Veel boeiends was er niet gebeurd. Dat moest je niet verkeerd begrijpen; voor Gwen was dat een uiterst goed iets. Ze wilde eigenlijk dat er helemaal niks gebeurde en dat ze gezellig een tijdje hier konden blijven hangen, misschien tot de gezonde leeftijd van 80 konden leven en dan zou hun tijd wel een keer komen. Maar haha, grapje, ze zaten in de Arena en dat er niks meer gebeurd was sinds andere Tributen het grote gebouw binnengekomen waren. Ja, een paar sponsoringen natuurlijk. Wie gaf hen nu alcohol? Hoewel Gwen wist dat alcohol handig was om wonden schoon te maken en dat het best nog wat voedingswaarde kon hebben als je het over calorieën had, kwam ze er niet helemaal uit. Misschien konden ze dronken worden om te voorkomen dat ze helemaal gek gingen. Misschien hoopte iemand dat ze wel Tributen zouden vermoorden als ze wat drank achterover gooiden. Of iemand had echt niet geweten wat te sturen. Ze zou het nooit weten.

De reden dat Gwen zoveel tijd had om haar gedachten overal naartoe af te laten dwalen, was omdat er gewoon weinig aan de gang was. Suzy zat een beetje stil bij de groep, hoewel ze nog steeds vaak genoeg naar Davi keek. Marco en Elize hadden een gesprek over de morgenster en het schild, waarin Elize aan Marco duidelijk probeerde te maken hoe hij die dingen het best kon dragen - volgens haar. Gwen had het met Davi juist gehad over hun voorraden; ze hadden nu dan wel lekker flamingo kunnen eten, maar het water begon alweer op te raken. Nu hadden ze uit het flamingo hok wel wat water mee kunnen nemen, maar met zijn vijven was dat ook zo weer op. Dus, ze moesten vandaag weer wat vinden om hun voorraden aan te vullen. Zou het te gevaarlijk zijn om terug te gaan naar het gebouw waar ze vandaan kwamen?

Ze hadden het die ochtend ook nog even gehad over de rare geluiden die ze die nacht gehoord hadden; wat kon het zijn? Niemand was echt zeker, maar zoals Elize gezegd had, moest het wel iets van metaal zijn. Aangezien het geluid als een geschraap klonk dat natuurlijke materialen niet konden reproduceren. Misschien de hokken? Dat was het dichtstbijzijnde wat van metaal was. Of het was de poort, of iets voorbij de muren; maar dat leek iedereen wat sterk. Het was immers vreemd om iets buiten de Arena te laten gebeuren, toch?

Rond de middag klonk er ineens gegil. Iedereen was wat aan het praten geweest, maar Suzy had voor zich uit zitten kijken. Nu liet ze ineens van zich horen. 'Een g-g-grote kat!!' En ik dacht nog wel dat je katten zo leuk vond, dat Gwen vinnig, terwijl ze terugdacht aan de kattenknuffel in het kleine winkeltje dat ze gevonden hadden. Maar toen Marco opsprong en naar zijn wapens greep, begreep ze dat het geen grapje geweest was. Er zat een groot beest, en niet zomaar één. Een hongerige. Eentje die niet geïnteresseerd leek te zijn in flamingo van een dag oud.
De groep wisselde snel wat blikken en al snel gingen de jongens naar voren; zij hadden immers de wapens. Suzy had haar pannetje gehad, maar dat had ze in haar paniek nog niet weten te lokaliseren. In plaats daarvan was ze dicht bij de muur gaan staan en probeerde zich zo klein en onzichtbaar mogelijk te maken. Gwen gaf haar geen ongelijk. Wanhopig keek ze Elize aan. 'We moeten kijken of er nog iets in de buurt is dat nuttig is,' gaf die aan, ook al twijfelde Gwen heel erg of ze toevallig een prachtige stok gingen vinden die gemáákt was om door het strottenhoofd van een roofdier heen te gaan.
'Blijf achter ons!' riep Davi. Ze hadden de morgenster en het schild klaar. Elize had het touw gepakt, voor het geval ze er iets mee kon doen. In haar wanhoop had Gwen maar twee van de kleine flesjes alcohol gepakt, in de hoop dat ze daar misschien het beest nog wat pijn mee kon doen. Als het echt extreem werd. Voor nu moesten ze maar hopen dat Marco en zijn morgenster deze situatie snel op konden lossen...

TL;DR
- Er gebeurt niet zoveel, de groep eet wat en drinkt wat (vooral weinig water over) en vraagt zich af wat dat rare geluid in de nacht was
- Suzy alarmeert de groep over de aanwezigheid van de leeuw
- Davi grijpt het schild, Marco grijpt de morgenster -> ze blijven staan in afwachting van wat het dier gaat doen, willen niet gelijk erop af rennen
- Gwen en Elize zoeken naar alternatieve oplossingen terwijl Suzy zich zo goed en zo kwaad als het gaat probeert te verstoppen
- BEAT DOWN TIME

De leeuwin kijkt de groep eerst nog even afwachtend aan. Ze is in de minderheid, maar heeft ook honger. Dan neemt ze haar besluit, ze springt op Davi af en dwingt hem zo in de verdediging.

(Reminder, just in case: jullie mogen natuurlijk een beetje een gevecht uitschrijven, als jullie daar behoefte aan hebben, zolang jullie maar niet beslissen of jullie winnen of niet.)

Davi leunde met zijn rug tegen de bakstenen muur die hun arena omringde. Tussen zijn vingers hield hij een klein flesje, wat een sterke alcohol bevatte. Hoewel hij naar het flesje keek en het heen en weer draaide, waren zijn gedachten niet bij de drank. Zijn gedachten waren bij zijn zus. Hoewel Davi zijn uiterste best had gedaan om niet teveel mee te krijgen van de Spelen, wist hij natuurlijk wel hoe Leilah het zo lang overleefd had. Ze had twee goede bondgenoten gevonden en ze waren uit de buurt van gevaar gebleven. Natuurlijk had het gevaar hun wel af en toe gevonden, ze waren immers twee keer aangevallen door een andere tribuut. Maar ze hadden zich verscholen, overlevend op karige rantsoenen. Het had zoveel overeenkomsten met zijn eigen huidige situatie dat het een beetje eng was. Maar hé, ze waren nu eenmaal familie. Het was niet zo raar dat ze dingen op dezelfde manier hadden benaderd. Hoewel José het waarschijnlijk anders had gedaan. De gedachte aan zijn tweelingbroer bracht een steek van verdriet en verlangen door zijn hart. Davi zuchtte en liet het flesje zakken.

Nu merkte hij pas op wie er naast hem was komen zitten. Suzy zat naast hem op de grond en frutselde nerveus met haar kleding. Marco en Elize waren diep in gesprek en Gwen leek ook even afgeleid op het moment. Davi keek weer naar het jonge meisje naast hem. "Wilde je wat vragen?" vroeg hij vriendelijk. Suzy bleef nog even stil, maar klemde toen haar handen in elkaar en keek op om hem recht in de ogen te kijken. "Laten we hier weg gaan," zei ze ferm. Davi keek haar wat verward aan. "Weggaan? Maar we hebben hier beschutting en eten." Suzy schudde haar hoofd. "Nee, wij. Samen. Het is zo moeilijk met een grote groep! Het water is al weer op. We moeten veel eten vinden. Met zijn tweeën zouden we veel makkelijker overleven!" Ze sprak dringend, maar hield haar stem zacht. Suzy wilde duidelijk niet dat de rest haar zou horen. Davi keek haar verbijsterd aan. Ergens had ze een punt, maar alles wat ze zei ging in tegen wat hij geleerd had. Overleven deed je samen, in een groep. Zo deden ze dat in District 11, waar iedereen samen moest werken voor de oogst. Davi herpakte zich. "Suzy, ik snap dat het moeilijk voor je is, maar dit is veiliger. Er zijn genoeg dieren en water. We redden het beter als we samen blijven." Davi probeerde zoveel mogelijk overtuiging in zijn stem te leggen, maar Suzy bleef hem nukkig aankijken. "Davi, alsjeblieft. Ik weet dat we het prima zouden redden samen. Met z'n tweeën!" Davi schudde zijn hoofd. "Ik laat de anderen niet in de steek. Maar jou ook niet. Blijf gewoon bij ons Suzy, dan komt alles goed." Davi besefte zich hoe loos zijn woorden moesten klinken in de omgeving waar ze in zaten, maar iets anders kon hij ook niet bedenken. Suzy pruilde en kwam overeind. Ze liep naar een boom een eindje van hem vandaag en leunde er tegen aan, haar rug naar hem gericht. Davi zuchtte nogmaals.

Een uur of wat verstreek rustig, waarin de vier oudere kinderen probeerden uit te stippelen waar en hoe ze nieuw water moesten verkrijgen. Suzy's stem snerpte door hun gesprek. "Een g-g-grote kat!" Davi keek met een ruk op en zag Suzy's trillerige vinger inderdaad naar een enorme katachtige wijzen. Marco en Davi sprongen beide overeind. Marco greep de wapens en duwde Davi het schild in handen. Ze wisselende een snelle blik van wederzijds begrip uit en stapten beide naar voren. "Blijf achter ons!" zei Davi ferm. Hij had het nog tegen Suzy gezegd. In een groep ben je veiliger. Nu zou hij zijn woorden moeten waarmaken. De leeuwin wiegde zachtjes heen en weer. Ze had door dat ze in de minderheid was, maar blijkbaar was ze erg hongerig. Of de rest van haar groep was in de buurt, wat de situatie nog veel erger zou maken.

Een akelig moment gebeurde er niks. Toen kwam de leeuwin in beweging en sprong ze op Davi af. De jongen slaakte een schreeuw van schrik en dook uit reflex achter het schild. Het enorme gewicht van de leeuwin deed hem achteruit struikelen en hij hoorde de klauwen over het schild krassen. Davie kon alleen maar hopen dat de leeuwin zichzelf zou verwonden aan de vier stekels op het schild, want hij was al zijn kracht nodig om niet om te vallen. Ondertussen had Marco zijn benen en armen weer bevonden en zwaaide hij de morgenster rond, om hem vervolgens op de leeuwin af te slingeren. Aangezien Davi een paar passen naar achteren was gestruikeld, had Marco een vrije weg naar de rug van de leeuwin.

OOC:
Ter verduidelijking, het is dag 4 en de groep is nog steeds op A3.
- Davi denkt aan Leilah.
- Suzy vraagt of Davi met haar weg willen gaan van de groep.
- Davi slaat het aanbod zo vriendelijk mogelijk af.
- Lion!
- Davi vangt de aanval van de leeuwin op door achter zijn schild te duiken.
- Marco maakt een aanval naar de rug van de leeuwin met zijn morgenster.

De leeuwin verwondt zichzelf aan de punten op het schild (aan haar voorpoten), maar ondanks haar verwoede pogingen door het schild heen te komen, weet ze Davi niet te bereiken.
Dat komt ook omdat ze Marco moet ontwijken. Ze heeft de morgenster op tijd door en kan het wapen ontwijken. Door zijn aanval, is de leeuwin nu op Marco gefocust. Ze springt op hem af en weet hem lelijk te verwonden. Ze bijt zich in zijn rechter schouder vast en lijkt niet van plan los te laten.

- De leeuwin loopt wat schade op van het schild dat Davi heldhaftig vast blijft houden
- Ze ontwijkt Marco's aanval
- Ze bijt zich vast in Marco's rechterschouder. Marco kan even niks doen door de schik + pijn
- Davi wacht geen moment nadat de leeuwin hem los heeft gelaten en stort zich met het schild op de leeuwin. Hij probeert de pinnen van het schild in haar rug te drijven
- Elize en Gwen bedenken zich dat de leeuwin vooral honger heeft en dat ze nog stukken flamingo over hebben van hun diner van gisteren. Het ligt een stukje van het kamp vandaan om te voorkomen dat iedereen naar rottende flamingo stinkt, maar niet erg ver weg. Ze vertellen Suzie om hen te helpen en sluip-rennen weg zodra de leeuwin Marco aanvalt.
- De meiden vermannen zich en halen de resten van de flamingo. Suzie en Elize hebben een poot, Gwen heeft de restanten van de kop (met snavel en al).
- De meiden proberen de aandacht van de leeuwin te trekken door het "eten" voorbij haar en de jongens te gooien. Gelukkig zijn flamingo resten niet zwaar
- Marco probeert in een paniek/adrenaline rush de Morgenster weer goed vast te pakken in de hoop dat hij nog een keer kan uithalen naar de leeuwin als Davi uit zijn zwaaicirkel is

OOC: Sorry, ik had geen tijd om een heel postje te schrijven :c Dus bij deze een tl;dr!
Ik hoop dat het realistisch genoeg is, ik kon me de resten van de flamingo niet helemaal voorstellen. Als het niet klopt / beter kan hoor ik het graag!

Davi's schild pint zich in de rug van de leeuwin, die brult en laat Marco los. Ze laat zich niet afleiden door de flamingo en ontwijkt de morgenster aanval van Marco. Marco zelf is erg bleek geworden vanwege zijn gewonde schouder en lijkt het flauwvallen nabij.

- Het aanraken van dode flamingo was voor niks; de leeuwin vindt een stukje Marco veel aantrekkelijker
- Davi slaagt erin het schild op / in de leeuwin te houden en houdt haar vastgepind, zo goed en zo kwaad als het gaat
- Marco is niet meer in staat om een succesvolle aanval uit te voeren; zijn aanval mist
- Marco is zo goed als flauwgevallen en Davi kan alleen maar het schild op de leeuw blijven drukken
- Gwen bedenkt zich dat als ze in haar eentje de morgenster niet kan bedienen, dat ze het misschien wel met iemand anders zijn hulp kan doen
- Ze richt zich tot Suzy en Elize en vraagt snel en dringend om hun hulp
- Elize werpt zichzelf op, tot grote opluchting van Suzy, en samen overbruggen ze de korte afstand naar het vechtende groepje
- Zo goed en zo kwaad als het gaat pakken de meiden de morgenster op (ik ga er hierbij vanuit dat de morgenster een stok + ketting + bol eraan is) bij het stuk waar de puntige bol aan de ketting zit; Gwens hand zit bovenaan en Elize plaatst haar hand daarachter, zodat ze met gezamenlijke kracht het zware wapen wel van de grond kunnen krijgen. Ze maken deze keuze, omdat ze het wapen helemaal niet fatsoenlijk zouden kunnen bedienen als ze het op de traditionele manier moesten doen
- Davi heeft zoveel mogelijk zijn gewicht op het schild gegooid zodra hij zag dat de meiden in actie komen, om de leeuwin op een plek te houden
- De leeuwin zit ook nog steeds met haar kaken stevig vast in Marco's schouder
- Elize en Gwen mikken op de nek / net achter het hoofd van de leeuwin, in de hoop daar iets te breken
- Na hun eerste slag pogen ze de morgenster weer op te tillen op opnieuw te slaan

OOC: Weer een tl'dr, I'm so sorry :c Carla en ik hebben het allebei erg druk, maar we wilden voor de deadline nog wat proberen neer te zetten.

Na de tweede uithaal met de morgenster stort de leeuwin in.
Voor Marco is elke reddingspoging te laat. Hij zal binnen enkele minuten sterven. #dood

- De leeuwin blijft vastgepind door het schild en is niet in staat de morgenster te ontwijken
- Elize en Gwen moeten zichzelf dwingen naar de leeuwing te blijven kijken om raak te slaan, al is het lang geen prettig gezicht
- De eerste slag raakt de leeuwin lelijk, maar is niet genoeg om haar uit te schakelen
- Marco is niet flauwgevallen, waarschijnlijk doordat de hele spanning en angst van het moment hem uiteindelijk wakker houdt en van de pijn wint. Hij kan echter niks doen
- De meiden schrapen hun krachten bijeen en slaan opnieuw met de morgenster op de leeuwin in
- De leeuwin is eindelijk verslagen
- Davi stapt achteruit en trekt het schild los uit de leeuwin - daarmee trekt hij ook de leeuwin los uit Marco
- De schade aan Marco blijkt te ernstig te zijn. Elize constateert - en Marco bevestigt - dat hij niet lang meer te leven heeft
- Hoewel het niet erg aardig is, besluit de groep niet meer te proberen om zijn wond te verbinden of te reinigen. Ze blijven wel bij hem totdat hij zijn laatste adem uitblaast
- Ze proberen ook van de leeuw wat eten te maken
- Hierna keren ze terug naar het kamp, zodat Marco's lichaam opgehaald kan worden. Ze nemen de morgenster weer mee. De stemming is vrij depressief en de groep kan het alleen opbrengen om hun discussie over waar ze meer water vandaan moeten halen - en of ze hier wel moeten blijven - halfhartig voort te zetten