De nacht was wederom gevallen op de arena en Flaire verwelkomde de koelte van de nacht. Het was wederom een dag geweest van wachten en rust. Met de sterke zon overdag was het voor Skaire praktisch niet te doen om de schaduw van de toren te verlaten. Gelukkig hadden ze genoeg te doen gehad om de dag door te komen. Terwijl Sköll vissen had gevangen met zijn speer, had Flaire haar een vuurtje gemaakt in één van de sponsorbakjes. Vervolgens had ze het steelpannetje van Sköll gevuld met water en het water boven het vuur gekookt om zo veilig drinkwater te creëren. Ze had er wel goed op gelet dat het water blauw was en niet bruin. Het koken en af laten koelen van voldoende water om hun diarree te bestrijden had hen het grootste deel van de dag gekost. Zodra ze voldoende hadden gedronken, hadden ze het vuur gebruikt om de vis boven te bakken. De vis smaakte aardig goed, al vertrouwde Flaire de vis net zo min als de appels die ze eerder hadden gehad. De enige reden dat ze de vis wel op at, was dat hij boven het vuur had gelegen en vuur maakte schoon. Daarbij waren zij en Sköll wel wat eten nodig om in leven te blijven. Samen aten ze ook een hard gekookte aardappel om zo wat koolhydraten binnen te krijgen.

Onderwijl had Flaire de arena wat in de gaten gehouden. Er gebeurde overdag meer dan ze had verwacht, maar blijkbaar deerde de hitte van de arena de andere tributen veel minder dan hen. Ergens vond ze dit goed, maar ergens bezorgde het haar ook een ongemakkelijk gevoel. De anderen waren elkaar overdag aan het uitmoorden terwijl zij en Sköll in de nacht voor dood en verderf kwam zorgen. Het nadeel was echter wel dat hij en Sköll overdag de gehele tijd op dezelfde plek zaten en op die manier een aardig gemakkelijk doelwit waren voor anderen. Tot nu toe had er echter nog niemand geprobeerd hen te belagen, maar wie weet of dat zou gaan veranderen wanneer er nog maar heel weinig mensen over waren in de arena. Ondertussen had Flaire echter wel gezien wat er allemaal in de arena gebeurde. Een jaloers gevoel bekroop haar toen ze verschillende mensen anderen zag vermoorden. Zij wilde ook iemand doden! Niet eerlijk! Al die anderen stalen haar lol! Straks bleef er geen enkel slachtoffer voor haar over!

Rond middernacht maakte ze Sköll wakker en keek het tweetal naar de doden die deze dag waren gevallen. Toen het gezicht van Mako in de lucht verscheen werd Flaire overvallen door een gemixt gevoel. Ze was namelijk erg blij met het feit dat het vervloekte kind met haar opblaaskrokodil was overleden, maar ergens was ze ontzettend woest over het feit dat iemand anders de dood van Mako op zijn of haar geweten had en niet zij. 'Iemand heeft onze lol gestolen,' mompelde ze geërgerd, haar ogen vernauwd tot spleetjes. 'Misschien moeten we die persoon even gaan "bedanken".' Ze grijnsde en keek naar Sköll. Het feit dat ze nu een doosje lucifers in haar bezit had, zorgde ervoor dat ze nu meer dan ooit zin had om aan de slag te gaan. In het doosje hadden dan slecht dertien lucifers gezeten, waarvan één was verbrand, ze voelde zich toch erg machtig. Op dit moment waren er dan nog maar elf lucifers over, omdat ze er eentje hadden gebruikt voor hun kookvuurtje, maar ze had nog altijd voldoende over om chaos te creëren. Een grijns gleed over haar lippen en haar ogen gingen naar Sköll. Ze gebaarde met haar kin richting het bos aan hun rechterhand (oostkant van de arena). 'Zin in een vreugdevuurtje?'

OOC:
- Skaire heeft overdag de tijd vooral gedood met het koken en drinken van water, het eten van drie vissen en het koken en eten van één hardgekookte aardappel.
- Flaire heeft de omgeving overdag in de gaten gehouden en weet waar iedereen (ongeveer) zit (op basis van de kaart)
- Flaire reageert op het feit dat Mako is overleden.
- Skaire heeft nog elf lucifers over.

Flaire kon het niet laten te glimlachen toen Sköll reageerde met 'Mijn Sól, dat je het nog moet vragen.' Hij had haar nog altijd niet verteld wat Sól betekende, maar ze had de bijnaam inmiddels gewoon geaccepteerd. Het meisje verzamelde haar spullen en stopte het doosje met lucifers veilig in één van haar broekzakken met knoopjes. Gezamenlijk verliet Skaire voor de tweede maal op rij midden in de nacht de wachttoren, op weg naar het bos. Nu ze vuur tot hun beschikking hadden, was het tijd om daar zo goed mogelijk gebruik van te maken. Ze hadden koers gezet naar het bos waar ze de nacht ervoor hadden geprobeerd Suzan aan te vallen. Flaire haar ogen vernauwden zich toen ze eraan terug dacht en haar maag gromde even. Nee, nu zou het anders gaan. Naarmate ze de bomen naderde werd het blije gevoel dat Flaire altijd ervoer wanneer ze op het punt stond om iets leuks te gaan doen. Haar ogen inspecteerden de bomen al lette ze op totaal andere dingen dan Sköll. Ze wist dat de jongen uit het bomendistrict kwam, wat betekende dat hij veel wist over de verschillende soorten, maar Flaire wist zeker dat zij meer wist over de brandbaarheid. Alhoewel, de jongen had aangegeven dat hij ook wel dol was op vuur. Ze keek naar de jongen en glimlachte toen ze zag dat hij de boom inspecteerde. 'Wat denk je ervan dat we een hoop droge takken pakken, die opstapelen en in een dichter gedeelte in de fik steken?' Ze glimlachte. 'Lijkt me een goed idee.'

Flaire begon het losse hout dat Sköll los zaagde te verzamelen en bouwde zo een vuur rondom de boom. Zodra het hout hoog genoeg was opgestapeld maakte het meisje bij een aantal andere bomen ook stapeltjes. Zodra alle stapeltjes naar wens waren, pakte ze een lucifer en begon ze het eerste stapeltje aan te steken. Zodra deze goed brandde, pakte ze een brandende stok en stak zo de andere stapeltjes aan. Als laatste gooide ze de brandende stok omhoog, hopend dat deze bovenin een boom zou blijven hangen en daar de rest in brand zou steken. Ze keek rond terwijl de bomen vlam begonnen te vatten en wenkte toen Sköll. 'Laten we vertrekken en de rest aan het vuur over laten.' Ze keek nog even naar het vuur, de prachtige glinstering weerkaatsend in haar ogen. Een zacht gegrinnik begon in haar keel en werd langzaam aan harder. Uiteindelijk groeide de grinnik uit tot een gestoorde, maniakale lach die door de duisternis van de nacht echode en menig persoon in de nabije omgeving toch flinke rillingen kon bezorgen. Het tweetal draaide zich vervolgens om en ging op weg naar een ander stuk van het bos.

OOC:
- Flaire gaat met Sköll mee in de richting van het bos (ze gaan naar O3)
- Flaire verzameld het hout dat Sköll afzaagd en maakt bij vier verschillende bomen een houtstapel
- Flaire gebruikt één lucifer (ze hebben er nu nog 10) om het eerste bultje aan te steken en gebruikt daarna een brandende stuk uit deze stapel om de rest aan te steken.
- Flaire gooit de brandende stok bovenin een boom.
- Flaire stelt voor het vuur de rest te laten doen en weg te gaan naar een andere plek.
- Flaire kijkt naar het vuur en lacht gestoord.
- Skaire gaat op weg naar N4

De meeste brandjes blijven maar eventjes aan, om vervolgens weer te doven, maar één vuurtje weet om zich heen te grijpen en verspreidt zich langzaam maar zeker alle kanten op.

Vanwege de hoge luchtvochtigheid en het gebrek aan wind, zal het vuur zich maar langzaam uitbreiden.