Naam: John Cropper
Geslacht: Man
Leeftijd: 65 jaar
Woonplaats: District 4
Familie, vrienden e.a.:
Keith Cropper (53 jaar †)
Elkaars beste vrienden, dat waren John en zijn vader. Samen visten ze heel wat zeeën leeg, maar aan alle mooie tijden moet ooit een einde komen en zo ook aan het leven van zijn vader. Keith Cropper stierf op 53 jarige leeftijd aan een hardnekkige ziekte, die hij ruim vijf jaar bevocht.

Johanna Cropper-Johnson (31 jaar †)
De moeder van John stierf niet lang na diens geboorte.

Norma Cropper-Smith (65 jaar)
Ondanks dat John in zijn jeugd een echte rokkenjager was, is hij sinds zijn dertigste toch gelukkig getrouwd met de altijd lieve en geduldige Norma. Norma is een vrolijke vrouw, die altijd in is voor een gezellig babbeltje en er geen moeite mee heeft als haar man een mooie vrouw nakijkt: ze weet dat hij altijd bij haar terug zal komen.

Rebecca Stevens-Cropper (35 jaar †)
John’s enige dochter, Rebecca, is op dertigjarige leeftijd omgekomen tijdens de opstanden tegen het Capitool. Rebecca had zich afzijdig willen houden, maar door een tragisch misverstand werd zij op een dag het huis uit gesleurd door de soldaten van het Capitool en is zij later in het Capitool geëxecuteerd. John mist haar natuurlijk erg, maar net als hij was Rebecca een levensgenieter en met de gedachte dat ze niet zou willen dat de lach van het gezicht van haar ouders zou verdwijnen, hebben zowel John als Norma hun verdriet zo goed als mogelijk opzij gezet.

Kurt Stevens (37 jaar)
Zes jaar voor haar dood trouwde de toen al zwangere Rebecca met de rijke Kurt Stevens. Kurt was een aardige gast, die het goed kon vinden met Rebecca’s ouders en daarnaast ook nog eens een fantastische vader was, maar sinds de dood van zijn vrouw, is hij niet meer te genieten. Zoals zo vele weduwnaars en weduwes raakte hij aan de drugs en drank en is hij tegenwoordig vaker in pubs en steegjes te vinden, dan in zijn eigen huis.

Hayley Stevens (8 jaar)
De dochter van Kurt en Rebecca leeft nog steeds in het huis van haar ouders. Ze is vaak op zichzelf aangewezen, maar als het haar echt te veel wordt, gaat ze vaak naar haar grootouders toe, die haar altijd met open armen ontvangen – zowel de grootouders aan haar vaders kant, als die aan haar moeders kant. Het liefst zouden één van beide paren het meisje in huis opnemen, zodat ze niet meer zo op zichzelf aangewezen is, maar Kurt wil daar niets van weten en schroomt er niet voor om een rechtszaak te beginnen, als de grootouders het kind van hem afpakken – een rechtszaak die zijn arme ouders en schoonouders nooit zouden kunnen winnen.

Uiterlijk: John zit nog in de jeugd van zijn leven, als je het aan hem zelf vraagt. Hij is een vrolijke vent, die vaak in pubs te vinden is. Zijn door zout water verweerde gezicht is grotendeels bedekt door een woeste, grijze baard en lange grijze haren, die doorgaans bijeen zijn gebonden in een staart. ’s Zomers heeft John vaak een donkere bril op zijn neus staan, terwijl hij ’s winters juist een gewone bril draagt. Op zijn hoofd is bijna altijd een zeemanspet te vinden en de kleding die hij draagt is vaak simpel: een broek en een shirt, overhemd of gebreide trui. John heeft gespierde armen, die volledig onder de tatoeages zitten. Ook een deel van zijn rug en borst zijn getatoeerd. Die tatoeages heeft hij natuurlijk in zijn jonge zeemansjaren laten zetten.
Eigenschappen:
+ John is optimistisch gestemd en omarmd het leven ondanks alles met een lach.
+ John trekt niet snel vooroordelen en komt op voor anderen, zelfs onbekenden.
+ John is nog altijd sterk, hoewel niet meer zo sterk én zeker niet meer zo snel, als dat hij vroeger was.

- John is soms wat grofgebekt, wat vooral een slechte invloed kan hebben op kinderen.
- John kan de moderne tijd niet meer bijhouden en doet daar ook geen moeite meer voor. Dit zorgt ervoor dat hij vaak moeite heeft met vooral jongere mensen te begrijpen.
- John houdt van drank en rookt regelmatig. Hij heeft in het verleden aangegeven niet de moeite te willen nemen dat te veranderen, ondanks dat hij weet dat het zijn dood kan betekenen. Hij is dan ook niet bang voor de dood, wat hem soms roekeloos maakt.
Verleden:
John Cropper werd geboren als eerste en tevens laatste kind in de familie Cropper. Zijn moeder, Johanna, stierf niet lang na zijn geboorte aan een ziekte, maar zijn vader, Keith, zorgde goed voor hem, ondanks dat hij lange dagen maakte op zijn werk. Keith was een visser en wanneer hij voor langere tijd op het water moest blijven, nam hij zijn zoon mee, die dat geweldig vond en opkeek tegen zijn imposante vader. John ging dan ook niet naar school en bracht zowat zijn hele jeugd door op het water of in de haven. Toen hij veertien was, werd hij tot zijn grote plezier eindelijk echt in dienst genomen en kreeg hij zijn eerste welverdiende loon.

De jaren die volgden bracht hij veel tijd door met zijn vader en ze zagen elkaar inmiddels meer als vrienden en scheepsmakkers, dan als vader en zoon, wat door beiden als positief werd ervaren. Mede door die vriendschap wachtte John enkele jaren, voordat hij besloot in het huwelijksbootje te stappen met zijn liefje Norma, omdat hij wist dat een huwelijk zijn leven kon veranderen. Dat bleek echter allemaal mee te vallen, want Norma was als echtgenote net zo makkelijk en lieflijk als toen ze nog niet getrouwd waren. Ze kregen een dochter, die ze Rebecca besloten te noemen. Het leven leek met de dag mooier te worden, maar toen werd Keith ziek. Vijf jaar vocht hij tegen de ziekte, die steeds meer van hem eiste. Op het laatst kon hij zijn bed niet meer uit komen en uiteindelijk, op 53-jarige leeftijd, moest hij zijn leven op aarde achter zich laten.

John was natuurlijk kapot, maar met de hulp van zijn vrouw en zijn toen nog kleine dochter, en met de levenswijze van zijn vader in zijn achterhoofd, wist hij zich er doorheen te slaan. Nog dertig fantastische jaren volgden, waarin zijn dochter trouwde en hij grootvader werd. De uitbraak van de opstanden deed hem in eerste instantie niet veel. Hoewel arm, kon hij niet zeggen dat hij het slecht had in District 4, maar toen hij hoorde dat zijn dochter gearresteerd was, brak er iets in hem en kon hij niets anders meer dan vechten tegen het Capitool en hopen dat hij zijn dochter levend terug zou zien. Maar de opstanden werden neergeslagen. Rebecca keerde naar hem terug, maar tussen zes planken. Ze zou haar ogen nooit meer open doen.

De pijn van het verlies van zijn dochter, blijft John natuurlijk altijd bij, maar haar nagedachtenis ook. En dus blijft hij vrolijk, dus blijft hij goed en dus blijft hij háár dochter met open armen ontvangen en probeert hij haar te leren wat zijn vader hem had geleerd: hoe je van het leven moet genieten.

Overig:
John is een analfabeet, maar ondanks dat wel een liefhebber van het vertellen van verhalen. Vooral als hij al een aantal pilsjes op heeft stromen de verhalen over zijn avonturen als water over zijn lippen.
Verder is John vaak in de haven te vinden, omdat het water nog altijd zijn hart heeft.