Gwendolyne Jones

Naam: Gwendolyne Jones
Bijnaam: Gwen, Lyn
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 15 jaar
Woonplaats: District 11
Familie: ~ Zie ook Norah Jones

Jett Jones:
Een wat oudere man die al zijn hele leven in de landbouw werkt en daar ook niet mee zal stoppen tot zijn gezondheid het opgeeft. Hij is eerlijk, oprecht en een harde werker. Gwen kent hem niet zo goed, maar ze weet dat hij wel okay is.
Jacoba Jones †:
Lieve oma is overleden, Gwen denkt er liever niet aan. Het is nog helemaal niet zolang geleden en ze vindt het idee van dood maar naar. Vooral als het zo dichtbij je is en je er niets aan kan doen. De verhalen van oma Jacoba waren altijd heerlijk om naar te luisteren. Tijdens haar dood bleek maar weer eens hoe slecht Gwen is in afscheid nemen.
Aileen Jones:
Lieve mama, staat altijd klaar voor haar kinderen. Het is worstelen om zo’n groot gezin te voeden en dat werd maar weer eens goed duidelijk toen Elwyn Jr. overleed. Aileen werkt nu nog harder om de klap te vergeten en ook omdat ze haar andere kinderen niet kwijt zal raken. Het is voor haar lastig om Gwen er in haar eentje op uit te laten gaan, omdat het meisje zo onhandig is. Ze is bang dat haar wat zal overkomen en gedraagt zich vrij bezorgd naar haar toe. Ook wordt er altijd wat extra op Gwen gelet, tot haar grote ergernis.
Elwyn Jones:
Papa, een al even harde werken die zielsveel van zijn gezin houdt. Altijd vrolijk, maar ook altijd klaar met een levensles. Je komt geen dag door zonder dat je een paar tegeltjeswijsheden van Elwyn hoort, die vooral zijn hatelijke visie op de vredesbewakers doorgeven. Naast die tenenkrommende haat is hij een doodnormale man, die vaak fluitend zijn werk doet. Hij is vaak degene die Gwen wat meer toe wil staan dan Aileen, maar sinds Elwyn Jr. is overleden is hij daar ook wat terughoudender mee.
Alice Jones-Wyatt (23):
Alice is de oudste en heeft al twee kinderen, 4 en 1 jaar oud, een meisje genaamd Maria en een jongetje Puck. Puck is natuurlijk niet van haar man Devin, maar dat had iedereen al gezien. Er wordt nogal over gezwegen; waarom zou je over zoiets praten als er toch niets meer aan te doen is. Abortus is geen optie en Puck blijft een engeltje; niemand die boos op hem kan zijn.
Nicky Jones (20):
Nicky is de rebel van het huishouden, iemand die Gwen vooral heeft geleerd wat ze niet moet doen. Het is heel dapper om in opstand te komen tegen de rebellen en het voelt goed. Dit is echter niet wat Gwen achter deze acties zag. Ze zag gevaar. Voor haar vrienden, haar familie, iedereen dichtbij haar. Alleen maar omdat één van hen zonodig naar een vredesbewaker moet spugen. Nicky is de laatste tijd wat rustiger geworden, vooral omdat ze het gevaar voor haar naasten doorkreeg. Eindelijk. Gwen kan nu weer wat opgeluchter ademhalen.
Norah Jones (16)
Gwen’s favoriete zus. Zij is de enige waar ze echt bij terecht kan, vooral omdat Norah een beetje op hun vader lijkt. Eerlijk, positief en altijd bereid om naar je te luisteren. Ook haat ze het Capitool, maar houdt ze zich tenminste rustig. Gwen komt vaak naar haar toe voor knuffels en goede raad, wat een meisje van haar leeftijd stiekem toch nog nodig heeft. Waarom Norah? Dit is haar beste vertrouwenspersoon. Wie gaat er nu om raad vragen bij jongere zussen en broertjes? Norah komt het dichtst bij haar in de buurt en Nicky zou ze nooit om raad vragen, aangezien die ruimschoots bewezen heeft dat ze daar niet toe in staat is – volgens Gwen. Daarom is Norah haar veilige haven, de persoon bij wie ze al haar zorgen en twijfels zo af en toe kan uiten.
Nia Jones (13):
Nia is handig, slank en wendbaar. Geschikt voor het werk op de akkers en daarom is ze nu al wat sterker dan Gwen, die dat haat. Verslagen worden door je jongere zusje, pff. Af en toe leert ze haar wat bij in de avond, als de rest uitrust van een dag hard werk.
Cody Jones (8):
Cody heeft het maar net overleefd. Het was dat ze hem een vies soort suikerdrank konden voeden dat hij leefde, maar het scheelde niet veel. Cody is eigenlijk nog degene waar Gwen zich het meest mee kan associëren. Altijd beschermd, mag weinig doen. Mensen die bezorgd naar je kijken iedere keer als je een stap zet. Cody heeft het nog niet echt door en zijn lichaam is vooral bezig met gezonder worden. Hij is ziekelijk, waardoor zijn toekomst nogal onzeker is. Een simpele verkoudheid zou hem al kunnen vellen.
Elwyn Abel Jones † (5):
Op vijfjarige leeftijd overleed kleine Elwyn Abel.  Niemand wilde helpen, niemand die het kon was bereid hen de hulp te geven die de kleine jongen nodig had. Een longontsteking! Hoe konden ze verwachten dat hij het zou overleven? Zijn dood was een grote klap voor Gwen, die tot dan toe het concept ‘dood’ alleen maar van veraf had kunne gadeslaan. Nu was het vlakbij en voelde ze ook de pijn die erbij hoorde, het verdriet. De impact die het op iedereen om haar heen had. Vanaf dat moment veranderde haar hele levenshouding en je hoort Aileen wel eens zeggen dat Gwen vanaf dat moment een ander persoon werd.
Gale † (33) en Harley † (37) - Oom en tante: Gale is familie van Elwyn, wat merkbaar is in haar uiterlijk en haar passie voor gerechtigheid. Ze is helaas overleden in de begindagen van de Opstanden.  Harley kon het niet aan dat ze voor niets gestorven is en heeft zichzelf zwaar in de problemen gebracht. Toen de opstanden ten einde liepen is hij opgepakt, waarbij hij geliquideerd is. Hun kinderen Cécé (6), Lise (14) en Sam (17) wonen nu in bij Aileen en Elwyn. Gwen heeft haar oom en tante nooit echt gekend, omdat ze vrij vroeg in haar leven overleden.
Vrienden:
Gwen heeft wel enkele vrienden, maar ze gaat eigenlijk vooral met ze om bij gebrek aan anderen. Aangezien zijzelf bijna nooit naar het land gaat om te werken, leert ze de mensen van haar leeftijd die daarheen gaan niet kennen. Ze heeft daarom wat jongere vrienden, die ook niet naar het veld mogen. Soms is het vervelend, maar ergens is het ook wel leuk om een keer op anderen te letten in plaats van zelf degene te zijn waar alle ogen op gericht zijn. Meredith en Ayla zijn allebei 10 en wonen bij wijze van aan de overkant van de straat. Ze komen vaak thuis langs en dan gaan ze spelen. Ook gaat Gwen veel om met Cécé en Lise, vooral omdat Lise de enige van haar eigen leeftijd is die ze echt kent. Hiernaast is Norah haar beste vriendin.

Uiterlijk:
Gwen is klein en breekbaar. Ze heeft een smal postuur een bijbehorend smal gezicht. Haar haren zijn bruin en ze draagt ze vaak in een slordige knot, omdat het anders nogal in de weg zit. Haar spierkracht is zo ongeveer het minst van de hele familie en ze is dan ook niet vaak op de velden te vinden. Gwen is iets onder de gemiddelde lengte en heeft een wat bleke huid. Ze komt echter vaak genoeg buiten om niet in drie seconden te verbranden. Het is wel een reëel gevaar voor haar. Verder zit ze vaak onder de krassen en schrammen, wat komt door haar eeuwige onhandigheid. Haar kleding is stoffig, maar nauwelijks echt vies; ze komt niet vaak op de velden en buiten is er vooral het stof dat haar kleding bevuilt. Haar kleding is wel oud en wat versleten, omdat ze niet snel groeit. Ze heeft nog steeds hetzelfde aan als twee jaar geleden.

Eigenschappen:
Gwendolyne is ontzettend onhandig. Je merkt het al snel aan haar; als ze iets achter zich neerzet, struikelt ze alsnog erover. Dingen hebben een neiging op haar te vallen, zelfs als ze er vrij weinig voor doet. Als ze het land wil bewerken, plant ze het werktuig in haar voet. Gwen zit daardoor onder de schrammen en wondjes, puur vanwege de ongelukjes die ze zowat iedere dag heeft. Om deze reden mag ze niet vaak helpen op het land. Vooral sinds de jonge Elwyn is overleden ziet Aileen het niet zitten om nog een dochter in gevaar te brengen. Met zo’n grote familie redden ze het prima op de velden, Gwen kan nu juist mooi thuisblijven om op de jongere kinderen te letten. Het irriteert het meisje heel erg dat er zo naar haar gekeken wordt, dat ze niet competent genoeg bevonden wordt om te helpen op het land. Ze mag zo af en toe mee, maar alleen als er gezaaid moet worden of als er andere, niet intensieve, taken verricht moeten worden. Gwen wil hierdoor graag bewijzen wat ze waard is en kan af en toe heel competitief zijn. Dit resulteert vaak in nog meer ongelukjes, waardoor ze haar eigen onhandigheid vervloekt.
Gwen laat geen kans voorbij gaan om zich te bewijzen. Dit doet ze nu vooral door te studeren in de tijd dat ze thuis zit, iets waar de anderen nauwelijks tijd voor hebben. Ze verveelde zich eerst rot, toen ze alleen rond moest hangen; maar al snel vond ze boeken en leerde ze van oma Jacoby lezen, toen zij nog leefde. Het meisje begon allerlei kennis tot zich te nemen en ook anderen die wilden luisteren erover te vertellen. Daarom heeft ze vrij veel kennis, al is dit natuurlijk theoretische en weinig praktische kennis. Ze is verder snel van begrip, een realistische denker (wie gelooft er nu dat het glas halfvol of halfleeg is? Het moet gewoon eerst leeggedronken worden).

Door het overlijden van haar broertje is Gwen erg veranderd. Tenminste, probeert ze zichzelf erg te veranderen. Toen haar broertje nog leefde had ze wel dood gezien; mensen die meters verder neerploften, openbare executies, mensen die overleden. Ze had rouw gezien, mensen die verdrietig waren. Maar het was nog nooit zo dichtbij geweest als op het moment dat haar jongere broertje overleed. Het was minder erg geweest met oma; zij was oud, had haar tijd gehad. Kinderen moesten hun moeder naar het graf dragen; deze regel sloeg echter niet op Elwyn Jr. Voor het eerst zag ze een stil, bleek lijkje en de betraande gezichten van degenen eromheen. Ook zag ze depressie, diep verdriet bij haar familie. Ze snapte het gevoel niet, maar het concept ‘dood’ was in één klap duidelijk. Om die reden veracht ze ook de acties van Nicky, die met haar rebellie iedereen in gevaar brengt. Wat denkt ze wel niet? Ze weet dat iedereen nog verdrietiger wordt als zij overlijdt, laat staan als iemand anders door haar acties overlijdt. Dood moet voorkomen worden.
Op dit moment verstopte Gwen de extremistische visies naar de vredesbewakers in haar familie en liet ze zich er niet meer over uit. Verder werd ze ook steeds afstandelijker van haar familie. Met vreemden of mensen die niets voor haar betekenden had ze hier geen last van, maar haar familie raakte haar kwijt. Gwen gedraagt zich nu wantrouwig naar hen en probeert hen op een flinke afstand te houden. Haar ouders hopen dat dit komt door de puberteit, maar Gwen doet dit omdat ze bang is hen kwijt te raken en opnieuw die enorme pijn te voelen. Ze wil niet geraakt worden, niet opnieuw alles mee moeten maken. De enige optie lijkt voor haar om de banden met haar familie op emotioneel vlak door te snijden.
Vanbinnen is Gwen het hier zelf niet helemaal mee eens. Ze blijft een sociaal wezen en heeft aandacht nodig, soms wil ze alles dat ze voor haar familie achterhoudt kwijt. Soms heeft ze een knuffel nodig. Voor die dingen gaat ze altijd naar Norah, die het dichtstbij haar staat van de familie en iemand die altijd naar haar wil luisteren, of ze nu zegt wat er echt aan de hand is of niet. Eens in de zoveel tijd kan Gwen het niet aan en rent ze naar haar zus, om daar in stilte uit te huilen. Ze is bang, heel bang dat er van alles mis zal gaan; maar ze kan er niet goed mee omgaan.

Verder heeft Gwen de anti-vredesbewakers ideeën van haar familie overgenomen en kijkt ze hatelijk naar alles en iedereen wanneer ze met het Capitool te maken hebben. Ze zegt er echter niets over; wil niets riskeren. Verder is ze ook erg tegen geweld, waardoor ze niet graag naar openbare straffen gaat. Het is echter wel verplicht en Gwen gaat er altijd dapper heen, dwingt zichzelf te kijken; zo ziet ze weer waarom ze afstand van haar familie neemt. Gwen kan vrij goed verbergen dat ze van de straffen walgt, net zoals ze vrijwel alles wat ze denkt en voelt voor haar familie kan verbergen. Je kan zeggen dat ze een goed pokerface heeft, tot ze zelf aan de druk onderdoor gaat.

Verleden:
Gwen werd geboren in de familie Jones, die toch al vol vrouwen zat. Ze werd wel liefdevol ontvangen; het maakte hun ouders niet uit wat het geslacht van het kind was, al was een jongen even welkom geweest. Gwen groeit op in een beschermende omgeving, die soms zelfs iets te beschermend is. Vooral wanneer ze eigenlijk op haar eigen benen wil staan, maar nog steeds behandeld wordt alsof ze drie is, is ze het zat. Haar onhandigheid hoeft toch niet zoveel in de weg te zitten? Hier valt echter niet mee te onderhandelen en ze blijft achter in huis.
Hierdoor kan ze wel vrijwel altijd naar school of thuis leren, iets wat het meisje graag doet. Ze is de topscoorder van de klas – ook één van de weinigen die er altijd is – en is heel trots op wat ze hier behaalt. Het betekent weinig en ze heeft er niets aan, maar het is toch het enige waar ze echt wat mee kan.
Zo gaat het verder. Gwen is niet sterk, maar gezond en is vrij weinig ziek. Dit komt natuurlijk ook doordat ze in een veilige omgeving zit en bijna nooit gevaarlijke dingen doet. Haar ouders snappen gelukkig wel dat er in het leven van een kind meer is dan leren en nemen ook de tijd met haar dingen te ondernemen, haar dingen te vertellen en te leren. Ze is ontzettend dol op hen en koestert deze tijd. Gwens leven heeft er eigenlijk vanaf het moment dat ze heeft leren lezen dag in dag uit hetzelfde uitgezien. Anderen gingen werken, in de fabriek of op het veld; zij bleef achter. Haar hulp was niet per se nodig en met haar onhandigheid zou ze het werk vaker vertragen dan vooruit helpen. Ze groeide normaal op, ging van spelen naar steeds meer en meer lezen. Het ging allemaal z’n gangetje.
Totdat de Opstanden kwamen. Gevechten, Norah en Nicky die domme, domme acties ondernamen. Eerst vond ze het spannend en keek ze uit het raam toe naar de rellen op straat, maar hoe verder alles vorderde, hoe vaker ze zich onder de lakens verstopte en wachtte tot het weer stil was op straat. Het beangstigde het meisje en ze wilde er vooral geen deel van uit maken; wilde vooral in een veilige wereld leven, die ze dan maar onder de dekens van haar bed creëerde. Haar oom en tante overleden tijdens de Opstanden en ook haar kleinere broertje liet het leven. Dit is het grootste omslagpunt in haar leven; het punt waarop ze haar hele kijk op het leven veranderde.
Hierna leeft Gwen vooral met de missie de mensen om haar heen van zich af te duwen en vooral geen deelnemer te worden van de gruwelijke Hongerspelen. Ze houdt al niet van dood en geweld, wat heeft ze daar dan te zoeken? Gelukkig is ze nog vrij jong en heeft ze nog weinig kans om in de Spelen terecht te komen.

Sterke en zwakke punten:
Gwen in de Spelen zou resulteren in de dood. Ze zou beter tot haar recht komen als ‘mastermind’ achter een sterke tribuut, hoewel je die natuurlijk eerst maar eens moet zien te vinden. Verder kan ze best sluw en listig zijn, dingen achterhouden en liegen. Op zich is dit mooi om anderen om de tuin te leiden en ze in vallen te laten lopen; het enige is dat ze de vallen nooit in haar eentje zou kunnen leggen. Gwen is niet sterk, niet bestand tegen klappen en wapens. Ze is zo onhandig dat ze eerder haar eigen keel door zou snijden; ze heeft immers nog nooit wapens gehanteerd.
Verder haat ze geweld en is ze echt niet in staat om anderen te vermoorden. De dood vindt ze eng, het geeft haar zowat nachtmerries. Gwen zou de spelen alleen kunnen winnen als ze lang genoeg verstopt bleef totdat de rest elkaar uitgemoord had; iets wat op zichzelf al 0.0% kans heeft. Haar enige sterke punten zouden dan haar smalle bouw zijn, waardoor ze zich goed kan verstoppen, en haar goede stel hersenen om haar uit onverwachte situaties te redden.

Tribuut worden:
16 bonnen.
Vier bonnen, gezien haar leeftijd, dus dat zorgt op zich niet voor een grote kans. Maar Gwen heeft recentelijk bonnen voor haar familie genomen, waardoor het totaal nu op 16 bonnen uitkomt.

Overig:
- Gwen kan een echte betweter zijn, vooral ook omdat ze denkt dingen beter te weten dan anderen en totaal niet bang is hen te onderbreken
- Gwen is vooral een denker. Ze geeft niet zoveel om al het materiele in de wereld en besteedt er ook niet zoveel aandacht aan. Vaak loopt ze in gedachten verzonken rond. Dit is een belangrijke oorzaak van haar onhandigheid.
- Muziek is een echte passie voor Gwen, vooral het zingen van liedjes en het luisteren naar mensen terwijl ze aan het werk zijn. Het lost een deel van de spanning die ze voelt tijdelijk op.