Just give me some love.

Naam: Sam Tears
Geslacht: Female
Leeftijd: 16 years old.
Woonplaats: District 7
Familie, vrienden e.a.:
Omgekomen;
Raoul Tears - Broer - Een vriendelijke, enthousiaste, lieve jongen. Eigenlijk alle positieve dingen in een. Wel flapte hij soms niet al te nette dingen er uit. Hij haat het Capitool, eigenlijk is dat nog maar zacht uitgedrukt. zijn relatie met Aylin was heel erg goed. Ze waren heel beschermend over elkaar. Hij is omgekomen tijdens de opstand. (Ook al is dit niet zeker gaat Sam hier stiekem toch vanuit) Hij heeft rode krullen en diepe bruine ogen, net als zijn vader. Raoul was vrij lang en sterk gebouwd, zeker een knappe jongen te noemen.
Julian Storm Tears- vader - Een altijd positief ingestelde man, die soms iets wat overdreven over kon komen. Hij was behulpzaam, hield van regels, en zorgde goed voor zijn kinderen. Het was een grote gespierde man, waar je als kind lekker tegenaan kon kruipen. Zijn zwarte haar met rood getinte baard zorgde er voor dat hij vrij streng overkwam.
In leven;
Livia Tears - Moeder - Een stille, lieve, soms wat aanstellerige vrouw. Ze heeft altijd goed voor haar kinderen gezorgd. Totdat dat tijdens de opstand veranderde. Ze is relatief klein van bouw en heeft zwarte pijpen krullen.
Erik Teksymall - Stiefvader - Een sarcastisch ingestelde man, die heet idee heeft dat hij vrij komisch is. Vanbinnen wil hij wel het beste voor iedereen, alleen brengt hij dat niet altijd even goed over. Een man met een gemiddelde lengte. Bruin haar met al enkele grijze plukken. Hij heeft een beetje een punt neusje.

Uiterlijk: Wat toch wel het eerste opvalt is haar glimmende zwarte haar dat tot over haar schouders valt. Het voelt, als ze het goed wast, vrij zacht aan. Ze is in de familie de enige met steil haar. Haar ogen, die ook een diepe, bijna zwarte kleur hebben, geven haar een soms wat onvriendelijk karakter. Haar neus, die een klein beetje naar boven staan, een wipneus dus. Haar wimpers en wenkbrauwen hebben dezelfde kleur als haar haar. In het algemeen geeft haar gezicht haar een wijze uitdrukking, een die voor volwassenen is bedoeld.
Sam heeft een redelijk gemiddelde lengte, 1.75. Ze is vrij smal en breekbaar gebouwd, en heeft dan ook niet zoveel kracht in zowel haar armen als de rest van haar lichaam.
Qua kleding heeft ze niet echt veel te kiezen. Wel houd ze van gewoon neutraal zwart. Haar lieveling kledij is een zwarte muts, deze is van haar broer geweest.

Eigenschappen: Sam is niet een persoon die haar emoties snel toont. Vele dingen houd ze voor zich, zo dus ook haar gedachten en gevoelens. De laatste maanden, na de opstand en dood van haar vader en broer, voelt ze zich heel eenzaam. Daardoor ontwikkelen er zich in haar hoofd meerdere gedachten, die niet altijd tot iets goed leiden.

Goede eigenschappen.
Beschermend; Sam, kan als jij haar echt goed kent, en zij jou, erg beschermend zijn.
Nieuwsgierig: Ondanks dat ze er niet snel naar vraagt, is ze toch vrij nieuwsgierig. Ze wil graag alles weten.
Doorzetter: Ze is een echte doorzetter en zou dan ook bij wat dan ook, niet snel opgeven.

Neutrale eigenschappen.
Stil; Ze is, op een bepaalde manier altijd een stil meisje geweest. In haar "jonge jaren" was ze een verlegen meisje. Dit is nu wel wat weg getrokken. En vooral de negatieve woorden vliegen op dit moment haar mond uit.

Slechte eigenschappen:
Opvliegerig; Ze wordt snel, om de kleinste dingen, kwaad. Ze kan dan ook niet tegen vele dingen.
Onzeker: Het is niet te merken, maar stiekem is het een erg onzeker meisje, die altijd alles goed wil doen. De laatste tijd is dit wat gezakt. Sam heeft dit een beetje opgeven. Maar als niemand jou mag. Waarom dan nog proberen...?
Arrogant: Vroeger vonden mensen haar arrogant, nu is ze het. Het is niet dat ze zich nou echt beter voelt, meer dat ze zich anders voelt. Ze vraagt zich wel eens af wat er in de domme hoofdjes van haar leeftijdsgenoten om gaat.

Verleden:
Een zachte herfst avond, de bladeren die hun groenen kleur al hebben ingeruild voor nieuwe. Zacht bruine, gele, rode. De kleine druppeltjes water die met een zacht getik op het dak neerkomen vullen de ruimte met een geruststellend geluid. Het is een gezellige kamer, de sierlijke houten meubels geven het een klassieke tint. Het haardvuur, het enige wat de ruimte verlicht en verwarmt, knappert vrolijk. Een vrouw, met lange zwart krullend haar zit onderuitgezakt op de bank. Haar gezicht heeft een vermoeide, maar toch gelukkige uitdrukking. Naast haar zit een jongetje. Hij heeft rode krullen en kijkt met een nieuwsgierige blik naar zijn moeders schoot. Waarop, een in een doek gewikkelde baby ligt. Nog geen twee dagen oud is het meisje. De nu al zichtbare zwarte haren die onder het doek uitkomen voorspellen haar uiterlijk van later al. Haar donkere ogen kijken haar moeder verwachtingsvol, met grote ogen, aan terwijl deze liefdevol terug glimlacht.

Het gezin, bestaand uit vader, moeder, zoon en dochter, groeide gelukkig op. Ondanks het harde werken, slapen zonder ook maar iets in je maag en de weinig vrijheid die je had als district bewoner, was het een gelukkig gezin. Vader, een sterk gebouwde man, zorgde vooral voor het inkomen. Hij was houthakker, niet zijn droomberoep, maar er viel van te leven. Moeder, Livia, zorgde voor de kinderen. Ondanks dat zij geen vaste baan had, deed ze wel vaak kleine klusjes, wat er voor zorgde dat het maandelijkse inkomen toch nog wat omhoog ging. Raoul, 4 jaar ouder dan Sam, was een enthousiaste, vriendelijke jongen, met een geheel eigen mening. Hij en Sam hadden een zeer goede band.

Sam, altijd al een wat stiller meisje, groeide dus redelijk gelukkig op. Ze waren arm en kwamen maar nauwelijks rond. Toch zorgde vader en moeder er altijd weer voor dat de kinderen nog niet vroeg hoefde te werken. Ze konden naar school. In tegenstelling tot haar broer was Sam niet iemand die snel vrienden of contacten maakte. Het was niet zo dat ze hier vele pogingen toe deed, ze vond het prima om altijd een beetje het buitenbeentje te zijn. Helaas was dit dan wel de rede dat de andere kinderen op school haar een wat arrogant meisje vonden. Iemand die niks met andere te maken wou hebben, alsof ze zich te goed voor hun voelde. Het was de eenzaamheid die bij het meisje groeide, maar werd wel weer gecompenseerd door de liefde voor haar familie. Deze wisten hier overigens maar weinig van af, Sam hield het voor een groot deel verborgen.

Op haar 14 levensjaar begint Sam met haar werk in de meubelmaker. Ze was erg handig met haar handen, en maakte dan ook de afwerkingen op het meubilair. Met een mes sneed ze, naarmate ze het werk langer deed, de mooiste figuren. Haar baan betaalde niet erg goed, maar het vulde het inkomen van het gezin toch ook weer een stukje aan.

Thuis werd er wel eens gefluisterd over het Capitool. De mensen die daar ergens ver weg, over hun bepaalde. Het zou zacht zijn uitgedrukt als er alleen maar over werd gefluisterd. Soms na een lange dag, als haar vader thuis kwam, schreeuwde hij over de slechtheden van die mensen. Livia probeerde hem dan met al haar macht te kalmeren. Sam hield zich dan altijd even ter zijden, de gevolgen beseffend.

Haar vader die op straat vocht, schreeuwde, Sam zag het aan het begin van het de opstand allemaal. Diep vanbinnen wist ze dat ze achter hem zou moeten staan. Eigenlijk deed ze dat ook wel. Ze voelde zich een watje, iemand die niks durfde. Haar broer die toen der tijd zich ook nog stil hield steunde haar. Dat was het moment waarop haar moeder depressief werd, bang dat elke dag haar man mee zou kunnen worden genomen. Sam was degene die voor haar zorgde.
Elke dag vreesde de familie dat Julian niet meer thuis zou komen, nooit meer. En toen was er die dag dat dat echt gebeurde. Vader kwam niet meer thuis. Die avond niet, de ochtend niet, de dag daarna niet, nooit niet. Van iemand anders kregen ze te horen dat hij was overleden, dood geschoten. Ieder lid van de familie reageerde hier anders op. Sam, zij kon alleen maar huilen, elke dag, elk uur dropen de tranen over haar wangen. Livia, zij sprak nu letterlijk niks meer. En Raoul? Deze was zo woeden, hij mengde zich in het gevecht en de opstand. Elke dag weer keek Sam hem smekend aan, of hij thuis zou blijven. Dit was de ergste periode uit haar leven, bang dat ze ook haar broer zo verliezen. Uiteindelijk gebeurde het dan, net voordat het Capitool er een einde aan maakte, werd hij meegenomen. Niemand weet waar hij nu is. Was hij geëxecuteerd? Een avox?

Na de opstand probeerde Sam haar leven weer op te pakken. Haar baan, kreeg ze terug. Haar moeder, die inmiddels al een nieuwe man had, gaf haar geen enkele aandacht. Ze spraken er nooit meer over.

Inmiddels is haar moeder hoog zwanger. Sam, voelt zich alsmaar eenzamer. Angst voor de hongerspelen heeft ze niet. Ze zou er geen enkele moeite mee hebben om te sterven.

Overig:

• Ze haat op dit moment haar moeder en stiefvader
  
• Ze werkt in een meubilair zaak
  
• Ze houd van lezen, andere ongezien besluipen, vogels, bomen.
  

Waar liggen de sterke punten van je karakter en waar de zwakke?
Ze kan omgaan met messen, dat is al een groot voordeel. Daarnaast heeft ze een redelijk goeie conditie. Maar ze is niet sterk, mentaal en fysiek. Moorden zou voor haar een hele grote opgaven zijn.
Hoeveel kans heeft jouw karakter om tribuut te worden?
5 standaard, daarnaast schrijft ze zich in voor 3 bonnen voor eten.
8 dus.