Naam: Milly Butterworth
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 35
Woonplaats: District 4
Familie, vrienden e.a.:
Van Milly’s directe familie en vriendenkring is weinig over sinds de Donkere Dagen. Hoewel haar familie niet direct bij de opstanden betrokken was, kwamen haar ouders en jongere broer om het leven tijdens een grote rel. Ook haar twee beste vrienden kwamen om het leven.
Nu heeft Milly alleen haar echtgenote en diens dochtertje nog.
Rosanna Butterworth (33, echtgenote): Rosanna is opgegroeid in een echt vissergezin, waardoor ze het grootste deel van haar jeugd op het water door heeft gebracht. Ze had een korte affaire met haar buurjongen toen ze zevenentwintig was en beviel negen maanden later van haar dochter, Evelynn. De relatie met Evelynn’s vader heeft nooit stand gehouden, maar Rosanna heeft wel altijd pogingen gedaan om haar dochter contact te laten hebben met haar vader. Evelynn’s vader was een van de mensen uit het district die de opstanden een warm hart toedroeg. Hij is bij de opstanden om het leven gekomen.
Rosanna is een spontane vrouw die het hart op de tong draagt. Nog altijd werkt ze veel op het water, waar ze het liefst al haar tijd doorbrengt.
Eyelynn Butterworth (5, stiefdochter):Evelynn is een ietwat teruggetrokken meisje. Als ze je eenmaal kent, kletst ze de oren van je hoofd, maar in groepen of bij vreemden is ze dodelijk verlegen. Evelynn gaat sinds kort naar school, iets wat ze best eng vind vanwege de grote groepen kinderen, maar tegelijk ook heel leuk omdat ze nu echt een grote meid wordt.
Uiterlijk: Milly heeft donkerbruine ogen en lang, zwart haar dat ze meestal los draagt, zodat er goed te zien is dat er slag in zit. Ze is ongeveer 1 meter 75 lang en vrij tenger gebouwd. Ze draagt over het algemeen nette kleding, die ze goed onderhoudt. Enerzijds straalt ze gezag uit en duldt ze absoluut geen tegenspraak, anderzijds heeft ze haar momenten waarop ze bijzonder vriendelijk en open overkomt.
Eigenschappen: Minimaal 3 goede eigenschappen en 3 slechte eigenschappen.
Goed
- Praktisch ingesteld
- Harde werker
- Sportief
- Kan goed organiseren
Slecht:
- Weinig interesse in theoretische achtergronden
- Heeft een duidelijk toekomstbeeld en is hier moeilijk vanaf te brengen
- Kan heel erg schommelen in haar gedragingen: Van maatschappelijk bewust, sociaal en groepsgericht tot koel, berekend en alleen oog voor haar eigen gezin.
Verleden:
Milly is opgegroeid in een van de rijkere gezinnen in district 4. Het gezin, bestaande uit haar moeder, vader en een jongere broer, Enrico die twee jaar na Milly geboren is. Het gezin had het goed en er was dan ook totaal geen noodzakelijkheid voor de kinderen om al op jonge leeftijd aan het werk te gaan. Binnen het gezin heerste over het algemeen harmonie, haar ouders hadden een stabiele relatie en waren redelijk consequent in hun manier van opvoeden. Milly en Enrico konden elkaar het ene moment niet luchten of zien, om op een ander moment weer onvoorwaardelijk voor elkaar op te komen. Milly heeft een gedegen opleiding genoten en voelt zich daarom nog al eens verheven boven de mensen die wel hun hele leven hard hebben moeten werken. Hoewel ze theoretische achtergronden over het algemeen als onnodige ballast beschouwde, werd haar altijd op het hart gedrukt dat het heel belangrijk was dat ze alles in zich op nam, als ze niet wilde eindigen als een of andere derderangs visser.
In haar jeugd ging Milly dan ook voornamelijk om met de rijkere inwoners van district 4, de types die met haar naar school gingen en zich eigenlijk zelden ergens zorgen over hoefden te maken. Ze besefte nauwelijks dat er districtgenoten waren die maar met moeite rondkwamen en waar de kinderen al op jonge leeftijd gedwongen waren om hard te werken. In haar rijke bubbeltje bestond al die ellende simpelweg niet.
Naarmate Milly ouder werd, kreeg ze steeds meer door dat ze haar hele leven al met oogkleppen had geleefd. Steeds meer klasgenoten namen afscheid van school, om te gaan werken in het bedrijf van hun ouders of om tegen een hongerloontje voor een ander te werken. Haar vrienden hadden geen tijd meer om zinloos rond te hangen: er moest gewerkt worden.
Op zestienjarige leeftijd had Milly er schoon genoeg van en organiseerde ze een grote buurtbarbecue, waarbij ze zoveel mogelijk mensen uit district 4 had uitgenodigd. Rijk en arm door elkaar heen, met als bedoeling dat de rijken zagen hoe hun districtgenoten leefden en dat de armen voor in ieder geval één avond voldoende te eten zouden hebben. Ze kreeg lang niet zoveel mensen op de been als ze aanvankelijk gehoopt had, maar voor een evenement dat was georganiseerd door een puber van zestien, was de opkomst zeker niet onaardig.
Hoewel Milly in haar puberteit steeds meer om haar omgeving is gaan geven en regelmatig de gezinnen die het moeilijk hadden opzocht om hen een hart onder de riem te steken in de vorm van voedsel of financiële middelen, staat haar eigen belang over het algemeen voorop. Zij wil hogerop komen en als dat moet, gaat ze daarvoor over lijken. Kort na haar drieëntwintigste verjaardag ging ze aan de slag bij het gemeentehuis. In eerste instantie als manusje van alles, maar ze wist zich steeds verder omhoog te werken. Waar zij vroeger constant koffie moest halen en saaie vergaderstukken uit moest werken, werd ze al snel degene die anderen dat soort klusjes liet doen.
Ze was negenentwintig toen ze een relatie kreeg met Rosanna. Rosanna werkte voor een groot vissersbedrijf dat wat voorraden leverde aan het gemeentehuis. Normaal werden die voorraden aangenomen door een van Milly’s ondergeschikten, maar gezien Rosanna die dag laat was, was het Milly die alles in ontvangst nam. Hun eerste ontmoeting was niet bepaald vriendelijk te noemen, Milly was allesbehalve blij met het feit dat zij nu degene was die iets onbenulligs als voorraden aannemen voor haar rekening moest nemen. Rosanna was echter een van de weinigen die zich niet liet afschrikken door de koele houding van mevrouw Butterworth en diende haar zonder enige aarzeling van repliek. Milly was te verbouwereerd om te reageren. De eerste slag was gewonnen door het zwangere vissersmeisje.
Het begon op te vallen dat Rosanna steeds vaker laat kwam, of op het gemeentehuis bleef hangen als ze er eigenlijk niets te zoeken had, terwijl Milly op haar beurt ineens verdacht veel interesse had in het reilen en zeilen van het vissersbedrijf dat al jaren als anonieme leverancier door het leven ging. Uiteindelijk was het Rosanna die Milly mee uit vroeg. Milly was in eerste instantie verbaasd, omdat ze er vanuit was gegaan dat Rosanna een relatie had. Rosanna, die nauwelijks goed en wel bevallen was van haar dochter, legde uit dat Evelynn het resultaat was van een kortstondige affaire.
Milly en Rosanna hadden enkele dates, ontwikkelden een relatie en groeiden steeds dichter naar elkaar toe, tot Milly haar vriendin ten huwelijk vroeg. Ze trouwden in de lente, met Evelynn als hun bruidsmeisje, binnen een kleine kring van familie en hun beste vrienden.
Niet veel later begonnen de donkere dagen, wat ook zijn invloed had op het leven van het pasgetrouwde stel. Hoewel hun familie zich grotendeels afzijdig hield van het geweld, bleef het een hel om gewoon aan het werk te blijven tussen de rellen en verwijten van districtgenoten door. Een van Milly’s collega’s – en tevens haar beste vriend – stierf kort na de start van de donkere dagen, toen hij op weg naar zijn werk neergestoken werd. Het was de eerste keer dat de rebellen Milly daadwerkelijk iets hadden aangedaan en het was ook het moment waarop Milly de rebellen begon te verafschuwen.
De donkere dagen verliepen na de dood van haar vriend redelijk rustig voor Milly, tot in de laatste maand van de opstanden haar complete familie en enige vriend die ze nog over had in één klap van de kaart werd geveegd. Er was een groot gevecht ontstaan in het district en haar familie had net de pech dat ze er middenin zaten. Haar ouders, broer en vriend vonden de dood, waardoor Milly slechts Rosanna en Evelynn overhield. Verscheurd tussen verdriet om haar ouders en opluchting om haar vrouw en stiefdochter, bleef Milly een aantal weken thuis.
De rust keerde terug in Panem, Cecilia Peak werd president en Milly keerde terug op haar werk. Zwijgend, afgesloten van de buitenwereld en vastbesloten ervoor te zorgen dat opstanden zoals degene die haar familie het leven had gekost nooit meer voor zouden komen. De hongerspelen, die een half jaar later werden aangekondigd, klonken Milly dan ook als muziek in de oren. Een blijvende herinnering aan de opstanden, een manier om te onthouden dat dit nooit meer mocht gebeuren. De belofte van een beloning voor het gehele winnende district was voor haar zeker een reden om de tributen van district 4 op te voet te volgen en waar nodig te ondersteunen.
Ze was dan ook diep beledigd toen Jacob het nodig vond om zich van zijn eigen leven te beroven. Zijn district had kunnen winnen, als hij niet zo egoïstisch was geweest en door had gevochten.
Kort na de zegetour van Sage Malone, kwam Nenad, tot op dat moment burgemeester van district 4, onder mysterieuze omstandigheden om het leven. De man werd gevonden in zijn kantoor, naast een half leeggedronken kop thee. Schijnbaar uit het niets was de burgemeester gestorven. Milly was absoluut niet verbaasd, want door zijn overlijden kon zij eindelijk opklimmen tot de positie van burgemeester. Misschien, heel misschien, had ze haar voorganger dan ook een klein handje geholpen met het loodje leggen. Over over lijken gaan gesproken....
Overig:
