Een RPG-forum gebaseerd op de Hongerspelen. Maak een personage aan voor een van de districten en doe mee aan de Hongerspelen!
 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

N

O

S

A

E

S

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

Personage van het seizoen
Milly Butterworth
Winnares 1e Spelen
Sage Malone
Winnares 2e Spelen
Madelynn Bristow
Winnares 3e Spelen
Solar Gbadamosi
Winnares 4e Spelen
Kasa Locklear

F

F

A

T

S

Admini
Cecilia Peak
Admini
Tyrell Peak
Moderator
Nike Foxglove
Moderator
Matthew Mills

S

T

I

D

E

R

C

© 2013 - 2015
De Hongerspelen RPG is ontworpen en gemaakt door de Adminies en is gebaseerd op de Hongerspelen trilogie van Suzanne Collins.

Deze skin is getest op
Google ChromeMozilla Firefox

Deel
 

 You only hate the road when you're missing home

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Chad Maggin
District 6
Chad Maggin

PROFIELAantal berichten : 388
Registratiedatum : 05-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep: Manusje-van-alles
Leeftijd: 17

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: You only hate the road when you're missing home | vr aug 09, 2013 11:33 pm

Langs een van de enige wegen buitenaf District 6 staat een klein huisje, het is gemaakt van golfplaten, en ingericht met spullen gevonden in dumps of dump-stores. Met autobanden is een "voortuintje" afgezet, waar een afgedankte sofa dient als tuinbankje. Alles in dit huis is gerecycled van vuilnisbelten en vuilnisbakken en toch, toch heeft het een huiselijk sfeertje. Welkom in het huis van Chad Maggin.

Vandaag was het weer een warme dag, een dag waarop Chad vrij nam. Kon hij dan gewoon vrij nemen? Ja dat kon hij, als freelance manusje-van-alles kon hij werken wanneer hij geld nodig had, en als hij het een dag zou overleven kon hij vrij nemen als hij dat wou. Dus voor het huis op de beige afgedankte sofa zat Chad, een zeer gespierde gebruinde jongen, met een goedkoop flesje pils in zijn hand. Met zijn aansteker trok Chad het dopje van de fles. Niets was heerlijker dan een dagje vrij, waarschijnlijk zou hij vanmiddag nog wat in elkaar flansen van dump spullen die hij had verzameld, maar nu zou hij even genieten van de hitte die over het kale landschap heerste.

Een drukte in zijn huisje was het nooit, er woonde namelijk verder niemand. Alleen Chad. Of het niet een keer tijd werd voor een vrouw in huis? Nee Chad was niet zoals je denkt. Chad had niets met vrouwen, tuurlijk ze liepen op de wereld, werden bevrucht, kregen kinderen en huilden als hun kinderen in deze tijden stierven. Nee Chad was niet zo, Chad had veel liever een leuke, gave vent met een beetje inhoud in zijn bovenkamertje. Als deze dan ook nog puppyogen had, dan waren dat twee grote pluspunten.

In de verte kon Chad druk alle producttransport-treinen zien puffen. Zelfs de machientjes klaagden in dit weer. Maar er was er één die op dit moment niets te klagen had, goed geraden, dat was Chad. Zo onderhand was hij een beetje gaan lummelen op de sofa.

Achter het huis stond Chad's grootste trots, zijn eigen jeep. Hij had hem compleet in elkaar geknutseld van allerlei rommel, en afgedankte spullen. Maar daarom was hij er niet minder trots op. Hij liep even naar achter en bekeek zijn grote trots nog eens.

Toen hij weer eenmaal voor zijn huisje op de sofa zat, en het pilsje naar binnen had gegoten, voelde hij goed de combinatie van de alcohol en de hitte. Rustig maar wel zakte hij naar beneden, tot hij uiteindelijk óp de sofa lag te slapen. Chad, gespierd, zonder shirt, met een oude jeans vol gaten op de knieën, lag als open doelwit op de bank te slapen. Niet dat hij echt gevaar liep, voor levensgevaren was hij wel alert, maar een grappenmaker zou in hem een open doelwit zien, en iemand voor een praatje zou hem toch echt eerst wakker moeten schudden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Odin Donaghue
District 6
Odin Donaghue

PROFIELAantal berichten : 246
Registratiedatum : 09-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep:
Leeftijd: Forever 18

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | zo aug 11, 2013 7:19 pm


Soy un perdedor
I'm a loser baby, so why don't you kill me?



Door het matte glas scheen de zon naar binnen. Op zijn schouders, op zijn rug. Met zijn gezicht stond hij naar een figuur ongeveer tien centimeter langer dan hij. Hij keek naar hem op. De zonnestralen op zijn rug. De woede in zijn hoofd. De teleurstelling. Het brandde. Warm, gloeiend heet. Ook zijn binnenste kookte, de opwellende tranen moesten echter worden teruggedrongen. Hij probeerde zichzelf in te houden. Kom op. Krijg eens wat houvast op je leven. Tevergeefs. Een natte veeg werd veroorzaakt toen een hand over zijn wang streek. Een bijna teder gebaar. Maar de rilling die door Odin's lijf raasde als reactie op deze simpele aanraking vertelde iets anders. Deze handen, deze ruwe handen. Ze behoorden toe aan een ruwe man, een onverbiddelijk strenge man. Zijn vader. En Odin had al vaak mogen ervaren waartoe die handen in staat waren, naast zachte liefkozingen. ''Huil je?'' vroeg een stem. Een o zo bekende stem. Alweer bijna vriendelijk, teder te noemen. Bezorgd, zou je denken. Maar nee. Odin wist het. Het was anders bedoeld. Om hem de grond in te boren. Zo spottend. Zo neerbuigend. Automatisch zakten zijn schouders naar beneden, als een reflex om ergere dingen tegen te houden. Het was immers beter voorkomen dan genezen, die blauwe plekken. Met verdriet in zijn blik en tranen in zijn vochtige ooghoeken raasde hij langs de man heen. Niet huilen nu. Mietje. Watje. Loser. De trap rende hij met treden tegelijk op. Zijn kamer was perfect geordend, overal stapeltjes. Hij wist exact waar alles lag. Daar haalde hij zijn rust uit. Orde. Orde in chaos scheppen. Dat was goed. Dat was wat hij deed. Zijn talent. Rust, regelmaat. Orde. Maar in die orde gristte hij nu vlug een wit shirt en een rood-paars-blauw geblokt hemd weg. Een stapeltje tshirts gooide half om en verpeste zo het georganiseerde systeem van zijn kledingkast. Hij besteedde er nauwelijks aandacht aan. Odin wilde hier zo gauw mogelijk weg. Voor Onix thuis kwam en hoorde wat er gebeurd was. Met trillende vingers kleedde hij zich aan. Oh god. Dit was niet het goede moment voor een paniek aanval. Echt, écht niet het goede moment. Hij beet zachtjes op zijn lip in een poging te stoppen met trillen. Het hielp nauwelijks. Zo zacht mogelijk gleed de jongen de trap af. Pakte zijn stoffige blauwgrijze schoenen en trok die aan. Opende de achterdeur, voorzichtig. Even dacht hij ze te horen, zijn broer en vader. Maar als zijn redding kwam Cleo gekleed in een pyjama naar beneden om de aandacht af te leiden. Hij glipte naar buiten.

Soy un perdedor
I'm a loser baby, so why don't you kill me?

Over zijn schouder had hij een stoffen tas die al bij de buitendeur had gestaan geslingerd. Ergens had hij dit moment voorzien. Het gebeurde tegenwoordig steeds vaker. Erover nadenken deed hij liever niet. Maar toch had hij voorzorgsmaatregelen genomen. Gelukkig maar. Hij wilde niet graag weten welke 'straf' zijn vader in zijn hoofd had voor de fouten die Odin had gemaakt. Met sloffende voeten nam hij de achterwegen om zo in de buitenwijken te komen. Daar zocht hij een donker hoekje, ging zitten. De groenblauwe ogen gleden vliegensvlug over zijn omgeving heen. Bah. Niet op de viezigheid letten hier. Hij groef wat op uit de tas, een glanzende zilvere streep weerspiegelde de weinige straaltjes licht die tot hier wisten door te dringen. Het voorwerp, zo glanzend en perfect, viel hier totaal uit de toon. Voordat het aandacht zou trekken ontblootte Odin zijn arm. Met een precieze beweging mikte hij op zijn elleboog, stootte de naald zijn ader in. Zijn pupillen schoten wijd open terwijl de vloeistof zijn bloedbaan instroomde. Het vertraagde zijn gedachten, gaf hem een nieuw soort van bewustzijn leek het haast wel. Wat was dit? Waar was hij? Odin haalde jachtig adem. Wat er in de spuit had gezeten wist hij niet precies. Een nieuwe mix van verschillende middelen, vermoedde hij. Ontvreemd uit de fabriek door Cleo en op zijn beurt had hij het weer van haar nachtkastje gejat toen ze in een diepe staat van melancholie terecht was gekomen.

Soy un perdedor
I'm a loser baby, so why don't you kill me?
.....


Gedesoriënteerd opende hij zijn ogen, knipperde eens. Nog eens. Het vage landschap. Onbegrijpelijk. Hoe was hij hier in godsnaam terecht gekomen? Gelopen, te zien aan de enorme vuiligheid op zijn schoenen. Odin bukte voorover, deed een poging om de stof van zijn schoenen schoon te maken. Duizelig viel hij voorover op zijn knieën. Een plotselinge misselijkheid overmande hem, met een onprettig resultaat tot gevolg. Met een zakdoek maakte hij zijn mondhoeken schoon en slaagde er uiteindelijk in om op te staan. Zijn herinneringen waren wazig, Odin had geen idee wat er allemaal gebeurd was in de uren hiervoor. Iets met zijn vader. Een boze, boze man. Slechte man. Zijn persoonlijke duivel. Verdwaasd merkte hij het huisje op. Was dit een fata morgana? Hij hallucineerde zeker. Onzeker dwaalde hij verder over het weggetje. Wat moest hij anders. Teruggaan betekende vermoedelijk verdwalen. En dit was zichtbaar dichterbij dus wel een kansje waard. Struikelend wist Odin over de autobanden heen te komen. ''Ik- oh god..- Ik weet niet wat ik hier doe.'' mompelde hij. Kleuren vervaagden, alles leek even zwart-wit. Maar algauw kwam de kleur weer in alle hevigheid terug. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes en strompelde verder. Met een hand steunde hij op iets. Het was zacht, een stof.. Een bank? Met zijn hand tastte hij verder en schrok op toen hij een been voelde. Een gil verliet zijn mond. Een stem vol paniek. Odin verloor zijn evenwicht, kwam op de grond terecht. Krabbelde moeizaam naar achteren. ''Ik- ik..'' kwam er hulpeloos uit zijn mond. Onhandig probeerde hij zich om te draaien en weg te sprinten, maar zijn benen voelden als pudding en hij kwam met een klap tegen de hardrubberen banden aan. ''Nee.'' Verstijfd van angst bleef hij zitten, zijn rug tegen de rand aan. Trillend, als een klein doodsbang diertje, met stijf gesloten ogen. Hij had zijn vader gezien.

I'm a driver, I'm the winner
Things are gonna change, I can feel it
Terug naar boven Ga naar beneden
Chad Maggin
District 6
Chad Maggin

PROFIELAantal berichten : 388
Registratiedatum : 05-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep: Manusje-van-alles
Leeftijd: 17

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | zo aug 11, 2013 11:12 pm

Abrupt schrok Chad wakker, iemand zat aan zijn been, bijna in zijn private-zone. Iemand had hem beslopen toen hij lag te slapen, nu ging het nog om de intentie van diegene, en anders kon hij flink wat klappen verwachten. Tot de intentie al duidelijk was, een gil liet hem zijn ogen openen, door het gillen was Chad er in ieder geval al achter dat er geen boze intentie in zat. Degene die hem aanraakte schrok er waarschijnlijk nog harder van dan hijzelf.

Chad keek naar de gast, en kwam tot de veronderstelling dat dat precies de jongen was die hij zocht. Als iemand nog niet geloofde in liefde op het eerste gezicht, dan moest hij of zij nu met Chad praten want hij had het je in geuren en kleuren kunnen uitleggen. Alles zat er op en er aan, tot de puppyogen aan toe.

The only problem was, de nieuweling in dit territorium was doods en doods bang. Van schrik viel de jongen achterover, op zijn perfecte achterwerkje schoot het door Chad's hoofd. Chad stond op en wilde de jongen gerust stellen. Iedere gast was welkom bij Chad, en vooral deze ene speciale! Maar toen Chad opstond, wilde de jongen wegrennen, iets gebeurde er zodat de jongen tegen de banden aan klapte, al was het Chad niet duidelijk wat er met de jongen aan de hand was.

Ineengedoken met dichte ogen, en bevend als een rietje. Het was gewoon aandoenlijk om te zien. En meteen schoot Chad's gevoel voor een veilig thuis binnen. De jongen voelde zich natuurlijk niet op zijn gemak. Chad liep naar de jongen toe, ging achter hem zitten en omhelsde hem met zijn brede armen. Het was overduidelijk dat wat er ook gebeurde, de jongen zou niet loskomen uit deze omhelzing. Chad had nu eindelijk perfectie, en zal het nu niet meer loslaten. "Heey kereltje, wees maar rustig. Ik ben Chad, je bent hier veilig. Whatever happens." Door de stevige omhelsing was het rillen van de jongen bijna niet meer zichtbaar. Het aanzicht was in ieder geval aandoenlijk. Maar dit keer op een schattige manier, je zou het bijna vertrouwd noemen.

Opeens besefte Chad dat hij nog steeds geen shirt aanhad, en dat dit misschien wel heel verkeerd was voor de ander. Hij was zelf dan volovertuigd van zijn geaardheid, maar van de ander zou hij het natuurlijk niet meteen kunnen zeggen. Hij wist even niet wat hij er van moest denken, en de volgende handeling van de ander moest duidelijk maken wat de ander er van vond. Chad bleef in ieder geval zo zitten, hij vond het heerlijk. De geur van de naar schatting ongeveer even oude, knappe en schattige vent. Geen andere inbreng. Hij hield hem.
Terug naar boven Ga naar beneden
Odin Donaghue
District 6
Odin Donaghue

PROFIELAantal berichten : 246
Registratiedatum : 09-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep:
Leeftijd: Forever 18

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | di aug 20, 2013 3:57 pm

District 6. Het huis van vele morfine verslaafden en tientallen geheimzinnige dealers. De drugs kalmeerden mensen, wist Odin. Hij had het zelf gezien, met eigen ogen. In elke straathoek zat wel een man of vrouw, met dromerige lach. Niet in staat pijn te voelen, zonder angsten of zorgen. Waarom voelde hij zich dan zo doodsbenauwd? Het was de eerste keer dat hij drugs gebruikte, Odin had nooit eerder injectiespuit of pil gehad, het sterkste wat zijn lichaam ooit had moeten verduren was een halve paracetamol wanneer hij ziek was. Odin hijgte vermoeid. Sukkel die hij was. Dit had hij nooit moeten doen. Morfine, hij had gezien wat het met mensen deed. Na kalmte kwam de stilte. De stilte van de dood. Hij had al te vaak families uiteen zien vallen door een verslaving. Iedereen beweerde dat het hen niet zou overkomen, maar toch gebeurde het dagelijks. Magere kinderen die zich aan hun moeders rokken vastklemden, terwijl het nieuws kwam: Papa sliep en werd nooit meer wakker. Het was een verschrikkelijk gezicht. En al die herinneringen aan slechte dingen die drugsgebruikers overkwamen brachten Odin in een staat van volkomen paniek.
Hier was iemand. Shit. En hij had hem wakker gemaakt. Nee, nee, nee... Niet wakker worden. De zon maakte het lastig te zien, wanneer Odin naar boven keek zag hij enkel een reusachtige gestalte. Was het vader? Hoe was hij gevonden? Nee. Hij moest weg komen hier. Vechtend tegen het gevoel van pudding dat zich in zijn spieren nestelde kwam hij iets achteruit. Tegen een hoop autobanden strandde zijn vluchtpoging echter. Plots te moe om nog te rennen bleef hij zitten. Misschien, misschien als hij heel stil zat, dat hij dan niet opviel. Opgaan in de achtergrond, dat zou hij doen. Ogen dicht. Wat hij niet zag was er niet. Hij was veilig zolang hij niet keek.
Die hoop bleek tevergeefs, twee sterke armen namen hem vast. Hij voelde zich opgesloten, spartelde tegen. Maar de spiermassa van zijn kidnapper was te groot. Hier kon hij niet uit komen. Het was als een dwangbuis. Hij zat vast. Vast, opgesloten. Hij moest rustig zijn, hoorde hij. De woorden drongen slechts half door. Rustig, rustig? Hij was niet rustig. Hij was in gevaar. In een gevangenis van vlees en bloed. Zijn rug krommend in een poging om uit te breken nestelde hij zich enkel steviger vast in de omhelzing. Odin was niet in staat om te verwerken wat er werkelijk gebeurde. Alles leek zo bedreigend nu, de goede bedoelingen van Chad vielen weg in zijn angst.
Odin leek even rustiger te worden en hij draaide zich half, zodat hij zijn gezicht nu richting het gezicht van Chad had, al waren de groene ogen van de jongen nog steeds niet zichtbaar. Voor hij besefte dat híj degene was die dit deed schoot hij naar voren. Zijn mond opende zich en hij beet vol in de huid van zijn dwangbuis. Tussen diens schouder en nek in, een zwak plekje van ieder mens. Odin's kaken klemden zich op elkaar. Er kwam geen bloed vrij, maar dat zei absoluut niets over de pijn die het vast en zeker deed. Dit duurde slechts enkele seconden, uitgeput zakte hij weer terug. Alle kracht vloog weg uit zijn lichaam, hij viel naar beneden, tegen iets warms aan. Terwijl zijn gezicht langzaam ontspande mompelde hij. ''Sorry-sorry, I- I panicked..'' Vervolgens gleed Odin weg in een verdoofde staat.

[Miep. Sorry dat ie zo stresst x3]
Terug naar boven Ga naar beneden
Chad Maggin
District 6
Chad Maggin

PROFIELAantal berichten : 388
Registratiedatum : 05-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep: Manusje-van-alles
Leeftijd: 17

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | zo aug 25, 2013 5:12 am

Chad genoot van de omhelzing. Maar de tegenspeler had het er blijkbaar niet zo naar zijn zin. De jongen spartelde overduidelijk tegen, ook al kon hij niets tegen de brute kracht inbrengen van Chad. Toch raakte het hem, het was geen lichamelijke pijn, maar van binnen kwetst het hem. Er was in zijn leven nog nooit iemand die echt van hem had gehouden, en hij viel elke keer weer in een hopeloze stand, en werd dan door kleine seintjes gebroken. Zo nu dus door het tegenspartelen van de jongen.

Maar daar bleef het niet bij, de jongen keek hem aan alsof ze -hoe onmogelijk het ook was voor twee jongens uit het district- al tegenover elkaar stonden op de spelen, en Chad bruut een poging deed om hem zijn nek om te draaien. Heel even verslapte hij zijn greep op de jongen, en mocht dat nog lang bezuren.

In zijn nek, precies tussen zijn schouder en nek, had Chad een dikke spier lopen, zoals alle mensen. Omdat de spier in contact staat met vrijwel alle klieren, kan het bij een harde prikkel enorm gaan tegenwerken. En een hap er bijna uit, werkte er dan niet aan mee. Als Chad een Capitooltje was geweest, hoe hij ze zelf noemde, had hij een Avox van de opdonder laten maken. Maar omdat Chad gewoon een districtbewoner was, kon hij het wel over zich heen laten lopen.

Meteen liet hij de jongen los, en greep als in een reflex, wat het dus ook zo danig was, naar zijn nek. Een geïrriteerde huid, en een plek alsof hij een nieuw liefje had die hem een zuigzoen gaf, zou hij er aan over houden, meer niet. Met het eerste had hij nog wat struggles, met dat tweede kon hij wel leven. En toch verloor hij zichzelf een beetje. "Moet je nou eens goed luisteren.." zei hij met verheven stem.

Maar hoe snel de woede was gekomen, was deze ook weg geëbd. De jongen tegenover hem was in een verdoofde toestand terechtgekomen, en Chad kende maar een paar manieren hoe dat kon. Of de jongen was ondervoed, had uitdrogingsverschijnselen, of was, zoals het halve district, aan de drugs verslaafd. Hij zou alle kwalen in één bij elkaar bestrijden, en legde de jongen in bed. Daarna zocht hij in zijn achtertuintje eetbare kruiden bij elkaar, pakte een homp vlees uit de keuken, en gooide een pan water op het vuur.

Met schaafseltjes vlees, gemalen kruiden en water kookte hij een simpele soep, en zette er een groot glas water bij. Ergens in hem was de beschermende factor naar boven gekropen, en nu was het zijn roeping om de grote vlezige, gespierde bescherm voorbeeld te zijn, van deze weerloze schattige vent. Hij stopte hem goed in onder de katoenen deken, en schudde het kussen wel vier keer op. Voor anderen zorgen kon hij nooit geleerd hebben, maar ergens had hij een instinct wat hem zei te doen.

Een buitenstaander had het misschien overdreven gevonden, maar het kwam allemaal uit een goed hart. Een goed groot hart, wat zich al had vastgeklampt aan de knappe, schattige, lieve jongen.


OOC: Ik ben een halfuur geleden teruggekomen uit Turkije, dus misschien vindt je het derp. Maar ik had inspi. UND I LOVE THIS COUPLE TO MUCH
Terug naar boven Ga naar beneden
Odin Donaghue
District 6
Odin Donaghue

PROFIELAantal berichten : 246
Registratiedatum : 09-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep:
Leeftijd: Forever 18

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | ma aug 26, 2013 1:55 am

Zodra Odin zijn kans zag greep hij die. En viel aan alsof hij hier vast werd gehouden door een massamoordenaar, in plaats van een oprecht bezorgde leeftijdsgenoot. "Moet je nou eens goed luisteren.." De boze stem brak zijn aggresie. En meteen ebte ook alle energie weg uit zijn tengere lijf. Krachteloos zakte hij ineen, stribbelde niet meer tegen. Nee, Odin deed niets meer. Hij voelde nog een zachte plof toen hij in een bed landde, maar had niet de motivatie om zijn ogen open te doen en te kijken wat er gebeurde. Nee, daarvoor lag hij veel te lekker. Zacht. Veilig. Omringd door wolken. In zijn slaap was Odin rusteloos, bewoog heen en weer en wist zichzelf volledig in de deken te wikkelen. Als een rups in een cocoon lag hij, in diepe slaap- als je dat zo kon noemen wanneer je een black out kreeg door drugs. Zweet veroorzaakte een klam gevoel op zijn voorhoofd, zijn temperatuur rees met de minuut. Odins lichaam vocht nu de onbekende stoffen zijn lichaam uit. Zijn dromen waren onsamenhangend, bestonden uit slechterikken die bij één enkele aanval in behulpzame vlinders veranderden. Het was verwarrend, maar Odin liet het allemaal over zich heen komen. Een welbekende geur trok hem weg uit de donkere dieptes van zijn slaap en Odin opende onmiddelijk zijn ogen. Hmm, wat deed hij thuis in bed? Was hij ziek en maakte moeder soep? Even duurde het voor alles tot hem door drong. Wijd open gesperde ogen namen de onbekende kamer in zich op. ''Dit is niet mijn-'' mompelde hij. Verschrikt door het geluid van zijn eigen stem happerde hij midden in de zin. Wie weet waar hij was.. Straks maakte hij iemand wakker en straks was diegene helemaal niet zo goed gezind als de verrukkelijke zoute geur van soep deed voorkomen. Onmiddellijk dook Odin terug in zijn slaap positie en sloot zijn ogen weer. Zijn houding was echter krampachtig, zijn spieren stijf gespannen. Hij wachtte op een geluid waaruit hij de intenties van de ander kon opmaken, probeerde ondertussen te achterhalen wat hij hier deed. Hoe- Hoe was hij hier gekomen? En wat wás 'hier' überhaupt.  

[En nóg een midden nachtelijke post voor jou x3
I present you: Odin opgerold in een dekentje tot een soort mummy Joyful
Oh & voor als je je het afvroeg: Nee, Odins hart veroveren gaat níet gemakkelijk worden *evil laugh* But it'll be worth it o3o]
Terug naar boven Ga naar beneden
Chad Maggin
District 6
Chad Maggin

PROFIELAantal berichten : 388
Registratiedatum : 05-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep: Manusje-van-alles
Leeftijd: 17

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | ma aug 26, 2013 10:04 am

De soep was klaar, hij zette een kom op een dienblad en het glas water er ook bij op. Pakte het dienblad, en liep naar het bed toe. Het dienblad eindigde op een nachtkastje, en zelf ging Chad naast de jongen op het bed zitten. Rustig veegde hij met een hand over het van zweet klam geworden haar. Het arme ventje, naja ventje. Hij was net iets ouder dan Chad gokte hij, maar was nu de zwakke in deze situatie.

Was de jongen al weer bij bewustzijn? Het leek er wel op, ij was nu krampachtig en al zijn spieren waren aangespannen. Was de jongen bang? Boos? Chad wist het niet. "Hallo? Ben je weer bij zinnen? Mijn naam is Chad, Chad Maggin. Je bent in mijn huis, je kwam, hoogstwaarschijnlijk, onder de drugs hier aangelopen. Wie ben jij?"

Chad had zich al gehecht aan het ventje, het was echt een typisch leuk ding. Eigenlijk moest hij zich niet gaan hechten, over twee weken was de Boete. En misschien zou één van hen dan wel sterven door de Spelen. Of zou de jongen te oud zijn, had schatte hem ongeveer net op de leeftijd dat je of nog net wel, of net niet meer hoefde mee te doen.

Emmerdepem, als je een gayromance wil schrijven, moet je wel Odin zich laten overgeven. Not to ruin your chara maar over 2 weken is de Boete, en aangezien ze de enige jongens zijn, gaat er één van beide dood.
Terug naar boven Ga naar beneden
Odin Donaghue
District 6
Odin Donaghue

PROFIELAantal berichten : 246
Registratiedatum : 09-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep:
Leeftijd: Forever 18

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | ma aug 26, 2013 3:55 pm

Uit zijn koortsdromen ontwaakt kwam hij enkel terecht in een nog ergere nachtmerrie. Deze was namelijk levensecht. En de stilte, oh de stilte was zo onheilspellend. Een vreemde kamer. Een vreemd bed. Hij begreep het niet. En die onwetendheid was o zo beangstigend. "Hallo? Ben je weer bij zinnen?'' Gelukkig doorbrak een stem de spookachtige stilte die er hing en nam zo ook de kille sfeer weg. De stem behoorde duidelijk toe aan een man en klonk bezorgd, opgewekt, vriendelijk. En bovenal: Warm. Een zacht gekreun klonk uit zijn mond, onwillend om te praten. Bang voor de woorden die hij wellicht zou spreken. ''Mijn naam is Chad, Chad Maggin.'' Hoe kon dat? Hij herkende de stem niet. Evenals de naam. Chad Maggin. Wie was dat? Waarom deed die zo vriendelijk tegen hem, zat er hier iets achter? Was dit een ziekenhuis? ''Je bent in mijn huis, je kwam, hoogstwaarschijnlijk, onder de drugs hier aangelopen.'' Drugs. Wat.. Drugs?! Hij dacht terug aan de uren hiervoor, maar kwam enkel uit op een fuzzy gevoel in zijn hoofd en vreemde onbverklaarbare flitsen van taferelen. Wat was er in godsnaam gebeurd. ''Wie ben jij?" Dat was een zeer terechte vraag. Odin schraapte zijn keel, deed een poging om overeind te komen. Worstelend met de deken die hij volkomen om zich heen gewikkeld had was het even stil. Uiteindelijk wist hij rechtop te komen en zat met verwarde haren en rode wangen naar deze Chad-weldoener te kijken. Zo veel mensen hadden gewoon voordeel genomen van een gedrogeerd persoon en hem afgeperst of bestolen.. Maar toch zat hij hier nog helemaal ongeschonden en met zo te voelen zijn portomonee veilig weggestopt in zijn zak.

''Ik- Odin Donaghue.'' stelde hij zich verdwaasd en nog steeds half verdoofd voor. Met een ruk trok hij zijn hand uit de cocoon van stof en probeerde zijn warrige haren wat te fatsoeneren. ''Wat doe ik hier? Heb je me geholpen? Ja-'' Dat moest wel. Stomme vraag. Zijn hersenen waren nog niet helemaal opgestart, ok? ''Ehh, dankjewel, Chad.'' Ongemakkelijk sprak hij de naam uit van de onbekende die duidelijk meer over hem wist dan andersom.

[ Dood?! Crying Ok. True story xD Maar misschien winnen ze wel? *blijft positief*
Ik zal er rekening mee houden, monsieur~]
Terug naar boven Ga naar beneden
Chad Maggin
District 6
Chad Maggin

PROFIELAantal berichten : 388
Registratiedatum : 05-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep: Manusje-van-alles
Leeftijd: 17

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | ma aug 26, 2013 4:33 pm

De jongen was wakker geworden, hij keek verdwaasd rond. Het was zo'n heerlijk koppie, als een puppy die voor het eerst uit zijn reiskoffertje kwam, en in een nieuwe omgeving was. Het was aandoenlijk, meteen voelde hij weer een vlaag verzorging in zich naar boven komen. De jongen wurmde zich rechtop, hij had zich helemaal in de deken gerold. Het was net een Sushi! Het was zo schattig!

De jongen stelde zich voor als Odin. En hij haalde een hand door zijn haar, die kleine beweging, haalde de pracht in de jongen naar boven. Het was zo'n mooi ventje! Of hij hem geholpen had, mwa. "Ik heb je nu nog alleen maar in bed gelegd, ik kan je nog wel verder helpen, eten?" Hij schoof het dienblad met de soep en water naar de jongen toe. De damp was wat minder geworden en de soep was dus niet meer kokend. De schaafsels vlees waren nu vol vocht, en de soep geurde naar rund met kruiden.

Hij werd bedankt, maar hij wou niet dat iemand bij hem in het krijt stond. Hij wou de liefde van Odin winnen, niet opgeschept krijgen. "Het is niks, echt." Hij keek de jongen aan met een blik, waaruit te leze was dat hij het meende. "Drink het water maar ook op, je hebt vocht nodig, drugs drogen je uit." Zelf liep hij quasi naar de koelkast, pakte nog een biertje en opende het met een aansteker. "Proost!" zei hij, terwijl hij het flesje naar Odin stak om het tegen zijn water aan te proosten.
Terug naar boven Ga naar beneden
Odin Donaghue
District 6
Odin Donaghue

PROFIELAantal berichten : 246
Registratiedatum : 09-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep:
Leeftijd: Forever 18

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | wo aug 28, 2013 6:01 pm

Hij kon het nauwelijks geloven. Het laatste wat hij zich kon herinneren waren flitsen. Odin haalde het zich met moeite voor de geest. Vieze straten, mensen die van en naar hun werk sloften. Op de achtergrond het gepiep en getoeter van tientallen reusachtige trucks. Dat was in het stads centrum geweest. En daarna werd het steeds vager. Woestijnachtige landschappen, zandhopen en heuvels. Een ellenlange weg en dorstige mond.. Nu was hij echter opeens poef, in een gezellig huiselijke sfeer beland, met een onbekende jongen om het allemaal aan hem uit te leggen. Want hijzelf wist bij god niet wat er was gebeurd..

"Ik heb je nu nog alleen maar in bed gelegd, ik kan je nog wel verder helpen, eten?" Alleen in bed gelegd? Natuurlijk, jij was niet de zwaarste, maar toch. Chad liet het klinken alsof het was als ademhalen, een fluitje van een cent. Bewusteloze lichamen zijn zwaar en lastig te verplaatsen, maar deze jongen had het moeiteloos gedaan zo te horen. En stiekem was dat zo vreemd nog niet als je eens goed naar die spierbundels keek. 

Eten werd naar hem toegeschoven en de kruidige geur triggerde onmiddellijk zijn honger. Toch voelde het onbeleefd om zomaar aan te vallen, dus hiel hij zich in. Hij was geen onhandelbaar beest, hij had manieren. "Het is niks, echt." Betoverd knikte hij. "O-ok, dankje." Nee Odin, stop daar mee.. Het was een neiging die hij nauwelijks kon bedwingen, zo verbaasd, verwonderd, blij was hij met deze uiterst zorgzame en zeldzame aandacht.

"Drink het water maar ook op, je hebt vocht nodig, drugs drogen je uit." Starend met licht geopende mond nam Odin goed in zich op hoe Chad zich omdraaide en wegliep. Hoe-waarom. Waarom was hij Chad nooit eerder tegen gekomen? Jongens zoals hij, aardig en zorgzaam, waren zeldzaam, in Odins bijzijn dan. De meesten werden door Onix omgekocht om onmiddellijk tegen hem te keren. De luide klik van het bierflesje dat geopend werd leidde hem af . "Proost!" Langzaam verscheen er een lachje op zijn gezicht, twinkelingen in zijn ogen en een raar gevoel in zijn buik. "Ja, proost." Stemde hij vrolijk in, stootte zachtjes zijn glas water tegen de hals van et flesje aan en nam vervolgens een grote slok. Pas toen merkte hij zijn dorst op en algauw verdween al het water in zijn keel. Hij bloosde zachtjes en  startte ietwat kalmer aan de soep. Onhandig met de lepel spelend keek hij met een schuine blik naar Chad. De soep was heerlijk.. Maar.. "Wil jij niks?"


[Speciaal voor jou, Sander; El buttstarende Odindo~ xD]
Terug naar boven Ga naar beneden
Chad Maggin
District 6
Chad Maggin

PROFIELAantal berichten : 388
Registratiedatum : 05-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep: Manusje-van-alles
Leeftijd: 17

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | wo aug 28, 2013 7:46 pm

Odin keek hem onbegrijpelijk aan. Dacht hij nou echt dat Chad, de spiermassa op benen, hem niet even in bedje kon tillen?! "Pas jij maar op met die blikken, anders moet ik je nog mijn spieren laten zien ook!" zei hij met een dubbele betekenis. Het was een luchtig grapje, maar ook een opmerking waar uit bleek dat hij graag zou pronken met zijn pluspunten in de buurt van Odin.

Het leek alsof de jongen de zorgzaamheid niet gewent was. Lotgenoten, dacht Chad met een glimlach. Chad had van huis uit ook weinig zorg mee gekregen, maar daarom juist probeerde hij zoveel mogelijk mensen iets mee te geven. Al moest hij toegeven dat hij Odin net een extra beetje meer liefde had proberen te geven in het gebaar. Zou het opgevallen zijn? Hij moest in ieder geval nog wel steeds zo laten lijken dat hij een stoere vent was, en hoopte zich hier niet ook nog voor te moeten bewijzen, hij was in die gevallen soms nogal.. nou .. ja lomp.

Het was heerlijk om iemand te hebben die ten eerste zijn eten durfde aan te raken, en ten tweede nog gastvriendelijk was ook, terwijl Odin hier zelf de gast was! "No, it's my day of, so I can eat when I want!" zei hij met een glimlach. Niet hopend dat Odin jaloers werd dat hij een dag vrij kon nemen, dat was nogal zeldsaam in dit district namelijk.
Terug naar boven Ga naar beneden
Odin Donaghue
District 6
Odin Donaghue

PROFIELAantal berichten : 246
Registratiedatum : 09-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep:
Leeftijd: Forever 18

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | vr aug 30, 2013 1:27 pm

Chad dreigde plagerig zijn spieren te laten zien als Odin hem zo ongelovig aan bleef kijken. Oh, maar dat zou echt niet nodig zijn hoor. Die spieren waren ongelofelijk goed zichtbaar zo. Daar was echt absoluut geen extra moeite voor nodig. Hij kreeg zijn emoties weer onder controle en keek iets neutraler in de richting van Chads massieve biceps.

Terwijl hij wat van de soep naar binnen lepelde realiseerde hij zich opeens iets. Hij zat hier wel lekker te eten, maar de ander had enkel een flesje bier. Wat nou als hij nu alle voorraad van Chad opvrat, bedacht Odin geschokt. In sommige families was het namelijk geheel niet ongewoon dat er een constant schrijnend gebrek aan voedsel was. Nou zag Chad er niet bepaald ondervoed uit, nee eerder perfect in vorm.
Maar hij vroeg het toch, hij zou niet toelaten dat iemand anders honger leed door hem. "No, it's my day of, so I can eat when I want!" Phew. Opgelucht nam Odin rustig de tijd om nog een flinke lepel van het flinterdunne vlees naar binnen te werken, voordat de volgende vraag alweer in zijn hoofd opsprong. "Oh, dus je ehh- werkt? Waar?" Nieuwsgierig naar het antwoord probeerde hij dat zelf al te voorspellen. Iets met veel fysieke arbeid in elk geval, in de bouw ofzo? Hij had er wel de bouw voor. 

Zijn ogen gleden over Chad heen, een beweging die hem half geneerde. Toen Odin de plek in Chads nek zag schrok hij. Het was rood, lichtelijk opgezwollen en met duidelijke inkepingen erin. Hij reikte naar hem uit met zijn hand, legde zachtjes twee vingers op de gehavende plek. "W-wat heb je gedaan? Je moet er wat kouds opdoen en misschien een anti-biotische crème." Voor zijn moeder ineen stortte en volkomen depressief werd had hij van haar genoeg over geneeskrachtige medicijnen en stofjes geleerd. En hij wist dat als die wond zou ontsteken, Chad een behoorlijk groot probleem had. "Sorry voor de bemoeizucht, Chad." Mompelde hij vlug. Niemand had behoefte aan advies van vreemde drugsgebruikende losers.
Terug naar boven Ga naar beneden
Chad Maggin
District 6
Chad Maggin

PROFIELAantal berichten : 388
Registratiedatum : 05-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep: Manusje-van-alles
Leeftijd: 17

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | za aug 31, 2013 11:09 pm

Odin was overduidelijk niet geïnteresseerd in zijn spieren. Daar ging zijn kans om indruk te maken, zijn enige punt waar hij op kon uitblinken, en Odin reageerde er niet eens op. Al had hij maar gelachen of iets, maar nee. Chad voelde zich lichtelijk voor *** staan, hij had staan opscheppen en de ander leek bar weinig onder de indruk.

Waar hij werkte. Nou, dat antwoord was vaag. "Everywhere. Ik heb elke dag een ander baantje, de ene keer moeten de kolen in de derderangs stoomlocomotieven geschept worden, en eet ik soep. De andere keer verkoop ik mijn zelf in elkaar gekluste spulletjes, die ik in de schuur maak. En verdien ik als ik wat moois heb gevonden op straat of in vuilnishopen een gehele pan soep, én een brood, plus een homp vlees, wat bier en een dag vrij. Je raad nooit wat mensen zelfs in deze tijd weggooien. Een horloge waarvan de wijzer geknakt is, zet er een geschaafd stukje ijzer aan vast, en je kunt de hele avond eten wat je wil!" Waarschijnlijk vond Odin hem nu een debiel, omdat hij in vuilnisbakken graaide af en toe, maar Odin moest maar eens meegaan, dan wist hij dat Chad niet een zwerver was. Praktisch alles in dit huis kwam van de vuilnisbakken, en als je het goed schoonmaakte, en goed gebruikte, was er helemaal niets mis mee! Het was nou ook niet dat hij at uit een vuilniszak of iets! "Dus ik gooi het maar op een manusje-van-alles, ik doe al het werk wat mensen te zwaar vinden, en verdien gemiddeld het dubbele van de gemiddelde Districtinwoner. En jij? Ik gok dat je ouder bent dan mij, wat verdien jij zowel? En hoe?" De ongemakkelijkheid was er voor Chad wel af nu, als hij Odin zijn hartje niet kon veroveren, dan zou het in ieder geval een heel goede vriend worden.

Daarna keek Odin in zijn hals, Chad had er zelf nog niet eens naar gekeken. Hij pakte uit de kast een spiegel, waar ooit een barst in zat, maar die had Chad heel handig opgevuld met spiegelende lijm, een uitvinding van een oud vriend van ooit. Nu was het weer een perfecte spiegel, en met wat gesnipperde bierblikjes, had hij er een gave rand om heen kunnen plakken. In zijn nek zat een vreselijke plek op de plaats waar Odin hem gebeten had, maar de jongen wist er blijkbaar niets meer van af. "You really don't know anything right? You've bit me. Maar het maakt niet uit jochie, ik vond het wel kinky!" Snel gaf hij er een knipoog achteraan. "Nu weet iedereen in ieder geval dat er een knap ventje in mijn nek heeft kunnen bijten." Snel keek Chad in de spiegel naar Odin, hoe zou Odin reageren op een geladen grapje van een man?
Terug naar boven Ga naar beneden
Odin Donaghue
District 6
Odin Donaghue

PROFIELAantal berichten : 246
Registratiedatum : 09-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep:
Leeftijd: Forever 18

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | ma sep 09, 2013 11:17 pm

Ongod, moest hij er weer zo nodig aan herinnerd worden dat Chad hier in volle glorie zichzelf zat te wezen.. Die spieren.. In ieder geval had deze gast iets om mee te pronken. En dan in vergelijking met hem was Odin de magere slungel, een garnaal. Geen wonder dus dat zijn groene ogen kort bleven hangen op dat bovenlijf. .. ... Zich dan -met moeite- konden losscheuren en een neutrale uitdrukking met plamuurverf op zijn gezicht geplakt werd. Niet-blozen-niet-staren-nieeet-kijken. Oh shit je keek, kom op, idioot, verman je zelf!

Een vraag was vlug gesteld en leidde de aandacht in elk geval af. Zeer nauwlettend luisterde hij naar de woorden. Waar o waar werkte Chad? Op die manier kon hij hem wellicht 'per ongeluk' en 'toevallig' tegen het lijf lopen.

"Everywhere. Ik heb elke dag een ander baantje, de ene keer moeten de kolen in de derderangs stoomlocomotieven geschept worden, en eet ik soep. De andere keer verkoop ik mijn zelf in elkaar gekluste spulletjes, die ik in de schuur maak." Een heel relaas over reparaties volgde. Hoe het geknakte klokje een prachtige horloge werd, als de transformatie van het lelijke eendje tot de zwaan. Odin knikte half, grijnsde toen stom en mompelde: "Klinkt interessant, creatief." hij staarde haast jaloers op een bewonderende manier naar Chad dn daarna naar de ruimte waar hij zich nu bevond. Was dit ook zelf opgeknapt? Dat zou wel de vage indruk in zijn flitsen van herinneringen van stapels auto banden verklaren.
"Sorry, ik weet d'r niet veel vanaf, klussen bedoel ik. Mijn kamerslot oliën lukt nog net, maar verder kraakt bijvoorbeeld m'n bed bij elke beweging-" ok, wacht, wáárom had hij het over zijn bed? De plek waar mensen sliepen en ehh andere dingen deden?  
 "Dus ik gooi het maar op een manusje-van-alles, ik doe al het werk wat mensen te zwaar vinden, en verdien gemiddeld het dubbele van de gemiddelde Districtinwoner. En jij? Ik gok dat je ouder bent dan mij, wat verdien jij zowel? En hoe?" Hij bloosde beschaamd. Daar zat hij dan, de jongen van net achttien. Geen baan, wonend bij paps en mams. "Ik- ik ga nog naar school. Ben 18, maar mijn vader heeft een farmacie bedrijf," legde hij uit. Farmacie.. Pillen, drugs en een klein beetje medicatie. "Dus ik plan wel om te zoeken naar een plek om een vervolgopleiding te volgen, maar ik heb nog een maandje of twee te gaan op school." 

De jongeman merkte nu pas die nare plek op. Hoe kon dat zo onbemerkt blijven? "You really don't know anything right? You've bit me. Maar het maakt niet uit jochie, ik vond het wel kinky!" Oei, sprekend over opmerkingen die Odins wangen lieten gloeien als lampjes, was dit wel een goede loper in de top tien. Of lag het ook aan de persoon die het zei? Wie weet.

"Nu weet iedereen in ieder geval dat er een knap ventje in mijn nek heeft kunnen bijten." Zijn gevoel zweefde tussen verlegen en vereerd in. "K-knap.." Herhaalde hij, wat klonk dat stom. Als een baby doe niets wist van flirtachtig gedoe. "Je-ehh-bloed rook te lekker en je shirt ontbrak, de vampier in me kon zich niet echt.. Inhouden?" Wauw. Applaus voor Odin. In het hoofd van dit onzekere joch speelde zich dit fragment en soortgelijke frasen af: Meneer Donaghue, U wint glansrijk de trofee voor slechtste comeback ooit én u bent genomineerd voor de Nobelprijs voor idiocy. pff, hij kon het beter opgeven, faalhaas voor het leven.

[ik hoop dat dit mijn laatheid enigszins compenseert, een mini beetje dan ;-;]
Terug naar boven Ga naar beneden
Chad Maggin
District 6
Chad Maggin

PROFIELAantal berichten : 388
Registratiedatum : 05-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Man
Beroep: Manusje-van-alles
Leeftijd: 17

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home | ma sep 09, 2013 11:45 pm

Staren:

sta·ren (staarde, heeft gestaard) zie blindstaren

strak (en wezenloos) naar één punt kijken


Chad had hem zien kijken, naar hem. Naar zijn lichaam waar hij zelf graag zo trots als een pauw mee rond liep. Het was niet alleen van het werk, stiekem deed Chad ook wel zo zijn oefeningen elke avond. Odin had staan staren, en probeerde zijn blik los te rukken van Chad. Chad deed niet alsof hij niets gezien had, daarvoor had hij te weinig tijd. Hij wist dat als hij binnenkort door de Boete de arena in werd geslingerd, hij iemand nodig had om voor te vechten. Een reden om weer thuis te kunnen komen. "Bevalt het zich je?" Hij liet het over komen alsof hij niet wist wat hij moest, maar er achter zat een flirt-gedrag van jewelste!

En Chad stopte erna echt niet meer, hij moest deze jongen hebben. Net was hij lief, nu pakte hij hem in door de stoere, interessante bad-ass uit te hangen. "Een krakend bed? Mijn bed kraakt niet, oh en je ligt er al in. Perfect!" Hij moest de jongen, nu. Odin had nog twee maandjes te gaan op school. Maar over niet lang was de boete al. De scholen draaiden nu toch niet fatsoenlijk meer. "Je komt niet zonder reden onder, ik gok je pa's, drugs binnen. In ieder geval blijf jij tot de Boete hier. Hier bij mij. Als je achttien bent, zijn we allebei genodigden bij de Boete. We kunnen wel wat gezelschap gebruiken niet waar?" Odin bleef hier, niet uit engerigheid. Nee Chad had het zelfs lief gezegd, maar wel op zo'n dwingende manier, dat Odin er niets tegenin kon brengen. Hij was nu zijn gast, en dat was hij tot de Boete.

Odin begon te blozen na zijn opmerking. Dat was maar goed, Chad had het nu toch wel eens door gehad. Odin wou hem ook. En Chad had hem. Nee Odin had geen keuze. Hij was van Chad. Hij bleef van Chad.

De vampier in Odin kon zich niet inhouden, het was schattig, de jongen probeerde zich stoer te uitten. Maar je kon nu al zien dat als ze eigenschappen waren geweest, dan was Chad hier de dominante, en Odin moest het onderspit delven. "Don't try to defend you, you're worth more if you just kiss me." En Chad pakte Odin rustig vast, had hem met 1 ruk uit de sushi-houding gerold van de deken. Legde hem plat op bed, en drukte met één hand op de slanke buik van Odin. Hij drukte zijn lippen met passie op die van Odin, en genoot van diegene's geur, kleur, gevoel maar vooral van de smaak. Odin was een enorme spetter, en Chad was hier de paraplu die hem niet meer los liet.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



PROFIEL
KARAKTER

You only hate the road when you're missing home Empty
Onderwerp: Re: You only hate the road when you're missing home |

Terug naar boven Ga naar beneden
 

You only hate the road when you're missing home

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» One for the road
» Road Hunter.
» The roughest road often leads to the top.
» At home
» [Dag 6]Fighting to go home

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
De Hongerspelen :: Districten :: District 6 :: District 6 Archief-