Dag 6 was net begonnen en hij was er nog altijd, zelfs zijn tributen waren er nog altijd en het begon er dus steeds beter en beter voor hen uit te zien. Na de eerste dag had hij gedacht dat het snel voorbij ging zijn maar momenteel zijn er weeral vijf dagen voorbij gegaan. Kasa was helemaal genezen van haar wond die ze op de eerste dag opgelopen had en ook Duncan begon weer de oude te worden. Hij had met spanning zitten kijken naar het gevecht op dag 4. Eerst had hij binnensmonds gevloekt toen zijn tributen zich gingen gaan moeien in het grote gevecht. Maar uiteindelijk verliep alles goed, nog beter alles liep bijna perfect! Het sterkste bondgenootschap was uit het spel verdwenen en ze hadden er een bondgenoot bij. Ok het zag er niet meteen de allerbeste bondgenoot uit maar het meisje uit district 6 was wel loyaal geweest tegenover haar vorige bondgenoot. Dus hij mocht niet ontevreden zijn. Hij had twee dagen op het puntje van zijn stoel gezeten om een sponsoring uit te sturen moest de toestand van Duncan verslechteren. Maar de jongen had gelukkig niet zo heel veel last van de wonde en alles genas relatief snel. Hij kon weer even het zweet van zijn gezicht vegen, tot de volgende spannende ontwikkeling kwam.
Toen hij na weer een korte nacht ontwaakte en meteen zijn scherm terug opzette, zag hij de mannelijke tribuut uit district 7 en de vrouwelijke tribuut uit district 9 steeds dichter en dichter bij zijn tributen komen. Moest het tot een confrontatie komen dan hadden ze alvast het numerieke voordeel en hun wapenarsenaal was ook wel bewonderingswaardig te noemen. Maar de andere tributen hadden ook wel wat doden op hun geweten en waren geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken. Het was spijtig geweest dat die tijger net te laat kwam om schade aan te brengen, er mocht wel weer wat meer actie gebeuren bij de andere mensen in de arena. Vorig dag was heel rustig geweest, enkel dieren werden vermoord en dat zo laat al in de Spelen… Het gingen nog spannende dagen zijn met nog meer dan de helft van de tributen levend.
Toen alles terug wat rustiger werd in de arena kroop hij uit zijn bed om zich klaar te maken. Sinds de Spelen begonnen waren had hij de lusten van het Capitool opzij gehouden behalve dan misschien die ene keer… Maar hij besefte dat hij thuis begon te missen. Hij dacht steeds aan haar en alhoewel hij nooit meer van een vrouw wilde houden, kon hij haar niet uit zijn gedachten houden. De rest van de dagen werd hij daarom helemaal alleen wakker in bed, uit respect. Respect voor zowel Yolene als voor Muirin. Al wist hij dat hij geen enkele verplichting had tegenover Muirin. Er was toch een morele verplichting.
Na het wassen en aankleden wou hij een rustig ontbijtje nemen. En rustig was het inderdaad, helemaal niemand te bespeuren aan tafel. Hij kon op zijn gemak ‘De Adelaar’ lezen, het speciale Hongerspelen krantje. Altijd tof om op die manier te weten hoe populair zijn tributen waren en soms stonden er ook toffe weetjes in want het was vrij moeilijk om 24 uur per dag alles te volgen. Maar door de weinige actie van gisteren was het lezen van de krant snel voorbij en ging hij maar eens terug naar de gemeenschappelijke ruimte. Ook terug niemand te zien onderweg naar de plaats, je kon haast een speld horen vallen. Er waren wel al mensen aanwezig maar het was duidelijk dat de opkomst steeds minder en minder was in vergelijking met de eerste dag. En zeker na gisteren, volgens mij hadden de mensen geen zin om vroeg op te staan. En hij kon hen geen ongelijk geven. Maar hij was er wel al, maar dat was waarschijnlijk omdat hij niet voor de actie kwam. Waar hij niet van af kon blijven, was van de alcohol. Hij was amper een uurtje wakker en toch nam hij meteen een glas whiskey beet. De Spelen waren inderdaad niet goed voor de zenuwen maar grijpen naar alcohol, het was een slechte gewoonte aan het worden. In de arena was het momenteel nog even rustig als in de gemeenschappelijke ruimte maar toch keek hij even in het rond. Hij moest weer even proberen om wat socialer te doen want zijn tributen hadden weer al even niets meer gekregen…
