Boodschapjes doen!

PROFIELAantal berichten : 125 Registratiedatum : 03-01-14

Het was alweer een week geleden dat de Hongerspelen waren afgelopen. Als Burgemeester moest Mayme wel een beetje weten wat er verder ging gebeuren en kon ze helaas niet zomaar doen alsof het haar niets kon schelen. Het kon haar sowieso wel iets schelen, maar waarschijnlijk niet op de manier zoals het Capitool het graag zou zien. Ze vond de Hongerspelen verschrikkelijk en wilde het liefst de hele toestand vergeten, maar dat was iets wat ze nooit mocht laten gebeuren. Wellicht had ze al een fout gemaakt door te spreken bij de thuiskomst van Odin en Janaea, en ze wist niet wat het Capitool ervan had gedacht. Ze moest wellicht iets strenger zijn voor zichzelf en misschien ook wel harder optreden, zelfs al had ze nu al vijanden in haar eigen district. Het was heel moeilijk om een balans te vinden en iedereen tevreden te kunnen houden, zeker omdat Mayme in haar hart zo overduidelijk aan de kant van het district stond.

Vandaag was de dag dat Sage Malone, de winnares van de eerste Hongerspelen, gekroond zou worden. Voor het zover was, wilde Mayme zich echter zoveel mogelijk bezig houden met andere dingen. Daarom was ze ’s ochtends op bezoek geweest bij enkele schooltjes om te kijken of ze nog dringend iets nodig hadden, waaronder het schooltje waar Mayme zelf les had gegeven met haar zusje Alyssa. Die was dolblij om haar oudere zus weer eens te zien, wat veel minder voorkwam sinds zij Burgemeester was geworden en sinds Alyssa trouwde en uit huis ging. Hun band was er echter niet minder sterk om geworden en tijdens de pauze hadden ze mooi even tijd om bij te praten.
Daarna was ze bij één van de verslavingszorginstanties langsgegaan op haar weg terug naar het centrum van de stad. Ook hier had ze gevraagd of er nog dingen nodig waren en dat ze anders altijd mochten aankloppen en ze zou kijken wat ze kon doen. Dat was overigens een boodschap die ze had voor alle onderwijs- en verslavingszorginstanties, hoewel ze hen natuurlijk onmogelijk allemaal kon helpen. Ze had geld, maar als ze alles weg ging geven, dan werd het er waarschijnlijk ook niet beter op. Ze deed echter altijd wel haar best om te helpen en dat moesten de meeste mensen die met haar te maken hadden toch ook eigenlijk wel weten. Of tenminste, dat hoopte ze van harte.

Omdat het echter nog steeds best wel vroeg was en ze waarschijnlijk nog niet eens waren begonnen met het tonen van ‘hoogtepunten’ en wat ze dan ook allemaal van plan waren tijdens de show - zoals ik al zei, Mayme was niet erg enthousiast – bleef Mayme nog even in de stad rondlopen. Er waren enkele winkeltjes en kraampjes waar men hard leek te werken om alle spullen kwijt te raken. Er waren winkeltjes met klusbenodigdheden, een onderdelenwinkel, maar natuurlijk ook gewoon winkeltjes met de dagelijkse benodigdheden. Dat was waar Mayme voor ging, gezien ze persoonlijk niet vaak onder auto’s lag om de motor te controleren en dat soort dingen. Ze wist er wel een klein beetje vanaf natuurlijk. Het zou slecht zijn als ze helemaal niets van voertuigen en dergelijke af wist, terwijl ze Burgemeester was van het transportdistrict, maar met complexe problemen moest je helaas toch echt iemand anders vinden om te kunnen helpen.
Van voedsel had Mayme dan weer iets meer verstand, gezien ze in principe kon kopen wat ze wilde, zonder naar de prijs te hoeven kijken. Zo arrogant was ze echter niet, dus liep ze overal rustig langs, terwijl ze de prijs en de kwaliteit in de gaten hield. Bij de bakker zag ze een vers stuk brood, dat haar wel lekker toe leek. Ze stak haar hand uit om het te pakken, maar haar hand botste tegen iemand anders’ hand aan, voordat ze het op kon pakken. “O, sorry,” glimlachte Mayme, die haar hand weer terugtrok. “Neem maar.”

OOC: Open voor iedereen Smile

PROFIELAantal berichten : 72 Registratiedatum : 06-08-14

Johnny liep door één van de kleine bosjes. Kwaad baande hij zich een weg door de struiken een mes in zijn hand klemmend. Even stopte hij en gooide het mes naar een boom. Waar het trillend in bleef steken. Hij zuchtte zacht. De hongerspelen waren al een week afgelopen, maar zijn haat jegens het Capitool werd alleen maar groter. Waarom deden ze dit allemaal. Hij gromde zacht terwijl hij weer richting het bewoonde deel van het district ging. Hij liep langs de boom en trok het mes eruit. Dit verstopte hij onder zijn kleren, zodat zijn moeder het niet zou zien als hij binnen kwam.

Rennend kwam hij voorbij de eerste huizen. Hij sloeg links af en kwam licht hijgend bij zijn huis aan. Voorzichtig ging hij naar binnen zodat zijn moeder hem niet zou horen. Hij legde het mes terug op zijn plaats en liep de keuken weer uit. Op dat moment hoorde hij zijn moeder zijn naam roepen. Geschrokken draaide hij zich richting het geluid. Wist ze wat hij deed? Nee, dat kon niet. ’Ik kom eraan mam’

Johny ging het huis weer uit. Zijn moeder wou dat hij boodschappen ging doen, dus dat deed hij maar. Ze had hem het weinige geld dat ze hadden grotendeels meegegeven en gezegd wat hij zeker moest kopen. Rustig wandelde hij naar de winkels. Daar kwam hij eerst voorbij een onderdelenwinkel. Gefascineerd bleef hij naar alle onderdelen kijken. Johnny hield van auto’s en hij hield er nog meer van om dingen uit elkaar te halen en ze daarna terug in elkaar te stoppen. Even dacht hij weer aan de spelen, daar zou kennis over auto’s niet veel helpen. Hij dacht terug aan de winnares van deze hongerspelen. Sage, vandaag zou ze gekroond worden. Weer van zijn redelijk goede humeur beroofd liep hij verder langs de winkels. In gedachten verzonken stapte hij verder langs de winkel. De bakker, hij moest een brood hebben dus daar moest hij even stoppen. Hij stak zijn hand uit om het brood te pakken, maar iemand anders had het ook gezien en ze botsten midden in hun bewegingen op elkaar. “O, sorry,” De vrouw glimlachte en trok haar hand terug. “Neem maar.” Hij pakte het brood, keek haar even aan en identificeerde haar als de burgemeester met wie hij een tijd geleden nog gepraat had. ’Bedankt’ zei hij zacht waarna hij wat geld aan de bakker gaf. Wachtend op wisselgeld bleef hij even staan.

PROFIELAantal berichten : 125 Registratiedatum : 03-01-14

Mayme realiseerde zich pas dat het een jonge knul was, toen ze haar blik op hem richtte, nadat ze het antwoord dat ze had gekregen amper had kunnen horen. Zijn donkere haar en zijn bijna zwarte ogen, die zoveel verschilden van haar eigen lichtblauwe ogen, herkende ze pas na een paar seconden, terwijl hij het geld voor het brood aan de verkoper gaf. “Johnny, is het niet?”, glimlachte ze ietwat gereserveerd naar hem, terwijl ze een keuze probeerde te maken welk brood ze nu zelf moest kopen. Ze pakte uiteindelijk een wat duurder brood, omdat ze nooit de goedkoopste broden wilde kopen. Niet omdat ze zich te goed voelde hiervoor of omdat het niet lekker was, maar gewoonweg omdat niet iedereen het geld had om de duurdere broden te kopen. Pas toen ook zij het geld aan de verkoper had gegeven, merkte ze dat de jongen er nog stond. “Hoe is het met je, Johnny?”

OOC: Wauw. Sorry voor de lengte. xD

PROFIELAantal berichten : 72 Registratiedatum : 06-08-14

“Johnny, is het niet?” vroeg ze glimlachend. Hij keek haar even aan en knikte. ’Ja’ De vrouw pakte zelf ook een wat duurder brood. Niemand anders zou het toch kunnen betalen dus waarom zou zei het niet mogen kopen. Zij had er het geld voor. Hoewel hij een hekel had aan het Capitool de burgemeester nam hij niets kwalijk. Zij kon er ook niets aan doen. Ze had de hongerspelen niet kunnen voorkomen dus waarom zou hij boos zijn op haar. Ook Mayme betaalde de verkoper waarna deze hem zijn wisselgeld gaf. “Hoe is het met je, Johnny?” ’Goed’. zei hij terwijl hij het geld wegstopte. Welke winkels zou hij nog moeten doen. Eerst groenten en fruit en dan kijken of hij de rest ook nog kon betalen. ’En hoe is het met u.’ vroeg hij aan haar.

PROFIEL KARAKTER

N

O

S

A

E

S

S

K

N

I

L

K

C

I

U

Q

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

F

F

A

T

S

S

T

I

D

E

R

C

Boodschapjes doen!

Boodschapjes doen!