratenplan om te onthouden, maar het was ongewoon en Ikram maakte zich zorgen dat ze misschien wel erg opviel. Haar lange jas wapperde achter haar aan terwijl ze in hoog tempo door de straten van het district liep en ze had een sjaal om haar nek geslagen die nu tot over haar neus reikte, zodat alleen haar ogen zichtbaar waren en ze haar hoofddoek niet opnieuw om hoefde te doen. Dat scheelde tijd en hoe meer tijd, hoe meer mensen ze kon helpen.

Tegen de tijd dat ze haar bestemming bereikte, werden de straten levendig. Iedereen was dik ingepakt en hoe langer ze buiten moesten zijn, hoe dikker de jassen en hoe meer lagen ze aanhadden. Ikram vond het een leuk gezicht. In het Initiatief was het altijd stil en rustig, terwijl het in de echte wereld altijd zo'n grote chaos was, met mensen die er allemaal anders uitzagen. Het was een indrukwekkend beeld en Ikram dacht er vaak over na, maar had besloten dat zij waarschijnlijk niet zo'n chaotisch leven kon leiden. De rust was fijn, en ook de zekerheid die ze had door het leven wat ze leidde was niet iets wat ze graag in zou ruilen voor de drukte. Gelukkig was dat ook niet waarom ze hier was. Ze was hier om iemand te helpen en bij die persoon stond ze nu voor de deur.

Althans, dat gokte ze. Er was maar één manier om erachter te komen, en dat was door aan te kloppen. Dus dat deed ze.
'Goedemorgen!' Riep Ikram voorzichtig richting de deur, nadat ze drie korte kloppen op de houten deur had gegeven, 'U had onze hulp gevraagd?'

((OFF: Esmae/Soot eerst laten posten, toestemming godmoding))
Terug naar boven Ga naar beneden
http://imetaltheworld.tumblr.com
Esmae Gardner
District 4
Esmae Gardner

PROFIELAantal berichten : 84
Registratiedatum : 15-08-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Visser
Leeftijd: 19

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | wo okt 22, 2014 11:17 pm

Seashells on the Seashore by gideonc, used under CC BY 2.0
Esmaeralda
Het mocht op het oog een mooie dag lijken, maar voor Esmae was niets minder waar. Nerveus en half in paniek ijsbeerde ze door de kamer. Ze was alleen met haar dochtertje, dat ziek in haar bedje lag. Ze was dik ingepakt, goed beschermd tegen de kou die heerste, maar het leek niet goed. Esmae was verschrikkelijk in dit soort situaties. Als het om haar zelf ging, kon ze het prima afhandelen, maar haar dochter? Ze had geen flauw idee wat ze nog kon doen om de koorts te verlichten of alle andere symptomen te behandelen. Ze had alle kennis die ze bezat toegepast, maar niets leek te werken. De vader van Cherise, Aric, zat nog op zee, iets wat Esmae eigenlijk alleen maar onzekerder maakte. Met dit weer was de zee wild en kon er van alles misgaan. Ze haatte het als ze niet wist wat ze moest doen.
Salome, de moeder van Esmae, had ook al alles gedaan wat ze kon, dus had ze geopperd om hulp te vragen aan het Initiatief. Ergens had dat Esmae een beetje bang gemaakt. Ze had verhalen gehoord over het Initiatief, maar vele waren niet geheel positief. Salome had haar, ondanks haar zachtaardige karakter, boos aangekeken en gesnauwd dat ze niet zo bekrompen moest zijn en zich niets aan moest trekken van vooroordelen. Esmae was te paniekerig om daar echt goed over na te kunnen denken, dus nam ze maar van haar moeder aan dat het goed was en had ze het Initiatief gevraagd om hulp.

De situatie van Cherise verbeterde niet en Esmae had besloten om niet te gaan werken vandaag. Ze zou het zichzelf nooit vergeven als er iets met haar dochter zou gebeuren, terwijl zij had besloten dat andere dingen belangrijker waren. Daarom waren haar schoonzusjes vandaag schelpen gaan zoeken en zouden ze een poging doen om te vissen, terwijl Esmae wachtte totdat het Initiatief van zich zou laten horen. Normaal gesproken was ze niet zo ongeduldig, maar vandaag leek alles tien keer langer te duren dan normaal. De zon die opkwam. De vis die droogde. De thee die maar niet wilde koken.  
De opluchting toen er eindelijk op de deur werd geklopt was niet met woorden te beschrijven. Esmae schrok een beetje van het plotse geluid, maar ze was zo blij dat er eindelijk iemand was om naar Cherise te kijken! “Ik kom eraan,” riep ze, terwijl ze zich naar de deur haastte om deze open te doen. Ze had geen flauw idee gehad van wie of wat er zou worden gestuurd, maar dit was zeker niet wat ze had verwacht. Of misschien eigenlijk ook wel. Ze kende de verhalen over het Initiatief en de hoofddoeken, maar van dichtbij was het toch wel een beetje vreemd. Zat dat niet heel vervelend? Kon ze zo alles wel goed zien? Voor ze het zelf doorhad was ze aan het staren en ze moest zichzelf dwingen om haar blik af te wenden, vooraleer ze de vrouwelijke persoon groette. “Hoi. Ik ben Esmae. Bedankt voor je komst. Mijn dochter Cherise is sinds gisteren erg ziek en ik heb alles geprobeerd wat ik weet, maar niets lijkt te helpen.” Tijdens het praten liet Esmae de persoon binnen, van wie ze niet goed kon inschatten wie ze was. Dankzij haar stem ging ze uit van een vrouw. Misschien droegen alleen vrouwen wel een hoofddoek, maar dat wist Esmae niet. Ze was totaal niet bekend met hoe het Initiatief in elkaar zat en wat ze wel wist waren, zoals haar moeder al had opgemerkt, waarschijnlijk vooroordelen. Ze was normaal gesproken best nieuwsgierig, maar dit was nooit echt iets wat eerder op haar pad was gekomen of haar had aangesproken. Tot nu dan. Nu had ze de neiging om allerlei vragen te gaan stellen, maar dan wel nadat het beter zou gaan met Cherise. Het moest beter gaan met Cherise. “Ze ligt daar,” wees Esmae, terwijl ze die kant op liep en haar dochter over haar wang aaide. Ze was erg warm. “Ik hoop dat je haar kunt helpen.”


OOC: Oké. Ik vind Ikram echt heel tof. En deze post werkte voor geen meter mee. Sawry.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ikram Nasrallah
District 4
Ikram Nasrallah

PROFIELAantal berichten : 92
Registratiedatum : 21-10-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht:
Beroep:
Leeftijd:

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | zo okt 26, 2014 11:37 pm

"Ik kom eraan!" Hoorde Ikram vanachter de deur vandaan komen, en niet snel daarna kon ze heel zacht voetstappen horen. De deur vloog open en er stond een meisje voor haar neus, nauwelijks ouder dan dat zij zelf was. Was het haar dochter, of was de zieke baby haar jongere zusje? Het kon allebei en Ikram wilde net gaan bedenken wat de grootste kanshebber was, toen ze merkte dat het meisje naar haar staarde. Ikram glimlachte - ondanks dat dat niet gezien kon worden door haar sjaal - en hield haar hoofd een beetje schuin vooraleer het meisje in de deuropening haar blik afwendde en zich voorstelde aan Ikram.
"Ik ben Esmae," Had het meisje - wat dus Esmae heette - gezegd. Ze liet Ikram binnen en deze knikte dankbaar. Kort daarna vertelde Esmae dat haar dochter erg ziek was. Ikram luisterde aandachtig naar het meisje, die zei dat ze al vanalles had geprobeerd.
"Zou je me misschien kunnen vertellen waar Cherise precies last van heeft?" Vroeg Ikram vriendelijk, terwijl ze haar sjaal afwikkelde en haar jas opendeed. "En, als je het niet erg vind, zou ik misschien ergens mijn jas op mogen hangen?"
"Jahoor, ga je gang! Er staat een kapstok naast de deur." Had het blonde meisje geantwoord, en na een glimlach en een 'bedankt!', liep Ikram naar de kapstok om haar spullen op te hangen. Intussen werd er verteld wat er precies met het kindje aan de hand was en toen Ikram terug de kamer inkwam, wees Esmae haar waar Cherise lag.

Het was nog maar een heel jong meisje, maar geen baby zoals haar was verteld. Dat scheelde, want baby's waren een stuk lastiger omdat ze - Ikram zou het nooit in deze woorden denken - vrij nutteloos waren. Peuters konden soms nog enigszins aangeven wat er mis was. Ikram legde haar hand op het voorhoofdje van Cherise.
"Ze voelt inderdaad erg warm," Concludeerde Ikram, "Ik denk dat ze een flinke griep heeft opgelopen. Gelukkig kan daar wel iets tegen worden gemaakt waardoor ze binnen de kortste keren opknapt!"

Ikram pakte haar tas en zette deze op de dichtstbijzijnde tafel. Ze stopte één van de punten van haar hoofddoek die los om haar heen was gaan hangen, in haar trui, want ze wilde niet ijdel of egoïstisch overkomen door om een speld en een spiegel te vragen. Daarbij was ze hier voor Cherise, en niet voor haar hoofddoek. Ze had nu gelukkig weer alle bewegingsvrijheid die ze nodig had om haar werk te doen en om het kleine meisje beter te maken.
"Esmae," Zei Ikram, terwijl ze een aantal potjes met kruiden en zalfjes op de tafel zette en ze bekeek zodat ze kon zien wat ze nog nodig had, "heb je heel misschien een bakje waar ik straks het medicijn in kan doen, zodat je dat kan gebruiken? Normaal hebben we zelf altijd iets van een bakje mee zodat we de hulpbehoevende niet tot last hoeven te zijn, maar ik ben bang dat ik dat ben verten. Mijn excuses voor mijn nalatigheid." Ze keek schuldig naar Esmae, daar ze niet wilde dat ze een slecht voorbeeld was van het Initiatief waardoor ze in een negatief licht kwamen te staan. Nu moest ze iemand die al helemaal in de rats zat vanwege haar zieke dochter, ook nog eens extra lastig vallen! Ikram hoopte met heel haar hart, dat Esmae het haar niet al te kwalijk zou nemen en haar zou vergeven om haar stommiteiten.

OOC: Godmoding met toestemming.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://imetaltheworld.tumblr.com
Esmae Gardner
District 4
Esmae Gardner

PROFIELAantal berichten : 84
Registratiedatum : 15-08-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Visser
Leeftijd: 19

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | wo nov 05, 2014 10:42 pm

Seashells on the Seashore by gideonc, used under CC BY 2.0
Esmaeralda
Bijna gefascineerd keek Esmae toe hoe het meisje haar hoofddoek afwikkelde, maar ze lette er nu beter op dat ze niet ging staren, dus antwoordde ze direct toen Ikram haar vroeg of ze haar jas mocht ophangen. Het meisje had echter een mooi gezicht, vond de blondine en het was jammer dat het zo verscholen ging achter een lap stof.
“Ze heeft koorts en ik denk dat ze last heeft van pijn,” antwoordde Esmae, terwijl het meisje haar jas ophing, met een gevoel van schuld dat ze haar dochter niet beter van dienst kon zijn. Normaal gesproken zou ze dan haar leeftijd de schuld geven – dat ze niet genoeg levenservaring had en een fout had gemaakt door überhaupt dit leven te willen. Sowieso leken vele mensen haar al vreemd te vinden of in ieder geval leken ze het in geen geval te begrijpen en dat was soms best moeilijk. In dit geval kon ze haar leeftijd niet de schuld geven, want het meisje dat haar kwam helpen leek niet ouder te zijn dan haar. Was ze dan gewoon een slechte moeder? Had ze het anders moeten aanpakken?

Samen met het meisje liep Esmae naar de plek waar Cherise lag. Het arme ding zag er heel zieligjes uit en Esmae moest de neiging om haar helemaal plat te knuffelen onderdrukken. Alsof het kleine meisje het niet al zwaar genoeg had. Het meisje van het Initiatief legde haar hand op Cherise’s hoofdje en concludeerde inderdaad dat ze erg warm aanvoelde. Esmae durfde echter opgelucht adem te halen, toen ze hoorde dat het waarschijnlijk toch gewoon om een flinke griep zou gaan en dat het meisje iets kon maken, zodat Cherise zich snel weer beter zou gaan voelen. “Dank je wel. Ik maakte me echt heel erge zorgen.”
Esmae keek geïnteresseerd toe, toen Ikram haar tas pakte en op tafel zette. Terwijl enkele potjes op tafel werden neergezet, vroeg het meisje om Esmae’s aandacht. De hoeveelheid potjes, zelfs al waren het er misschien niet eens zoveel, vond Esmae super interessant. Zelf had ze bij lange na niet zoveel kruiden of wat dan ook. Ze was dan ook een persoon die leefde van het verzamelen van schelpen en het vangen van vissen. Ze had overduidelijk haar school niet afgemaakt, zelfs al betwijfelde Esmae of ze daar ook maar iets had geleerd over dingen die in deze situatie van nut zouden zijn geweest. School was erg belangrijk en Esmae hoopte echt dat ze ervoor kon zorgen dat haar dochter een onbezorgde, leerzame jeugd zou kunnen hebben, maar door te werken en een volwassen leven te leiden, leerde je ook om heel snel op te groeien. Zeker met zo’n klein hummeltje. Je had geen keus – tenminste niet als je van plan was het juiste te doen.
“O, natuurlijk,” glimlachte Esmae, die meteen naar de keuken liep en in een kastje begon te graaien. Het meisje hield een heel verhaal en Esmae had allang een bakje gevonden, toen het meisje haar verhaal had afgerond. “Maak je geen zorgen, joh! Dat geeft toch helemaal niets,” antwoordde ze oprecht vriendelijk, terwijl ze het bakje naar Ikram bracht. Het meisje keek veel te schuldig en Esmae was haar juist zo dankbaar dat ze hier was om te helpen, dat ze het niet kon uitstaan dat het meisje het zichzelf kwalijk leek te nemen dat ze een simpel bakje, dat iedereen hoogstwaarschijnlijk wel in de kast had liggen, vergeten was. “Is deze goed? Heb je misschien nog iets nodig of kan ik verder nog van nut zijn? Wil je misschien iets te drinken, trouwens?”  

OOC: RPG-NaNo 2: +593 = 1803
Terug naar boven Ga naar beneden
Ikram Nasrallah
District 4
Ikram Nasrallah

PROFIELAantal berichten : 92
Registratiedatum : 21-10-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht:
Beroep:
Leeftijd:

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | vr nov 07, 2014 12:27 am

Koorts en pijn. De jonge moeder had het bij het rechte eind gehad, want het kindje was bloedheet. Of ze pijn had, was moeilijk te zeggen, maar vaak hadden mensen met hoge koorts spierpijn in hun hele lichaam. Ikram had nooit helemaal begrepen hoe dat kwam - iets met het immuunsysteem en witte bloedcellen en lymfklieren, maar waarom er dan spierpijn aan te pas kwam? Het was niet geheel logisch volgens haar. Punt was dat het niet aan haar was om te bepalen of iets wel of niet logisch was en het ook niet aan haar was om meer te willen leren dan nodig was. Ze wilde dat echter graag wel, maar District 4 was nou eenmaal een vissersdistrict en niet een medisch district. Toch hoopte Ikram dat er ooit een medisch district uit de grond zou worden gestampt, misschien ooit wanneer de grenzen tussen de districten open gingen, zodat ze daar heen zou kunnen om meer te leren en meer mensen te helpen. Misschien moest ze dat argument sowieso maar eens gebruiken om vaker haar boeken te mogen aanwenden. Zolang het voor de mensen was en niet voor haarzelf, was er een hoop goed binnen het Initiatief.

"Geen dank, ik doe het graag! Ik hoop dat je je snel minder zorgen maakt. Ik weet zeker dat het helemaal goed gaat komen met haar!" Ikram glimlachte naar Esmae alvorens ze begon met het uitpakken van haar spullen en ze erachter kwam dat ze het potje was vergeten.
"Oh natuurlijk," had Esmae geantwoord en terwijl Ikram zich nog aan het verontschuldigen was over haar onoplettendheid en de extra moeite die haar fout nu kostte, was Esmae alweer terug uit de keuken met een bakje waarin Ikram alles kon mengen.
"Die is perfect," zei Ikram oprecht, toen aan haar werd gevraagd of het bakje goed was. Het voelde alsof Ikram iets terug moest doen om het meisje te bedanken voor haar hulp, al had ze geen idee wat ze zou moeten doen. Ze kwam hier om haar hulp aan te bieden en voor zover Ikram kon zien, was Esmae al zo dankbaar dat ze überhaupt was gekomen, dat ze zonder enige moeite alles zou doen wat Ikram zou vragen. Dat was een raar idee voor haar, aangezien het meisje niet bij het Initiatief zat en het voor Ikram ongewoon was dat mensen zelf van alles voor háár wilde doen. Ze was slechts een klein aandeel in een gigantisch geheel en Ikram stelde haar leven in het teken van mensen helpen en dienen en net zoals iedereen in het Initiatief, vond ze het enorm moeilijk om dingen van anderen te accepteren - voor haar gevoel was ze dat niet waard en ze mensen absoluut niet tot last zijn. Maar aan de andere kant, zou ze hen ook tot last zijn en hen misschien zelfs kwetsen als ze hun aanbod af zou wijzen.

Dat zorgde er dan ook voor dat de volgende vragen van Esmae heel moeilijk te beantwoorden waren, zelfs al waren het de meest simpele vragen die er gesteld konden worden.
"Ik ben hier voor jou, dus je hoeft zelf natuurlijk niets te doen. Ik vind het al heel erg dat ik je om een bakje moest vragen, terwijl je met je hoofd waarschijnlijk bij je dochtertje zit. Maar, als je dat wil, kan ik je wel laten zien hoe je dit moet maken zodat je misschien een volgende keer als Cherise - of jij zelf, of iemand anders - ziek is, hen misschien zelf kan helpen." Ikram stopte even met praten, en vervolgde toen snel, "Niet dat ik je niet wil helpen hoor! Want dat doe ik graag!" Een rode kleur steeg op vanaf de nek van Ikram en al gauw had ze een rode kleur op haar wangen van schaamte. Wat was ze toch klunzig bezig! Ze praatte veel te veel en dat was absoluut niet de bedoeling, want ze hoorde alleen te praten als haar iets werd gevraagd en dat was niet echt het geval. Maar ze zei zulke stomme dingen dat ze zichzelf wel moest verbeteren, daar ze niet de indruk wilde wekken dat Ikram Esmae niet wilde helpen. Het was heel wat anders om eens in de buurt van een vrij leeftijdsgenootje te komen. Over het algemeen waren de meeste mensen die Ikram behandelde oudere mensen, of vissers die een haak in hun wang hadden gekregen of waren gebeten door een flinke vis. Ze had slechts enkele keren een klein meisje behandeld, al had ze natuurlijk wel andere mensen uit het Initiatief mogen observeren terwijl zij hun werk deden. Dat ze nu dus dingen aan het doen was die ze normaal niet deed, maakte dit tot een spannende onderneming, en dat merkte Ikram aan alles.

Het drong pas na wat gepeins over haar afschuwelijke hulp van vandaag door dat Esmae haar ook nog iets had gevraagd, en dat ze daar nog geen antwoord op had gegeven. Of ze wat te drinken wilde. Ja, dat wilde ze wel, maar kon ze dat wel aannemen? Ze was hier immers niet voor zichzelf en ze wilde Esmae niet tot last zijn, maar aan de andere kant kreeg ze het aangeboden. Dat was toch weer anders dan wanneer ze er zelf om zou vragen, nietwaar? Maar hield dat in dat ze ja mocht zeggen? Ikram kon zich niet herinneren dat één van haar andere patiënten haar ooit iets had aangeboden - al kon dat ook te maken hebben met het feit dat ze eigenlijk nooit bij mensen thuis kwam. De laatste keer dat ze dat deed, lag haar patiënt op sterven. Dat was niet echt een positie om iemand iets te drinken aan te bieden. Ze kon zich echter niet herinneren wat er werd gezegd over iets aannemen als er iets werd aangeboden, dus deed ze beroep op haar gezonde verstand. Wat deden de mensen van het Initiatief als een ander lid hen iets aanbood?
"Als het niet al te veel moeite is, dan graag," Glimlachte ze ietwat onzeker naar het meisje, terwijl ze met een half oog naar haar handen keek die vrijwel automatisch bezig waren met het afmeten van de kruiden en bessen die ze nodig had. Ze gooide ze in de vijzel die ze had meegenomen, maar wachtte nog even op het meisje haar antwoord of ze mee wilde kijken of niet, voordat ze zou beginnen met het maken van het mengsel om Cherise beter te maken


Nano part 7 - 1.069 woorden
Terug naar boven Ga naar beneden
http://imetaltheworld.tumblr.com
Esmae Gardner
District 4
Esmae Gardner

PROFIELAantal berichten : 84
Registratiedatum : 15-08-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Visser
Leeftijd: 19

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | wo nov 19, 2014 12:11 am

Seashells on the Seashore by gideonc, used under CC BY 2.0
Esmaeralda
Esmae lachte vriendelijk naar het behulpzame meisje dat ze erg aardig over vond komen. Ze was heel blij om te horen dat ze geloofde dat alles goed zou komen met haar dochtertje. Ze was eerder deze dag echt behoorlijk in paniek geweest en hoewel ze zichzelf nu weer een beetje onder controle had, was het toch fijn om iemand deze woorden uit te horen spreken. Esmae vond het meisje dat haar hulp aanbood niet het type om tegen haar te liegen. Ze leek sowieso al veel te politiek correct, dat het bijna een beetje onnatuurlijk voelde. Of in ieder geval vreemd. Misschien was ze wel gewoon heel goed opgevoed en zou Esmae het heel normaal moeten vinden, maar dat was dus niet het geval. Misschien moest ze er wel een voorbeeld aan nemen. Ze had immers zelf een kindje om groot te brengen en hoewel ze in principe tevreden was met hoe ze zelf was opgevoed, was het toch iets om over na te denken. Haar moeder was immers een alleenstaande moeder geweest. Dat moest moeilijk zijn geweest en het kon zijn dat er dingen waren die toch beter anders gedaan konden worden. Nu was de situatie sowieso al anders natuurlijk, gezien Esmae gelukkig getrouwd was en Aric zijn eigen opvoeding ook toepaste, maar alsnog mochten ze er niet te makkelijk over denken. Het was belangrijk voor Esmae dat haar dochtertje een lief, zorgzaam en goed opgevoed meisje zou worden. Ze wilde, misschien wel iets te graag, bewijzen dat ze niet faalde als moeder, ondanks dat ze misschien nog jong was.

Geduldig wachtte Esmae op antwoord. Ze wilde graag kunnen helpen. Misschien maakte ze het dan wel moeilijker voor Ikram, van wie Esmae nog steeds niet wist dat ze zo heette, om het kleine meisje te helpen. Ze wilde natuurlijk niet in de weg lopen, maar het zou fijn zijn als ze van dat nutteloze gevoel af kon komen. Een bakje aanbieden was in geen geval genoeg om dat te doen.
Het feit dat Ikram zei dat ze niets hoefde te doen en met name dat ze het al erg vond dat ze om een bakje moest vragen, vond Esmae best een beetje raar. Dat maakte toch helemaal niet uit? Het was waar dat ze met haar gedachten bij Cherise zat, maar dat betekende niet dat ze oncapabel was om te kunnen helpen. Ze wilde daardoor juist graag helpen!
“En daar ben ik dankbaar voor,” glimlachte Esmae, toen Ikram stopte met praten en enigszins leek te verkleuren. De jonge moeder zag het, maar voelde zich meteen ook schuldig dat ze het degene die haar zo graag wilde helpen klaarblijkelijk heel moeilijk maakte. “Maak je geen zorgen. Ik wil graag helpen. Cherise is immers mijn dochter. Ik wil haar alles kunnen geven wat ze nodig heeft, vooral qua verzorging.” Ze zuchtte even, terwijl ze een vluchtige blik op haar dochter wierp. “Mensen denken zo vaak dat ik te jong ben om een goede moeder te zijn. Ik wil ze graag het tegendeel bewijzen.”

Terwijl Esmae ging kijken hoe het met Cherise was, gaf het Initiatiefmeisje antwoord op haar vraag of ze drinken wilde. Terwijl Esmae resoluut weer naar de keuken liep, toen het meisje haar antwoord had gegeven, zag ze dat zij inmiddels bezig was met allerlei kruiden en spulletjes die zouden helpen om Cherise beter te maken. Zo snel mogelijk vulde ze een ketel met water, die ze op het vuur zette. Die zou wel laten weten wanneer het water kookte, dus pakte ze alvast twee theeglazen en een doosje met verschillende smaken thee. “Hoewel ik graag wil helpen, mag je natuurlijk wel alvast beginnen. Het zou oneerlijk zijn als Cherise langer ziek is, omdat ik traag ben. Zou je me misschien wel kunnen vertellen wat je precies doet? ” Ze lachte een beetje verontschuldigend. Ze was waarschijnlijk belachelijk aan het doen en ontzettend vervelend aan het zijn voor het meisje, maar ze kon het niet helpen. Ze was niet goed in dit soort situaties. Ze hield er niet van niet precies te weten wat ze moest doen.  
Terwijl ze niet veel later twee glazen met heet water op tafel neerzette en terugliep naar de keuken om het doosje met thee te pakken, wendde ze zich weer tot het meisje. Toen die niet sprak, besloot ze een vraag te stellen, hopend dat ze dat niet al te vervelend vond. Ze was immers aan het werk. “Hoe heet je eigenlijk? Je hebt je nog niet voorgesteld.” Het was niet haar bedoeling om het meisje een rotgevoel te bezorgen, dus glimlachte Esmae, ten teken dat ze het niet erg vond. “En hier,” zei ze vriendelijk, terwijl ze een glas naar het meisje schoof en het theedoosje opende, “kies maar wat je lekker vindt.”


OOC: RPG-NaNo 14: +791 = 11.104 woorden
Terug naar boven Ga naar beneden
Ikram Nasrallah
District 4
Ikram Nasrallah

PROFIELAantal berichten : 92
Registratiedatum : 21-10-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht:
Beroep:
Leeftijd:

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | wo nov 26, 2014 1:58 am

"Maak je geen zorgen," Esmae leek haar uiterste best te doen om Ikram gerust te stellen, al had deze het erg moeilijk ermee. Ze wilde alles juist meteen goed doen en geen last zijn, ondanks dat er vast en zeker genoeg hulpbehoevende mensen waren die maar al te graag wilden helpen. Ze was echter maar zelden buiten haar eigen terrein geweest en had voornamelijk havenlieden op hun werk geholpen. Ze was nu bij iemand thuis, voor het eerst, en dat was toch wel een beetje eng. Het was onbekend terrein voor haar en hoewel ze zich zo goed mogelijk had proberen voor te bereiden, was het toch niet helemaal gelukt. Ikram baalde daar lichtelijk van. Ze wilde haar naam wel eer aandoen. Toch voelden de woorden die Esmae sprak goed, en het luchtte haar weldegelijk op.

"Mensen denken zo vaak dat ik te jong ben om een goede moeder te zijn. Ik wil ze graag het tegendel bewijzen." Ikram stopte met het reorganiseren van de potjes, die ze in de volgorde waarin ze ze zou gebruiken had gezet zodat ze snel kon laten zien wat ze precies in het mengsel zou gooien. Ze keek op naar het vrije meisje, ietwat verbaasd dat ze zoiets vertrouwelijks zei. Ikram vond het altijd fijn als iemand haar in vertrouwen nam, iets wat zelden gebeurde omdat mensen uit het Initiatief over het algemeen hun problemen niet met anderen wilde delen voor het geval dat egoïstisch leek. Dat een vrij meisje dat ze pas kort kende al zoiets tegen haar zei, verbaasde haar, maar het gaf haar ook zeer zeker een egoboost.
"Als ik zo vrij mag zijn," begon Ikram aarzelend, met haar handen nu afwezig frummelend aan de onderste punt van haar hoofddoek. Ze was niet gewend om haar mening over zoiets te geven. Dit keer had ze echter het gevoel alsof ze dit moest doen en ze hoopte dan ook maar dat ze het goed had. "Ik denk dat je een uitstekende moeder bent. Je bent zeker nog jong, maar leeftijd zegt niets over de capaciteiten van een mens." Ikram glimlachte naar Esmae, die ondertussen water op was gaan zetten. Ze was er niet zeker van of ze het zou zien, want om te blijven glimlachen terwijl die persoon misschien niet keek was raar. "Feit is wel dat je, op het moment dat je niet wist wat je moet doen, je een goede keuze nam door hulp in te schakelen in plaats van zelf aan te modderen. En ik vind ook dat Cherise er naar omstandigheden goed uitziet. En zolang je gelukkig met haar bent en haar gelukkig maakt, dan lijk je me al een betere moeder dan veel andere mensen die ouder zijn dan jij."

Esmae had aangegeven dat Ikram al mocht beginnen als ze dat wilde, omdat ze niet wilde dat Cherise langer ziek bleef dan nodig. Ikram vond dat een goede gedachte, al vond ze dat het meisje misschien iets te streng voor zichzelf was. Die twee minuten zouden niet veel uitmaken in de belevingswereld van Cherise, maar Ikram gaf haar natuurlijk wel gelijk. Het was niet nodig om iemand niet te helpen als deze wel geholpen kon worden, en zo geschiedde het dus ook. Esmae had wel gevraagd of Ikram haar, terwijl zij thee aan het zetten was, kon vertellen wat ze deed.
"Natuurlijk!" Had Ikram geantwoord. Ze had de potjes van de deksels gehaald en rook aan de eerste twee potjes om er zeker van te zijn of ze toch wel in de goede volgorde staan.
"In de meeste situaties zou ik bij een jong kind als Cherise een zalfje maken," begon Ikram. Ze wilde zo duidelijk mogelijk vertellen wat ze deed en waarom. Dat was voor haarzelf altijd de fijnste manier om iets op te pikken en het leek erop alsof Esmae geen problemen had met extra informatie als het om haar dochter ging. "Zalfjes kunnen echter alleen bij uitwendige dingen als uitslag of schrammen gebruikt worden. Bij Cherise zit het probleem , het virus dus , aan de binnenkant. Ik vind haar nog te jong om haar pillen te geven, dus ik maak een kruidenmengsel waar je thee van kunt zetten. Als je haar hier elke dag een halve tot een hele kop thee van laat drinken, moet het binnen een week helemaal over zijn. De thee mag natuurlijk koud zijn, en als je na drie dagen nog geen verschil merkt, trek dan vooral even aan de bel."

Esmae kwam aangelopen met twee glazen heet water en bracht daarna nog een doosje met verschillende soorten thee. Ikram rook de geur van verschillende soorten thee uit het doosje en vond het heerlijk. Het was zonde geweest als ze dit af had geslagen. Wie wist hoe lang het ging duren voordat ze weer thee zou kunnen drinken.
"Hoe heet je eigenlijk? Je hebt je nog niet voorgesteld." Ietwat verbaasd keek Ikram naar Esmae. Ze had niet verwacht dat haar naam het meisje had geïnteresseerd. De meeste mensen van het Initiatief kende elkaars namen wel, maar dat was puur en alleen omdat ze samen leefden. Het was niet gebruikelijk, of in ieder geval niet voor een jong persoon als Ikram, om zich voor te hoeven stellen. In de haven gaf niemand er veel om, zolang ze maar aardig was en goed hielp. Daarbij was ze makkelijk te herkennen met haar hoofddoek en bedekkende kleding, en eventueel met een vishengel in haar hand.
"Ik heet Ikram Nasrallah." Ze was nog steeds een beetje uit het veld geslagen door de onverwachte vraag en hoopte maar dat Esmae haar maar niet al te raar vond door de ietwat aparte reacties van Ikram op een vrij persoon.
Ikram nam dankbaar gebruik van het aanbod om een smaak thee uit te kiezen en heel even speurde ze door het doosje om te kijken welke smaken Esmae had. Uiteindelijk koos Ikram voor zoethout - een smaak die ze als klein meisje altijd erg lekker had gevonden. Op de één of andere manier had het Initiatief ooit besloten dat thee te veel opschmuk had en sindsdien was het eigenlijk niet meer toegestaan om nog thee te maken. Dat werd soms nog wel gedaan, aangezien veel mensen het niet eens waren met de regel en thee bovendien ontzettend voordelig was. Toch was het alweer een halfjaar geleden dat Ikram voor het laatst een slok thee had kunnen nemen en toen ze de warmte van het glas haar handen voelde verwarmen, was ze vastberaden thee weer te introduceren in het Inititatief. Zeker met deze lage temperaturen was thee erg fijn. Ikram zette het glas weer naast haar zodat het even kon afkoelen, en bedankte Esmae voor haar gastvrijheid.
"Zal ik je dan nu laten zien hoe het mengsel gemaakt wordt?"

Nano part 16 - 1.122 woorden
Terug naar boven Ga naar beneden
http://imetaltheworld.tumblr.com
Esmae Gardner
District 4
Esmae Gardner

PROFIELAantal berichten : 84
Registratiedatum : 15-08-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Visser
Leeftijd: 19

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | vr nov 28, 2014 12:21 am

Seashells on the Seashore by gideonc, used under CC BY 2.0
Esmaeralda
Een beetje beschaamd glimlachte Esmae naar haar leeftijdsgenootje, toen ze had gezegd dat ze wilde laten zien dat ze een goede moeder was. Sommige mensen leken haar al een slechte moeder te vinden, alleen omdat ze op zo’n jonge leeftijd moeder was geworden. Ze had toen slimmer en verstandiger moeten zijn, zodat ze de zwangerschap had kunnen voorkomen, dus kon ze nu geen goede moeder zijn. Net alsof ze niet hadden geprobeerd het te voorkomen… Maar hé, het was nu eenmaal gebeurd en Esmae was zielsgelukkig met haar dochter en was hartstikke blij dat het was gebeurd. Ze kon zich een leven zonder het kleine meisje onmogelijk voorstellen. De reactie van het meisje was echter hartverwarmend en Esmae glimlachte dankbaar. “Dankjewel.”

Vervolgens begonnen ze daadwerkelijk met de kruiden en alles en Esmae deed haar best om zo goed mogelijk op te letten om alles te begrijpen. Zalfjes waren handig voor uitwendige problemen, pillen en kruidenmengsels voor inwendige problemen. Een halve tot een hele kop thee. In stilte herhaalde Esmae alles wat het andere meisje zei in haar hoofd. Ze knikte, gelovend dat ze alles begrepen had. “Drie dagen, dus… Oké,” antwoordde ze geconcentreerd.
Nadat ze zich weer bij het Initiatiefmeisje had gevoegd en haar naar haar naam had gevraagd, kreeg ze eindelijk te horen hoe het meisje heette. “Ik heet Ikram Nasrallah,” zei ze en Esmae herhaalde ook dit, bang dat ze het anders zou vergeten en hopend dat ze het goed uit zou spreken. “Wat een mooie naam,” glimlachte ze toen echter. “Die hoor je niet vaak.”
Esmae vond Ikram erg aardig en om eerlijk te zijn was ze tevens heel nieuwsgierig naar Ikrams leven en wat het Initiatief nou precies inhield, want het meisje kwam wel een beetje anders op Esmae over dan ze gewend was. Dingen die zij normaal achtte leek Ikram helemaal niet vanzelfsprekend te vinden en ze was best benieuwd naar hoe dat kwam. Ze leek het meisje echter al zoveel vragen te stellen, en ze wilde het meisje niet laten denken dat ze vreemd was, dus hield ze vooralsnog haar mond en knikte ze enthousiast toen het meisje voorstelde om te beginnen met het maken van het mengsel. “Graag.”


OOC: RPG-NaNo 25: +365 = 21.802 woorden
Terug naar boven Ga naar beneden
Ikram Nasrallah
District 4
Ikram Nasrallah

PROFIELAantal berichten : 92
Registratiedatum : 21-10-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht:
Beroep:
Leeftijd:

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | vr nov 28, 2014 2:34 am

Ikram hoorde Esmae haar naam zachtjes herhalen en het vleide Ikram dat Esmae haar moeite deed om haar naam te onthouden. Esmae complimenteerde Ikram met haar naam - iets wat ze voor het allereerst in haar leven hoorde - wat Ikram een glimlacht ontlokte. Ze had er nooit bij stilgestaan dat iemand haar naam mooi zou kunnen vinden. Niet veel mensen op school wisten hoe ze heette - de meesten verwezen naar haar als het Initiatiefmeisje of als iets wat te maken had met haar hoofddoek. Het deerde Ikram niet erg, want ze droeg haar hoofddoek met een reden en deed dit toch ook met trots. Het was haar eigen keuze en als mensen het daardoor grappig vonden om haar zakdoek of visnet te noemen (dit was een uiterst onlogische naam, had Ikram meerdere malen tegen mensen gezegd die haar visnet hadden genoemd, want visnetten waren gemaakt van touwachtige materialen en waren open, terwijl haar hoofddoek gemaakt was van stof en haar haar geheel bedekte), dan moesten ze dat zelf maar weten. Het was echter toch ook wel eens leuk om wat positiefs te horen en het bracht Ikram een beetje in verlegenheid.
"Dankjewel!" Mompelde ze ietwat opgelaten toen Esmae ook nog eens had gezegd dat haar naam niet vaak voorkwam. "De namen van de mensen van het Initiatief zijn meestal namen die uit een bepaald deel van de wereld kwamen vroeger. Blijkbaar stammen we af van mensen uit het Midden-Oosten, maar ik weet niet precies wat dat betekent helaas. Ik weet niet zeker of dat nog bestaat zelfs." Ze haalde eventjes haar schouders op en voelde zich een beetje vreemd omdat ze zomaar informatie over zichzelf had gegeven waar niet om werd gevraagd. Ikram had echter het idee gehad dat Esmae zo'n nutteloos feitje wel leuk zou vinden. Ze zou er in ieder geval snel genoeg achter komen of ze het goed had.

Toen Esmae "Graag." Had geantwoord op de vraag van Ikram, was het tijd om te beginnen. Ze viste een theelepeltje uit haar tas en pakte het eerste potje.
"Dit is tijm," begon Ikram. "Tijm zorgt ervoor dat je minder hoest en beter kunt ademhalen. Deze is nu optioneel, omdat Cherise niet echt benauwd klonk. Ik doe meer voor de zekerheid en ik geef ook maar een klein beetje." Ikram deed een klein beetje op het lepeltje en gooide het in de vijzel. "Daarna een theelepeltje kaneel tegen de koorts," en ze voegde de daad bij het woord, ","twee lepeltjes groene thee en een lepeltje van de tea tree, die allebei werken tegen virussen en bacteriën," ze deed twee theelepeltjes met groene thee en ééntje met de andere. Tea tree was een belachelijke naam, maar de officiële naam was zodanig moeilijk dat ze het idee had dat Esmae het anders meteen zou vergeten. "En ik gooi er ook nog een kruidnagel bij, want die is ook heel effectief tegen griep." Ze viste er eentje uit het potje en gooide deze in de vijzel. Daarna begon ze de kruiden te pletten en binnen de kortste keren had ze een fijn geheel van alle ingrediënten. "Mocht Cherise het nou heel vies vinden, want ik heb eigenlijk geen idee hoe het smaakt, dan kan je er suiker ingooien als je dat hebt. Je kan ook gewoon één van de kruiden pakken, maar dan zal het wel langer duren voordat ze weer helemaal fit is."

Nano part 18 - 564 woorden
Terug naar boven Ga naar beneden
http://imetaltheworld.tumblr.com
Esmae Gardner
District 4
Esmae Gardner

PROFIELAantal berichten : 84
Registratiedatum : 15-08-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Visser
Leeftijd: 19

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | zo nov 30, 2014 5:59 pm

Seashells on the Seashore by gideonc, used under CC BY 2.0
Esmaeralda
Het was bijna belachelijk hoe dankbaar iemand kon worden als ze een complimentje kregen, maar ook hoe ongemakkelijk mensen er zich bij konden voelen. Soms voelde Esmae zich bijna schuldig dat ze iemand complimenteerde. Ze hield wel van die bescheidenheid, maar bij Ikram had ze meer het gevoel alsof ze het gewoon echt niet gewend was, en dat terwijl ze slim overkwam en bovendien vriendelijk en goedgemanierd. Kreeg  ze ondanks dat thuis nooit complimentjes van haar ouders of andere familieleden? Of van haar andere klanten? Ze vond het nog altijd moeilijk om een beeld te vormen van Ikrams leven, want ze had geen idee hoe het Initiatief in elkaar zat, maar gebaseerd op Ikrams gedrag had ze het idee dat er toch best wel een groot verschil was.
Esmae glimlachte, toen Ikram ineens spontaan begon te vertellen over de herkomst van het Initiatief. Ze had zelf in eerste instantie een heel negatief gevoel gehad bij het Initiatief, wat waarschijnlijk kwam omdat ze er zo weinig van wist, dus ze vond het heel leuk om er nu iets over te horen. “Het Midden-Oosten?”, vroeg Esmae, maar het zei haar helaas ook weinig. “Ik zou het ook niet weten. Het klinkt echter als een fijne plek, maar gezien het Initiatief zo goed is voor mensen, moet dat ook wel!” Ze lachte. “Het Midden-Oosten… Dat klinkt niet alsof Panem bedoeld wordt, maar eerder een plek veel verder weg of veel langer geleden. Ik vraag me af hoe ze dan hier in Panem terecht zijn gekomen en waarom. Kun je het niet opzoeken? Dat wij het niet weten, betekent immers niet dat het niet bekend is.”

Toen Ikram begon met het benoemen van kruiden, besloot Esmae de namen van de kruiden maar gewoon snel op te schrijven. Tijm, Tea Tree, kruidnagel – het zei Esmae allemaal niet heel erg veel en zeker de eigenschappen had ze nooit van haar leven kunnen weten. Het was maar goed dat ze niet in de Hongerspelen terecht was gekomen, want behalve vissen kon ze misschien wel niets echt goed genoeg om het te overleven. Ze moest haar dochter beter opleiden, als Esmae haar ooit een kans wilde geven. Ze moest doen wat ze kon. Misschien kon ze zelfs Ikram vragen om haar dochter later dingen te leren over kruiden, want het klonk erg behulpzaam in de Arena. Dan moest Ikram echter niet zelf gekozen worden, want Esmae had het vermoeden dat het meisje iets jonger was dan zij.

Om Cherise zo snel mogelijk beter te kunnen maken, zette Esmae het water weer op het vuur en liet ze het koken. Ze zou het zeker laten afkoelen, natuurlijk, maar ze had geleerd dat je thee moest zetten als het water heet was. Ze had geen idee waarom, maar dat was beter voor de geur en smaak en ze vermoedde ook voor de geneeskrachtige eigenschappen in het mengsel dat Ikram had bereid.
Toen het water kookte, schonk ze het water in een glas en bereidde ze de thee, zoals de bedoeling leek te zijn. Vervolgens liet ze de thee afkoelen en glimlachte ze naar Ikram.
“Mag ik een heel klein beetje proeven?”, vroeg Esmae, die wel benieuwd was hoe het geheel zou smaken en ze graag wilde weten wat ze in haar dochtertjes lichaam zou gieten. Bovendien kon ze dan beter inschatten of het inderdaad niet te drinken was en of suiker gewenst zou zijn.


OOC: RPG-NaNo 29: +564 = 24.758 woorden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ikram Nasrallah
District 4
Ikram Nasrallah

PROFIELAantal berichten : 92
Registratiedatum : 21-10-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht:
Beroep:
Leeftijd:

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | zo nov 30, 2014 11:50 pm

"Met Midden-Oosten?" Esmae had wat verbaasd geklonken, net zoals Ikram dat had gedaan toen ze dit voor de allereerste keer had gehoord. Helaas wist Esmae er verder ook niks van, maar ze was er zeker van dat het een fijne plek was geweest omdat het Initatief zo goed was voor mensen.
"Ik denk dat ook ja," beaamde Ikram toen Esmae het had over andere plekken, ver weg van Panem vandaan. "Toen de grenzen nog open waren, en voordat de districten bestonden, trokken de mensen van het Initiatief door heel het land om overal mensen te helpen en ons woord te verspreiden. Toen de districten werden ingevoerd, zijn we van elkaar gescheiden geraakt." Ikram zweeg even en dacht kort aan de onofficiële familieleden die ze nooit zou leren kennen. "Misschien dat het vroeger ook zo is gebeurd. Dat mensen van plek naar plek konden trekken om daar te leren of te wonen."
Ikram schrok wel even van de woorden die Esmae uitsprak. Of ze het niet op kon zoeken. Dat was een geheel logische gedachte voor een vrij persoon, bedacht Ikram zich al snel, maar:

"Dat mag niet." Ze keek ietwat beschaamd naar de tafel. Ze voelde zich plots heel klein naast het vrij meisje, die mocht doen en laten wat ze wilde zolang het maar binnen de regels van het district bleef. Dat was echter niet zo lastig, zeker niet aangezien het District 4 betrof. Ze waren altijd redelijk vrij geweest en gebleven en het feit dat ze het Initiatief altijd hadden gedoogd - hadden toegestaan, eigenlijk, want het was meer dan dogen - was een positief iets. Het deed Ikram wel zorgen maken over de andere aftakkingen in de districten waar ze niet kon komen. "Het is niet de bedoeling om iets voor onszelf te doen wat geen directe positieve invloed heeft op het bestaan van anderen. Hoe graag ik ook alles zou willen weten over het leven voor Panem, het is in strijd met waar ik voor sta - waar het Initiatief voor staat." Bijna had ze het woord 'helaas' hieraan toegevoegd, al wist ze zichzelf net op tijd de mond te snoeren. Dat was maar goed ook, want anders had ze zichzelf net zo goed meteen uit het Initiatief kunnen smijten. Ze hield van het leven en de strikte regels, maar na een korte tijd met een vrij persoon en met Ikram's nieuwsgierige karakter, was het af en toe toch wel lastig om zo veel beperkingen te hebben in het leven. Nu wist Ikram al niet of er überhaupt informatie te vinden was over de tijd vóór Panem, aangezien Panem het enige was wat belangrijk moest zijn in het leven van zo goed als iedereen als het aan het Capitool lag. En aangezien Ikram al vrijwel niks wist over de andere districten, hoe moest ze dan ooit achter onderwerpen en bronnen en meer van dat soort dingen komen over iets wat ooit was gebeurd. Het was vrijwel onmogelijk, leek haar. Daarbij waren er ook nog maar erg weinig boeken in het district te vinden. Of dat altijd al zo was geweest of dat alle boeken waren weggebracht, was Ikram een raadsel, maar het zou zeker met een reden zo zijn. Om die reden fantaseerde ze soms over een leven in het Midden-Oosten, waar er meer mensen zouden zijn zoals zij, met een bruine huid en een hoofddoek en bedekkende kleding. Ze vroeg zich op die momenten af of zij zich toen ook al in het teken stelden van onbaatzuchtigheid, of er water was of juist droogte, of er een geloof was. Zouden zij ook een soort Initiatief hebben gehad en zouden de grondleggers daarvan naar Panem zijn gekomen?

Ze stelde zich vaak een grote, lege vlakte voor, met in de verte zandkleurige gebouwen en palmbomen. Ze had nog nooit échte palmbomen gezien natuurlijk, maar ze had er wel eens een plaatje van gezien in een schoolboek en ze vond het een enorm toffe boom. Lang, met alleen maar bladeren aan de bovenkant. Met grote, bruine dingen die kokosnoten werden genoemd. Het scheen zo te zijn dat mensen daar vroeger melk uit dronken en ander spul van maakten, maar Ikram had nog nooit een kokosnoot gezien en wist ook niet hoe ze er iets van kon maken. Daarbij was het ook moeilijk voor haar om te begrijpen hoe er melk in een noot zat. Ze stelde zichzelf echter in de buurt van zo'n boom voor, aan een meertje - een van de weinige meren die er te vinden waren, want het was een warm en droog gebied in het binnenland. Ze zag zichzelf samen met haar zus uit een kokosnoot drinken, haar zus zonder hoofddoek en met haar haren tot haar middel die steeds in haar gezicht werden geblazen. Ze had haar zus slechts enkele keren zonder hoofddoek gezien en elke keer was ze weer verbaasd over haar prachtige, lange haar. Nu deed ze er zelf niet voor onder, natuurlijk, maar het was toch anders.

Ikram zag in haar dromen vaak deze droge vlaktes met meren, en zeeën die de landen die het Midden-Oosten vormden omringden. Ze zag gigantische steden vol met prachtige huizen en flats en torens en alles had dezelfde soort kleuren. De muren van de steden waren zandkleurig met kantelen en er was altijd een eeuwig openstaande poort zonder wachters, omdat iedereen het goed met elkaar voorhad. Het was een fijne plek in haar dromen en ondanks dat Ikram heus wel wist dat het nooit zo geweest kon zijn, hoopte ze dat het had geleken op de plek in haar dromen. Ze hoopte dat de vrouwen die gesluierd door het leven gingen, met rust werden gelaten. Ze hoopte dat zij, in tegenstelling tot Ikram zelf, geen kritiek kreeg over haar keus om zichzelf te bedekken. Ikram hoopte dat er mensen waren zoals zijzelf, die zelfzuchtigheid als een probleem zagen en mensen probeerden te inspireren om te leven zoals zij leefde. Ze bad dat de plek waar zij en haar voorouders vandaan kwamen een plek was die goed was, en geliefd, een plek om trots op te zijn. Ze wilde net zo trots kunnen zijn op haar afkomst als ze was op haar keuze om te leven zoals ze deed. Want in haar ogen was dat de juiste keus.

Het kostte Ikram gigantische moeite om met haar gedachten weer in het nu te komen en ze gaf zichzelf een enorme mentale uitbrander voor haar afschuwelijke gedachten. Het was zo vreselijk ongepast dat ze zichzelf er naar van ging voelen en heel even voelde ze tranen branden achter haar ogen uit schaamte. Deze knipperde ze echter meteen weer weg en als afleiding nam ze even een slokje van haar warme thee. Deze brandde haar tong en verwamde haar lichaam en onwillekeurig hoopte ze dat er in het Midden-Oosten ook veel thee werd gedronken. Ze hield van thee. Ze zou er voor gaan zorgen dat ze vaker thee mocht drinken.
Esmae had alles opgeschreven wat Ikram had gezegd en het was ook niet helemaal tot het meisje doorgedrongen dat de kans dat Esmae niks van kruiden wist - of in ieder geval aanzienlijk minder dan zijzelf, anders had ze natuurlijk zelf wel iets in elkaar weten te brouwen en had ze alleen om de kruiden hoeven vragen. Ze vertraagde het het proces in de hoop dat Esmae het iets beter bij zou kunnen houden. Ikram wilde Esmae erg graag helpen, al wist ze zelf nog niet precies waarom. Ze wilde natuurlijk iedereen helpen, maar ze had veel meer sympathie voor Esmae. Misschien was dat omdat ze in dezelfde leeftijdscategorie was. Ze had niet veel andere leeftijdsgenootjes geholpen, zeker niet nadat de Spelen waren aangekondigd. Dat zou best de reden kunnen zijn, bedacht Ikram zich. Esmae was waarschijnlijk al veilig, maar ze had natuurlijk haar dochtertje nog. Esmae was zelf nog jong en had misschien haar school niet af kunnen maken. Dat gaf haar, en daarmee ook Cherise, een groot nadeel.

Esmae was thee gaan zetten en Ikram gooide een beetje van het mengsel in een theezeefje zodat het water te drinken bleef. De rest schoof ze vanuit de vijzel het bakje in, waar ze het dekseltje op deed. Ze schoof het bakje richting Esmae, die vroeg of ze een beetje van de thee mocht proeven.
"Natuurlijk!" Zei Ikram. "Drink er alleen geen hele glazen van, dan heeft het misschien juist tegenovergestelde effecten en dat moeten we niet hebben."
Ikram dacht aan wat ze net had gedacht, dat de reden dat ze Esmae zo graag wilde helpen ook wel eens te maken kon hebben met dat ze allebei in de gevarenzone zaten - niet letterlijk, maar Cherise over een aantal jaren wel. Daarbij konden regels best veranderd worden. Ze woog haar kansen af, bedacht hoe het meisje op haar andere vragen en opmerkingen had gereageerd, en besloot het gewoon te doen.
"Mag ik je een heel rare vraag stellen?" Vroeg Ikram, maar zonder op antwoord te wachten, vervolgde ze haar vraag. "Als ik het goed heb, ben je net uit de gevarenzone voor de Spelen, maar ik niet. En ik gok dat we er de komende jaren nog niet vanaf gaan zijn, dus ik wilde je een voorstel doen als je dat goed vind. In ruil voor mijn kennis over planten en kruiden en medische dingen, die je door kunt geven aan Cherise maar ook voor jou zelf erg handig zijn, kan jij me dan misschien iets leren wat jij goed kan? Dan kan ik dat, mocht het nodig zijn, zelf gebruiken, maar eventueel ook weer aan andere mensen leren. Of is het heel erg beledigend wat ik nu vraag, want dat was absoluut niet mijn bedoeling en dat zou me heel erg spijten."

Nano part 21 - 1615 woorden
Terug naar boven Ga naar beneden
http://imetaltheworld.tumblr.com
Esmae Gardner
District 4
Esmae Gardner

PROFIELAantal berichten : 84
Registratiedatum : 15-08-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Visser
Leeftijd: 19

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | do dec 04, 2014 2:15 am

Seashells on the Seashore by gideonc, used under CC BY 2.0
Esmaeralda
“Dat mag niet,” antwoordde Ikram en een beetje verbaasd keek Esmae het meisje aan. Ze was eindelijk een beetje gewend aan het idee dat het meisje om de een of andere reden een hoofddoek droeg, maar waarom mocht ze niet iets opzoeken in een boek? Van wie mocht dat niet? Ze kon zich niet herinneren dat het Capitool die regel had ingesteld.
Het leek erop dat Ikram begreep dat het vreemd was voor Esmae, want ze begon uit te leggen waarom ze niet zomaar informatie mocht opzoeken. De blondine luisterde zo goed mogelijk naar het verhaal van het andere meisje, maar ze vond het heel moeilijk om te bevatten. Het klonk als een goed iets, maar tegelijkertijd ook heel beperkend en iets waar Esmae zelf zich nooit aan zou kunnen houden. “Dus je mag helemaal niets doen gewoon omdat je het leuk vindt?” Er klonk een lichte vlaag van ongeloof in Esmae’s stem, die eigenlijk vooral heel veel respect begon te krijgen voor Ikram. Ze realiseerde zich dat het misschien niet zo overkwam, dus verontschuldigde ze zich snel. “Het klinkt ontzettend nobel, maar het klinkt ook heel erg moeilijk. Vind je het niet vervelend?”
Esmae had die vraag al gesteld, toen ze zich realiseerde dat het wellicht oneerlijk was om het meisje in die positie te plaatsen, gezien ze wellicht tegen haar levensovertuiging in zou willen antwoorden. Of niet natuurlijk, maar Esmae kon onmogelijk begrijpen hoe iemand zo onzelfzuchtig zou kunnen zijn.
“Als ik te veel vragen stel of vragen die je liever niet beantwoordt, moet je het zeggen, hoor,” glimlachte Esmae een beetje verontschuldigend, terwijl ze naar Ikram keek. “Maar waarom draag je eigenlijk een hoofddoek? Is dat ook een regel van het Initiatief? Moet je er altijd een dragen?”
Een beetje weifelend vervolgde Esmae niet veel later haar vragenronde, overduidelijk nieuwsgieriger dan goed voor haar was. “Zou het helpen als ik je zou vragen om op zoek te gaan naar informatie over het Midden-Oosten, als er al iets te vinden is?”, vroeg ze, terwijl ze met een lepeltje door haar thee roerde. Ze was normaal gesproken niet heel onzeker, maar ze wist zo weinig over deze kwestie en ze wilde het meisje niet beledigen. Het zou zeer ondankbaar zijn als ze het meisje dat speciaal naar haar huis was gekomen om haar zieke dochter te genezen zou krenken vanwege haar levensovertuiging. “Ik weet niet – geldt dat als vals spelen?”

Nadat Esmae had gevraagd of ze de thee mocht proeven, antwoordde Ikram meteen van wel en de jonge moeder knikte begrijpend, toen het andere meisje adviseerde om er echter geen heel glas van te drinken. “Dat moeten we zeker niet hebben,” grijnsde Esmae, waarna ze wat thee in een lepeltje liet lopen, waar ze zachtjes in blies om het te laten afkoelen. Ze had geen behoefte aan een verbrande tong. Vervolgens dronk ze het goedje uit de lepel om zo de thee te kunnen proeven.
Hoewel het niet haar bedoeling was geweest, vertrok Esmae’s gezicht een klein beetje, terwijl ze het goedje zo snel mogelijk probeerde door te slikken. “Dat kan wel wat suiker gebruiken, denk ik,” sprak ze lachend, terwijl ze het suikerpotje tevoorschijn haalde en vervolgens wat suiker in het kopje gooide.  

Terwijl ze de thee verder liet afkoelen, stelde Ikram uit het niets de vraag of ze een heel rare vraag mocht stellen. Esmae knikte, wel nieuwsgierig naar wat het meisje als een rare vraag beschouwde, en luisterde naar hetgeen het meisje zei.
“Nee, nee, nee!”, antwoordde Esmae direct, toen het meisje vroeg of het beledigend was, want zodra ze door had gehad dat het over de Hongerspelen ging, was ze een en al oor geweest. “Helemaal niet zelfs. Dat klinkt als een fantastisch idee. Ik ben visser en kan redelijk goed overweg met een harpoen en een drietand. Heb je daar iets aan, denk je?”
Spontaan schoot haar een nieuwe vraag te binnen, die ze opnieuw vrij lastig vond om te stellen. “Als je gaat zwemmen, houd je dan ook je hoofddoek op? Dat lijkt me namelijk behoorlijk onpraktisch - Eh. Je kunt zwemmen, toch?”
Ze woonden in District 4. Het was logisch dat je kon zwemmen, maar het Initiatief was enigszins verwarrend en Esmae durfde niet meer zomaar ergens vanuit te gaan. Ze hoopte maar dat ze Ikram niet zou beledigen, want dit plan klonk haar echt heel goed in de oren.

OOC: Post-NaNo: 3/31
Terug naar boven Ga naar beneden
Ikram Nasrallah
District 4
Ikram Nasrallah

PROFIELAantal berichten : 92
Registratiedatum : 21-10-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht:
Beroep:
Leeftijd:

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | di dec 30, 2014 2:46 am

"Dus je mag niets doen gewoon omdat je het leuk vindt?" Esmae had ietwat ongelovig geklonken en ergens kon Ikram dat zich wel voorstellen. Voor haar was het de orde van de dag, maar er waren heus wel momenten geweest dat ze er van baalde. Het was voor haar echter logisch, want als iedereen ging doen wat ze wilden doen, zou het nooit meer goedkomen met de wereld. Mensen zouden dan minder of zelfs geen dingen willen doen voor een ander, of zichzelf op de eerste plek zetten. Natuurlijk zou iedereen voor zichzelf zorgen, op een manier, maar iedereen zou uit eigenbelang gaan handelen. Dat was een nare gedachten.
Maar Ikram knikte. "Daar komt het wel op neer." Daarna zei Esmae dat ze er erg nobel vond, maar ook heel lastig vond klinken en daarna vroeg ze of Ikram het niet vervelend vond. Ze leek zelf een beetje geschokt van die vraag, maar Ikram vond het niet eens zo vreemd.
"Er zijn altijd verleidingen," gaf Ikram toe, "Maar het is juist belangrijk om dit tegen te gaan, omdat het uiteindelijk leidt tot zelfzuchtige handelingen, die weer leiden tot ongewenst gedrag en de oorsprong van ons ontstaan. En dan zijn we voor niets bezig geweest."

Over haar volgende vraag moest Ikram even nadenken, wat ze deed terwijl ze keek naar Esmae die in haar thee zat te roeren en ietwat ongemakkelijk leek.
"Het is wel een soort van valsspelen," Begon Ikram langzaam, nog nadenkend over het antwoord, "Maar aan de andere kant is het een verzoek en het zou onbeleefd zijn om dat af te slaan, dus als je graag wilt dat ik op zoek ga naar informatie over het Midden-Oosten, dan zal ik dat doen!" Er was een glimlach verschenen op het gezicht van Ikram. Ze voelde zich een beetje schuldig, maar toch ook wel goed om het feit dat iemand zo veel moeite deed om haar te helpen met iets wat ze anders nooit zou kunnen doen. Dat was iets nieuws en het was ongetwijfeld niet de bedoeling, maar aan de andere kant kon een beetje extra kennis vast geen kwaad.

Esmae trok een vies gezicht na het drinken van de thee, maar wist lachend uit te brengen dat het wel wat suiker kon gebruiken. Ikram moest ook lachen en ze maakte een mentale notitie om voortaan automatisch suiker toe te voegen aan de thee. Ze had al vaker gehoord dat het wel wat zoets kon gebruiken. Zelf had ze het nog niet geproefd - dat was nou eenmaal niet netjes als je op bezoek was, of bezoek had, en het was al helemaal belachelijk om het thuis te maken zonder enige reden anders dan het te drinken om te proeven hoe het smaakte.

Het had Ikram enorm opgelucht om te horen dat haar vraag niet beledigend over was gekomen.
"Vissen kan ik wel een beetje, maar dat doe ik nog niet zo lang dus dat is altijd welkom. En ik heb zelfs nog nooit een harpoen of drietand vastgehouden, dus als je me daar iets over zou willen leren, dan zou ik je echt enorm dankbaar zijn!" De volgende vragen , of Ikram haar hoofddoek ophield, en of ze toch wel kón zwemmen, ontlokten een grinnik van het meisje. Ze knikte.
"Onder mijn hoofddoek zit nog een kapje," ze tilde een stukje van haar hoofddoek opzij, wat nog een laag met stof onthulde die dicht tegen haar huid zat, "als we gaan zwemmen, houden we die om. Het is te vergelijken met een badmuts, maar het bedekt ons haar iets beter. Maar inderdaad, het zou praktischer zijn om met een onbedekt hoofd te zwemmen. En wat betreft je andere vraag, ik kan inderdaad zwemmen." Ze twijfelde een beetje, "maar het is al jaren geleden sinds ik voor het laatst gezwommen heb. Iedereen krijgt natuurlijk zwemles, maar het is niet voor iedereen weggelegd om die taak te behouden. Ik hoor niet bij de reddingsbrigade maar bij de verzorgers en om die reden mag ik niet zwemmen, helaas."


OFF: ik heb geen idee of je hier iets mee kunt maar ik krijg er echt niks uit atm en ik wilde wel posten. Also het eerste deel heb ik sleep deprived geschreven dus sorry voor spelfouten en scheve zinnen XD
Terug naar boven Ga naar beneden
http://imetaltheworld.tumblr.com
Esmae Gardner
District 4
Esmae Gardner

PROFIELAantal berichten : 84
Registratiedatum : 15-08-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Visser
Leeftijd: 19

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! | wo jan 07, 2015 1:28 pm

Seashells on the Seashore by gideonc, used under CC BY 2.0
Esmaeralda
Esmae probeerde de woorden van Ikram tot zich door te laten dringen, maar het was niet makkelijk om te begrijpen. Ze wist niet beter dan het leven dat ze leidde en ze had nooit nagedacht of dat leven misschien egoïstisch was. Ze deed wat nodig was om te overleven en om haar familie te helpen. Ze zorgde voor haar dochter en ze wilde dat het meisje een goed leven kreeg. Ze ging ervan uit dat dit inderdaad gold als egoïstisch. Betekende dit dat ze een slecht persoon was? Het klonk een beetje zo, maar Esmae geloofde niet dat dit hetgeen was wat Ikram wilde zeggen, dus knikte ze maar.

Een beetje dom voelde Esmae zich wel, toen ze het meisje had moeten vragen naar haar zwemvaardigheden en haar hoofddoek, maar het was aan de andere kant fijn om het meisje te zien lachen – of grinniken beter gezegd. “Oké,” glimlachte Esmae. “Dat scheelt. Het is een van de weinige voordelen die we hier in Vier hebben, denk ik, dus het is misschien niet verkeerd om daar gebruik van te maken. Net als het gebruik van drietanden, speren en harpoenen. Wanneer zou je tijd hebben om te oefenen? ”  Ze glimlachte even naar het meisje, terwijl ze kort nadacht over wat voor zichzelf het handigste zou zijn, maar op zich zou ze altijd wel tijd kunnen maken. “Voor mij maakt het niet zoveel uit. Normaal gesproken zoek ik ’s ochtends vroeg schelpen en ga ik ’s middags vissen en naar de markt. Als je kunt, dan mag je gerust mee als ik ga vissen, maar we kunnen het ook op een ander moment doen en dan vraag ik een van mijn schoonzusjes gewoon om een van mijn taken even over te nemen – geen probleem.”

OOC: Ugh, dit werkte niet mee. :p
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



PROFIEL
KARAKTER

Knock Knock! Empty
Onderwerp: Re: Knock Knock! |

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Knock Knock!

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
De Hongerspelen :: Districten :: District 4 :: District 4 Archief-