Eve Paradiso
District 6
PROFIELAantal berichten : 50
Registratiedatum : 01-10-13
 | | ◊Onderwerp: Eve Paradiso | wo okt 02, 2013 11:49 pm | |
| Faceclaim: Ellie Goulding.
Themesong: Ellie Goulding - How long will I love you?"And the award for 'Cutie of the Year' goes to..." Naam: Evelynn (Eve) Ariana Paradiso.Geslacht: Vrouwelijk.Leeftijd: 18 jaar oud.Woonplaats: District 6.Familie & Vrienden:Moeder: Theresa Ellianna Paradiso - 40 jaar oud - overleden: Theresa was een heel erg lieve vrouw. Ze werkte hard in het gezin, gaf haar kinderen en haar man de liefde die ze verdienden. Ook was ze iemand die alles op zij zou zetten om mensen te helpen, ouderen, maar ook kinderen en volwassenen die haar hulp nodig hadden. Haar grote passie was koken en schilderen. Ze was heel erg gelukkig, totdat de Opstand eigenlijk begon. Theresa had geen mening over het Capitool.Vader: Arthur Paradiso - 42 jaar oud - overleden: Arthur was een hardwerkende man, ook al krijg hij weinig geld voor het beroep wat hij uitvoerde: hij hielp met het bouwen van treinen. Hij maakte lange dagen, maar klaagde nooit. Zijn grootste trots waren zijn kinderen en hij was graag met ze bezig. Hij was gek op zijn vrouw en verraste haar ook nog wel eens regelmatig met een klein presentje, een schattig teddybeertje of een bosje met rode rozen. Noem het kinderachtig, maar het was zijn manier om te laten zien dat hij veel van haar hield. Hij was een fel tegenstander van het Capitool, de reden van zijn dood.Zusje: Elizabeth (Lizzy) - 14 jaar oud - vermist: Lizzy is een heel erg slim meisje, deed het verschrikkelijk goed op school. Haar favoriete vak was natuurkunde. Doordat ze leed aan de persoonlijkheidsstoornis 'borderline', was haar gedrag vaak onvoorspelbaar. Alles wat ze zei of deed was vaak met een impuls, ze dacht heel erg zwart/wit en ze reageerde vaak extreem om de kleinste dingen, als er bijvoorbeeld een schilderijtje scheef hing. Haar aandeel in relaties was in het begin heel erg goed, maar ze kon heel makkelijk het contact weer verbreken. Toen haar ouders overleden, was ze dus ook van de een op andere dag verdwenen en Eve weet nog steeds niet waar ze uithangt.Grootmoeder: Ariana Desíree Paradiso - 68 jaar oud - levend: Ariana heeft altijd bij haar zoon en schoondochter gewoond. Waarom? Nadat haar man overleden was, stortte ze psychisch in. Ze raakte verslaafd aan de morfine en aan alcohol, veranderde van een vrolijke vrouw in een depressieve, zeurende oude vrouw en lachte bijna nooit meer. Doordat haar zoon en schoondochter nu zijn overleden, probeert ze er mentaal voor haar kleindochter te zijn, maar ze vind dit niet altijd makkelijk. Doordat ze weinig kan, omdat de morfine en alcohol verschillende organen hebben aangetast, is ze gedwongen om op bed te blijven liggen en de verzorging aan Eve over te laten.Uiterlijk: Eve is een blank meisje met blonde haren, waar een lichte slag in zit. Haar ogen zijn bruin, wat natuurlijk een afwijking is op het cliché 'blonde haren, blauwe ogen'. Ze is ongeveer 1 meter en 72 centimeter lang en heeft een normaal postuur. Eve heeft een stralende uitstraling, dus je zult voornamelijk een glimlach op haar gezicht zien. Natuurlijk experimenteert Eve wel eens met make up en dat soort dingen, maar veel make up zul je nooit op haar gezicht zien. De kleding die Eve draagt, is vaak simpel. Een broek, T-Shirt en misschien een kleine accessoire, zoals een ketting of armband, en veel ingewikkelder zul je het vrijwel niet hebben.Goede eigenschappen:- Positief: Je zult Eve niet snel negatief over een bepaalde situatie zien. Ze probeert altijd het leuke of positieve in dingen te zien en probeert dit ook op mensen uit te stralen, zodat ze zichzelf ook een beetje beter gaan voelen. Niet alles wat je verkeerd doet is erg namelijk.- Behulpzaam: Als je hulp nodig hebt, zal Eve voor je klaar staan. Of het nou een volslagen vreemde is, of haar beste vriendin, Eve zal je altijd zo goed mogelijk proberen te helpen.- Beschermend: Ze is heel erg beschermend ingesteld, zeker als het gaat om mensen waar ze heel erg veel om geeft. Ook zeker naar kleine kinderen die in gevaar zijn of ouderen die geen schijn van kans maken. Dit hangt natuurlijk ook weer een beetje samen met het behulpzame aspect.- Onbevooroordeeld: Eve zal nooit iemand beoordelen op zijn of haar uiterlijk, gedachtegangen, seksualiteit of ras. Zolang je haar met respect behandelt, zal zij ook zeker respect teruggeven en zal ze ook gewoon lief tegen je doen.- Eerlijk: Als je haar om haar mening geeft, zal ze hem ook altijd eerlijk geven. Ze zal bijvoorbeeld nooit zeggen dat iets je leuk staat, als je het helemaal niet leuk staat.- Loyaal: Als Eve eenmaal je vriendin wordt, is ze ontzettend loyaal. In vriendschappen zou ze je nooit verraden of je een mes in de rug steken door een gemene streek uit te raken. Ze houdt van de mensen om haar heen, dus zou ze die nooit expres pijn willen doen. Hetzelfde geldt eigenlijk bij relaties en familieleden.Slechte eigenschappen:- Naïef: Omdat Eve vrijwel zelf altijd vriendelijk is tegen andere mensen, verwacht ze dat andere mensen dat ook zijn en dat beschouwen mensen wel eens als heel erg naïef. Niet iedereen wilt namelijk vrienden met elkaar zijn, hoe graag Eve dit ook wilt.- Over zichzelf heen laten lopen: Eve vindt het lastig om ruzie te maken en daarom weet ze ook nooit zo goed hoe ze in dat soort situaties moet reageren. Vaak laat ze dan over zichzelf heen lopen, terwijl zij ook gewoon graag haar zegje wilt doen. Vaak durft ze het dan ook niet en dat vind ze zelf heel erg vervelend, maar het is ook heel erg lastig om dat te veranderen.- Stelt zichzelf vaak op de 2e plek: Al heel erg vroeg heeft Eve moeten leren om voor anderen te zorgen en heel vaak brengt ze dat ook over in relaties met andere mensen, waardoor ze zichzelf altijd een beetje op de 2e plek zet, haar problemen komen vaak niet aan bod als ze vraagt naar hoe het met iemand gaat.- Emotioneel: Als er iets ergs gebeurd, is Eve vaak de eerste die heel erg snel gaat huilen. Dat vindt ze zelf verschrikkelijk, omdat je dan nogal voor schut staat. Ze kan er meestal niets aan doen, ze vecht er altijd tegen, maar ze wint praktisch nooit.- Onzeker: Eve is typisch het meisje dat niet weet hoe mooi ze eigenlijk is. Ze vraagt zich constant af wat mensen van haar denken, of dat nieuwe shirt nou eigenlijk wel zo leuk is en dat soort zaken, terwijl ze daar eigenlijk helemaal niet zo voor hoef te vrezen, aangezien ze eigenlijk heel erg mooi is.Verleden:Eve, van oorsprong Evelynn, groeide op als de eerste dochter van Arthur en Theresa. Zij woonden aan de rand van de grote stad in District 6, in een klein huisje. Hij werkte bij de spoorwegen, zij was thuis om het huis houden te regelen. Allebei waren ze het eens met die taakverdeling en toen hun dochtertje geboren werd kon hun geluk niet op, want dat was hun grootste wens: kinderen krijgen. Ondanks dat ze niet verschrikkelijk veel geld hadden, konden ze toch wel redelijk goed rond komen en was het kleine gezinnetje gelukkig.
Het meisje, Eve genaamd, groeide op als een vrolijke baby die overal de pret en schoonheid van in zag. In de buurt waar ze woonden was een grasveld, een dood normaal grasveld en als Eve aan het buiten spelen was, keek ze altijd naar de bloemetjes die er groeiden. Dit waren normale bloemetjes, voornamelijk paardenbloemen, madeliefjes, dat soort bloemetjes. Ze koos dan vaak de langste van allemaal en die bracht ze mee naar huis. Haar moeder werd vaak helemaal meegesleurd in het enthousiasme van haar dochtertje, die zo ontzettend blij was met de mooie bloemetjes, dat zijzelf ook de schoonheid er van in ging zien en ze in een klein, glazen potje bewaarden, totdat de bloemetjes vanzelf ophielden met bloeien en doodgingen. Eve vond het altijd lastig om het eens zo mooie bloemetje te zien verwelken naar een dood bloemetje. Sommige mensen vonden het raar dat Eve haar daar zo druk om maakte en lachte haar soms wel eens uit, maar haar moeder vertelde haar altijd dat ze zich daar niets van moest aantrekken en in haar eigen dingen moest geloven. Eve vroeg altijd aan haar moeder hoe dat moest, in haar eigen dingen geloven, maar dat zou haar moeder wel uitleggen als ze wat ouder was. Nu was ze nog jong en moest ze spelen.
Ongeveer vier jaar nadat Eve was geboren, werd hun tweede dochter geboren: Elizabeth, die ze voor het korte maar eventjes Lizzy noemde. Al gauw bleek dat Lizzy heel erg anders was dan Eve. Allebei waren ze even enthousiast en vonden ze het leuk om buiten te spelen, maar waar Eve urenlang plezier uit kon halen (op zoek gaan naar bloemetjes), kon Lizzy opeens omslaan naar agressiviteit en de bloemetjes allemaal kapot slaan. Regelmatig had ze daar ruzie om met Eve, maar Eve was altijd de persoon die het goed kwam maken. Zij haatte ruzie. Lizzy kon het eigenlijk niet zo heel erg veel schelen, zij deed haar eigen dingen. Wat opviel was dat ze nooit vriendjes en vriendinnetjes had. Wel had ze af en toe eens iemand met wie ze omging en dan was het na een maandje weer iemand anders. Het constante ritme in relaties werd hierdoor heel erg verstoord en daardoor werd het lastig voor Lizzy om relaties te onderhouden, iets wat Eve regelmatig zorgen baarde als ze met haar eigen vriendjes en vriendinnetjes aan het spelen was. Vaak genoeg had ze aangeboden aan Lizzy om mee te doen, maar deze sloeg altijd het aanbod af. Op een gegeven moment wilden haar ouders Lizzy toch een keer laten nakijken en een pro-deo dokter in de buurt (dat wil zeggen: een dokter die er voor iedereen was, waar de buurtbewoners niet voor hoefden te betalen. Het was dan natuurlijk geen volleerd chirurg, maar wist wel de meeste dingen) kon eigenlijk wel meteen constateren dat Lizzy een stoornis had. Met wat langer onderzoek bleek dat dit borderline was.
Eve wist eigenlijk pas vrij laat van de stoornis van haar zusje. Haar ouders hadden haar vertelt dat er iets niet goed was met Lizzy en dat ze het later wel zouden uitleggen, omdat ze nu nog te jong zou zijn om het goed te kunnen begrijpen. Daar had Eve maar genoegen mee genomen. Ze had besloten zich met haar eigen dingetjes bezig te houden: school was één van die dingen. Een uitblinker was Eve niet, haalde voornamelijk het cijfer ‘6’voor haar toetsen, maar ze was ook geen probleemkind. Eigenlijk was het een meisje wat niet zo heel erg opviel in de klas, wat gewoon rustig haar eigen ding aan het doen was en wist waar ze mee bezig was. Anders was haar zusje Lizzy, die enorm uitblink in de betavakken, zoals wiskunde, natuurkunde en scheikunde. Het werd allemaal heel eventjes wat minder op school, doordat haar oma bij hen in huis kwam, omdat haar opa was overleden en ze kon het allemaal niet handelen. Doordat ze er nu nog iemand bij hadden gekregen in het gezin, moest Eve haar steentje bij gaan dragen in het huishouden. Nou ja, moest, ze had het zelf aangeboden en haar moeder had in eerste instantie afgewezen, maar Eve had net zolang aangedrongen tot het mocht. Eve vond at zelf fijner, omdat ze wist hoeveel extra werk dit zou kosten. Zo leerde Eve al heel erg vroeg koken en dingen als de was doen.
Dit ging een hele lange tijd goed zo. Nou ja, ‘goed’, want haar oma was nog steeds heel erg verslaafd aan morfine en alcohol. Haar ouders hadden een hele tijd geprobeerd haar hief van af te houden, maar die hoop hadden ze opgegeven. Het probleem was namelijk dat oma helemaal niet wilde afkicken, omdat ze dan haar realiteit voor zich zag en dat kon ze gewoon niet aan. Ze wilde liever leven in de droomwereld die de morfine voor haar creëerde: geen pijn, geen lastige situaties en bovenal, geen gezeur aan haar hoofd. Als oma niet op tijd haar dosis met morfine en alcohol kreeg, dan werd ze razend. Tierend en bulderend ging ze dan het huis door om haar zoon opdracht te geven om morfine te gaan halen bij de plaatselijke apotheek en alcohol te gaan scoren bij de plaatselijke supermarkt. Tegen haar kleinkinderen viel oma trouwens nooit uit. Hier was ze altijd poeslief tegen en als ze haar kleinkinderen ontdekte tijdens een van haar uitbarstingen, kalmeerde ze ook weer meteen en was het vaak ook meteen over. Daar was hun vader hen heel erg dankbaar voor, ook al hadden ze vrijwel geen flauw benul wat ze dan zo goed deden.
Na een aantal jaar kwamen dan de opstanden. Volgens haar vader was het Capitool gek geworden, helemaal gestoord. Hoe konden ze denken dat ze zomaar de macht konden grijpen en de bevolking van Panem konden onderdrukken? Hij was een van de grootste rebellen in hun District. Hij was fel tegen het Capitool en liet dit ook duidelijk merken. Vaak opereerden ze in groepen, door in een keer een aantal Vredesbewakers te terroriseren of door dingen te doen die volgens de wet niet door de beugel konden. Op een avond, toen iedereen thuis was, werd er aangebeld. Haar vader deed open en deze werd meteen doodgeschoten. Recht door zijn hoofd, hij was op slag na dood. Haar moeder had heel erg hard gegild, en ook zij moest er aan geloven, terwijl zij eigenlijk helemaal niets met de opstanden te maken had gehad. Hun oma had toen voor het eerst in haar leven een goede ingeving gehad. Op de tweede verdieping van hun huis was een verborgen doorgang achter een boekenkast, die naar een heel klein zoldertje leidde. Daar hadden het drietal zich verstopt totdat iedereen het huis verlaten had. Toen ze weer beneden kwamen, waren de lichamen van hun vader en moeder verdwenen. Toch was het al vrij snel duidelijk wat er met hen gebeurd was en waarom ze vermoord werden. Hierdoor ontstond er in Eve een afkeer tegen het Capitool, ze hadden immers hun ouders vermoord en of daar nou een goede reden voor was of niet, niemand mocht iemand straffen om zijn of haar mening, of diegene het nou aanstond of niet.
En zo eindigden Eve, Lizzy en hun oma met z’n drieën. Eve was nu het hoofd van het gezin en begon te werken als verkoopster in een kruidenierswinkeltje. Wat ze daar verkochten? Levensmiddelen, dus voornamelijk voedsel, maar ook frisdrank en producten waarmee je kunt schoonmaken. Eve werkte 6 dagen per weerk, 10 uur lang, voor een mager loontje, maar het was net genoeg om mee rond te komen en dat was natuurlijk beter dan maar een beetje in de uitkering zitten. Kleding kopen was ook geen probleem. Vaak kochten ze tweedehands kleren die ze zelf op konden leuken met allerlei dingetjes, zoals textielverf (wat ook niet verschrikkelijk duur was). In haar vrije tijd deed Eve zingen, liedjes de op de radio hoorde en haar grootste droom is nog steeds om piano te kunnen leren. Helaas is dit erg duur en alleen weggelegd voor de wat rijkere mensen in District 6.
Nadat Eve ongeveer drie maanden in dienst was bij het kruidenierswinkeltje, verdween Lizzy opeens. Het meisje was spoorlos verdwenen, van de een op de andere dag. Dagenlang heeft Eve met buurtbewoners gezocht, maar het had geen resultaat. Het enige wat Eve kon doen was de hele dag bidden en hopen dat haar niets zou overkomen. Of ze überhaupt nog in het District is, of misschien als is opgepakt en naar het Capitool gevoerd, dat weet Eve absoluut niet. Wel is haar zusje vierentwintig uur per dag in haar hoofd en altijd bij haar. Ze zou haar zusje nooit opgeven.Aantal bonnen:Natuurlijk haar eigen aantal bonnen, maar ook een paar extra bonnen voor het krijgen van petroleum om een vuurtje te kunnen stoken als het koud is en in de tijden dat ze in geld nood zitten om brood te kopen. Eve zit op dit moment op 9 bonnen.Sterke & zwakke punten in de Hongerspelen:Haar sterke punten in de Hongerspelen zijn, is dat ze ontzettend snel is. Eve kan verschrikkelijk hard rennen en daarom zou ze dus eerder bij de wapens kunnen zijn dan de rest. Verder kan ze goed over weg met messen en met bijlen. Ook kan ze herkennen welke planten giftig zijn en die je dus niet moet eten, maar ook welke je wel kan eten. Haar zwakke punten zijn er natuurlijk ook. Zo is bijvoorbeeld erg slecht in het verstoppen van zichzelf. Vaak ziet ze het wel voor zich, maar dan bukt ze niet ver genoeg bijvoorbeeld, dat soort knullig dingen. Ook zou ze het erg lastig vinden om iemand de hersens in te moeten slaan, maar daar zou ze zich uiteindelijk wel overheen kunnen zetten.Overig:~ Ze is een held op sokken. De nacht is iets waar ze heel erg bang voor is en ook vind ze beesten als spinnen, haaien en slangen verschrikkelijk eng.~ Eve vind het verschrikkelijk leuk om te zingen en dit kan ze ook heel erg goed.~ Ondanks dat Eve nu in haar eentje voor haar oma moet zorgen, vindt ze dit absoluut niet erg en zelfs leuk om te doen. Ze doet het uit liefde.~ Ze is té onzeker.
Laatst aangepast door Eve Paradiso op do okt 03, 2013 6:23 pm; in totaal 1 keer bewerkt |
|
