4 resultaten gevonden

Ik ben al dood #neverforget #neverforgive

Madelynn antwoordde op niet al te vriendelijke toon ook wel dat zij niet degene was geweest die Nakoma had omgebracht. Natuurlijk wist ze dat nog wel, het was ook wel een domme opmerking geweest van Jenn, achteraf gezien, maar het had op dat moment logisch geleken om het meisje daarop te wijzen. Belangrijk zelfs om het aan te kaarten, want het mocht niet zo zijn dat Madelynn zichzelf nu verwijten maakte omdat het Leilah en Lonnie op wonderbaarlijke wijze was gelukt het meisje uit 4 om het leven te brengen. Jennifer zag dat Madelynn een traan weg veegde van haar wang en de vrouw vroeg zich even af hoe ze die traan net gemist had. Niet lang daarna verklaarde Madelynn dat Nakoma in haar droom boos op haar was geweest. Jennifer wilde al bijna vragen waarom dan, maar zweeg toen Madelynn haar even aankeek. Ze wilde het meisje niet te veel pushen, maar ergens wilde ze ook graag begrijpen wat Madelynn nu doormaakte. Eigenlijk had ze nooit echt stil gestaan bij wat er kwam ná het winnen van de Spelen. Hoewel het altijd was gezegd dat de winnaar geld kreeg, een mooi huis en het District zou een jaar lang gevoed worden, werd er nooit gerept over wat het verder voor de winnaar inhield. Ze observeerde Madelynn, welke algauw vertelde dat Nakoma boos was op haar voor wat ze Eloise had aangedaan.

Hiervoor moest Jennifer toch even wat beter in haar geheugen graven. Ze wist dat Madelynn en Nakoma samen met Eloise een bondgenootschap had gevormd, een kracht, sterk en zeer pittig bondgenootschap. Het kostte haar echter wat meer moeite om zich te herinneren hoe het ook alweer was gekomen dat Eloise was overleden en Nakoma alleen tegenover Lonnie en Leilah had gestaan zonder Madelynn noch Eloise om haar te ondersteunen. Jennifer richtte haar blik op één van de beeldschermen in de ruimte en nam een slok water om haarzelf zo de tijd te geven om zich te herinneren wat er ook alweer was gebeurd. Langzaam kwam het weer bij haar terug en besefte ze dat Madelynn bij Eloise hetzelfde had gedaan als bij Lincoln; een letterlijk mes in de rug. Jennifer sloeg haar ogen even neer toen ze het zich allemaal weer herinnerde; het moment waarop Lincoln dacht een bondgenoot te hebben gevonden, om vervolgens meteen verraden te worden. Het had pijn gedaan, maar Jennifer had het inmiddels wel al wat meer los kunnen laten. Lincoln was een grote bedreiging geweest, net als Geronimo dit jaar, en dus was hij snel uitgeschakeld voor hij een nog grotere bedreiging kon gaan worden. Het was tactisch gespeeld van de meiden, ook al deed het zeer. Jennifer zweeg nog even en richtte toen haar blik weer op Madelynn. 'Waarom is ze daar boos over?' vroeg ze met gedempte stem. 'Je hebt gedaan wat je moest doen om te overleven, is het niet? Dat is toch ook de reden dat je Lincoln vroegtijdig hebt uitgeschakeld?' Het lukte haar om haar stem normaal te houden, zonder verwijt, en eigenlijk was Jennifer daar best trots op.

#Neverforget

Xiomara kwam langzaam overeind en draaide zich naar de hoorn, waardoor ze Avery zag staan. Avery keek toe hoe het meisje langzaam overeind kwam, met in haar ene hand een gigantisch ei en in de andere een tak. Onwillekeurig tastte Avery naar het kompas, klaar om het naar het meisje te gooien als ze poogde haar aan te vallen. Gelukkig leek Xiomara weinig kwaad in de zin te hebben en kwam ze rustig op haar af.

'Dat is in ieder geval al één minder' opende het meisje op nonchalante toon. Avery glimlachte, dat was immers exact hetgeen wat ze zelf net had gedacht. 'Hallo, Xiomara' reageerde ze nuchter. Plotseling hoorde ze een schreeuw, uit de richting waar ze net vandaan was gekomen. Een snelle blik opzij vertelde haar dat er een groepje tributen bij de fontein stond. Ze keek haar gesprekspartner aan. 'Ik stel voor dat we er vandoor gaan. Samen.'.

TL;DR:
- Avery stelt voor er samen vandoor te gaan #bondgenoten

#IHope #neverforget

#neverforget

N

O

S

A

E

S

S

K

N

I

L

K

C

I

U

Q

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

F

F

A

T

S

S

T

I

D

E

R

C

4 resultaten gevonden