Fine dining and importent talk

PROFIELAantal berichten : 1466 Registratiedatum : 29-07-13

Heel zorgvuldig streek Jennifer de jurk zie ze aan had glad. Ze had expres een wat tonende jurk aangetrokken, waarbij haar boezem aardig wat inkijk verschafte, in de hoop dat ze haar vrouwelijke charmes in de strijd kon gooien mocht het nodig zijn. Het huis was spik en span en in de keuken stond een overheerlijke maaltijd klaar om genuttigd te worden. Nou ja, bijna klaar. Het moest nog even sudderen en rusten en dan kon er gegeten worden. Haar ogen gleden naar de klok. Als het goed is zou Brendan hier om zes uur zijn voor hun etentje en ze hoopte dat ze hem tijdens dit etentje ervan kon overtuigen dat het trainingscentrum intensiever in gebruik moest worden genomen. Zelf had ze hier en daar al tieners gescout, maar ze wilde dat iedereen bij haar kwam trainen. Iedere mogelijke tiener die kans maakte om in de Spelen te belanden. Ze zou hen trainen en bewapen, hen allemaal.

Om klokslag zes uur werd er op de bel gedrukt en Jennifer liep zo vrouwelijk mogelijk naar de voordeur (voor zover het mogelijk was om vrouwelijk te lopen met een redelijk gespierd vrouwelijk lichaam) en deed ze de deur open. ‘Welkom Brendan!’ Ze schonk de man op haar drempel een verwarmende glimlach, waarna ze hem naar binnen gebaarde. ‘Als je mij zou willen vergezellen aan tafel, het eten is bijna klaar.’ Ze ging hem voor naar de eetkamer en liep daar naar een kast met flessen en glazen. ‘Kan ik je een glas wijn inschenken?’ vroeg ze over haar schouder aan hem terwijl ze voor haarzelf alvast een glas inschonk. Ze schonk hem nog een warme glimlach en wachtte geduldig op zijn antwoord terwijl in haar achterhoofd haar vragend brandden om gesteld te worden.

OOC: Godmode met toestemming en whoop! Kom binnen Brendan =D

PROFIELAantal berichten : 121 Registratiedatum : 26-10-13

Hij streek zijn handen door zijn haren en wierp een vluchtige blik op zijn spiegelbeeld in het raam voordat hij aanbelde bij het huis van Jennifer Lockheart, de begeleidster van district 1. Zijn groenige ogen staarden naar hem terug, spijkerbroek, bruine leren schoenen, een overhemd en een loshangend jasje. Semi-casual leek hem de veiligste optie om voor te kiezen voor een dinertje. Op het laatste moment had hij er toch ook nog een stropdas bijgepakt, hij bleef tenslotte burgemeester.

De hongerspelen waren eindelijk afgelopen, godzijdank. Het was helaas niet één van zijn tributen geweest die de strijd overleefd had, maar er was een winnares en het bloedvergieten was even over, voor nu. Tijdens de spelen had Brendan goed contact gehad met Jennifer, de samenwerking was belangrijk, ook al had het niet genoeg mogen baten. Toch verbaasde het hem dat de knappe jonge vrouw ook na de spelen contact met hem zocht, ze had hem zelfs bij haar thuis uitgenodigd voor het eten. De burgemeester had de uitnodiging in elk geval van harte geaccepteerd en wachtte nu tot de deur voor hem opengedaan werd; een gezellig avondje om te vieren dat de spelen voorbij waren was niet verkeerd natuurlijk.

De aanblik van Jennifer deed hem goed. Ze zag er sowieso niet verkeerd uit, maar had een jurk aangetrokken die haar pluspunten nog wat beter deed uitkomen. Niet al te opvallend liet hij zijn blik een paar keer goedkeurend over haar lichaam gaan, terwijl hij nonchalant tegen de deurpost aanleunde en met een ontdeugend glimlachje een bosje bloemen vanachter zijn rug vandaan toverde. Dat konden vrouwen vaak wel waarderen. Brendan schatte zijn kansen voor vanavond best positief in toen hij Jennifer achtervolgde naar de eetkamer waar ze hem een glas wijn aanbood. 'Graag, dankjewel.' Hij keek haar aan, 'proost.'

PROFIELAantal berichten : 1466 Registratiedatum : 29-07-13

Jennifer glimlachte en moest toegeven dat Brendan er goed uit zag, of hij had daar in ieder geval zijn best voor gedaan. Het viel haar nog mee dat hij niet in een pak was aangekomen, iets wat ze wel had verwacht, aangezien hij de burgemeester was. Aan de andere kant was de man nog niet heel oud, dus gewone kleren waren logischer, tenzij de man dol was op pakken. Goed, dit ging nergens over, wat was er met haar gedachten aan de hand? Ze schudde even haar hoofd en richtte haar aandacht op de wijn die ze aan het inschenken was. Het zou niet heel erg charmant staan als ze rode wijn over haar kast en vloer goot. Ze gaf een ingeschonken glas aan Brendan en glimlachte liefjes toen ze de bos bloemen in zijn hand zag. ‘Naawh, Brendan, wat lief! Dat had je niet hoeven doen.’ Ze proostte met hem, waarbij ze hem recht in de ogen keek, en nam toen de bos met bloemen aan. ‘Ik zal ze even in een vaas zetten, dan blijven ze mooi,’ sprak ze terwijl ze haar glas op de eettafel neerzette en met de bos bloemen naar de keuken wandelde.

Daar aangekomen legde ze de bos bloemen op het aanrecht, waarna ze op zoek ging naar een vaas en deze vulde met water. Vervolgens sneed ze de stelen van de bloemen schuin af en zette ze de bos bloemen in de vaas. Zo, dat zag er mooi uit. Met de vaas in haar handen liep ze terug naar de eetkamer, waar ze de vaas op de eettafel neer zette. ‘Zo, dat is beter,’ glimlachte ze, waarna ze weer naar Brendan keek. ‘Ga gerust zitten, het eten is bijna klaar.’ Ze gebaarde naar de tafel, waarna ze weer naar de keuken liep om te kijken hoe het eten eraan toe was. Het zou een beetje jammer zijn als het eten verbrandde.

OOC: Sorry voor het eerste stukje van de post, ik moest even inkomen XD

PROFIELAantal berichten : 121 Registratiedatum : 26-10-13

Het eten was nog niet klaar, maar de kamer vulde zich langzaam met een heerlijke geur die vanuit de kwam. Jennifer zelf was ook naar de keuken verdwenen en Brendan speelde een beetje verveeld met de bloemen die hij zelf had meegenomen. Ze stonden inmiddels in een vaas op tafel, voor een gezellige sfeer in de eetkamer. Hij liet zijn blik de kamer rond gaan, maar na dit drie keer gedaan te hebben kon hij prakisch met zijn ogen dicht het meubilair, de kleur van de muren en de vloer en de exacte positie van de ramen voor zich zien. Hij stond op en liep richting de open haard om de foto's die op de schouw stonden eens wat beter te bekijken. Behalve het kleine meisje op enkele foto's herkende hij niemand, maar het was niet moeilijk om te gokken wie het stel op de foto's zouden kunnen zijn. Ze hadden wel wat weg van Jennifer. Het familiewapen dat iets hoger hing bevestigde zijn gedachten. Het kind zelf was zonder twijfel een mini-versie van de dame die nu in de keuken haar best stond te doen. Zelfs toen was het al een mooi meisje.

Na er een tijdje aandachtig naar gekeken te hebben besloot Brendan de foto's weer met rust te laten. De kandelaar die op tafel stond had zijn aandacht getrokken. Lekker eten en een lekker glas wijn, daar hoorde uiteraard een goede sfeer bij. Hij haalde een pakje lucifers uit zijn tas en stak zonder het eerst te vragen de kaarsen in de kandelaar aan en dimde het licht in de kamer een beetje. Zo, daar kon Jenn van opkijken als ze uit de keuken kwam, maar het duurde wel lang. Wat nu?

Natuurlijk was geduldig afwachten een optie maar Brendan besloot maar zo galant als het ging om Jennifer een helpende hand in de keuken aan te bieden. Een goede kok was hij niet, dus eigenlijk hoopte hij dat er geen hulp nodig was, maar vragen kon nooit kwaad, het ging immers om het idee dat telde. 'Jenn, kan ik je ergens mee helpen?' riep hij terwijl hij een paar passen richting de keuken en vooral de heerlijke inhoud daarvan liep.

PROFIELAantal berichten : 1466 Registratiedatum : 29-07-13

Met een serieuze blik richtte Jennifer zich op het eten. De geur was in ieder geval goed, maar hoe goed iets ook kon ruiken, het kon nog altijd super vies smaken. Voorzichtig begon ze met het proeven van de soep waar ze vanavond mee wilde beginnen. Het was een zelfgemaakte hamsoep en hij was bijna goed op smaak. Ze voegde nog een klein beetje water toe, roerde nog even en toen was hij klaar om gegeten te worden. Ze hoopte maar dat Brendan geen vegetariër was, want ze had ook een lekkere rib eye klaarstaan voor het hoofdgerecht. Ze pakte de pan van het vuur en begon de soep in een soepterrine te schenken net op het moment dat Brendan haar vroeg of hij ergens mee kon helpen. Ze schrok licht en morste een paar druppels soep op haar schone aanrecht, maar gelukkig belandde de rest van de soep netjes in de terrine. 'Lief dat je het aanbiedt, maar ik red het prima.' Ze goot het laatste beetje soep in de terrine en zette de nu lege soeppan in de gootsteen. Ze pakte een theedoek uit een kastje, vouwde deze een aantal keren dubbel en pakte toen de soepterrine van het aanrecht. 'Misschien kun je me toch nog even helpen. Zou jij een opscheplepel voor de soep mee willen nemen?' Ze glimlachte naar de man en bracht toen de soep naar de tafel. Daar zette ze hem in het midden neer, waarna ze de soepborden pakte en wachtte tot Brendan haar de soeplepel bracht. 'Ik hoop dat je niet vegetarisch bent?' vroeg ze met een zoete glimlach.

PROFIEL KARAKTER

N

O

S

A

E

S

S

K

N

I

L

K

C

I

U

Q

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

F

F

A

T

S

S

T

I

D

E

R

C

Fine dining and importent talk

Fine dining and importent talk