Overdag had ze goed rondgekeken in haar omgeving. Ze was moe en flauw van de honger. Met veel moeite had ze Cyril in de boom gekregen, zodat hij in ieder geval beschermd was. Sinds zijn buikpijn was begonnen, was de hele ervaring in de Arena een stuk minder rooskleurig. Royalty was minder bang geweest door Cyrils aanwezigheid, maar nu hij zich niet goed voelde, rustte er meer druk dan ooit op haar kleine schoudertjes.
Ze hadden zich verscholen in het beboste gebied waar Royalty eerst had gebivakkeerd. Het was vrij goed beschut en hoewel het hen niet droog hield, was het beter dan volledig in de regen staan. Royalty's handen waren blauwig en gerimpeld van kou en vocht. Haar gezicht deed pijn, haar knieën deden pijn, haar voeten deden pijn en haar rug deed pijn. Op de derde dag had ze haar schoenen en sokken uitgedaan. Die waren zo nat dat ze haar alleen nog maar blaren konden bezorgen als ze ze aanhield. Als het nou toch gewoon droog zou worden!
Uiteindelijk was ze 's nachts weer uit de boom geglipt en had ze haar sokken meegenomen. Met haar blote voeten wist Royalty goed waar ze liep - al vond ze het wel een beetje eng. Ze was maar wat blij dat ze zo veel tijd had gespendeerd in de omgeving van haar District, en daar goed de natuur had gekend. Ze herkende de bomen, de struiken, de vogels.. En ze vulden haar sokken nu met de besjes die aan de struiken hingen. Ze wist niet goed hoe ze een vuur moest maken als alles zo nat was. De enige optie was om dat in één van de gebouwen te doen, maar dat durfde Royalty niet meer. Ze waren de dans ontsprongen bij het warme gebouw, en de kans dat dat nog een keer zou gebeuren was minimaal. Het punt bleef dat het daar waarschijnlijk droog was. Toch wilde Royalty niet al te veel tochtjes door de Arena meer riskeren. Met Cyril die zo veel pijn had, Tributen die rare dingen deden, hokken die niet op slot waren en Royalty die het zou koud had.. Nee. Ze bleef wel lekker hier.
Cyril plukte een takje uit haar haar toen ze weer boven was en op haar tak kwam zitten. Hij zat op een dikke, stevige aftakking. Royalty was bezorgd geweest dat hij uit de boom zou kunnen vallen als hij echt niet lekker was. Dat leek haar het meest veilige punt. Cyril was niet al te aanspreekbaar door de pijn, die maar niet weg leek te gaan. Ze had hem al eerder proberen te overtuigen besjes te eten, maar hij gaf aan geen honger te hebben. Afwezig had zij ze toen maar opgepeuzeld. Eerst had ze geprotesteerd. Uiteindelijk had ze besloten dat zíj nu degene was die voor twee personen moest zorgen, en dus energie nodig had. Klappertanden en verkleumd zijn hadden haar energievoorraad er aardig doorheen gejaagd. Een paar besjes in haar maag waren nog nooit zo welkom geweest.
De kruisboog, een onverwachte sponsoring die ze hadden gekregen ("Ik had liever iets tegen de pijn," had Cyril gegromd. Royalty dacht aan taart.) rustte op Royalty's schoot. Ze had er maar kort mee geoefend in het trainingscentrum, ervan overtuigd dat ze die toch niet om handen zou krijgen. Zij en Cyril probeerden allebei te slapen, wat lastig was met hun verkleumde ledematen. Royalty probeerde zichzelf bezig te houden door te oefenen met de kruisboog - zonder de pijlen uiteraard. Voor nu had ze ze nog niet nodig. Dat kwam vanzelf nog wel.
tl;dr
- Royalty heeft Cyril basically een boom ingehesen. Ze komen er amper uit, alleen voor noodzakelijke dingen. Ze zitten erg beschut.
- Royalty heeft besjes die ze eet. Cyril heeft geen honger door zijn buikpijn, en is erg stil. Royalty is moe, koud, gerimpeld en vooral erg zielig.
- Royalty loopt graag te klooien met de kruisboog want verder kan ze niet zo veel.
