Een RPG-forum gebaseerd op de Hongerspelen. Maak een personage aan voor een van de districten en doe mee aan de Hongerspelen!
 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

N

O

S

A

E

S

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

Personage van het seizoen
Milly Butterworth
Winnares 1e Spelen
Sage Malone
Winnares 2e Spelen
Madelynn Bristow
Winnares 3e Spelen
Solar Gbadamosi
Winnares 4e Spelen
Kasa Locklear

F

F

A

T

S

Admini
Cecilia Peak
Admini
Tyrell Peak
Moderator
Nike Foxglove
Moderator
Matthew Mills

S

T

I

D

E

R

C

© 2013 - 2015
De Hongerspelen RPG is ontworpen en gemaakt door de Adminies en is gebaseerd op de Hongerspelen trilogie van Suzanne Collins.

Deze skin is getest op
Google ChromeMozilla Firefox

Deel
 

 Going Up... Or Not?

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Jennifer Lockheart
District 1
Jennifer Lockheart

PROFIELAantal berichten : 1466
Registratiedatum : 29-07-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Trainer en begeleider District 1
Leeftijd: 33

Going Up... Or Not? Empty
Onderwerp: Going Up... Or Not? | vr dec 06, 2013 5:14 pm

De emotie die op Jennifer haar gezicht te zien was kwam nog het meest in de buurt van boos. Ze was namelijk net bij de training van de tributen geweest, de laatste, en had nog even het één en ander met Lana en Hugo door willen spreken, maar ze hadden haar er niet in gelaten. ‘Deze ruimte is alleen voor de Tributen, niet voor begeleiders,’ had een grote, gevaarlijk uitziende man tegen haar gezegd. Toen ze er tegenin bracht dat ze nog wat strategieën wilde bespreken had de man gezegd dat ze dit maar lekker moest doen tijdens het eten of wanneer de Tributen terug waren op haar verdieping. Het was natuurlijk niet zo raar als ik je nu zou zeggen dat Jennifer zeer, zeer verontwaardigd was. Waarom hadden ze haar dat soort dingen niet uitgelegd? Zij zeker, zou precies moeten weten hoe alles zat, ging en moest. Blijkbaar was dit ene, kleine, detail haar ontschoten, of het was haar niet verteld. Voor het behouden van haar eer (en het niet mentaal gek worden) ging ze uit van het laatste; ze was niet op de hoogte gesteld over deze regel.

Enfin, nu was haar reis van de eerste verdieping naar de kelder, waar de trainingsruimte, dus geheel voor niks geweest. Ze had gelukkig nog net kunnen zien hoe haar tributen aan het werk waren (of deden alsof ze aan het werk waren), maar toen had de man haar omgedraaid en terug naar de lift gestuurd. Zeer ongehoord en zeker niet hoe een dame als zij behandeld hoorde te worden, maar ze had het gevoel dat ze niet tegen de man in moest gaan. Ze mocht dan wel meer vechttechnieken beheersen dan de gemiddelde vrouw, ze wist ook heel goed dat haar kansen in een gevecht tegen deze man erg klein waren, zeker omdat ze geen Bo Staff of zeis bij de hand had. In een uiterst negatieve stemming was de vrouw dus terug gelopen naar de lift, niet wetend dat haar stemming alleen maar verder achteruit zou gaan vanaf het moment dat ze die bewuste lift zou betreden.

De vrouw drukte op het knopje en wachtte wat ongeduldig op de komst van de lift. Achter haar hoorde ze stemmen naderen en ongeduldig drukte de vrouw nog een paar keer op de knop. De lift kwam eindelijk naar beneden en zodra de deuren open gleden glipte Jennifer naar binnen. Snel ramde ze met haar vuist op het knopje met de één, en vervolgens op de “deur sluiten” knop. Ze had geen zin in gezelschap in haar lift, zeker niet nu, en zeker niet van Tributen die niet tot haar District behoorden. De twee mensen die haar naderden bleken twee meisjes te zijn en Jennifer ramde nu veel harder dan eigenlijk goed was voor de lift, op de knoppen. Ga dicht jij vervloekte deur! schold ze in zichzelf, maar helaas, de meisjes waren net binnen toen de liftdeuren zich eindelijk sloten. Met samengeknepen ogen tuurde Jennifer naar de twee meisjes en wenste dat ze er niet waren. Ach, er was één troost; ze moest er op de eerste verdieping al uit, dus erg lang zou ze niet met de twee meisjes opgescheept zitten.

OOC: Huehue, of dat hoopte ze in ieder geval ;D Privétopic met Sage en Janaea <3 Owja, en dit is dus vóór de privésessies enzo :3 Beetje laat, maar goed XD

December Post-NaNo 2#: +532 (1.666/50.000)
Terug naar boven Ga naar beneden
Janaea Spurling

Janaea Spurling

PROFIELAantal berichten : 120
Registratiedatum : 19-08-13
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Scholier
Leeftijd: 12

Going Up... Or Not? Empty
Onderwerp: Re: Going Up... Or Not? | ma dec 23, 2013 8:43 pm

Het was echt ongelooflijk hoeveel ze al geleerd had de afgelopen dagen. Het Capitool was werkelijk de meest fantastische plek op de wereld. Of tenminste, het was moeilijk voor te stellend dat er iets boven al dit moois ging. Het was zoveel beter dan District 6!
Wat Janaea ook heel erg leuk had gevonden, was om mensen te kunnen ontmoeten uit de andere districten. Zo had ze al veel geleerd van Caleb, die uit District 7 kwam, en had hij haar geholpen tijdens de eerste trainingen. Iedereen hier leek andere vaardigheden te hebben en Janaea vond het echt heel bijzonder om dat te zien. Zelf had ze eigenlijk voornamelijk het talent van snel dingen opnemen. Hierdoor leerde ze in korte tijd vrij veel, want van zichzelf had ze maar weinig te bieden. Op het gebied van vechten was ze vrijwel ten dode opgeschreven, maar de rest was toch wel iets verbeterd. Het vechten mocht ze echter niet geheel negeren van zichzelf, want behalve dat het haar echt superleuk leek, was het natuurlijk ook belangrijk! Niet alleen om jezelf te verdedigen, maar het kon ook zeker van pas komen bij het genereren van voedsel. Of tenminste, dat had ze ergens opgevangen en het klonk best redelijk. Daarom had ze vandaag toch maar een poging gedaan om het vechten met wapens en het gebruik van andere hulpmiddelen ietwat onder de knie te krijgen.

Bijlen bleken echter al snel veel te zwaar te zijn voor Janaea om mee te gooien. Haar dunne armpjes waren niet gemaakt om bijlen met genoeg kracht noch precisie te smijten, dus het duurde niet lang voordat haar werd aangeraden om over te stappen op een ander wapen, voordat de bijlen haar arm uit de kom zouden zwaaien. Verslagen door je eigen wapen – dat zou een beetje jammer zijn. Ze probeerde  speren, drietanden, messen… Messen ging nog, maar vanwege Janaea’s geringe kracht kwam ze nooit echt ver of was het alsof een mug een olifant probeerde te pletten. Daarom ging ze naar andere onderdelen, zoals het boogschieten en het katapulten- en slingeronderdeel. Aangezien de kracht van deze wapens niet echt afhankelijk waren van Janaea’s lichamelijke krachtvermogen, was dat een voordeel voor het kleine meisje. Nu was een normale boog voor Janaea helaas een beetje groot, waardoor ze alsnog moeite had met het afschieten van een pijl. Ze boekte eigenlijk maar weinig vooruitgang, hoewel ze uiteindelijk in staat was om een pijl met kracht weg te schieten. Mikken was echter niet helemaal haar ding, dus zette ze haar hoop op een katapult. Dat leek beter te gaan. Kleiner, dus waarschijnlijk minder effectief, maar beter te gebruiken dan de rest. Ze besteedde enige aandacht aan het gebruik ervan, waarna ze ook uitleg kreeg over hoe en waarvan ze die dingen kon maken. Slingers vond het meisje ook leuk, maar vereiste ook weer wat meer kracht en een afstand die haar nèt eventjes iets te kort was.
Nee, de katapult leek zo het enige wapen waar ze enige kans mee maakte, maar misschien zou ze in de praktijk sneller leren, mocht die mogelijkheid er nog zijn. Anders moest ze hopen dat de mensen die ze tot nu toe een beetje had leren kennen niet al te moordlustig waren en bereid waren om samen te werken. Ze hoopte heel erg dat Odin zich niet meteen tegen haar zou keren, want ze vond hem echt heel aardig. Hij was echt de grote broer die ze nooit gehad had, zo groot, stoer en lief. Hetzelfde gold voor Caleb, de mannelijke tribuut van District 7. Beide jongens leken wel twintigduizend keer sterker dan Janaea en beide waren tot dusver erg aardig geweest voor haar.  
Het was per definitie onmogelijk voor Janaea om hen iets aan te doen. Sowieso was ze er lichamelijk niet toe in staat, moge dat duidelijk zijn, maar ze wilde ook helemaal niemand pijn doen. Ook niet van de andere kinderen. De afgelopen paar dagen had ze nieuwe mensen ontmoet en ook nu leerde ze nog steeds nieuwe mensen kennen.  En die nieuwe mensen vond ze aardig en aardige mensen ging je toch geen pijn doen?

Ook vandaag leerde Janaea dus mensen kennen. Ze was uiteindelijk teruggekeerd naar het onderdeel waar ze de eerste trainingsdag mee begonnen was: de insecten. Ze was hier toen zo snel klaar geweest, dat ze vond dat ze te weinig aandacht had besteed aan die lieve kleine beestjes. Bovendien moest ze zichzelf overhoren - even vlug controleren of ze alles nog wel wist! Misschien kon die vriendelijke begeleider haar zelfs nog een beetje meer vertellen! Alle extra informatie kon in haar voordeel werken, dus gewillig zoog Janaea alle informatie in zich op als een spons.
Halverwege haar relaas tegen de begeleider over alles wat ze nog wist, kwam een meisje uit District 3 ook bij de insecten staan. Janaea greep meteen haar kans en begon het arme kind meteen een heel verhaal over alles wat ze tot nu toe al over insecten had geleerd te vertellen en natuurlijk ook hoe LEUK dat wel niet was. Uiteindelijk kwam Janaea een beetje tot rust en stelde ze zich voor, wat ze in eerste instantie natuurlijk compleet vergeten was. Vervolgens vroeg ze het meisje honderduit. Wat was haar naam, hoe was District 3, wat deed ze in het dagelijks leven, wat vond ze van alles en iedereen hier. Als Janaea een poging had gedaan om subtiel mensen uit te horen, dan was ze daar overduidelijk niet in geslaagd. Maar het leek er niet op alsof het meisje, dat Sage bleek te heten, gillend weg zou rennen door al dit gepraat, in ieder geval niet voor zover Janaea dat in kon schatten. Het meisje was heel aardig, vond Janaea, en ze besloten samen een paar nieuwe dingen op te steken en elkaar te overhoren.

Uiteindelijk, na heel wat oefenen, besloten de meisjes terug te keren naar boven. Al pratend liepen ze naar de lift, die hen beide weer naar hun eigen verdieping zou kunnen brengen. Net toen ze eraan kwamen lopen, was de lift beneden en met extreme vrolijkheid liep Janaea naar binnen. Het bleek dat er al een vrouw in de lift stond, een volwassen vrouw met rood haar en een lengte om u tegen te zeggen. En sowieso met een verschijning om u tegen te zeggen. Niet dat Janaea zich daar iets van aantrok, of het überhaupt echt opmerkte. Ze groette de vrouw dan ook enthousiast en ze bestook haar met vele vragen, net zoals ze eerder bij Sage had gedaan. Hoe heette ze? Wie was ze? Waar kwam ze vandaan? Waarom zat ze in deze lift? Het was leuk, hè? Had ze er zin in? Wie was de beste? Hoe lang zou alles duren?
De lift begon echter omhoog te gaan en Janaea genoot van het gevoel dat ze kreeg van deze opwaartse beweging. Voor een klein ogenblik hield het meisje zelfs haar mond. Totdat… nou ja, eigenlijk ging Janaea er in eerste instantie van uit dat ze op de verdieping van District 1 waren beland en dat de vrouw eruit moest en de lift daarom tot stilstand was gekomen. Ze begon zelfs al met een relaas van afscheidswoorden, maar hield haar mond, toen de deuren niet open gingen. Dat was vast niet de bedoeling. Nou ja, Janaea zou Janaea niet zijn als ze de hele situatie niet positief zou kunnen bekijken. “Gelukkig zitten we hier gezellig met z’n drietjes!”


OOC: Godmodetoestemming voor Sage. Mocht er toch iets niet kloppen, dan hoor ik het wel en zal ik het veranderen ^^ En sorry voor de laatheid, Li!
Terug naar boven Ga naar beneden
 

Going Up... Or Not?

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
De Hongerspelen :: De Spelen :: Het Hongerspelen Archief :: 1ste Hongerspelen :: Het Capitool-