Aquila Leavitt
PROFIELAantal berichten : 14 Registratiedatum : 23-07-15
KARAKTER
| ◊Onderwerp: Music and Wine | vr jul 24, 2015 6:39 pm | |
| Je zou het misschien niet zeggen als je hier per ongeluk binnen kwam lopen, maar dit was een van de chiquere kroegen in het Capitool. De drankjes waren duur, de versiering was extravagant (net zoals de meeste bezoekers trouwens), maar het bleef toch een kroeg waar muziek op de eerste plaats stond. Het was niet zoals veel andere uitgaansgelegenheden een plek om te dansen. Hier kwam je voor de muziek – om het te maken of om te luisteren. Om de zoveel tijd traden er bandjes op en tussendoor kon er gejamd worden. En natuurlijk kon je naar de Hongerspelen kijken.
Aan de muur hing een groot scherm waar de Hongerspelen werden uitgezonden. Aquila stopte niet met drummen, terwijl het gevecht tussen Nakoma en Leilah en die jongen uit het koeiendistrict – dat er meer dieren tot vee gerekend werden, dat kon Aquila weinig schelen – alsmaar interessanter begon te worden. Het meisje uit Zeven leek het moeilijk te hebben, maar dat boeide hem niet zo. Hij was al sinds de parade helemaal fan van Nakoma, en hij hoopte echt van harte dat ze zou winnen. Ze was niet alleen leuk om te zien, ook was ze sterk en kon ze goed overweg met haar wapens. Een beetje zoals Caleb vorig jaar, ondanks dat hij niet zo snel van een jongen wilde zeggen dat hij ‘knap’ was. Aquila vond het nog steeds jammer dat Sage gewonnen had, want hij had het Caleb wel gegund - en anders die gast uit Vier. Maar ja, die besloot er zelf een einde aan te maken. SAAHAAI. Nee, als je niet eens meer wilde vechten voor je leven, dan verdiende je het ook gewoon niet om te winnen. Tot dusver leken alle overgebleven Tributen daartoe echter wel bereid.
Na een indrukwekkende solo – al zei hij het zelf – besloot Aquila achter het drumstel vandaan te stappen. Een minder talentvol gastje nam het van hem over, maar de man glimlachte enkel. Op de klok zag hij dat het over niet al te lange tijd middernacht zou zijn. Dat betekende dat er hoognodig bijgetankt moest worden! Op zijn gemak liep Aquila naar de bar, terwijl hij zich afvroeg waar hij zin in had. Hij bestelde uiteindelijk een dure perenwijn, en galant als hij was besloot hij de persoon naast zich evenwel op een glaasje te trakteren. Hij glimlachte hartelijk. “Dat het u moge smaken deze mooie avond.”
|
|