Ben(jamin) Winchester[leeftijd] 54
[Woonplaats] Het Capitool
[Baan] Redacteur krant “De Adelaar”
FamilieMoeder: Mia Winchester (86)
Mia is altijd een strenge moeder geweest voor haar kinderen. Ze was nooit snel tevreden en op latere leeftijd is haar humeur er zeker niet beter op geworden. Toch koestert Ben veel respect voor zijn moeder en bezoekt hij haar om de twee weken structureel.
Vader: Jonathan Winchester (82✝)
Ook John was een vrij hardleerse vader geweest voor zijn zonen. Hij vond het belangrijk dat zijn zonen leerden dat je met hard werken alles kon bereiken. Hoewel John van al zijn zonen hield, was het toch vrij duidelijk dat zijn eerstgeboren zoon het lievelingetje was. Ben had noch een slechte, nog een goede band met zijn vader.
Broers (4):• Vince Winchester (54✝): vredebewaker, gestorven tijdens de donkere dagen
• Gavin Winchester (50) - Gaten Winchester (50): kappers/make-up stylisten
• Jonathan junior (Johnny) Winchester (45): Part-time hippie, full-time zwerver
Karakter Ongeduldig//Direct//Ondernemend//Nieuwsgierig//Paranoïde//Manipulatief
[Ongeduldig]Ben staat niet echt bekend als een geduldig man. Als hij iets wil, duldt hij geen tegenspraak en moet er per direct iets aan gedaan worden. Hoe het gebeurt interesseert hem niet, zolang het maar gebeurt.
[Direct] Directheid is dan ook kenmerkend voor Ben: hij heeft geen zin om ergens doekjes om te winden en zegt waar het op staat. Dit geldt met name voor de mensen die minder zijn in zijn ogen. Mensen met een hogere status of mensen die hem van pas kunnen komen in de business wereld, verdienen zijn aandacht en respect.
[Manipulatief] Wanneer Ben een gesprek met je aanknoopt, kun je er 9/10 keer vanuit gaan dat hij iets van je nodig heeft of er iets achter zit. Aangezien hij geen ‘nee’ voor antwoord neemt, is Ben vaak gedwongen om mensen op een manipulatieve manier te benaderen zodat hij toch zijn zin krijgt.
[Nieuwsgierig] Daarnaast heeft Ben er een handje van om de waarheid wat te overdrijven. Toch betekent dit niet dat hij niet geïnteresseerd is in de echte waarheid. Integendeel zelfs, hij eist overal van op de hoogte te zijn. Er gebeurt niets in het Capitool zonder dat hij er vanaf weet.
[Ondernemend/Paranoïde] Ben heeft altijd hard moeten werken voor zijn geld en die zelfstandigheid heeft hem tot een succesvolle zakenman gemaakt. Hij is dan ook trots op wat hij bereikt heeft, maar is tegelijkertijd doodsbang om zijn positie te verliezen. Dit kan hem soms wat paranoïde over laten komen.
UiterlijkIn een stad waar een abnormaal uiterlijk als normaal wordt gezien, is Ben misschien wel iemand die vanuit de oog van een Capitoolinwoner abnormaal oogt. In tegenstelling tot de meeste mensen is Ben namelijk nauwelijks bezig met zijn uiterlijk. Hij laat zijn haar gewoon grijs uitgroeien en qua kledingstijl draagt hij bijna altijd pakken in grauwe kleuren tenzij een speciale gelegenheid zich voordoet. Dan wil hij zijn stropdas nog weleens een andere kleur geven.
GeschiedenisVijf totaal verschillende zonen groeiden op in een milieu waar maar één woord centraal stond: succes. John en Mia hadden het nooit erg breed in vergelijking tot de meeste Capitoolinwoners, maar dat lieten ze de buitenwereld nooit blijken. Ze stonden erop dat hun jongens de beste cijfers haalden op school en dat de “Winchester” naam nooit vergeten zou worden.
In een gezin waarin veel waarde gehecht werd aan gezien worden, bevond Ben zich tot zijn puberjaren vooral op de achtergrond. Hij focuste zich vooral op het behalen van goede cijfers om zijn ouders trots te maken, maar hoewel jonge Ben er alles aan probeerde te doen om positieve aandacht van zijn ouders te ontvangen gebeurde dat nooit. Negatieve aandacht leek daarentegen wel te werken toen de jongen voor het eerst zijn mond begon open te trekken. Het enige nadeel was dat hij niet meer wist hoe hij hem moest sluiten. Tegen alles en iedereen had hij een grote mond; iets wat vaak resulteerde in gevechten met zijn broers. Maar zelfs al was het 4 tegen 1, Ben had altijd wel het laatste woord.
Zijn velen praatjes en manier met woorden brachten Ben echter wel tot een positie waar zijn ouders enkel van konden dromen. Hij begon als een simpele newsreporter en klom zijn weg uiteindelijk omhoog tot redacteur van de meest gelezen krant ‘De Adelaar’.
Ben was daarnaast niet de enige die een goede carrière gemaakt leek te hebben. Zijn oudere broer Vince slaagde erin om hoofdvredebewaker te worden van district 3, de tweeling begon een succesvolle kapperszaak en Johnny stond al snel bekend als groot econoom in het Capitool. De zonen Winchester leken de droom van hun ouders vervuld te hebben, maar niet voor iedereen leek de toekomst rooskleurig te blijven.
Tijdens de donkere dagen droeg Vince een zware last op zich om de rebellie in district 3 neer te slaan. Van beide kanten vielen veel doden, maar uiteindelijk zag het ernaar uit dat de rebellen de strijd gingen verliezen. Net toen de rust voor even leek teruggekeerd te zijn, besloot een klein groepje rebellen het hoofdkwartier van de vredebewakers in district 3 te overvallen. Geen van hen keerde levend terug, maar tijdens deze wanhoopsdaad wisten zij wel het leven van Vince te nemen.
De dood van Vince viel zwaar in het gezin. Vader Winchester was zo kapot van het overlijden van zijn eerstgeborene en tevens lievelingszoon dat hij hetzelfde jaar als zijn zoon stierf aan een hartaanval. Mia besloot daarentegen een muur van om zich heen te bouwen en zwijgt tot de dag van vandaag over wat gebeurt is. Johnny besloot zijn succesvolle carrière om te ruilen voor een leven met drank en drugs. Maar in tegenstelling tot de rest van de familie zette hij zijn verdriet niet om in woede. De jongen beweerde ‘het licht te hebben gezien’. Hij begon zelfs preken te geven over hoe juist de Capitool de grote boosdoener van alles was en niet de districten. De familie kon hun oren niet geloven en iedereen behalve Ben besloot het contact voorgoed te verbreken met Johnny. Dit betekende echter niet dat Ben ook maar een woord geloofde van zijn broertje, maar in ruil voor onder andere morfine kon Johnny hem wel interessante nieuwtjes brengen.
Ben zelf besloot zich na de donkere dagen te uiten in zijn werk. Hij publiceerde felle krantenberichten over de ondankbare districten en hemelde het Capitool op als nooit tevoren. Het is dan ook niet meer als vanzelfsprekend dat Ben ieder jaar met volle teugen geniet van de Hongerspelen. Niet alleen omdat hij meent dat de districten het verdienen, maar ook omdat de Spelen veel leesmateriaal oplevert voor het volk van Panem. En veel leesmateriaal betekent veel winst.
