Ihsan liep door de drukke straten van het Capitool, met een beker koffie in zijn ene hand en zijn map met aantekeningen in de andere. Hij manoeuvreerde moeiteloos door de massa heen terwijl hij zijn ogen op de papieren had gericht. Daarin stonden alle Tributen met wat ze tot nu toe hadden gedaan, hoe ze er aan toe waren en de indrukken die hij eerder van ze had gekregen. Ondanks dat hij hen maar al te graag wilde helpen, wilde hij niet zozeer de kansen van iemand vergroten die anders meteen was gestorven. De natuur moest ook zijn gang blijven gaan en Ihsan mocht niet voor God spelen. Dat deed Tyrell al.
Hij nam zijn taak uiterst serieus. De keuzes die hij maakte konden levens redden, of juist ontnemen. Hoewel hij zelf niet de fatale klap zou uitdelen, voelde hij zich toch verantwoordelijk. Daarom wilde hij een persoon kiezen waarvan hij dacht dat die er goed mee om zou gaan. Die het nodig had om goede redenen. Die sowieso al een kanshebber had kunnen zijn. En dan bleven er nog flink wat mensen over.
Tot zijn grote verbazing hadden een aantal van de Tributen waar hij zijn hoop op had gevestigd, het minder goed gedaan dan hij mogelijk had geacht. En een aantal van degenen die minder kansen hadden maar wel interessant waren, hadden het ook al afgelegd tegen de grote bondgenootschappen die er waren ontstaan. Het zou niet lang meer duren voor er geen losse Tributen meer over waren. Ihsan was benieuwd wat er dan zou gebeuren.
Hij had zijn sponsoring en de kandidaat goed doordacht. Hij had het zelfs overlegd met meerdere mensen! Vanaf het eerste moment was Valeria hem opgevallen, wat niet gek was. Ze was in het gezelschap van Solar, iemand die zeker in de categorie zwaargewichten hoorde, Kye, en Melvin. Ihsan vond het een vreemde combinatie, zeker met Melvin erbij die weinig leek te bieden. Kye had zichzelf voor Ihsan bewezen nadat hij Oliver had gedood, maar anders had hij ook zijn twijfels bij hem gehad. Maar Valeria.. Ze was een aparte. Ze had veel vechtlust en was sterk, maar door haar wapens en het gebrek aan water kon ze niet in haar eentje de woestijn in. Als de omstandigheden anders waren geweest, wist Ihsan zeker dat ze onderhand de halve Tributenselectie eigenhandig al had uitgemoord. Omdat ze zo achterdochtig was geweest bij het bondgenootschap, wilde Ihsan graag zien hoe zij zou reageren als er alleen bondgenootschappen over zouden blijven. Nu wist hij niet hoe goed de Tributen daarvan op de hoogte waren, maar het zou hen vast wel opvallen als er geen doden meer vielen.
Nee, Valeria was de perfecte eerste Tribuut die hij zou sponsoren. En het zou iets subtiels zijn, maar wel iets waarmee er misschien wat spanning in de Spelen zou komen. Het zou interessant zijn om te zien hoe dit uit zou pakken. En dus stopte Ihsan zijn map onder zijn arm, haalde hij zijn telefoon uit zijn broekzak en begon hij met het plegen van het telefoontje om deze sponsoring voor elkaar te krijgen.
OOC: De sponsoring is natuurlijk goedgekeurd en geëdit door de A'tjes.
