◊Onderwerp: Good afternoon all | vr aug 08, 2014 5:31 pm
_Michelle Beekhuizen_
Vrienschap is een wonder. Koester het diep in je hart; je kunt niet zonder.
Het was laat in de ochtend en toen ze wakker werd. Ze kleedde zich aan, ze trekt een jurk aan, ze kamde haar haren uit en maakt een hoge staart ervan. Ze maakte haar kamerdeur open en ze loopt naar buiten om wat te eten, maar ze hadden niks meer. Haar ouders waren ook niet eens thuis en haar zussen waren ook niet thuis. Misschien zaten haar ouders op hun werk en haar zussen zaten op school.
Ze ging naar de bakker toe om brood te hallen, ze liep om het plein heen om naar de bakker te gaan, ze liep naar binnen om brood te vragen en de vrouw zei:’ Helaas, ben jij te laat meid.’ Bakker was heel grote winkel, ze kon ook een stokbrood kopen en de stokbrood was net niet op.
Ze had geluk en ze kocht er twee van. Ze liep weer naar buiten ze had hem op en daarna ging ze naar het bos te gaan. Ze dacht: Ze vond het niet leuk dat ze te laat wakker was gisterenavond. Opeens liep ze tegen iemand aan en ze zei: ‘Sorry, ik had je niet gezien.’ Ze wachtte op het antwoord.
Een leuke post Michelle, maar mag ik je erop wijzen dat een meisje van zestien geen twee hele stokbroden op kan eten? Dat is wel een beetje veel. Daarbij is er geen bos hier in District 1. Mocht je wel een bos willen gebruiken, dan moet je jouw post in het buitengebied plaatsen en niet in de stad
◊Onderwerp: Re: Good afternoon all | ma aug 11, 2014 6:52 pm
Met schichtige blik keek Winter om het hoekje. Sinds de Hongerspelen begonnen waren leek de stad overspoeld door Vredebewakers, die voor zwerfkinderen zoals zij weinig genade toonden. Gisteren nog was ze de halve stad door achtervolgd, om een simpel bosje wortels! Maar nu leek de kust veilig te zijn, tot haar opluchting. De laatste week had de bende redelijk goede vangsten gehad, mede doordat de inwoners van het district vaak als vee bij elkaar gedreven op het plein naar de Spelen staarden. En dan merkten mensen een graaiende hand een stuk minder makkelijk op.
Daardoor was geen van de inwoners van Lionsgate hongerig naar bed gegaan de afgelopen nachten. Toch betekende dat niet dat Winter op haar lauweren zou gaan rusten. Nee, ze kende het gevoel van honger maar al te goed, waardoor ze als een eekhoorn zou blijven hamsteren voor mindere tijden. Het stapeltje munten dat ze thuis verborgen hadden groeide, maar het zou zo fijn zijn om voor Spring een mooi paar schoenen te kunnen kopen voor de eerste sneeuw viel, of Autumn te verrassen met een nieuw kapmes. Daarom liep ze nu door de stad, op zoek naar onoplettende rijkelui. Lang hoefde ze zo te voelen niet te zoeken, want een meisje vond het nodig om tegen haar aan te wandelen. Wat een idioot. Enkel omdat ze zo wit was dat ze haast onzichtbaar leek hoefden mensen nog niet letterlijk door haar heen proberen te lopen. Maar het kind zag er weldoorvoed uit en dat was een goed teken.
''Oh, geen probleem hoor, ik keek niet- Auw.'' Overdrijvend kromde ze haar nek naar haar schouder toe, legde haar bleke hand erop en masseerde de spieren. Een licht geluid van pijn kwam over haar lippen, oh wat deed de botsing zeer. Met haar spookachtig blauwe ogen keek ze het meisje aan, haar mond nog steeds verwrongen in een licht gepijnigd gezicht.
◊Onderwerp: Re: Good afternoon all | ma aug 18, 2014 4:52 pm
_Michelle Beekhuizen_
Vrienschap is een wonder. Koester het diep in je hart; je kunt niet zonder.
´Hoe heet je meisje? Ik heet Michelle. Het is niet bedoeling dat ik tegen jou aan liep. Nogmaals sorry ervoor.´ zei ze. Ze wachtte op haar antwoord. Ik hoop dat we vrienden worden. Ze is best wel boos op me, omdat ik tegen haar aan liep. Opeens kwam haar ouders aan, om te zegen dat ze boodschappen moet doen en ze kreeg boodschappenlijst in haar handen geduwd. Ze gaat naar de markt om haar boodschappen doen. Ze kocht spullen die op het lijstje stond, maar dingen waren uitverkocht en ze baalt ervan. Waarom ze sommige spullen uitverkocht en waarom moest ze boodschappen doen, want haar ouders konden ook doen. Ze ging weer naar het meisje die ze net tegen het lijf liep. Ze liep weer tegen iemand aan. ´Hallo, sorry dat ik tegen aan liep het was niet bedoeling. Ik was op weg naar een persoon.´zei Michelle tegen degenen
Lieve Michelle, bij deze moet ik je een waarschuwing geven wegens Godmoden. In jouw post loop je van Winter weg, wat betekent dat jij het topic "verlaat". Als je later terug komt zeg je dat Winter weg is. Hoewel dit vrij aannemelijk is, aangezien jij weg gelopen bent, mag jij niet zeggen dat ze weg is. Dit heeft Godmoden, oftewel beschrijven wat een ander doet of waar een ander is zonder toestemming van de persoon in kwestie. Verderop vermeld je weer dat je Winter ziet, ook dit is Godmode, omdat jij niet kunt weten waar Winter heen is gegaan en óf ze überhaupt weg is gelopen. Wie weet is ze wel in een boom gaan zitten. Ik wil je verzoeken je post aan te passen en hierop te letten.
◊Onderwerp: Re: Good afternoon all | zo aug 31, 2014 2:32 pm
Nou, lekker dan. Hoewel ze flink overdreef had ze wel degelijk pijn aan haar schouder door de botsing met het blondharige kind, dat gewoon door babbelde alsof ze beste vriendinnen waren. Michelle met haar engelengezichtje vertelde dat het heus niet de bedoeling was geweest. ''Ja, ja, is al goed,'' mompelde ze chagrijnig. Winter was niet gebouwd op sociale interactie met mensen, zeker niet als het haar meer welvarende leeftijdsgenootjes betrof. Meestal werden die namelijk wel uit haar buurt gehouden door bezorgde ouders, die in de witharige een vies en gevaarlijk zwerfkind zagen.
En helaas was nu precies hetzelfde het geval. Twee volwassenen gaven Michelle een taak en Winter rolde met haar ogen. ''Nou, veel plezier dan maar, Michelle.'' En met die woorden liep ze weg, ze kon haar tijd wel beter gebruiken. Met haar vingervlugge vaardigheden jatte ze een zakje met glanzende munten. Het was behoorlijk lastig om nu nog eten te ontvreemden, omdat de laatste restjes voedsel verkocht werden, maar Winter liet toch nog een aardappel in haar broekzak verdwijnen. Ze wandelde kalm weg, verdwijnend tussen de menigte, terwijl de man die ze gerold had moord en brand schreeuwde. Winter draaide zich kort om en glimlachte vergenoegd toen ze geen enkel teken van achtervolging zag. Wat ze daardoor óók niet zag was het meisje dat tegen haar aan liep.
Fel keek Winter op, om recht in de ogen van Michelle te kijken. '"Serieus?! Alweer? Dit doe je gewoon expres.'' Kwaad keek ze het meisje aan. ''Ben je blind ofzo?'' Ugh, sommige mensen moesten echt wat beter uitkijken- Hoewel zij zelf deze keer ook afgeleid geweest was. Maar haar fout erkennen? Nooit.
