Langzaam opende Davi zijn ogen en was even lichtelijk gedesoriënteerd over zijn omgeving. Hij zag de varens en bomen om zich heen en realiseerde al snel weer waar hij was. De arena. De Hongerspelen. Ze hadden de eerste nacht overleefd. Dat was in elk geval iets. Davi rekte zich uit om de stijfheid uit zijn spieren te verlichten. Gelukkig was hij gewend aan harde ondergronden. De bedden thuis waren nooit heel comfortabel geweest en hij had zelfs met José meerdere keren buiten geslapen op warme zomer nachten. Dan hadden ze de sterren liggen tellen en liggen fantaseren over reizen en avonturen beleven. Het was voornamelijk José geweest die met die wilde ideeën aan kwam zetten, Davi had er altijd geamuseerd naar kunnen luisteren.

Een licht gebieb deed de groep opkijken. Twee zilveren capsules kwamen naar beneden gezweefd. Davi en Marco stonden op en vingen de sponsoringen op. "Deze is voor jou," zei Davi, terwijl hij hem door gaf aan Marco. Marco gaf de sponsoring die hij ad gevangen door aan Elize. Het tweetal openden de capsules. Die van Elize bevatte, tot iedereens vreugde, twee broden. Er was ook een stuk touw en een briefje dat zei: "Maak je klaar voor wat actie..." Davi fronste. Was dit een waarschuwing? Of wilde de sponseraar gewoon dat ze wat meer gingen doen? De sponsoring van Marco bevatte een grote bol met venijnige stekels. Het zat met een ketting vast aan een metalen buis, ongeveer de lengte van een onderarm. "Wat ìs dat?" zei Suzy op een nogal angstige, doch arrogante toon. "Een morgenster," antwoordde Elize, zonder op te kijken van het werkje dat ze aan het doen was. Het meisje was de broden in gelijke stukken aan het verdelen en gaf iedereen een homp. "Laten we dit meteen maar opeten. Brood is sowieso niet lang houdbaar en in deze vochtige omgeving al helemaal niet. Iedereen knikte en begon te eten.

Davi was naar Marco gaan zitten en zag plots dat de jongen ook een briefje vast had. De blonde jongen keek er nogal fronsend naar. "Is er iets?" vroeg Davi, waarop Marco hem het briefje aangaf. [/i]Bewijs jezelf.[/i] "Blijkbaar wil iemand dat je wat meer gaat vechten." zei Davi droogjes, waarop hij het briefje terug gaf. Marco balde zijn vuist en verkreukelde het papiertje. "Dat mogen ze wel willen, maar ik ga niemand willens en wetens vermoorden." De toon van de jongen was harder dan Davi ooit gehoord was. Hij staarde naar zijn handen, die nu leeg waren. "Ik voel me hetzelfde," zei hij, zachter dan hij net had gesproken. De jongens wisselden even een blik en Davi voelde dat ze begrip voor elkaar voelden. Ondanks deze omgeving, ondanks de stress en de angst, had Davi het gevoel dat hij deze jongen kon vertrouwen.

Een hard geluid deed de groep opschrikken. Ze hadden het natuurlijk al twee keer eerder gehoord. "De vogels," zei Gwen geschokt en wisselde een blik met Elize. "Er zijn mensen binnen." bevestigde die. "Wat gaan we doen?" Elize keek naar Marco, die weer een blik wisselde met Davi. De jongens knikte. "We gaan." Iedereen greep zijn spullen bij elkaar. Davi had de twee T-shirts zo handig mogelijk opgevouwen en in zijn broekzakken gepropt. Hij kreeg het schild, aangezien Marco nu de morgenster vast had. Suzy was 'gewapend' met haar pannetje, Gwen en Elize hadden beide ze handen vrij. Het groepje baanden zich langzaam een weg langs de glazen wand, tot ze bij een pad kwamen. Marco keek behoedzaam om zich heen. "Dit is niet de deur waar wij door binnen zijn gekomen." Gwen keek even bedachtzaam. "Er zijn geen anderen in de buurt. Ik stel voor dat we hier langs naar buiten gaan." De rest knikten. Marco liep voorop, gevolgd door Davi. Ze liepen door de schuifdeuren en realiseerden zich al snel dat ze nog niet buiten waren.

OOC;;
- Davi word wakker.
- Elize en Marco ontvangen een sponsoring. Elize krijgt twee broden en een stuk touw. Marco krijgt een morgenster.
- Het alarm gaat af, de groep besluit om te verhuizen.
- Davi heeft het schild nu vast.
- De groep gaat de deur bij G4 door.

P.s. de muren van het gebouw zijn niet van glas. Alleen het dak/plafond is van glas =)