Een eindje buiten de stad lag de begraafplaats waar veel inwoners van district 7 hun laatste rustplaats vonden. Gabriel liep langzaam tussen de graven door, zo nu en dan een naam lezend. Van de recentere graven kon hij zich de begrafenissen nog herinneren. Daar, Irene Seeling, op haar begrafenis hadden alle aanwezigen zo mooi gezongen. En daar lag de jonge William Garvey, de vorige winter overleden aan een longontsteking. Er brandde een waxinelichtje op zijn graf, dus waarschijnlijk was een van zijn ouders die ochtend nog geweest. En Celeste Yves, een paar rijen verder, iets meer dan een halfjaar geleden gestorven en begraven naast haar man. Gabriel was nog nooit zo lang bezig geweest met bloemen zoeken. De hele zaal was een bloemenzee geweest, vol van kleur en levensvreugde, zoals Celeste was geweest. Hij glimlachte bij de herinnering.
Hij liep langs het uitvaartcentrum, een simpel houten gebouw zoals alle huizen in het district. Binnen waren zijn ouders waarschijnlijk bezig van alles klaar te zetten voor later die middag. Een oude vrouw was recentelijk overleden. Het zou een simpele begrafenis worden en er werd geen grote opkomst verwacht, maar ze zouden er iets moois van maken. Achter het gebouw en de begraafplaats lag de tuin. Iedereen kon er komen, en het was een fijne plek om te zijn als je eens iets anders dan naaldbomen wilde zien. Het was koud buiten, de winter deed zijn intrede, maar in de tuin bloeide hier en daar iets in een opvallend wit of geel. Ook 's winters bloeide er altijd wel iets. Gabriel keek tevreden om zich heen terwijl hij de tuin doorkruiste naar een paar heesters die vol in bloei stonden. De witte bloemen van de sneeuwbol zouden mooi afsteken tegen het zwarte doek dat over de kist zou liggen. Het waren eenvoudige bloemen, zoals de vrouw voor wie ze bestemd waren altijd een eenvoudige vrouw was geweest die niet van frivoliteiten hield, maar hun subtiliteit en elegantie maakten de bloemen volgens Gabriel des te mooier. Hij rook even aan de bloemen, die een zeer lichte zoete geur afgaven, en knipte daarna wat steeltjes af. Hij draaide zich om om de bloemen naar de zaal te brengen, maar merkte toen op dat hij niet alleen was in de tuin.
- open
