Profession: Medisch hulpverlener voor de Vredebewaking Education: Basisschool, Middelbare School (niet afgemaakt), Opleiding Medische Hulpverlening Licences: Basis Eerstehulp, Basis Medicijnen
Criminal Record: Geen Affiliations/Unions: Geen Former Affiliations or Unions: Leerlingenraad
Medical Conditions: Ondergewicht, maar dit is onoverkomelijk. Ook heeft Marlucia last van een lichte vorm van hemofilie, wat ervoor zorgt dat haar bloed niet goed stolt. Hier neemt ze echter medicijnen voor en gegeven dat ze die op tijd neemt, heeft ze bijna geen last van de ziekte.
“I don't want the World to See me,”
In & Out
General Description: Halflang, bruin haar – Groene ogen met spikkels bruin – Mooi postuur, ondanks haar ondergewicht – Gemiddelde lengte - Simpele kledij – Geen make-up – Gebruinde huid met sproeten
Hair: Marlucia’s haar heeft een lichtbruin tot bruine kleur en varieert in lengte. Ze heeft het recentelijk weer kort geknipt, tot haar schouders, maar het groeit vrij snel en in een half jaar zou het weer tot halverwege haar schouderbladen kunnen vallen. Ze draagt het los of in een hoge staart als ze vrij is, op haar werk altijd in een knot. Eyes: Lucia’s irissen zijn een grijzig soort groen, hoewel de pupil wordt omgeven door een bruine gloed. Het zijn geen bijzonder expressieve ogen – de dame kan haar emoties relatief goed verbergen.
Posture: Hoewel Marlucia net als bijna elke andere inwoner van District 11 last heeft van ondergewicht, heeft het haar toch achtergelaten met een mooi figuur. Het zijn geen overdreven rondingen, maar ze heeft een duidelijk vrouwelijk lichaam. Ze is niet al te lang en heeft bepaald geen vet op haar ribben, maar is toch in het bezit van pezige spieren die nog best sterk zijn. Skin: Luce’s huid is, net zoals de huid bijna alle andere mensen in haar district, gebruind door de zon. Het is geen gave huid, aangezien ze in haar jeugd in de boomgaarden best een aantal wonden heeft opgelopen, die zich nu als littekens op haar huid tekenen. Bovendien heeft ze permanent sproeten. Ze zitten vooral op haar wangen en neus, onderarmen en haar rug. De sproeten zijn een waarschuwing dat de dame een verhoogde kans heeft op huidkanker, waardoor ze voorzichtig moet zijn in de zon.
Clothes: Veel kledij bezit de jonge vrouw niet en er zit dus ook weinig variatie in haar garderobe. Simpele broeken in bruin, blauw en donkergroen, geruite overhemden en één jurk voor speciale gelegenheden. Ze heeft een uniform voor haar werk, wat bestaat uit een donkerblauwe broek, een zwart shirt en een witte jas. Dat is de kleding die ze verreweg het meeste draagt.
Personality in Words: Gewiekst – Resoluut – Betrouwbaar – Tot op het botte af eerlijk – Onbevooroordeeld – Zorgzaam Personality in Stories:
Shrewd: “Ik vertelde haar dat ik was gevallen. Want een burger in elkaar slaan klinkt zo naar en bij zo’n mooi meisje wil je geen slechte naam, als je begrijpt wat ik bedoel. Wel, dat liep dus helemaal fout. Ze keek me aan met een stel ogen alsof ik tegen een priester stond te liegen. Daarna begon ze dus gewoon mijn wonden te behandelen, maar zonder een woord te zeggen. En zodra dat kind klaar is, kijkt ze me nog eens aan en draait ze zich om. Ze wist dat ik loog, dat weet ik zeker.” – Willekeurige Vredebewaker Resolute: “Marlucia was als klein kind al ontzettend koppig. Ik weet nog dat ze op een gegeven moment had besloten om te gaan kamperen in de achtertuin, ondanks dat haar vader zei dat het niet mocht. En hoewel prima wist niet tegen hem in te gaan, stond ze toch ’s middags een tent te fabriceren uit oude lakens en stokken. Zelfs toen d’r pa die halve tent afbrak, was ze niet tegen te houden. Uiteindelijk heeft ze ’s nachts onder haar laken naar de sterrenhemel gekeken tot ze in slaap viel. Dat kind drijft altijd haar zin door. Het zou me niet verbazen als ze er ooit voor in de problemen komt.” – Annabell Price, vriendin basisschool Reliable: “Ze vertelde me dat ze er om drie uur zou zijn om mijn shift over te nemen en ze was er om drie uur. Vreemd, want iedereen wist dat Sobeck, die op dat moment nachtdiensten draaide, sliep van twaalf tot zes. Toch stond ze daar, haren in een keurige knot, ogen helder en wakker – alsof ze een volle nacht achter de rug had, in plaats van een uurtje of twee. Marlucia Sobeck, daar kun je op bouwen. Ze houdt zich aan afspraken, maakt niet uit wat er gebeurt.” – Chris Hemmings, ex-collega Blunt: “Dus iedereen wist dat er mot was tussen die twee. Niemand zei er wat van, overigens. Niemand behalve Lucia. Ze mocht Katy niet eens, maar toen ze op een gegeven moment naar de klas kwam met een blauw oog is Luce opgestaan en naar Robert toe gebeend. ‘Waarom sla je je vriendin in elkaar?’ vroeg ze droog. De hele klas, inclusief leraar, hield zo’n beetje zijn adem in. We wisten het allemaal, natuurlijk. Niemand van ons had echter de moed om het onder ogen te komen. Behalve Marlucia dus, die Robert heel droog confronteerde met zijn acties. Ze heeft het moeten bekopen met een flinke stomp in haar maag en een bezoek aan de arts, maar de relatie werd een stuk beter.” – Kirsten Dwight, klasgenoot middelbare Unprejudiced: “De enige die ze niet weigert te behandelen is Lucia. Dat is waarom ze de baan heeft gekregen. In plaats van een enorme haat jegens de vredebewakers om wat ze haar familie hebben aangedaan, behandelt ze ieder persoon op zijn eigen acties jegens haar. Ik weet dat er minstens drie bewakers zijn die gehaat worden door iedereen om verschillende redenen – moord, diefstal, onnodige straffen – maar omdat ze tegen Lucia vriendelijk waren, is ze vriendelijk terug. Ze is een engel in dat opzicht.” – John Twain, hoofd Medisch departement Caring: “We hadden een hond, een tijdje. Nouja, Mar vond dat we de hond hadden. Pa en ma niet hoor, die zagen het alleen als een lastpak. Maar zelfs toen ze weigerden voedsel te kopen voor het dier, hield ze vol. Ze gaf hem de helft van haar eten, nam hem mee naar de boomgaard en liet hem daar spreeuwen jagen. Als hij gewond raakte dan verzorgde ze zijn wonden. Mar raakte gehecht aan het beest, tot een vredebewaker hem doodschoot. Net een keer een vogel teveel gegeten. Ze was er kapot van, heeft nog geprobeerd hem te redden, maar het lukte niet. Ik weet zeker dat ze voelde dat het haar fout was, niet die van de hond.” – Cole Sobeck, oudere broer
Phobias: De enige echte angst die Marlucia heeft is de angst voor naalden in haar huid. Ze vind het niet erg om een ander te prikken, maar geprikt worden vind ze vreselijk.
“because I don't Think they'd Understand.”
Then & Now
Past: Opgroeien is nooit makkelijk. Opgroeien in een opstand is nog veel minder makkelijk. Hoewel we niet kunnen zeggen dat Marlucia’s verhaal daar begint. Nee, er was een leven voor de opstand. Niet dat dat een mooier verhaal was.
Marlucia werd geboren als derde kind en eerste dochter van doorsnee arme District 11-bewoners. Ze had twee broers: Cole en Eddie. Dat leidde tot heel wat problemen later in haar leven, maar het eerste probleem deed zich al vlak na haar geboorte voor: er was al amper voedsel, ze konden een vijfde mond moeilijk voeden. Luce dankt haar leven aan het feit dat anticonceptie te duur was, anders was ze waarschijnlijk nooit geboren. Als klein meisje had ze een vrij normale jeugd voor iemand uit het 11e district. Weinig voedsel, school in de winters en oogst in de zomers. Misschien klinkt het als een ongelukkige jeugd, maar Marlucia, die niet beter wist, beschouwde het als het ideale leven. Iedereen leefde immers zo, dus ze had niets om jaloers op te zijn, niets om naar te verlangen. Pas toen het meisje een jaar of acht werd ging het mis. Haar vader, een felle tegenstander van het Capitool en een man met een kleine weerstand tegen alcohol, raakte aan de drank. Dit halveerde niet alleen hun budget voor voedsel, het zorgde ook voor een hoop spanningen in het huishouden. Haar oudere broers kregen klappen als ze wat verkeerd zeiden, haar moeder kreeg elke naam in het scheldwoordenboek naar haar hoofd gesmeten. Marlucia wist zich altijd te verbergen als hij begon met drinken. Nu had ze wel wat om naar terug te verlangen: hoe het eerst was, voordat haar vaders adem altijd stonk naar wijn. Tegen de tijd dat Lucia naar de middelbare school ging was het zo ver geëscaleerd dat ook zij klappen te verduren kreeg. Het waren er niet veel en het kwam weinig voor, maar soms dan hief haar vader ook tegen haar zijn hand. Ze verborg het echter goed en kwam op een relatief normale manier haar middelbare schooltijd door.
De revolutie sloeg toe in haar laatste jaar. Zelf nam ze er geen deel aan, op het verzorgen van de gewonden die er vielen na. Haar vader sneuvelde, net zoals haar broer Eddie. Haar moeder stierf kort na de revolutie ten gevolge van stress. Dit alles had tot gevolge dat ze bij Cole in huis woonde. Haar broer had echter zijn vaders genen en raakte langzaam maar zeker zelf ook aan de drank. Marlucia, die geen zin had om nog jarenlang als boksbal gebruikt te worden, besloot eindelijk actie te ondernemen. Ze vond een baan bij de kliniek als medisch hulpverlener voor de vredebewaking en trouwde. Het is geen huwelijk wat het meisje sloot uit liefde, maar een uit uiterste nood. Inmiddels woont ze samen met haar echtgenoot in een van de grotere steden van District 11.
Relations:
Husband: “Ik houd niet van hem, nee. Misschien houd ik van de vrijheid die hij me heeft gegeven, onbewust. De vrijheid van mijn familie, van de klappen, van de scheldwoorden. Ik weet dat het geen rationele beslissing was van de hak op de tak te trouwen, maar het komt wel goed. Dat weet ik zeker.” Older Brother, Cole: “Cole is verloren aan de revolutie. Hij kan het niet accepteren dat we verloren hebben – wat we verloren hebben. Pap, mam, Eddie, ze zijn allemaal kwijt en hij kan het niet aan, dus heeft hij ze opnieuw gevonden in de drank. Ik wou dat het anders was gelopen, maar dat is niet zo. Ik weet niet of ik hem ooit nog zal zien – ik denk eigenlijk van niet.” Friend, Alexander: “Alex is… Wel, ik ken hem nu zo’n drie jaar en hij is een van de weinige vrienden die ik heb die de revolutie overleefd hebben. Mensen schenen hem te mijden om zijn vader, maar hij is een goed persoon. Ik maak me zorgen over hem en zijn nieuwe positie bij het Capitool, als begeleider. Ik zou het niet aankunnen om hem ook kwijt te raken.”
“and if Everything's meant to be Broken,”
This & That
Skills: Medische kennis, koken, vuur maken, een klein beetje jagen, klimmen. Positive: Ze is een overlever. Luce kan veel hebben en heeft een grote weerstand opgebouwd tegen de meeste externe factoren, zoals hitte, kou, pijn en vermoeidheid. Negative: Marlucia’s passieve aard en weerzin om anderen kwaad te doen zal haar ervan weerhouden om andere tributen direct te vermoorden. Ze zal zich eerder verbergen en proberen om te overleven in plaats van proberen te winnen. Hoewel ze snel genoeg is en goed kan klimmen, is ze niet sterk genoeg om iemand te overweldigen zonder wapens. Met wapens zelf heeft ze weinig tot geen ervaring. Entries: 8 bonnen
“I just want You to Know who I Am.”
Laatst aangepast door Marlucia Sobeck op zo sep 22, 2013 9:26 pm; in totaal 1 keer bewerkt
