Flaire vloekte en tierde toen bleek dat hun kleine slachtoffer te ver weg was. Zelfs Sköll met zijn veel langere armen kon er niet bij. Het kleine meisje bleef buiten hun bereik, maar dat betekende niet dat ze veilig was. Flaire rende zo hard als ze kon en probeerde onderwijl niet op het water te letten dat onder en langs haar heen raasde. Niet aan het water denken. Niet aan het water denken. Niet aan het water denken. NIET AAN HET WATER DENKEN! WAAROM WAS ER ZOVEEL WATER IN DEZE ARENA! Hoewel zij en Mako in lengte niet veel scheelden, lukte het haar niet om Mako snel te bereiken. Gelukkig was ze niet alleen. Sköll rende naast haar, maar ging duidelijk nog niet voluit. 'Grijp haar!' brieste het meisje, volledig gefocust op het kind voor hen en op diens dood, waarop de jongen zijn spieren aanspande en nog harder ging rennen. Zijn benen maakten zulke grote passen dat het Flaire verbaasde dat de jongen niet al aan de andere kant van de Arena was. Het meisje rende nog altijd met de stok in haar handen en de jongen probeerde de stok te grijpen om haar zo af te remmen. Vervolgens haalde hij uit naar haar lange haren om haar zo terug te trekken. Flaire spurtte snel achter haar bondgenoot aan en haalde, zodra ze in de buurt was, met haar boksbeugel uit naar het hoofd van Mako.

OOC:
- Flaire en Sköll zetten vanaf de hoorn de achtervolging in op Mako
- Sköll probeert de lange stok in de hand van het meisje te grijpen om haar tegen te houden. Daarna haalt hij uit met zijn hand om Mako bij de haren te grijpen en te stoppen
- Flaire probeert Mako tegen het hoofd te slaan met de boksbeugel

Mako wordt afgeremd doordat Sköll haar stok probeert te grijpen en aan haar haren trekt. Ze is echter snel genoeg om Flaire's uithaal te ontwijken. Zelf probeert ze uit te halen met haar stok, maar zonder enig succes.

Een serie scheldwoorden verliet Flaire haar mond toen Mako hen maar bleef ontwijken. Het leek wel alsof dat kind tien engeltjes op haar schouder had en Flaire HAATTE engeltjes. Ze wist de eerste klap van Flaire te ontwijken en haalde uit met haar stok, welke Flaire op haar beurt weer kon ontwijken. Sköll probeerde daarop het meisje te tackelen, maar ook dit wist de kleine meid te ontwijken. Dat stomme kreng! Flaire brulde woest toen het meisje het weer op een lopen zette. 'Sköll kom op!' riep ze naar de jongen, welke snel overeind krabbelde en in zijn tas greep naar een aardappel. Flaire probeerde het meisje weer in te halen en zag een aardappel over vliegen richting het hoofd van het meisje. Flaire probeerde het haar of de stok van het meisje te grijpen en haar vervolgens een klap tegen haar slaap te verkopen. Vervolgens haalde ze uit naar de knieën van Mako, in de hoop haar knieschijven te verbrijzelen.

OOC:
- Flaire is furieus en rent achter Mako aan.
- Sköll krabbelt overeind en gooit een aardappel, gemikt op Mako haar achterhoofd
- Flaire probeert Mako bij haar haar of bij de stok te grijpen
- Flaire haalt eerst met haar boksbeugel uit naar het hoofd van Mako, gemikt op de slaap. Vervolgens mikt ze op Mako haar knieschijven, in een poging deze te verbrijzelen

O en natuurlijk, Godmode met toestemming! Ook voor de vorige post xD

De aardappel treft Mako op haar achterhoofd en komt behoorlijk hard aan. Ze wankelt even, maar rent dan toch weer verder. Wonder boven wonder weet ze al Flaire's aanvallen te ontwijken.


Ps. Zoals ik ook al bij Soof had geëdit: jullie mogen Mako best wat meer godmoden om een realistischer post neer te zetten. Zolang jullie maar niet zeggen dat ze zwaargewond raakt of sterft en zolang het allemaal maar logisch blijft. Nu vuren jullie gewoon een hoop aanvallen op haar af en lijkt het net alsof Mako een levenloze (rennende) pop is.

Flaire kon dat kind wel vermoorden! (haha) Hoe die kleine Mako het voor elkaar kreeg haar en Sköll zo lang te ontlopen was voor haar één groot raadsel, maar ze wist wel dat ze er nu heel graag een einde aan wilde maken! Het geluid van een kanonschot vulde de lucht net op het moment dat Mako struikelde. Sköll greep zijn kans, letterlijk, en pakte het kleine meisje vast. Flaire zag haar kans en dook op Mako af, mikkend op diens hoofd en stokarm. Ze wist het meisje een aantal keren te raken, iets wat haar goed deed. 'Sköll!' brieste ze. 'Hoorde je het kanon? Iemand heeft ons eerste bloed gestolen!' Ze baalde hiervan. Heel, heel erg! Het was allemaal de schuld van Mako. Als die niet zo vervelend had gedaan, zo glad als een aal, zo ninja, dan hadden zij de eerste moord van deze Spelen op hun naam staan, maar neeeeeee, ze moest weer zo moeilijk doen. 'Sterf kreng!' riep Flaire woedend terwijl ze uithaalde met haar boksbeugels op het hoofd van het meisje. Sköll hield Mako goed vast, waardoor ze geen kant op kon. Ze probeerde wel de slagen van Flaire af te weren en naar haar te schoppen. Flaire kreeg een schop in haar maag, klapte eventjes dubbel, maar schoot toen woedend weer naar voren. Dat kreng! Ze sloeg nog een paar keer naar de stokarm en -hand van het meisje in een poging haar te ontdoen van de Jo. 'Vermorzel haar botten Sköll!' riep ze naar de jongen. Ze wist zeker dat de jongen genoeg kracht in zijn armen had om het kleine meisje tot moes te knijpen. De jongen knikte en spande de spieren in zijn armen. Eens zien hoe leuk Mako het vond om met een jongen innig te knuffelen.

OOC:
- Flaire probeert Mako te slaan op haar hoofd, Mako probeert zich te weren met haar arm en schopt naar Flaire
- Make raakt met een schop Flaire even in haar maag.
- Flaire wordt woest en haalt nog feller uit naar Mako haar hoofd, stokarm en -hand
- Flaire moedigt Sköll aan Mako fijn te knijpen, waarop de jongen zijn armspieren aanspant en het meisje heel stevig "knuffelt"

Mako vecht met de kracht van wanhoop en doodsangst. Hoewel de slagen van Flaire haar raken en pijnlijke wonden achterlaten, weet ze te voorkomen dat ze begint te bloeden. Als Sköll haar wil fijn knijpen, begint ze hevig te spartelen, waarbij ze Sköll een gevoelige schop geeft, hem bijt en krapt en zo uit zijn greep weet te ontsnappen. Snel schiet ze het dichtstbijzijnde water in, er niet aan denkend dat ze helemaal niet kan zwemmen. Zolang ze echter geen bloed verliest, hebben de piranha's geen interesse in haar. Ze spartelt wat rond in het water en weet wel boven te blijven, maar dat zal ze waarschijnlijk niet lang volhouden. Als niemand haar komt redden, zal ze binnen niet al te lange tijd verdrinken.

Flaire keek grijnzend toe hoe Sköll het meisje fijn begon te knijpen, maar de grijns verdween al gauw van haar gezicht toen het meisje begon te schoppen en Sköll op een, voor hem pijnlijke, plek raakte. De jongen liet het meisje los, waarop Flaire woedend 'Nee!' riep. Het meisje schoot het water in en Flaire kon wel vuur spuwen van woede. 'Verzuip haar!' brieste ze tegen Sköll zelf absoluut niet van plan bij het water in de buurt te komen. Hoe mocht hij zelf uitzoeken. Zij ging in ieder geval niet in de buurt van het water komen. Sköll leek dit ook niet van plan, maar zag wel iets wat zij nog niet had gezien; de Jo. Het meisje had hem blijkbaar losgelaten toen Sköll haar had gegrepen en hij lag nog op de kant. Ze wilde ernaar grijpen, maar met de boksbeugels ging het wat lastig. Daarbij was Sköll sneller. De jongen greep de stok en sloeg naar Mako, in een poging haar hoofd te raken en ervoor te zorgen dat ze zou verzuipen. Plotseling gebeurde er iets dat Flaire nog nooit mee had gemaakt; iemand sloeg een arm om haar heen. Sköll haalde het in zijn blonde hoofd om Flaire te omhelzen met één arm. 'Geniet van dit uitzicht met me,' sprak hij en Flaire voelde dat er een brok in haar keel ontstond. Er schoot van alles door het meisje heen. De neiging om de jongen weg te duwen, hem een schop te geven en tegen hem te schreeuwen wat hij nou weer aan het doen was. Een ander deel van haar vond het echter.. prettig. Het woord deed het meisje bijna overgeven. Ze voelde haar wangen rood worden en ook gebeurde er iets in haar maag. Wat was dit nou weer voor onzin? Waarom voelde ze zich zo raar?

Het moment was echter bijna net zo snel weer voorbij als dat het gekomen was, want Sköll liet haar weer los. De roodharige stond even stil, niet goed wetend wat ze nu moest zeggen of doen, starend naar Sköll. Ze was verbaasd, want er was in haar hele leven nog nooit iemand geweest die haar gewillig had aangeraakt, afgezien van haar tweelingbroertjes. Helaas had ze hen niet zo vaak gezien en dus was ook dat zelden gebeurd, maar nu gebeurde het zowaar met een jongen die ze nog maar net kende. Ze wist even niet wat ze met hem aan moest, maar gelukkig hoefde ze daar niet veel over na te denken. Niet alleen hoorde ze het geluid van een tweede kanonsschot, wat betekende dat ook de tweede dode was gevallen, ook kwam er opeens iets uit de lucht vallen. Iets voor Mako. Woede laaide in het meisje op toen ze zag dat het kind iets gesponsord kreeg dat bleef drijven. Drijven! Welke gluiperige geldschepper had het gewaagd om dat kind iets te geven om te overleven! 'RAAAAAAAH!' riep Flaire woest, haar gefrustreerde schreeuw echode over het water en de brug waar ze op stond. Dat kind ging zo hard sterven! Daar ging zij voor zorgen. 'Jij gaat sterven Mako!' brulde ze over het water. 'Daar zorg ik persoonlijk voor! Ik zal je stukje voor stukje uit elkaar scheuren en verbranden!' Na nog een woeste blik op het drijvende meisje dat bij hen weg begon te zwemmen, wendde ze zich weer tot Sköll. 'Laten we gaan Eldur, trouwens, Sól staat je beter,' sprak de jongen. Ze keek hem even niet begrijpend aan. Eldur had hij haar eerder al genoemd en toen had hij verteld dat het vuur betekende, maar Sól was voor haar nieuw. Tijd om te vragen wat het betekende had ze echter niet, want haar ogen zagen dat er aan de andere kant van de hoorn ook flink wat gebeurde. Eindelijk leek het gevecht wat op gang te zijn gekomen, want tot nu toe was het maar een dooie boel geweest. Even glimlachte ze toen ze zag dat er iemand in het water lag. Bloed kleurde het water rood, een kleur die Flaire beter beviel. Haar ogen gingen naar de mensen op de kant, die duidelijk in gevecht waren met elkaar. 'Ja, we kunnen beter gaan,' stemde ze in. Hier was het niet veilig. Toegegeven, Flaire zou nu niks liever doen dan moorden, want Mako had haar aardig pissig gemaakt, maar op dit moment kon zelfs Flaire wel in zien dat zij en Sköll dat niet gingen redden.

Voor ze echter weg kon lopen, viel haar oog op iets dat aan een paal hing, niet iets achter haar. Het meisje griste naar de stof en zag tot haar grote verbazing een zilveren doosje. Het meisje keek naar het doosje en toen weer naar de vier tributen even verderop. Ze overwoog om het doosje hier open te maken, maar besloot toen dat het beter was om eerst weg te gaan. Ze gaf het doosje aan Sköll, zodat deze het in zijn tas kon bewaren. 'We kijken straks wel wat erin zit. Eerst weg hier.' Er was een kleine kans dat er iets scherps in het doosje zat wat het drijvende ding van Mako kon slopen, maar het meisje was nu te ver weg bij hen. Flaire greep haar boksbeugels nog even wat steviger vast en begon toen te lopen, verder weg bij de hoorn. Het was nu tijd om een goede plek te vinden om te verblijven en iedereen die ze onderweg tegen kwamen zouden daar spijt van krijgen.

OOC:
- Flaire weet niet goed wat ze aan moet met Sköll wanneer hij zijn arm om haar heen slaat
- Flaire uit haar woede verbaal tegen Mako en bedreigt haar
- Flaire ziet de sponsoring, pakt het doosje en geeft het aan Sköll om in zijn tas te stoppen zodat ze het later kunnen bekijken
- Flaire stelt voor om te gaan, waarna ze vertrekking richting de platformen in vak N5