Diarree. Diarree. Het was afschuwelijk, en belachelijk, en stom, en gemeen, en het Capitool zou boeten voor wat ze Flaire aan hadden gedaan!
Vixen had vanuit een dode hoek staan kijken naar de Spelen en was op een neer gesprongen van opwinding bij elke aanval die Skaire deed . Ze was geen fan van het bondgenootschap wat haar lievelingstribuut had gesloten met die jongen, maar hij leek net zo moordlustig als het vuurmeisje, dus dat was goed. En ze leken elkaar goed aan te vullen in tijden van nood. Zolang Flaire hem uiteindelijk maar in brand zou steken, was alles goed.

Bij de eerste aanval had Vixen bijna lopen stuiteren van enthousiasme, maar de stroom aan vloeken die haar mond hadden verlaten toen de aanval faalde liet het lijken alsof dat eerste nooit was gebeurd. Ze vervloekte het kleine kind dat er vandoor was gegaan op een drijvende nepkrokodil en het feit dat ze het duo te slim af was geweest. Vixen had echter staan juichen toen de eerste dode viel door Skaire's toedoen, wat dan weer alle opgebouwde haat jegens het Capitool wegstreepte.

Maar dít? Nee. Dit kon ze niet toestaan.

Toen de twee de aanval in hadden gezet, die ze moeiteloos hadden moeten winnen, maar plots last kregen van een overdadig snelle stoelgang, had Vixen staan vloeken en staan tieren in haar hoekje totdat er mensen omdraaiden en ze zo snel mogelijk vluchtte van haar plek. Het was beschamend en afgrijselijk om te zien hoe haar favoriet in de bosjes moest kruipen, en enige uren later zichzelf vast moest klampen aan een paal omdat de Capitoolmensen haar hadden vervloekt en vergiftigd! Ze wilden Flaire dood hebben, en dat zou Vixen niet laten gebeuren!

Ze was naar haar schuilplaats gestoven en was meteen aan de slag gegaan. De mensen moesten boeten voor hun daden, het district moest boeten, de plek waar de hoge piefen zaten, iedereen moest en zou boeten voor wat ze Flaire hadden aangedaan. Het was onmenselijk om iemand zo veel buikklachten te bezorgen en ze zouden om zeep moeten worden geholpen! En niemand op het plein leek net zo geschokt en boos te zijn als zij dat was, dus zou Vixen wel weer het werk opknappen. Dat had ze in de Opstand ook al gedaan, dus dat zou ze nu nog steeds kunnen. Natuurlijk kon ze dat. Als enige van al die miezerige mensen hier.

Haar kundige vingers hadden in de avond van de tweede dag van de Hongerspelen de bom in elkaar weten te prutsen van het schroot wat ze had verzameld. Ze zou slechts enkele seconden hebben, want ze had het niet voor elkaar gekregen om een timer te maken die meer tijd gaf dan deze. Ze had een aantal draden omgeleid en aan elkaar gesmolten zodat ze uiteindelijk niet met lucifers hoefde te rommelen, maar via een simpele vonk die ze kreeg als ze de uiteinden van de draden bij elkaar hield, het startsein voor de bom werd gegeven. Daarna zou ze slechts vier seconden de tijd hebben om de bom weg te gooien - en hopen dat deze niet kapot viel - en weg te sprinten zodat ze zelf niet bedolven zou worden onder het puin. Het was ook nog eens een prototype van een nieuwe bom, want nog niet eerder had ze er één gemaakt die puur en alleen met elektriciteit werkte. Hiervoor had ze vaker bommen gemaakt met alcohol of buskruit, maar dat had ze niet liggen en ze had geen tijd om het te zoeken. De kans dat haar bom niet werkte was groot, maar dat drukte de pret niet.
Het liefst had ze de bom onder het stadhuis geplaatst, maar dat zou te veel schade opleveren aan haar ondergrondse gangenstelsel en daarbij was er geen goede plek waar ze de bom kwijt zou kunnen én snel zou kunnen vluchten. Het moest dan maar ergens anders: onder het plein, bij de bedrading van de schermen en de gasleidingen die naar het stadhuis liepen.

Natuurlijk ging het Vixen om het maken van slachtoffers, maar het was belangrijker voor haar om een statement te maken dat niet iedereen ongestraft weg kon komen met het bedreigen van dingen die voor haar belangrijk waren. Vixen maakte nou eenmaal waar wat ze beloofde, en ze had beloofd om alles te doen voor Flaire, voor zover dat mogelijk was. Ze zou niet kunnen sponsoren - alsof ze wist wat dat was - maar ze kon wel de aandacht trekken. Ze kon laten zien dat er een gevaar rondliep in het district, een ander gevaar dan Flaire, en dat het misschien wel verstandiger was om Flaire te helpen dan om deze aanval te negeren en iemand boos te maken die minstens net zo gevaarlijk was, maar ook nog eens vrij rondliep. Het was een perfect plan, vond Vixen.
De avond was gevallen en Vixen haar biologische klok zei dat het ongeveer acht uur 's avonds zou zijn. Dat hield in dat de ploegen net waren gewisseld, mensen met hun nachtdienst waren begonnen, en sommige mensen nog zaten te eten of bezig waren met andere huishoudelijke taken, of thuis naar de Spelen keken. Het plein zou relatief leeg zijn. Dat was echter niet iets wat Vixen wist, waardoor ze op dit rustige tijdstip met haar bom richting de goede gang van het ondergrondse stelsel liep.

En daar was ze dan, in de afgesloten gang waar ze moest zijn - althans, dat dacht ze. En in principe was ze dat ook wel, want dit wás de gang onder het plein, met de gasleidingen en de elektra naar de schermen, maar Vixen was zó zeker van haar zaak dat ze niet de moeite nam om eerst de omgeving te controleren, zoals ze vroeger wel deed als ze een bom plaatste. Zelfs als ze verplaatste van woonruimte, checkte ze beter dan nu, terwijl dat een stuk minder gevaarlijk was dan het plan wat ze nu had. Ze was echter zo gefocust op haar doel, dat het doel de middelen heiligde en in Vixen's geval hield dat in dat de controles ook maar even overgeslagen moesten worden.

Het jammere was echter een beetje dat haar doel een stuk minder imposant zou zijn als ze zelf mee door de lucht zou vliegen met alle brokstukken die gezellig meededen, en dat was precies wat er zou gaan gebeuren. De gasleidingen die naar het stadhuis leidden waren niet de jongste meer, en er was eerder die dag in één van de buizen een gat ontstaan. Tot nu toe was alles goed gegaan, en er was al een mannetje naar beneden gekomen om te controleren en die had voor morgen de taak gekregen om het gat te dichten, want het was nou eenmaal een regel dat er na het donker niemand meer naar beneden kwam in verband met een moord hier en daar waarvan de dader onbekend was. En zolang niemand verder wist dat er een gat ondergronds zat, en er verder toch geen lucifers of vonken bij in de buurt kwam, was er - volgens de persoon die dienst had gehad - toch niks aan de hand. Wat kon er nou gebeuren, toch?

Nou, Vixen gebeurde. En het gebeurde heel snel.

Ze had nog geen seconde de draden bij elkaar gehad of er ontstond een enorme vuurzee die de ele gang besloeg en een gigantische knal die de stenen uit de straat het plein opblies en een krater sloeg in dezelfde straat, waardoor er allerlei brokstukken van zowel stenen als metaal van de schermen naar beneden kwam gedenderd en op de nu verbrandde Vixen neerkwamen. Ze schreeuwde het uit van de pijn, want die was afschuwelijk, en ze brandde en haar kleren stonden in de fik, net zoals haar haar, en was een steen op haar schouder gevallen die haar schouder had verbrijzeld. Ze had echter niet lang om te schreeuwen, want voor deze ene keer ontplofte haar nieuw ontworpen prototype wèl. Er was opnieuw een oorverdovende knal en de brokstukken die op de grond terecht waren gekomen vlogen weer naar boven, ditmaal inclusief Vixen, die door haar geliefde riolering werd uitgespuwd op de grond van de bovenwereld, haar eeuwige vijand.

En toen lag haar kleine, gebroken lichaam, verbrand, verschroeid en onherkenbaar verminkt op de door haar vervloekte straatstenen van District 3, naast de krater die zij had veroorzaakt. Ze zou herkend worden, want ze was vaker gezien, ook door mensen die ze niet had omgebracht, en mensen zouden weten dat het klaar was. Het was voorbij.

Het verhaal van het Spook eindigde hier.




OOC: Ik hoop dat dit niet te extreem/enigzins doable is? Ik stel het me zelf voor dat het gewoon aan de zijkant van het grote plein is met alle schermen, dus er zullen relatief weinig mensen geraakt kunnen worden. Daarbij is het plein rond dit tijdstip ongetwijfeld bijna leeg. De krater hoeft niet gigantisch te zijn, maar groot genoeg zodat Vixen er uit kan worden gesmeten door de kracht van de bom - dat is voor het dramatisch effect, obviously. En als je toevallig je karakter wilt vermoorden, nu is de kans!