Een RPG-forum gebaseerd op de Hongerspelen. Maak een personage aan voor een van de districten en doe mee aan de Hongerspelen!
 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

N

O

S

A

E

S

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

Personage van het seizoen
Milly Butterworth
Winnares 1e Spelen
Sage Malone
Winnares 2e Spelen
Madelynn Bristow
Winnares 3e Spelen
Solar Gbadamosi
Winnares 4e Spelen
Kasa Locklear

F

F

A

T

S

Admini
Cecilia Peak
Admini
Tyrell Peak
Moderator
Nike Foxglove
Moderator
Matthew Mills

S

T

I

D

E

R

C

© 2013 - 2015
De Hongerspelen RPG is ontworpen en gemaakt door de Adminies en is gebaseerd op de Hongerspelen trilogie van Suzanne Collins.

Deze skin is getest op
Google ChromeMozilla Firefox

Deel
 

 [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Xiomara Spurling
District 6
Xiomara Spurling

PROFIELAantal berichten : 150
Registratiedatum : 25-11-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Tribuut
Leeftijd: 13

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | di jan 31, 2017 9:21 pm

Xiomara rende zo snel als ze maar kon en weigerde om te kijken. Ze wilde niet struikelen en op die manier aan haar einde komen. Wel luisterde ze goed om in te schatten of ze werd achtervolgd door andere Tributen, maar dat leek niet het geval. Daarom durfde ze aan de rand van de groep bomen, waar ze zich makkelijk achter de grote stammen kon verschuilen, even te stoppen en te kijken wat er bij de Hoorn gebeurde. Er werd in ieder geval gevochten, zag ze. En er leken bondgenootschappen te zijn. Van de Tributen die vlakbij haar hadden gestaan, kon Xiomara zien wie het waren, maar ze was inmiddels te ver weg om precies te zien wat de andere Tributen deden. En de andere kant van het beeld was natuurlijk nog steeds niet zichtbaar. Ze zag niemand die het waard was om op te wachten, dus draaide ze zich om en rende ze verder, en al snel was het beeld geheel verdwenen.  

Het duurde niet lang voordat Xiomara vijftig meter bij haar startplek vandaan was, maar sprinten was niet per se haar sterkste eigenschap. Ze had een degelijke conditie, maar had wel even tijd nodig om op adem te komen. Toen keek ze even om zich heen. Ze was nu dichterbij een van de dingen die ze had gezien toen ze nog op het platform stond. Ze bleef verscholen tussen de bomen, maar kon nu zien dat het een verblijf met vogels was. En als ze zich niet vergiste waren het pelikanen. Die zag je heel af en toe bij Lake Michigan, al was het niet gebruikelijk. Het waren vreemde vogels, vond Xiomara. En met hun grote snavels waren ze ook zeker niet ongevaarlijk.
Xiomara zag dat er water was, maar met de miezer leek het haar overbodig om haar leven daarvoor te riskeren. Nee, het was tijd om door te rennen, nu er bij de Hoorn waarschijnlijk nog van alles gaande was. Zo behield ze haar voorsprong, en daarom rende ze verder in oostelijke richting, verder bij de Hoorn vandaan. Daar duurde het niet lang voordat ze opnieuw bij de rand van de bomen kwam. En daar zag ze meer van de Arena dan ze voorheen had gedaan. En daarom stopte ze opnieuw. Ze zag twee hokken met daarin dieren. Ze leken op elkaar, maar waren toch duidelijk verschillend. In het verblijf dat zich het dichtst bij de Hoorn bevond, waren de dieren veel groter dan in het verblijf ernaast. Xiomara wist echter niet hoe gevaarlijk de beesten waren, en ze was om eerlijk te zijn ook niet van plan erachter te komen.
Ook was ze nog niet bereid om de veiligheid van de bomen al achter zich te laten, in ieder geval niet voordat ze iets had om zichzelf mee te kunnen verdedigen, hoe primitief ook. Niet alle struiken en bomen kende ze, maar ze had wel een beetje opgelet tijdens de trainingen en herkende in ieder geval een eikenboom. Ze wist dat eikenhout vrij sterk was, want in District 6 waren er wel werkbanken van dit materiaal gemaakt. Ze wist niet zeker of het als wapen net zo effectief zou werken, maar ze hoopte van wel. Daarom was ze blij toen ze een stevige tak van ongeveer zestig centimeter vond, met een diameter van ongeveer tweeënhalve centimeter. Het was een vrij rechte tak, en ze vermoedde dat dit het beste was wat ze mocht verwachten. Als ze iets beters had gewild, dan had ze niet van de Hoorn weg moeten rennen. Nu was het te laat om terug te gaan, en met de stok in haar hand rende ze verder in noordoostelijke richting, met de intentie om uiteindelijk naar het oosten te gaan.

TL;DR
- Xio rent weg, neemt aan de rand van het bos even de tijd om te kijken wat er bij de Hoorn gebeurt en rent dan verder.
- Xio stopt aan de westelijke bosrand nog weer en ziet de pelikanen. Rent dan in oostelijke richting.
- Xio komt bij de oostelijke bosrand en ziet twee dierenverblijven.
- Xio neemt een tak van een eikenboom mee. De tak is ongeveer zestig centimeter lang  en met een diameter van ongeveer tweeënhalve centimeter.
- Xio rent verder in noordoostelijke richting om uiteindelijk naar het oosten te gaan. Ze zal dus van F2, via F1, G1 en G0 naar H0 gaan. Aan het eind van de post is ze dus nog bovenin G1.
Terug naar boven Ga naar beneden
Xiomara Spurling
District 6
Xiomara Spurling

PROFIELAantal berichten : 150
Registratiedatum : 25-11-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Tribuut
Leeftijd: 13

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | do feb 02, 2017 9:43 pm

Naarmate ze langer onderweg was, merkte Xiomara dat ze iets rustiger werd. In de wetenschap dat er nog altijd gevochten werd bij de Hoorn, voelde het alsof ze inmiddels toch een aardige voorsprong had weten op te bouwen.  Natuurlijk was dat maar relatief, en kon ze zo weer worden ingehaald. Ze was maar klein, en ze was niet de snelste hier. Toch nam Xiomara even de tijd om de dieren in het tweede verblijf te bestuderen. Het was ook gewoon veel te indrukwekkend! Het meisje had nooit eerder zulke dieren gezien, laat staan van zo dichtbij. Niet langer verscholen tussen de bomen, liep ze langs het verblijf. Een of twee dieren leken haar op te merken, maar de meesten waren te druk met klauteren en spelen. Eventjes glimlachte het meisje zwakjes. Je zou bijna vergeten dat ze elk moment vermoord kon worden.

Na over het initiële ontzag heen te zijn, begon Xiomara toch weer iets harder te lopen. Ze liep namelijk helemaal niet meer verscholen, en ze had het idee dat ze niet meer ver van een van de hoofdwegen verwijderd was. Er kwam inderdaad een pad in beeld, dat vast en zeker verbonden was met het pad dat van de Hoorn af naar rechts liep, al had Xiomara daar geen bewijs voor. Met dit pad waren echter ook meer verblijven in beeld gekomen, en na te hebben gecontroleerd of er anderen in de buurt leken te zijn, nam Xiomara ook daar een kijkje. In een langwerpig verblijf, zag Xiomara dieren die ze echt niet kon vergelijken met een ander dier dat ze kende. De dieren hadden een staart en ze… hupten. Janaea zou ze absoluut het einde hebben gevonden.

Lang op één plek bleef Xiomara echter niet. Ze was even langs de korte kant van het verblijf gelopen, maar merkte al snel hoe nat je kon worden van de miezerregen die nog altijd naar beneden viel. Echt veel tijd om zich eraan te ergeren had ze echter niet, want een vreemd geluid trok haar aandacht. In eerste instantie schrok Xio, en hield ze haar stok uit in de richting van het lawaai, maar ze realiseerde zich al snel dat het uit een verblijf kwam. En hoe dichter ze naar het verblijf toeliep, hoe harder het lawaai. Maar… ze zag helemaal niets?
Via de geasfalteerde weg was Xiomara naar het verblijf gelopen, en uiteindelijk zag ze toch een flits van geel. Xiomara besloot echter dat ze geen bonuspunten kreeg voor elk dier dat ze correct wist te identificeren. Toch keek ze nog even goed om zich heen, om te zien of ze niets belangrijks over het hoofd had gezien. En daarnaast had ze nu keuze. Welke kant ging ze op? Zou ze teruggaan en haar oude weg vervolgen, of koos ze voor een ander pad?  

TL;DR
- Xiomara bestudeert kort de dieren in het verblijf naast de Gorilla’s.
- Xiomara verlaat het bos en komt op een pad, waar ze in nog meer verblijven kijkt.
- Xiomara gaat in deze post van H0 naar I1.


Terug naar boven Ga naar beneden
Xiomara Spurling
District 6
Xiomara Spurling

PROFIELAantal berichten : 150
Registratiedatum : 25-11-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Tribuut
Leeftijd: 13

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | vr feb 03, 2017 11:29 pm

Er was genoeg keuze voor Xiomara, maar te weinig om haar keuze op te baseren. Ze moest op haar gevoel afgaan, en dat was iets waar het meisje niet zo van hield. Niet zonder goede reden althans. Al zei haar gevoel dat ze links moest gaan, en gezien haar dat verder bij de Hoorn vandaan zou brengen, was dat waarschijnlijk helemaal geen slecht idee. Bovendien zag Xiomara daar in de verte iets wat ze niet thuis kon brengen: een groot gebouw dat van glas leek te zijn gemaakt, maar waar ze desondanks niet doorheen kon kijken. En dat intrigeerde haar.

Maar of Xiomara meteen linksaf sloeg? Nee. Voor het eerst was haar oog namelijk gevallen op een deur. Waarschijnlijk had ze al meer deuren gepasseerd, terwijl ze aan het rennen was. Omdat de deur het begin van het verblijf markeerde, had Xiomara echter nog niet gezien wat voor een dier (of dieren) zich in het verblijf bevond(en). En echt niet dat ze zomaar naar binnen zou gaan!
Het duurde echter niet lang voordat Xiomara’s nieuwsgierigheid geprikkeld werd. De dieren die ze zag deden haar in eerste instantie denken aan ‘het iets knappere broertje van de kalkoen’. De stukjes vielen allemaal net niet helemaal op zijn plaats, maar toch had Xiomara het idee dat ze deze dieren wel eerder had gezien. Of misschien een vogel die er heel erg op leek.
Maar dit was helemaal niet waar Xiomara specifiek door geprikkeld werd. Terwijl ze langs het verblijf liep en de inhoud ervan bestudeerde, zag ze namelijk iets bijzonders. Iets roods. Het viel heel erg uit de toon als je het vergeleek met de rest van het verblijf, maar het lag zo verscholen tussen de takken en bladeren, dat je amper kon zien dat het er was. Als ze minder aandachtig had gekeken, dan zou ze het sowieso over het hoofd hebben gezien! Xiomara kon dus ook niet zien wat het precies was. En hierdoor werd een bezoekje aan de vogels ineens een stuk waarschijnlijker.

Xiomara liep met grote voorzichtigheid terug naar de deur, met de intentie om te zien of ze de deur open zou kunnen krijgen (maar zonder de intentie om iemand tegen het lijf te lopen). En dat was toen ze zich realiseerde dat de deur helemaal niet op slot zat! Ongemakkelijk keek ze even om, in de richting van de andere engere dieren die ze had gezien. Zou dit voor alle verblijven gelden?
Voorzichtig opende Xiomara de deur, terwijl ze goed in de gaten hield hoe de zes vogels op haar aanwezigheid reageerden. Ze deed zo zachtjes mogelijk, maar het openen van de deur was niet alle vogels ontgaan en er werd wel naar haar gekeken. Xiomara bleef staan en hield de tak gereed in het geval de vogels haar komst niet of juist iets te veel zouden appreciëren. Ze leken alert te zijn, maar hielden afstand en leken niet van plan om aan te vallen.
Xiomara merkte dat ze nu toch wel weer gespannen was, maar sloot desondanks de deur achter zich. Ze liep langzaam en zo zachtjes mogelijk naar de plek waar ze zojuist iets roods had gezien. Voordat ze iets ondernam, keek ze nog wel even naar de vogels. Zou het echt veilig zijn om actie te ondernemen? Xiomara besloot dat de vogels zich nauwelijks nog minder onschadelijk konden gedragen dan ze nu deden, dus dat ze er maar gewoon voor moest gaan. Dus ze nam haar tak en begon ze voorzichtig met het opzij schuiven van bladeren en takken, om te zien wat zich daar nu precies bevond.

TL;DR:  
- Xiomara kijkt even rond en ziet een deur (van verblijf 14).
- Xiomara loopt langs het verblijf en ziet iets.
- Xiomara loopt terug naar de deur en gewapend met haar tak betreedt ze zo zachtjes mogelijk het verblijf.
- Xiomara denkt/hoopt dat de vogels haar niet zullen aanvallen.
- Xiomara doet zachtjes en voorzichtig als ze de deur sluit en haar tak gebruikt in een poging om het nog onbekende ‘iets’ bloot te leggen.  


De vogels worden onrustig van het kleine meisje, maar doen Xiomara geen kwaad. Als Xiomara de takken opzij duwt, ziet ze daar een rood met gouden object liggen, het is ongeveer 30cm hoog en er zit een digitaal schermpje op, met daarop het getal 2000.
Terug naar boven Ga naar beneden
Avery Russo
District 1
Avery Russo

PROFIELAantal berichten : 106
Registratiedatum : 02-10-16
KARAKTER

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | di feb 07, 2017 11:59 pm

Zzzzoef. Daar ging Avery. Zo hard ze kon rende ze richting de spullen die recht  voor haar lagen, zonder  aandacht te besteden aan de overige tributen. Ze zag daarom niet dat Gwendolyne besloot toch voor een andere route te kiezen. Ze bereikte het dekentje en het kompas die er bij lag en raapte beide op.  Ze propte het kompas in haar zak en rende weg. Ze holde langs een hok, waar allerlei grote dieren in rond liepen. Ze bleef even staan kijken en constateerde dat het grootste beest rondliep met een geweer op zijn rug. Ze twijfelde even. Gaan of niet. Die beesten zagen  er gevaarlijk uit, maar aan de andere kant leverde het ook gevaar  op als een andere tribuut het geweer te pakken kreeg.  Al snel won haar overlevingsinstinct het van haar geloof dat zij beter de wapens in handen kon hebben dan een ander en holde ze door.

Achter haar, bij de Hoorn, waren er volop gevechten  gaande. Dankbaar dat zij hieraan had weten te ontsnappen liep Avery door, nauwelijks op haar omgeving lettende, tot ze vanuit haar ooghoeken beweging zag. Midden in een hok stond een andere tribuut. Spoorde ze wel?  Gespannen keek Avery toe, maar Xiomara, zoals het meisje uit zes heette, leek redelijk ongeschonden door haar tocht heen te komen. Ze stond op het punt het meisje te roepen toen er een dreun klonk.  Weer een tribuut minder. Nog maar 21 te gaan.

TL;DR (Lazy fucking bastards)
- Avery pakt het kompas en deken en rent langs de hoorn via het verharde pad naar  H3. Via I2 komt ze  uiteindelijk in I1 uit, waar ze Xiomara ziet.
- Blijft een tijdje bij de  gorilla’s kijken, maar besluit  nog niet levensmoe genoeg te zijn om het tegen een gorilla op te nemen voor een geweer.
- Arriveert kort voor de dood van Geronimo bij I1.

OOC: Short as hell, sorry :E
Terug naar boven Ga naar beneden
Xiomara Spurling
District 6
Xiomara Spurling

PROFIELAantal berichten : 150
Registratiedatum : 25-11-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Tribuut
Leeftijd: 13

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | wo feb 08, 2017 1:18 am

De onrust bij de vogels nam toe, toen Xiomara naar het verstopte voorwerp bewoog, maar veilig wist ze het voorwerp tevoorschijn te toveren. Een beetje verbaasd keek Xiomara ernaar, waarna ze het oppakte. Het was een ei. Een heel mooi ei. En een heel erg niet natuurlijk ei. Ze had thuis namelijk kippen gehad, en dit waren niet hoe normale eieren eruit zagen. Die hadden namelijk ook geen schermpje op de rug, dus dit was spannend. Ze kon zomaar iets waardevols in handen hebben!
Xiomara vroeg zich echter af wat het getal tweeduizend kon betekenen. Zou er worden afgeteld, of zou het misschien de waarde van de inhoud weerspiegelen? Niet dat dit veelzeggend zou zijn zonder verdere informatie, dus waarschijnlijk niet. Maar wat het dan wel was…? Xiomara was echter vastbesloten om daar achter te komen!  

Xiomara liet zich normaal gesproken niet zo makkelijk verrassen, maar ze bevond zich in een dierenverblijf, omringd door meerdere andere dierenverblijven, en niet alle dieren waren even subtiel. Dat ze een andere Tribuut niet had horen aankomen, zou ze zichzelf daarom moeten kunnen vergeven - al viel het te betwijfelen of ze dit daadwerkelijk zou doen.
Een kanonschot deed Xiomara opschrikken, en onbewust draaide ze zich naar de Hoorn toe. De kans was groot dat daar een gevecht was beslist. Maar dat was plots allemaal irrelevant, toen ze Avery zag staan. Xiomara keek het meisje even inschattend aan, terwijl ze met het ei tussen haar ene arm en de tak in haar andere hand overeind kwam. De vogels waren duidelijk ook geschrokken en spreidden hun vleugels. Ondanks dat er vlak langs haar gevlogen werd, vertrok Xiomara geen spier. Gelukkig leken de beesten gewoon ontsteld, en evenmin geïnteresseerd in een vijandige ontmoeting als zij.

“Dat is in ieder geval al één minder,” opende Xiomara het gesprek enigszins nonchalant, waarna ze een paar stappen in de richting van het meisje deed. “Hallo, Avery.”

TL;DR:
- Hallo ei.
- Hallo kanonschot.
- Hallo Avery.
Terug naar boven Ga naar beneden
Avery Russo
District 1
Avery Russo

PROFIELAantal berichten : 106
Registratiedatum : 02-10-16
KARAKTER

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | wo feb 08, 2017 12:30 pm

Xiomara kwam langzaam overeind en draaide zich naar de hoorn, waardoor ze Avery zag staan. Avery keek toe hoe het meisje langzaam overeind kwam, met in haar ene hand een gigantisch ei en in de andere een tak. Onwillekeurig tastte Avery naar het kompas, klaar om het naar het meisje te gooien als ze poogde haar aan te vallen. Gelukkig leek Xiomara weinig kwaad in de zin te hebben en kwam ze rustig op haar af.

'Dat is in ieder geval al één minder' opende het meisje op nonchalante toon. Avery glimlachte, dat was immers exact hetgeen wat ze zelf net had gedacht. 'Hallo, Xiomara' reageerde ze nuchter. Plotseling hoorde ze een schreeuw, uit de richting waar ze net vandaan was gekomen. Een snelle blik opzij vertelde haar dat er een groepje tributen bij de fontein stond. Ze keek haar gesprekspartner aan. 'Ik stel voor dat we er vandoor gaan. Samen.'.

TL;DR:
- Avery stelt voor er samen vandoor te gaan #bondgenoten

#IHope #neverforget
Terug naar boven Ga naar beneden
Xiomara Spurling
District 6
Xiomara Spurling

PROFIELAantal berichten : 150
Registratiedatum : 25-11-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Tribuut
Leeftijd: 13

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | wo feb 08, 2017 3:57 pm

Ondanks dat ze midden in haar weerzien met Avery zat, keek Xiomara niet langer naar haar. Ze meende iets gehoord te hebben, en probeerde te ontdekken van wie het geluid afkomstig was. Maar haar formaat, en vooral het verblijf waren in dit geval niet in haar voordeel. Maar net toen ze dacht dat het misschien gewoon een ander vreemd beest was geweest, klonk er een schreeuw. En die was toch duidelijk menselijk. Xiomara keek weer naar Avery, die haar aankeek. En het kleine meisje glimlachte lichtjes. “Dat klinkt als een plan.”

Dit was misschien verrassend. Ze had immers zelfs getwijfeld of ze wel een bondgenootschap wilde met de persoon die ze in deze Arena het meest kon vertrouwen, namelijk haar districtgenoot en beste vriend. En hem had ze niet eens proberen te bereiken. Maar rationeel gezien wist ze dat het tot dusver altijd bondgenootschappen waren geweest die het ver hadden geschopt; niet de eenlingen. Natuurlijk zou Xiomara iedereen graag het tegendeel bewijzen, maar laten we eerlijk zijn… de kans dat dat zou gebeuren was aardig gering.

Xiomara haastte zich in de richting van Avery, die alvast de deur voor haar openhield. Wat fijn was, want zij had haar handen immers vol. In dat opzicht was dit bondgenootschap zeker niet verkeerd. Xiomara probeerde nog te zien wie er precies hun kant op waren gekomen, maar het was lastig te zien. Ze meende de jongen uit District 7 en het meisje uit District 8 te herkennen, die ze bij de Hoorn al samen had gezien. Wie er precies bij waren kon ze echter niet goed inschatten. Voor het tweede meisje gokte ze op Dana uit Tien, omdat zij en Verona het wel goed met elkaar hadden kunnen vinden. Xiomara en Avery namen echter niet de tijd om de groep te bespioneren, en namen de benen. Zonder daarover woordelijk te hoeven discussiëren, sloegen ze af en vervolgden ze Xiomara’s eerder verkozen route op weg naar het grote mysterieuze gebouw.

OOC: Godmoden Avery met toestemming.

TL;DR
- #bondgenoten #Avara #Xiory #ImStillSorry
- VRND wordt gedeeltelijk herkend.
- Xio en Avery gaan langs Verblijf 14, naar K1.

Het getal op het ei is inmiddels teruggelopen naar 1920 
Terug naar boven Ga naar beneden
Xiomara Spurling
District 6
Xiomara Spurling

PROFIELAantal berichten : 150
Registratiedatum : 25-11-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Tribuut
Leeftijd: 13

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | zo feb 12, 2017 1:37 am

“Aan eten in ieder geval geen gebrek,” sprak Xiomara, terwijl ze langs verschillende vogelverblijven liepen. Al zouden ze wel eerst een droge plek moeten vinden om een vuurtje te kunnen maken, en niet te vergeten de vaardigheden om iets te laten ontbranden. En dat kon nog best een probleem gaan vormen. Het was in ieder geval niet Xiomara’s sterkste punt, en hoewel ze toch wel een paar verrassingen van Avery’s kant verwachtte, stond het maken van vuur niet bepaald in de top drie.

Het duurde niet heel lang voordat ze de vogels voorbij waren en bij een breder pad kwamen dat om het grote gebouw voor hen heen leek te lopen. “Ik zie niets,” zei Avery, terwijl ze naar het matglazen gebouw keek, en Xiomara schudde haar hoofd. “Ik ook niet.” En ze besloten dat ze het zouden gaan onderzoeken, nadat ze eventjes hadden uitgerust en het een en ander hadden overlegd. Ook lieten ze elkaar hun voorwerpen zien.

Als eerste kwam natuurlijk het ei, en Avery vroeg wat het was. Xiomara antwoordde wat ze wist, namelijk dat het een mooi ei was met een schermpje waar het getal tweeduizend op stond. Maar toen het meisje het ei omdraaide om het schermpje te laten zien, stond daar niet langer het getal tweeduizend. “Negentienhonderdtwintig,” mompelde ze zachtjes, en ze wachtte of er nog weer iets zou gebeuren. Maar dat deed het vooralsnog niet. Hij telde dus niet af. Peinzend keek Xiomara in de richting waar ze vandaan kwamen, en ze probeerde een inschatting te maken van de afstand die ze zojuist had afgelegd. Als inwoner van het transportdistrict had ze hier wel enige ervaringen mee. Afstand was immers belangrijk bij transport. En Xiomara had het idee dat haar vermoeden klopte, en ze keek naar Avery. “Ik denk dat ik weet wat dit ding doet,” sprak ze, en op haar gezicht verscheen een voorzichtige grijns.  

Eerst liet Avery echter het dekentje zien en het kompas dat zij in handen had gekregen. In het natte dekentje had Xiomara weinig interesse, maar het kompas nam ze nieuwsgierig van Avery aan. “De pijl wijst niet naar het noorden,” sprak ze bijna meteen, en zwijgend keken de meisjes elkaar aan. Waar zou het dan naar wijzen?  
Na even te hebben gerust, besloten ze echter niet in de richting van de pijl te lopen. Ze waren nu immers bijna bij het glazen gebouw, dus daar wilden ze eerst naar gaan kijken. En onderwijl konden ze mooi kijken of het ei inderdaad deed zoals Xiomara verwachtte! Dus stonden ze op, en volgden ze in stilte het pad naar het zuiden. Avery keek om zich heen en leek het glazen gebouw te bestuderen, terwijl Xiomara vooral het schermpje van het ei in de gaten hield. Ze liepen ongeveer vijftig meter en stopten daar opnieuw.

OOC: Ugh. :’D // Godmoden Avery met toestemming.

TL;DR
- Avara chillt misschien tien minuutjes. (ik schat dat het daarna ongeveer 15 minuten na Geronimo’s kanonschot is)
- Voorwerpjes laten zien! Ze zien dat het getal van het ei is veranderd en dat het kompas niet naar het noorden wijst.
- Avara volgt het pad in zuidelijke richting en loopt ongeveer 50 meter. Zij zullen nu rechtsonder in K2 zijn.


Het getal op het ei is teruggelopen naar 1870
Er komt een sponsoring naar beneden dwarrelen, die voor Xiomara bedoeld is:

- 300ml water
- Een brood
- 15g fruit
- Een zweep
Terug naar boven Ga naar beneden
Avery Russo
District 1
Avery Russo

PROFIELAantal berichten : 106
Registratiedatum : 02-10-16
KARAKTER

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | zo feb 12, 2017 7:39 pm


Avery liep naast haar bondgenote langs het grote gebouw, wat ze nauwlettend in de gaten hield. Het was onmogelijk naar binnen te kijken door het matglas, wat Avery’s interesse in het gebouw alleen maar opwekte. In eerdere spelen hadden ze immers gezien dat er nuttige dingen te vinden waren in afgesloten ruimtes. Toen ze voor de tweede keer in korte tijd een deur zag, stootte ze haar bondgenote dan ook aan. Ze wees naar de deur en keek vervolgens om zich heen. Nu ze wat verder gelopen waren, hadden ze een uitgebreider beeld van de arena om hen heen. Heel eerlijk, wat ze zag werkte nu niet bepaald bemoedigend. Maar goed, wat had ze dan verwacht? Een grote gedekte tafel en warme bedden en een douche? Avery wist ook wel dat de arena nu eenmaal niet ingericht was op luxe. In haar directe gezichtsveld zag ze nog twee grote gebouwen, maar beide boden door hun bouw geen mogelijkheden om te zien wat ze binnen aan zouden treffen. Naar binnen lopen zou dus sowieso een gok zijn, welk gebouw ze ook betraden. ‘Ik stel voor dat we daar naar binnen gaan’ sprak Avery, met de schorre stem die het Capitool inmiddels van haar gewend was. Xiomara knikte en gebaarde naar het schermpje op het ei, dat inmiddels afgelopen was naar 1870. ‘Mijn theorie klopt waarschijnlijk’ zei ze triomfantelijk. Avery grijnsde. Mooi, dan wisten ze in ieder geval wat het ding deed. ‘Ik hoop alleen dat er niets naars gebeurd als het op nul komt’ mompelde ze binnensmonds.

Net toen Avery en Xiomara naar de deur van het ronde gebouw wilde lopen, dwarrelde er een sponsoring naar beneden voor Avery’s bondgenote. Avery wachtte geduldig af terwijl Xiomara haar giften in ontvangst nam. Fruit, brood, water en een zweep. Nice, hadden ze in ieder geval iets wat aanzienlijk makkelijker te richten was dan een ei. ‘Staat erbij van wie je hebt gekregen?’ vroeg ze nieuwsgierig. Xiomara schudde haar hoofd en keek even vertwijfeld naar de spullen. ‘Hoe gaan we dit allemaal meesjouwen’ vroeg ze zich hardop af. Avery keek even peinzend om zich heen en liet haar blik uiteindelijk op de elastiekjes om haar pols rusten. ‘Ik heb een idee’. Ze spreidde het natte dekentje op de grond uit en legde daar het fruit en het flesje water op. ‘Wat doe je?’ vroeg Xiomara. ‘Ik maak een knapzak. Mag ik de tak?’. Toen het gevraagde aan haar werd gegeven, keek ze Xiomara even aan. ‘Wil je dat ding blijven dragen of zal ik hem erbij stoppen?’ vroeg ze, wijzend naar het ei. ‘Stop hem er maar bij’ antwoordde Xiomara, waarop ze het ei aan Avery gaf. Avery legde het ei bij hun verzameling spullen en maakte het dekentje met behulp van de elastiekjes aan de tak vast. Ze slingerde de knapzak over haar schouder en stond op, waarop Xiomara het brood en de zweep oppakte. Samen liepen de twee meisjes naar de deur. Avery legde haar hand op de deurknop en duwde de deur voorzichtig open, waarop de meisjes naar binnen liepen.

TL;dr
- Avery ziet twee deuren in het ronde gebouw en stelt voor naar binnen te gaan
- Xiomara denkt dat haar theorie over het getal op het ei klopt
- Yay, sponsoring!
- Avery maakt een knapzak van de deken en de tak en stopt hier het ei, water en fruit in. Deze draagt ze mee. Xiomara draagt het brood en de zweep.
- Avara gaat bij K2/L2 het ronde gebouw in
Terug naar boven Ga naar beneden
Xiomara Spurling
District 6
Xiomara Spurling

PROFIELAantal berichten : 150
Registratiedatum : 25-11-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Tribuut
Leeftijd: 13

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | vr feb 17, 2017 11:16 pm

Het was fijn om wat meer zicht te hebben op de Arena, al vermoedde Xiomara dat ze er niet veel aan zouden hebben. Hoewel het goed was om te weten dat er lagergelegen grond was, als het zo zou blijven regenen. De vorige Spelen was wel duidelijk geworden dat de Spelmakers niet terugdeinsden voor extreem weer, en een overstroming zou Xiomara absoluut niet verbazen.
Ze stonden nu in ieder geval bij het gebouw en Avery leek graag naar binnen te willen. Xiomara had daar niets op tegen, gezien ze zelf dus ook best wel een beetje nieuwsgierig was geworden. Ze had ook geen verstand van dierentuinen en wist daarom niet zo goed wat ze nog meer zou kunnen verwachten. Ze had nu al zo veel nieuwe dingen gezien!

Voordat ze naar binnen gingen, vertelde Xiomara dat ze geloofde dat haar theorie leek te kloppen, en ze voelde zich toch wel een klein beetje zelfgenoegzaam. Dat werd enkel versterkt toen ze niet veel later een sponsoring in ontvangst mocht nemen, en ze glimlachte dankbaar. Water, eten én een wapen. Dat was best wel gul - al had Xiomara geen idee of ze overweg zou kunnen met een zweep. Ze had gezien hoe het moest in de tweede Hongerspelen, maar het zou waarschijnlijk geen kwaad kunnen om te oefenen.
Om alles niet op de arm te hoeven dragen, bedacht Avery dat ze haar dekentje en de zak van Xiomara kon gebruiken om iets te maken wat zij een ‘knapzak’ noemde. Het klonk goed, en bleek in de praktijk ook al snel geen slecht plan te zijn. Xiomara grijnsde lichtjes, en kon het niet laten om zich af te vragen wat de Spelmakers nu van haar bondgenoot dachten. Zouden ze haar nog steeds een één willen geven?

Uiteindelijk gingen de twee meiden dan toch het ronde gebouw binnen, Avery met de knapzak en Xiomara met het brood en de zweep. Het brood probeerde ze zo goed mogelijk te beschermen tegen de regen, maar eenmaal binnen was dit niet langer nodig. Het was droog. En dat was prettig. Pas nu merkte Xiomara weer hoe nat ze eigenlijk was geworden van de miezer, en ze vroeg zich af hoe lang het zou duren voordat alle Tributen een fikse verkoudheid te pakken zouden hebben.
Xiomara keek nieuwsgierig om zich heen, maar waar ze binnenkwamen, daar was eigenlijk niets. Het was er wel best warm, zeker in vergelijking met buiten, en dat was best even wennen. Nieuwsgierig liepen de meisjes echter door, tot ze bij een raam kwamen. Van daar hadden ze uitzicht op de rest van het gebouw, en Xiomara keek haar ogen uit. Het was totaal verschillend dan van wat ze buiten had gezien, en er was een hele hoop te bewonderen. “Janaea zou dit prachtig vinden,” mompelde ze zachtjes, terwijl ze naar de kleurige vlinders keek die door de ruimte fladderden. Zelf vond ze het ook mooi, maar ze was toch een beetje terughoudend. Zouden de vlinders gevaarlijk zijn? En ze meende ook iets groters te hebben zien vliegen. Hoe veilig zouden ze hier kunnen rondlopen?
“We kunnen hier naar binnen,” sprak Avery toen, en Xiomara weifelde even. Ze wist best dat ze zich hier onmogelijk de rest van de Spelen konden verstoppen, maar ze voelde zich toch iets meer op haar gemak bij die gekke vogels van eerder dan bij al deze vlinders en onbekende beesten hier. Ze keek even kort om zich heen, en knikte toen. “Misschien dat dit wel een geschikte plek zou kunnen zijn om te overnachten,” sprak ze zachtjes, en ze kon het niet nalaten om daar in gedachten aan toe te voegen: als we dan nog leven.

Voorzichtig betraden de meisjes de kas, en hier leek het nog warmer te zijn dan in de ruimte waar ze net waren. Ook waren er nu veel vreemde geuren, waar Xiomara toch wel even aan moest wennen. Ze liepen het pad af, dat aan beide kanten werd omsloten door bomen en andere planten. Ze konden echter meteen al zien dat er een splitsing zou komen, en na enkele meters lopen moesten ze inderdaad een keuze maken. Ze overlegden even, maar besloten al snel om voor links te gaan. Dat pad was namelijk rechter en gaf een beter beeld van wat ze konden verwachten. Ook zagen ze daar een afname in plantengroei, waardoor ze hopelijk een nog beter beeld van het gebouw zouden kunnen krijgen.

TL;DR:
- Eenmaal binnen loopt Avara naar het raam en kijken naar wat er in het gebouw te zien is.
- Xiomara maakt de opmerking dat Janaea het prachtig zou hebben gevonden.
- Avery merkt op dat ze de ruimte naar binnen kunnen. Xiomara weifelt even, knikt dan.
- Xiomara oppert dat de hal misschien een goede plek kan zijn om te overnachten.
- Avara gaat de ruimte binnen, volgt het pad, overlegt links of rechts, en gaat links. (L2->L1)
Via een magische deurtje in het plafond komt er een sponsoring naar beneden, bestemd voor Avery. Het bevat een flesje water, twee appels en een boemerang. Tevens zit er een briefje bij met de tekst Fijn dat je toch besloten hebt te luisteren. Zet 'm op meid!
Terug naar boven Ga naar beneden
Xiomara Spurling
District 6
Xiomara Spurling

PROFIELAantal berichten : 150
Registratiedatum : 25-11-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Tribuut
Leeftijd: 13

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | vr feb 24, 2017 1:01 am

Hoe verder de meisjes liepen, hoe meer er zichtbaar werd van wat zich hier binnen bevond. Een groot gedeelte bleek water te zijn, van hen gescheiden door een strandje. Eigenlijk verwachtte Xiomara er dieren te zien, en hield de zweep stevig in haar handen. Het strandje leek echter helemaal leeg te zijn, op enkele verdwaalde vlinders na.
“Wat was dat?”, vroeg Avery toen, met een blik op het water. Xiomara volgde haar blik, maar zag niets. Nu achtte ze de kans groot dat dit water inderdaad niet was bedoeld voor de Tributen om een ontspannen duik te nemen, dus dat er iets inzat, vast en zeker. Ze hielden daarom halt en bleven het water in de gaten houden. Ongeveer twee minuten later, net toen ze dachten dat ze hier voor eeuwig zouden staan wachten en voor niets, spotte Xiomara een neus boven water komen. Ze wees in stilte. De meisjes konden zien hoe er wat water omhoog werd gespoten. “Wat is dat?”, vroeg het meisje zich hardop af, waarna Avery opmerkte dat het leek alsof het dier adem aan het halen was. Juist. Een waterzoogdier dus. Maar wat voor één?

Veel tijd om zich te buigen over dit vraagstuk hadden de meisjes niet, want er kwam iets uit de lucht vallen. Het bleek een sponsoring te zijn, en Xiomara mompelde dat ze niet had verwacht dat ze hierbinnen sponsoringen zouden kunnen ontvangen. Het was goed om te weten dat dit wel het geval bleek te zijn. Dat maakte het toch iets aanlokkelijker om nog wat langer binnen te blijven. (Al zou dat dan waarschijnlijk weer niet helpen bij het krijgen van meer sponsoringen.)
Avery ving de sponsoring op, en deze bleek ook voor haar te zijn. Dat had Xiomara wel verwacht. Zo populair was zij nou ook weer niet als Tribuut. Ze keek toe hoe haar bondgenote een flesje water, twee appels en een boemerang tevoorschijn haalde. Nog even en ze zouden een luxueuze strandpicknick kunnen houden, en zelfs mensen kunnen uitnodigen! Ze had enkele spullen van Avery overgenomen, zodat die een briefje kon lezen. Xiomara keek dan ook verbaasd op, toen ze hoorde hoe er papier verfrommeld werd en zag hoe Avery er bijna stampvoetend vandoor ging. Die was duidelijk niet blij.  
Xiomara liet zich niet van de wijs brengen, pakte de spullen die ze op de grond had gezet en deed haar best om Avery in te halen. Die was bij de volgende splitsing gestopt, en leek alvast een keuze te willen maken. “Neem op z’n minst ook wat van je spullen mee als je wegloopt,” sprak Xiomara droogjes, terwijl ze de spullen weer op de grond legde. “Kunnen we dit eigenlijk nog wel allemaal dragen?” Het meisje vond dat de knapzak al aardig wat inhoud had, en vermoedde dat ook het gewicht van alles wel eens te veel zou kunnen worden voor de tak.
Avery schopte al grommend tegen een steentje aan, en Xiomara besloot maar niet te vragen wat er precies in het briefje had gestaan. De kans dat ze het te lezen zou krijgen, leek haar echter klein. Avery had het papiertje verfrommeld, maar wel in haar zak gestopt. “Misschien moeten we wat van dat spul naar binnen werken,” sprak de Tribuut uit Één toen, en Xiomara keek haar inschattend aan. “Dan hebben we minder om te dragen,” legde het meisje uit, en Xiomara knikte. Om heel eerlijk te zijn lustte ze ook best wel iets.

De meisjes hadden net de knapzak opengemaakt, toen opnieuw een kanonschot klonk. “Ik vraag me af wie er nu dood zijn,” sprak Xiomara zonder enige emotie, terwijl ze haar brood pakte. “Heb jij toevallig kunnen zien wat er tijdens het aftellen precies gebeurde? Er werd iemand opgeblazen, of niet?” Xiomara scheurde twee stukken van haar brood af, en gaf één deel aan Avery. De rest stopte ze terug. Ondanks de temperatuur hier, zou alles het waarschijnlijk nog wel tot de avondmaaltijd redden. Dat hoopte Xiomara tenminste. Het zou zonde zijn om alles nu in één keer op te moeten eten.
Terwijl ze at, dacht het meisje na over de Tributen van wie zij dacht dat ze al wel eens dood zouden kunnen zijn. “Ik denk dat Geronimo dood is,” sprak Xiomara na lang dubben. “Die gast uit Twee.” En ze vertelde wie er allemaal naast haar hadden gestaan bij de Hoorn, en dat ze vermoedde dat de Tributen van Drie hem wel eens tegen zouden kunnen zijn gekomen. En Geronimo was niet iemand die snel zou samenwerken. “Verder maakt Tamás een goede kans,” sprak ze, waarna haar gezicht toch enigszins betrok. “en dat geldt ook voor onze districtgenoten, denk ik.” Hoewel ze vermoedde dat Avery geen drol om Lucca gaf, zou Xiomara toch wel verdrietig zijn als ze de foto van Cyril aan de hemel zou zien deze nacht.

Nadat Avery en Xiomara ook nog wat hadden gedronken en gepraat, stonden ze weer op, pakten ze hun spullen en vervolgden ze hun wandelingetje in dit bijzondere gebouw. Ze hadden geconstateerd dat het ene pad hun via een andere deur terug zou brengen naar de ruimte waar ze binnen waren gekomen. Ze wilden echter nog kijken of er hier nog iets te vinden was, dus namen ze het andere pad. Na ongeveer twintig meter kwamen ze aan bij een brug. Xiomara vroeg zich om eerlijk te zijn wel af of het veilig was, maar ze was niet bang. Zelfs als ze in het water zou belanden, dan kon ze zwemmen. Zolang dat waterbeest haar maar niets zou doen! Benieuwd of er nog meer in het water te zien zou zijn dan dat gekke beest, stapten de meisjes de brug op. Xiomara en Avery hadden hetzelfde idee en kozen er beide voor om enigszins aan de rand te lopen, zodat ze in het water konden kijken. Xiomara had immers een ei in een vogelverblijf gevonden. Wie zei dat er niets moois in het water kon liggen?

TL;DR
- Hé, een dier in het water!
- Sponsoring voor Avery --> Niet zo blije Avery.
- Kanonschot voor Tamás.
- Tijd om te eten! (genuttigd: 0,5 brood en 150 ml water)
- Gezellige maaltijdconversaties: wie zouden er al dood zijn? (Met uw gastvrouw Xiomara!)
- Avara loopt de brug op en kijkt of ze iets in het water zien.
Terug naar boven Ga naar beneden
Avery Russo
District 1
Avery Russo

PROFIELAantal berichten : 106
Registratiedatum : 02-10-16
KARAKTER

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin | za feb 25, 2017 1:29 am

Avery en Xiomara waren langzaamaan door het gebouw aan het lopen, terwijl ze hun omgeving nauwlettend in de gaten hielden.  Toegegeven, deze arena was visueel een stuk aantrekkelijker dan de zandbak waarin Natalia vorig jaar had moeten ploeteren. Vlak nadat het tweetal had geconcludeerd dat er niet nader definieerbaar waterzoogdier in het water onder hen bevond, klonk  het bekende geluid van een sponsoring die naar beneden kwam. Behendig ving Avery de sponsoring op, die voor haar bestemd bleek te zijn. Nice! Om eerlijk te zijn, had Avery  niet verwacht sponsoringen binnen te halen. Per slot van rekening had ze zich alles behalve aantrekkelijk opgesteld  in het Capitool. Tenzij de Capitoolbewoners haar luidruchtige protesten als grappig hadden ervaren natuurlijk.

Water, twee appels en een boemerang, te gek! Niet dat Avery wist hoe ze met een boemerang om moest gaan, maar in geval van nood kon ze er in ieder geval mee slaan.  Ze gaf de spullen aan Xiomara en vouwde het briefje open.  Meteen verdween haar blijdschap als sneeuw voor de zon. Dat stomme belerende toontje van Jennifer ook altijd. Haar bondgenootschap was helemaal niet voortgekomen uit haar adviezen, wat dacht ze wel niet? Woest briesend frommelde Avery het papiertje in elkaar en propte het in haar zak. Het liefst had ze het op de grond gekwakt, maar ze had een opvoeding genoten. Om toch uiting te geven aan haar ergernis stormde ze er vandoor, Xiomara in verwarring achter latend. Chagrijnig schopte Avery tegen een steentje. Ze trok nog steeds haar eigen plan, wat Jennifer ook dacht.

Al snel kwam haar bondgenote aanlopen, met de  nuchtere opmerking dat Avery op zijn minst haar spullen mee had mogen nemen. Avery gromde en schopte opnieuw een steentje weg. Xiomara had  een punt,  het ging lastig worden om al dat spul mee te slepen. Zodoende stelde ze voor om wat van het eten op te eten. In deze warmte – die na al die smerige regen best aangenaam was – zou fruit en brood het immers niet lang uithouden.

Het tweetal plofte naast de splitsing in het gras en wilde net gaan eten toen er opnieuw een kanonschot klonk.  Zonder dat er enige emotie in haar stem terug  te horen was, vroeg Avery’s bondgenote zich hardop af wie er al dood waren. ‘Royalty lijkt me niet onwaarschijnlijk’ mompelde Avery. ‘Of dat ukje uit twee.  Ik heb niet gezien wat er tijdens het aftellen precies gebeurde, maar het moge duidelijk zijn dat er dit jaar al een dode was voor de Spelen überhaupt van start waren gegaan’. Een tijdje zat het tweetal zwijgend naast elkaar, ieder kauwend op hun eigen stuk brood.  Toen Xiomara vertelde dat ze vermoedde dat Geronimo dood was, lachte Avery schamper. Als er een jongen was die een sterke kans maakte om te overwinnen, was hij het wel. Xiomara’s vermoeden bleek echter niet onwaarschijnlijk, gezien de situatie  waarin de jongen zich had bevonden. ‘Nou ja, weer een sterke vijand minder, dan’ reageerde Avery nuchter.

Nadat ze voldoende gegeten en gedronken hadden,  waarbij Avery al snel duidelijk maakte dat ze absoluut niet rouwig zou zijn als het kanonschot de dood van Lucca had aangekondigd, zette het kleine bondgenootschap hun tocht voort over het smalle pad. Onderweg keken ze geconcentreerd om zich heen, met de stilzwijgende afspraak dat ze alles wat ook maar interessant leek mee zouden nemen. Ze volgden het pad tot ze bij de volgende splitsing aankwamen. Ze sloegen linksaf en kwamen een deur tegen*. Na een korte aarzeling opende Xiomara de deur en stapte het tweetal naar buiten. Avery hield de deur tegen zodat die openbleef en keek ondertussen gespannen om zich heen. Het miezerde nog altijd en buiten het gebouwtje was het stiekem best wel koud. ‘Het is nog steeds smerig weer. Zullen we binnen blijven?’ vroeg ze klappertandend. Xiomara knikte en volgde Avery terug naar binnen.

Het tweetal vervolgde hun pad, tot ze aankwamen bij de ruimte waar ze binnen waren gekomen. Ze stapten naar binnen en installeerden zich op de grond, waar ze stapsgewijs doornamen wat ze  tijdens hun wandeling gezien hadden. Sowieso veel dieren die ze geen van beiden thuis konden brengen. Terwijl Avery de knapzak losmaakte en het dekentje uitspreidde op de grond, in de hoop dat die enigszins op zou drogen, begon Xiomara te oefenen  in het werken met haar zweep. Avery keek geamuseerd toe,want Xiomara bakte er niet veel van. ‘Mag ik eens?’ vroeg ze. Het  duurde even, maar uiteindelijk wist ze de zweep een flinke klap laten maken, zoals ze ook had gehoord toen de vredesbewakers Natalia onder handen hadden genomen. Ze duwde de zweep weer in de handen van Xiomara, de tranen die achter haar ogen prikte bij de gedachte aan haar zus hardnekkig  negerend. Ze ging achter haar bondgenote staan. Met haar handen stuurde ze Xiomara’s beweging bij, net  zo lang tot ook zij de zweep dat nare geluid kon laten maken.
De rest van  de dag brachten de twee meiden door met  oefenen, eten en praten. Veel praten en speculeren, iedere keer als ze een kanonschot hoorden. Steeds als ze fruit ophadden, liepen ze naar het water om hun handen af te spoelen, zodat  de dieren in het verblijf niet op de zoete restjes op hun handen afkwamen. Tegen de tijd dat het begon te  schemeren,  besloten ze om de beurt te gaan slapen.  Avery zou de eerste wacht op zich nemen.  Avery speelde verveeld met de boemerang toen de eerste tonen van het volkslied klonken. Ze porde Xiomara. ‘Ze gaan zo de doden aankondigen’.

OOC:
*=  We gaan er gezien de indeling die we gestuurd hebben gekregen vanuit dat hier een deur zit. Zo niet, dan kunnen we dit als niet geschreven beschouwen.
TL;dr:
- Avara loopt via M0 en M1 naar M2, waar ze een deur openen en buiten  om zich heen kijken. Zie  sterretje. Concluderend dat het buiten regent en binnen warm is, besluiten ze binnen te blijven. Ze vervolgen hun weg via L2 naar de plek waar ze binnen zijn gekomen, waar ze hun kamp opslaan. Bevinden zich  ter hoogte van K2.
- Beide meiden oefenen met de zweep en krijgen na enige oefening de techniek te pakken
-  Eten door de dag heen al hun eten op, maar blijven van het water af. Wassen steeds hun handen na het eten zodat ze niet al te zoet gaan ruiken
-  Xiomara slaapt een aantal uur tot het volkslied, Avery houdt de wacht.


* Daar zit inderdaad een deur.

Tijdens hun tocht over het smalle pad hebben de twee inderdaad iets verstopt zien liggen: eenzelfde ei als ze al hebben, maar dan fuchsia in plaats van rood. Ook hier staat het getal 2000 op.

Edit: als ze het ei hebben meegenomen, is het getal inmiddels al teruggelopen naar 1900
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



PROFIEL
KARAKTER

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin Empty
Onderwerp: Re: [DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin |

Terug naar boven Ga naar beneden
 

[DAG 1] Eerste Dagje Dierentuin

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» [DAG 2] Tweede Dagje Dierentuin
» [DAG 3] Derde Dagje Dierentuin
» [DAG 4] Vierde dagje dierentuin
» Feedback op de eerste Hongerspelen
» Het exclusieve interview met de winnares van de Eerste Hongerspelen

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
De Hongerspelen :: De Spelen :: Het Hongerspelen Archief :: 4de Hongerspelen :: De Arena-