"Mew?" Het scherpe geluid van een miauwende straatkat wekte George onmiddellijk. Hij keek even verdwaasd om zich heen en zag toen het oorzaak van het geluid. Een grote, zwart-witte kater zat hem met grote, groene ogen aan te staren. Het beest moest op het dak geklommen zijn om te komen bedelen. George kende de kater inmiddels wel, hij liep vaak in deze buurt rond, bedelend miauwend bij elk persoon dat hij tegen kwam. "Dom beest, ga bij de havens bedelen. Daar is tenminste wat." Zei hij op een mopperende maar vooral plagende toon. Hij dier keek hem even stom aan en waggelde naar hem toe. Hij gaf het een aai over zijn kop, "Sorry jongen, ik heb niets bij me." verontschuldigde hij. Hij wierp een blik op de zon die inmiddels boven zijn hoofd stond te branden, het was ook al aan de temperatuur te merken maar George hield wel van de hitte, zolang het maar niet benauwd was. Hij draaide zich om, ging op zijn buik liggen en keek over de rand van het dak naar de straat onder hem. In deze straat waren geen grote werkplaatsen, te ver van de rivier, maar alleen een paar kleine aan-huis-bedrijfjes. Hij zag een stel vrouwen bezig met de vis fileren en schoonmaken en nog wat verder een man die vis aan het uitroken was. De visgeur was tot hier te ruiken, al kon dat ook zijn kleding zijn die inmiddels ook al naar zee stonken.
Weer die kat, dit keer liep hij tegen George's arm aan en gaf een paar kopjes. Hij miauwde nogmaals en keek weer met die grote ogen. 'geef me eten' leek hij te willen zeggen. George krabbelde hem achter zijn koppie, wat het dier heerlijk scheen te vinden. Dus aaide hij hem nog even. "Als je vis wil, mot je naar die schoonmakers gaan. Bijna niemand eet die ingewanden, zijn deels nog giftig voor ons ook. Je kunt daar vast wel iets krijgen." Maar het dier bleef koppig zitten, genietend van de aandacht. "Dan niet." Misschien was het wel beter dat het dier niet veel meer kreeg, hij was niet alleen fors kwa bouw maar ook aan de dikke kant. Dit district is vast het meest populair en luxe onder de straatkatten, dacht George.
Het dier was best leuk, misschien kon hij zijn moeder overhalen om hem te mogen houden. Maar waarschijnlijk zou ze alleen maar zeuren over dat er nooit iemand thuis is, en hoe ze hem zouden voeden en waar ze het geld vandaan zouden moeten halen. Vervolgens zal ze weer terug komen op 'Als jij nou eens wat voor de kost deed.' of 'Ik ben diegene die te pletter werkt.' en zouden ze zwijgend hun avondeten opeten en zonder te praten naar bed gaan. De volgende morgen zou hij zelf ontbijt moeten klaarmaken omdat ze nog eerder naar haar werk zou gaan, en 's avonds zou ze dan weer doen of er niets gebeurd was.
Misschien zou hij eens iets moeten doen. Iets om wat geld te verdienen. Het is waarschijnlijk toch minder saai dan school en er is vast wel een plek waar ze hem kunnen inzetten. Iets anders dan visjes van de grote vangst stelen of opvangen en die proberen te verkopen, daar was hij inmiddels te oud voor. Plus dat brengt vaak niet veel meer dan gezeur op. Misschien kon hij zelf wat gaan vangen, of helpen schoonmaken. Hij huiverde, schoonmaken van vissen zou wel het laatste zijn wat hij zou willen doen. Maar hij zou iets anders kunnen gaan doen dan hier op de daken zitten te luieren. Hij draaide zich weer op zijn rug en staarde denkend naar de heldere lucht boven hem. Hij begon alweer bijna weg te doezelen toen hij iets op zijn borst voelde drukken, hij opende zijn ogen om te zien dat de kater brutaal op hem was gesprongen en nu luis spinnend op hem lag te zonnen. "Wat jij wilt." lachte hij en hij genoot net als de kater van de warmte.
