Ze was midden in de nacht wakker gemaakt met de boodschap dat er iets mis was. En dat was er zeker. Op hol geslagen metalen beesten en een eend die niets liever wilde dan hapjes mens. Met dat tweede had ze uit professionele overwegingen niet echt problemen, maar die apen zaten Sage achterna. En hoewel Alexandra geloofde dat Sage het aankon wist ze dat het meisje geen geweldige conditie had. Hopelijk zou de achtervolging eindigen voordat ze uitgeput raakte. Dat zou een dood van niets zijn, door metalen klauwen opengehaald als tribuut van het technologiedistrict.
Alexandra bleef echter optimistisch en aangezien ze qua sponsoringen nauwelijks meer iets kon betekenen (tenzij een goedkoop haarklipje nu Sage's leven zou redden was het budget gewoon te laag) ging ze de stad maar in. Ze wilde iets kleins meenemen voor haar zoons, iets wat niet op zou vallen, maar hen blij zou maken. Dus liep ze richting een ruesachtig winkelcentrum en begon te shoppen. Voor een dumpprijsje vond ze een drietal kleine opwindauto'tjes, die ze keurig in doosjes in liet pakken. Ook haalde ze nog een paar zakjes perziksnoepjes, als ernaar gevraagd werd zou ze beweren dat het voor onderweg was. Bij het afrekenen was de cassiere frustrerend langzaam, wat de dame achter haar de tijd gaf om te beseffen wie zij was.
Een luide uitroep ''Deze is van distrrrict drrrrrie!'' trok nog meer aandacht. Meteen werd ze overspoeld met Sage-fans, bestookt met vragen en overal ongevraagd aangeraakt. De meest herhaalde vraag was wel of Sage ging winnen.
Of ze ging winnen? Nou en of. ''Zeker weten, ik geloof het met heel mijn hart, ik zou erop wedden als ik kon,' sprak Alexandra, zo krachtig dat het haast boos leek. De menigte was niet bepaald overtuigd, dus deed ze er nog een schepje bovenop. ''Als ze het niet redt, dan verf ik mijn haar pimpelpaars. Als ze wint is het jullie beurt. Wie durft.''
Dat deed de mensen hier wel wat, omdat mode en er hip uitzien heel belangrijk was. En zo te horen had ze een ontzettend afgrijselijke kleur genoemd. Prima. Boeide haar wat. Sage zou winnen. En als ze het niet redde.. Tja, wat was een haarkleur tegenover het leven van een jong meisje. Een paar meiden accepteerden giechelend de weddenschap, schudden haar hand. Was dit het einde van het gedoe of was er nog iemand die iets te zeggen had?
[Runrundieopdracht at last, Alexandra doet een rare weddenschap. Wie er ongelijk heeft mag paars haar c:]
