Uiterlijk: Oliver ziet er ouder uit voor zijn leeftijd. De jongen heeft blond haar, heldere ogen die toch vaak getekend worden door donkere wallen, is ongeveer 1.78 meter lang en heeft een vrij slank postuur. Hij is sterk, maar dit is niet te zien aan zijn uiterlijk.
Over het algemeen zou je dus zeggen dat Oliver een doodnormale jongen is, op een ding na. Hij mist zijn een hand. Zijn rechterhand is net boven zijn pols compleet weg. Een ongeluk met de bijl tijdens een ruzie heeft er voor gezorgd dat de jongen niet zo heel veel meer kan doen.

Overig: Op Oliver's andere hand kun je tal van andere kleine littekens vinden van het werken.

Oliver verbergt zich vaak achter een masker van optimisme en humor terwijl het er van binnen heel anders aan toe gaat. Door de gebeurtenissen die hij een paar jaar geleden heeft mee gemaakt is de jongen gesloten geworden en kan hij snel kwaad worden. Hij laat mensen niet snel binnen omdat hij bang is dat ze net zo snel en abrupt weer uit zijn leven verdwijnen. Het kan dan ook zijn dat als iemand met hem een band probeert te krijgen hij daar niets om geeft om zichzelf te beschermen.
Om zijn irritaties goed kwijt te kunnen wil hij vaak alleen zijn. Dit zijn vaak boswandelingen waar de jongen zich uitleeft met het maken van dingen van hout, zijn creatieve en avontuurlijke kant heeft hij nog steeds.
Daarnaast is Oliver iemand die goed over zijn woorden nadenkt, zowel om vriendelijk als geïrriteerd over te komen.

Als kind maakte het Oliver niet veel uit wat hij deed, als het maar leuk was. De jongen werd de eerste vijf jaar opgevoed door een hechte familie. Met de komst van zijn broertje toen Oliver vijf was, werd de jongen wat meer aan zijn lot over gelaten waardoor hij, als zijn ouders even niet opletten, naar buiten glipte en het bos in ging om daar met zijn eigen fantasie aan de slag te gaan en dingen te bouwen.
Zijn vader en moeder hadden goed contact met een andere helft van de familie, zijn oom, een beer van een vent en erg sterk, tante en nichtje van drie kwamen regelmatig op bezoek en hierdoor kreeg Oliver een hechte band met zijn nichtje, Sarah. De twee gingen toen ze ouder waren (Oliver was rond de tien, Sarah acht) vaak op avontuur en bedachten de gekste verhalen. De families vonden het allemaal best zo lang ze niet te ver van huis gingen of het kleine broertje van Oliver, die een stuk stiller en op zichzelf was, erbij betrokken. De twee hielden zich hier aan en kregen een zeer hechte vriendschap.
Toen Oliver vijftien was braken de donkere dagen aan. De jongen had gedacht dat zijn leven normaal verder ging, maar binnen de familie was het aan het veranderen. Zijn oom en tante waren voor de opstandelingen, terwijl Oliver's vader en moeder er fel tegen waren. Ondertussen had Oliver ook werk aangenomen van zijn vader en werkte hij bij hem om hout te hakken en dit te verkopen. Oliver hield zich zo veel mogelijk buiten de vete tussen zijn ouders en de ouders van Sarah en de twee vrienden probeerde zo veel mogelijk in contact te blijven.
Het was dan ook plotseling dat toen Oliver ooit op een dag aan het werk was, zijn oom voor zijn neus stond. De enige intenties van zijn oom waren om Oliver over te halen vóór de rebellie te zijn en hout te verkopen aan mensen die het nodig hadden voor het leger. Iets waar zijn vader op tegen was en ook wat verboden was. Oliver weigerde dit en zijn oom ontstak in woede. Hij deelde meerdere klappen uit aan Oliver om hem zo over te kunnen halen. Toen de jongen nog steeds weigerde ging zijn oom gewoonweg over op in elkaar slaan. De jongen belande uiteindelijk half bloedend op de vloer, ondertussen was geluiden uit kunnen brengen die zijn omgeving hadden gewaarschuwd. Zijn oom hief uiteindelijk de bijl waarmee Oliver aan het werk was boven zijn hoofd en voordat de jongen het doorhad was zijn rechterhand er af. Zijn geschreeuw bracht alleen maar meer mensen naar de plek waar de twee stonden. Zijn oom besefte wat hij had gedaan en schoof het af op blinde woede die hij niet had kunnen stoppen. Desalniettemin werd de oom opgepakt en werd Oliver naar huis gebracht om na ongeveer een maand te revalideren weer op de been te zijn.
Zijn ouders hadden al het contact met zijn oom, tante en nichtje verbroken en Oliver leek op geen enkele manier bij Sarah in de buurt te kunnen komen
De jongen heeft de rest van de donkere dagen vooral binnenshuis door gebracht, nadenkend over wat er allemaal was gebeurd en hoe hij nu verder moest. Aangezien hij niet meer hout kon hakken begon hij meer met boswandelingen te maken om zo zijn irritaties kwijt te kunnen. Oliver schermt zich erg af van anderen dat zelfs zijn familie moeite heeft met tot hem door te dringen.