Alexandra Leifsson Begeleider District 3
PROFIELAantal berichten : 300 Registratiedatum : 13-03-14
| ◊Onderwerp: Alexandra Leifsson | do maa 13, 2014 2:14 pm | |
| Naam: Alexandra Sofie Leifsson Roepnaam: Alex Geslacht: Vrouwelijk Leeftijd: 38 Woonplaats: District 3 Familie, vrienden e.a.: Leonard Wilson [vader] [overleden]: Leonard was een erg slimme man, al was hij niet de dapperste of meest sociale. Wanneer hij wat drank op had vertelde de man echter prachtige verhalen aan zijn kinderen. Hij is overleden terwijl hij dronken was, wat Alex hem heel erg kwalijk neemt.
Isolde Wilson [moeder]: Isolde was een wonderlijk geval. In een district gericht op technologie hield zij meer van plantjes en dieren. Ze moest hard zwoegen om haar familie te onderhouden en is een voorbeeld voor Alexandra in haar onzelfzuchtigheid. Kasper Wilson [broer, 44]: Kasper is zo lang Alex zich kan herinneren al hetzelfde. Hij was zogezegd een constante in haar leven. Kasper is 6 jaar ouder dan Alex. Hij is vrij serieus, omdat hij nooit echt de tijd heeft gekregen om kind te zijn. Al vanaf zijn jonge jaren moest hij op zijn broertjes en zusjes passen en ook nog eens werken, wat hem een stille, maar sterke kracht hebben gemaakt. Kasper heeft drie dochters en drie zonen en is daarmee hard op weg om een record in de familie te zetten. Ook het tweelingen-record is in zijn handen, met nu al 3 meerlingen. Zijn kinderen zijn: Frida (24, f), Amarinde (24, f), Colin (20, m), Viola (20, f), Barend (overleden), Philipa (16, f) en Nicko (16, m), Dennis (12, m), Onno (overleden). Zijn eerste vrouw is overleden bij de geboorte van Colin, Viola en Barend, zijn vier jongste kinderen, waarvan één overleden, zijn van zijn nieuwe vrouw. Philip Wilson [broer, 41]: Een beetje een rare gast, met een aantal niet gediagnostiseerde aandoeningen die lijken op autisme e.d. Philip leeft in afzondering, hij test de beveiliging van de software van Panem tegen hackers. Alexandra ziet hem bijna nooit. Hij heeft geen vrouw/kinderen, wel een geadopteerde zwerfkater Kees. Mark Wilson [broertje, 35]: Mark is erg jeugdig en kan maar moeilijk serieus blijven. Hij heeft altijd veel met Ida opgetrokken. Mark steunt Alex in haar nieuwe baan zo veel hij kan. Hij is erg hartelijk, al heeft hij net als hun vader Leonard een licht alcohol probleem. Mark woont samen met zijn vriendin. Ze hebben twee kinderen. Eva (13, f) en Emily (9, f). Nina Wilson [zusje] [overleden]: Nina heeft haar kindertijd niet overleefd en is voor haar derde verjaardag gestorven. Ida Wilson [zusje, 32]: Ida is een super nerd, met weinig compassie. Ze is het nakomertje van de familie en heeft dus altijd wind mee gehad. Ida heeft rijke man aan de haak geslagen en bemoeit zich nauwelijks met haar familie. Ze heeft op jonge leeftijd al twee kinderen gekregen, een jongen en een meisje: Amanda (16, f) en Hubert (13, m), maar is na Hubert’s geboorte onvruchtbaar geworden.
Damian Leifsson [man]: Damian is een man van weinig woorden, die liefde maar een ingewikkelde zaak vindt. Toch laat hij van tijd tot tijd wel duidelijk merken dat hij Alex heel erg lief heeft. Hij is nog steeds tot over zijn oren verliefd op haar, maar durft dat niet zo duidelijk te laten zien, bang dat zij zijn affectie niet kan waarderen. Hun relatie is niet zo zeer op lust (meer) gebaseerd, maar wel op wederzijds vertrouwen, zachte aantrekkingskracht en vriendschap. In de eerste jaren van hun relatie was er wel een flinke vonk, maar na het krijgen van hun derde kind is die redelijk goed uitgedoofd. Ze houden van elkaar, maar het feit dat kinderen een gevolg zijn van samen slapen is toch wel jammer, omdat ze hun kinderen slechts met moeite een goede jeugd kunnen schenken. Damian werkt in een microchip-fabriek als afdelingshoofd beveiliging en transport. Oswald Leifsson [zoon]: Oswald is 19 jaar oud. Hij is net als zijn moeder en grootvader erg slim. Oswald heeft veel vrienden en is over bijna alles enthousiast. Hij helpt goed mee met het verzorgen van zijn oma Isolde en leert van haar ook dingen over plantjes. Oswald is druk op zoek naar een baantje en helpt ondertussen zo veel mogelijk thuis. Donja Leifsson [dochter]: Donja is 17 jaar oud. Ze is een warhoofd en een dromerig typje, wat door haar broers beschermt wordt. Donja trekt veel op met Damian en laat aan andere mensen bijna nooit gevoelens zien. Ze houdt niet van aanrakingen en is vrij afstandelijk. Alexandra probeert wel een band te kweken met haar dochter, maar wil ook niet te veel pushen. Markus Leifsson [zoon]: Markus is 14 jaar oud. Hij werkt graag met zijn handen, knutselt met gevonden stukjes ijzer dingen in elkaar. Geen moordwapens of apparaten, nee ‘kunst’. Markus kan ook goed tekenen en dingen visualiseren. Na knutselen staat verhalen vertellen als nummer 2 op zijn lijstje, hij heeft een grote fantasie en houdt van sprookjes en ninja’s. Hij is een echt moederskindje en Alex leest hem elke nacht voor uit hun versleten boeken.
Uiterlijk: Alexandra is een stoere vrouw, met een ietwat grimmige uitstraling. Haar leven is niet altijd even makkelijk geweest en dat is in haar houding terug te zien. De vrouw is redelijk gespierd en heeft een lang lichaam. Het is duidelijk te zien dat ze ooit een prachtige jongedame was, maar die frisse schoonheid is langzaam vervangen door een sterkere uitstraling. Minder klassieke schoonheid, maar wel nog steeds een goed gevormd lichaam en een redelijk mooi gezicht. Op het litteken na dan. Op haar linker wang heeft Alexandra een groot litteken zitten. Het reikt van haar neus bijna tot haar mondhoek. Het effect hiervan is ook dat haar glimlach vertrokken wordt, omdat het littekenweefsel haar hindert. Alexandra heeft bruine ogen, met groene vlekken. Haar haren zijn donkerbruin en vrij kort geknipt. Vaak staat het in piekerige plukken een beetje omhoog.
Eigenschappen: Ze is een vrij koppige vrouw, getekend door het leven, met een groot hart voor haar familie. Voor haar kinderen heeft ze alles over. Toch is familie niet alleen letterlijk bedoeld, ze ziet haar mede-districtbewoners ook als een familie. De band die ze heeft met de rijkere lagen van de bevolking is een stuk minder sterk, maar de families die net als de hare zij aan zij zwoegen om rond te komen hebben allemaal een plekje in haar hart. Alexandra probeert vreugde te vinden in kleine dingetjes, maar heeft ook wel chagrijnige buien, waarin alles bewolkt lijkt. Ze weigert te drinken, omdat ze bang is verslaafd te raken, net als haar vader. Ze heeft de jeugd die momenteel gevaar loopt om in de Hongerspelen te komen zien opgroeien en wil ze zo veel mogelijk helpen. Om te overleven, maar ook om de acceptatie en het afscheid goed te maken als dat nodig is. Want Alex realiseert zich dondersgoed dat er slechts één van de 24 terug zal komen, wat de kansen op overleving zeer klein maakt. Ze probeert dus ook te helpen bij het verwerken van het verdriet en de emoties die bij de doodsdreiging te pas komen, al is ze niet de grootste pessimist die je zal tegenkomen. Alexandra vindt het lastig om haar tributen aan te zetten tot moorden, maar ze weet dat het doden of gedood worden is in de Arena. Nu ze sponsors moet regelen zou ze een charmante lach op moeten zetten en rijkelui over moeten halen, maar daarmee heeft de stoere vrouw best veel moeite. Flirten en het politiek correcte gekronkel met Capitool inwoners is niets voor haar, maar omdat het voor een goed doel is doet ze het toch.
Ze weet meestal goed wanneer ze haar mond moet houden en gewoon moet knikken, ervaring heeft haar namelijk wel geleerd dat tegenspreken niet altijd goed afloopt. Daarom denkt Alex goed na voor ze iets zegt. Hierdoor komt ze soms over als zwijgzaam. Toch is ze wel in staat haar idealen en haar naasten met hand en tand vurig te verdedigen. Verder wil ze voor iedereen zorgen, maar zet ze haar familie toch op de eerste plek.
Alexandra houdt niet van luie mensen of leugenachtige typjes, wat het moeilijk maakt om met een glimlach de feestjes in het Capitool af te gaan. Ze is sowieso geen echt feestbeest. Een gevoelig punt is het litteken op haar wang. Ondanks het feit dat Alex geen modetrutje is, voelt ze toch wel een zekere walging/schaamte jegens de streep die haar gezicht ontsiert.
Verleden: Alex is opgegroeid in een van de stinkende wijken dichtbij een fabriek. Ze had een zeer slimme vader, die getrouwd was met een stukken jongere vrouw, die hem vijf prachtige kinderen schonk. Alex groeide op met twee oudere broers en een jonger broertje en zusje, als middelste van het gezin. Tot haar 14 ging Alexandra gewoon naar school, al betekende dat in district 3 ook al heel veel les over technologie. Daarna moest het meisje ook aan de slag, omdat zo'n groot gezin zich niet vanzelf staande hield. Ze werkte zich algauw op van een baantje aan de lopende band naar meer geavanceerde klusjes. Met haar broers en zussen vormde de familie een dynamisch geheel, waarbij enkel Philip er nogal buiten viel. Ida was de jongste, maar voelde zich altijd beter dan de rest. Dat irriteerde Alex wel, ze had het niet zo op omhoog gevallen types. Maar de rest van haar familie adoreert ze en waardeert ze enorm. Zij maken het de moeite waard om dag in dag uit in de stinkende fabriek te werken, gewoon om dan met het avondeten samen te kunnen zijn.
Daarna heeft ze ook nog een aantal jaar in het Technologie departement gewerkt, waar nieuwe stoffen en processen uitvoerig getest worden. Ze heeft dus vrij veel kennis over de nieuwe snufjes van het Capitool, denkt ze. De meest gevaarlijke wapens werden natuurlijk in het geheim getest, maar over het algemeen is Alexandra best wel goed op de hoogte.
Op haar 18e raakte Alexandra zwanger, van een jongen die ze pas enkele maanden kende. Het was een ongelukje, maar Damian weigerde haar in de steek te laten, ook toen Alex hem vertelde dat hij voor de rest van zijn leven aan haar vast zou zitten. De twee hebben elkaar toen veel beter leren kennen en bleken als puzzelstukjes bij elkaar te passen qua persoonlijkheid. Allebei vrij nuchter en niet bepaald gek op drama. Na de geboorte van Oswald bleef Alexandra gewoon werken, ze was slechts een paar maanden weg geweest. Met de baby in een draagzak op haar buik werkte ze in het Technologie departement. Ook haar broers kregen kinderen, waardoor één grote familie ontstond. Damian had zelf geen familie meer, zijn ouders zijn aan de pokken overleden.
Donja is 3 jaar jonger dan haar broer. Nadat Donja geboren werd heeft Alex wel een paar jaar thuis gezeten, vooral omdat Markus slechts twee jaar na zijn zusje ter wereld kwam. Toen Markus 5 was is ze weer langzaamaan aan het werk gegaan, omdat stilzitten niets voor haar is en omdat er toch eten moest zijn. Doordat zowel Damian als Alex best een goede baan hadden konden de kinderen gewoon naar school gaan.
Toen de opstanden uitbraken heeft Alexandra haar kinderen goed in de gaten gehouden, zeker Donja en Markus hadden er een handje van om af te dwalen in hun verwondering. Maar ze wilde niet dat hen iets overkwam. Damian en Alexandra hebben niet prominent meegedaan aan de opstanden, iets wat je als laf zou kunnen bestempelen, maar waar ze konden hielpen ze de rebellen wel. Toen Alexandra op een dag terug kwam van het boodschappen doen werd ze door een nogal sadistische vredebewaker staande gehouden. De man had een spelletje poker van een van haar broers verloren en was daar niet bepaald blij om. Hij beval haar alles uit te pakken en sloeg zonder pardon met zijn wapenstok enkele producten plat. Dat was nog niet het ergste, zijn vuile glimlach deed het hem. Alex protesteerde. Sprak hem tegen. Deed niet wat hij zei. Dat kwam haar duur te staan. Hij heeft haar genadeloos afgestraft, had eigenlijk al gehoopt dat ze hem een reden zou geven om haar te straffen. Ze is met bebloed gezicht in een overvolle cel gegooid, waar ze dagen aan een bleef zitten, tot ze met een fikse waarschuwing en zonder eten naar huis werd gestuurd. Dit kwam niet in de officiële boeken te staan, omdat Alex geen echt grote misdaad had gepleegd, waarvoor celstraf gerechtigd zou zijn. De wond op haar wang is gelukkig niet gaan ontsteken, maar het grootste kwaad was al geschied. Slechts met heel veel smeken heeft ze Damian ervan kunnen weerhouden om wraak te nemen op de Vredebewaker.
Toen de opstanden voorbij waren pakte de familie aarzelend de draad weer op, blij dat hun naasten grotendeels ongeschonden waren gebleven. Toen de Hongerspelen werden aangekondigd hield Alexandra haar hart vast. Dit zou flink mis kunnen gaan, met zo veel kinderen waar ze om gaf. In eerste instantie werd de baan voor haar neus weggegrist, nadat ze door een aantal mensen aanbevolen was. Nee, een of andere papzak ging er met de eer vandoor. Hij is echter in een pinda gestikt nadat hij zeer dronken werd op een feestje, wat Alexandra nauwelijks spijtig vindt. Zijn verdiende loon, de gozer had nog niets nuttigs gedaan voor zijn tributen. Sterker nog, Llew was al gestorven. Alexandra heeft toen haastig afscheid moeten nemen van haar familie en is in een trein gestapt, voor het eerst in haar leven het district verlatend. Ze hoopte Sage in leven te kunnen houden en dat is nog gelukt ook. Met een sponsoring van vlijmscherp visdraad wist ze haar tribuut in voedsel te voorzien toen de Arena vol liep met water en uiteindelijk kwam Sage Malone als winnares uit de bus. Natuurlijk is dit geweldig, maar Alexandra twijfelt en maalt zelf een hoop over de Hongerspelen sinds ze weer thuis is, zich er pijnlijk van bewust dat ook haar lieve schatten kans lopen in die hel terecht te komen. Daarom besteedt ze zo veel mogelijk tijd met hen, helpt hen om zichzelf te ontwikkelen en ontplooien, maar weigert vooralsnog hen te trainen tot genadeloze moordmachines.
De tweede Hongerspelen waren nog zwaarder dan de eerste. Oliver deed haar te veel denken aan haar zoon Oswald, Flaire gaf haar gemengde gevoelens met haar gestoorde gedrag en slechte reputatie. Alexandra wil niet toegeven dat ze Flaire in eerste instantie geen overwinning gunde, zeker niet toen het roodharige kind een menselijke kant toonde na al die brandstichting. De dood van haar twee tributen neemt ze voor altijd met zich mee. Ondertussen is Alexandra weer een stuk hechter met haar man, die zich teder en zorgzaam toont wanneer ze zich slecht over zichzelf voelt. Damian is weer hoe ze hem heeft leren kennen en de vonken tussen hen zijn weer terug.
Overig: X Alex haat drank en drinkt alleen als het echt niet anders kan. X Alex heeft een soort moeder positie in haar wijk en is onder andere daarom gekozen als begeleider. x Alex stond wel aan de kant van de rebellen, maar heeft geen grote invloed gehad in de opstanden.
Laatst aangepast door Alexandra Leifsson op wo okt 19, 2016 10:25 am; in totaal 5 keer bewerkt (Reden : Door Alexandra: Ná 3e Hongerspelen! Door Tyrell: sticky topic gemaakt) |
|