A lonely walk

◊Onderwerp: A lonely walk | di okt 14, 2014 9:46 pm

Een laatste keer trok Constantijn Roderick Mostafa oftewel Cosmo zijn colbertje recht. Hij vond het maar niks als zijn kleding schreef zat en hij, als zoon van de burgemeester moest hij er wel goed uitzien.

Nadat hij dat gedaan had stapte hij naar buiten. Het grootste deel van de dag had Cosmo binnen gezeten en een boeiend boek gelezen over het ontstaan van Panem, maar Cosmo vond dat het nu wel tijd was om een frisse neus te halen. Met een stevige pas liep hij door het dorp waar hij woonde. Tijdens het lopen kwam hij niet veel mensen tegen. Het grootte deel van de mensen waren nu op het land te vinden, de laatste oost aan het binnen halen voor de winter. Cosmo daar in tegen zou je niet gauw op het land vinden. Hij hoefde namelijk niet te werken. En dat, vond Cosmo heerlijk. Cosmo was niet gemaakt om te werken. Hij was gemaakt om mooi te zijn. Als het aan hem lag, hadden ze in het Capitool gewoond, maar helaas, ze woonde in District 11.

Na een tijdje gelopen te hebben passeerde Cosmo een veld met landarbeiders. De mensen daar waren stil en keken triest. Vooral de tieners, maar bij hun was ook veel angst te zien. Het was nu namelijk twee dagen voor de boete. Cosmo wist ook maar al te goed wat dat betekende. Kans om in de hongerspelen te komen, maar Cosmo maakte zich daar niet zo druk om en waarom zou hij. Hij had namelijk maar zes bonnen en had geen extra bonnen voor voedsel. Dus op dit moment was Cosmo volkomen kalm. Even dacht Cosmo terug aan de spelen van vorige jaar. Het was er bloederig aan toe gegaan en Cosmo rilde weer even toen hij er aan terug dacht. In gedachten liep hij verder totdat hij voelde hoe hij opeens tegen een persoon aanbotste.

PROFIELAantal berichten : 115 Registratiedatum : 09-10-14

"Daar, die jongen." "Alweer?" "Natuurlijk, het is áltijd die jongen." Newt schrok toen hij een harde hand op zijn schouder voelde. Hij werd ruw omgedraaid en er werd een hand op zijn keel gelegd. "Geen. Beweging." siste de Peacekeeper. Newt trok wit weg. Shit, hij had weer wat graan in zijn zak gestopt. Niet veel, maar voor thuis zou het helpen. Maar nu dus niet meer. Een andere Peacekeeper begon hem te fouilleren. Shit, hij zou het meteen voelen. En inderdaad, na nog geen vijf seconden kwam de man aan bij de zak in zijn jas en pakte het graan eruit. "Wat is dit?" beet hij Newt toe. De jongen klemde zijn kaken op elkaar en slikte. De Peacekeeper die hem vast had verplaatste zijn hand naar Newt's haar en trok er hard aan. Newt onderdrukte een schreeuw en kneep kort zijn ogen dicht. "Graan! Het is graan!" zei hij snel. "Inderdaad. En wat betekend dat?" De andere Peacekeeper wilde duidelijk niet wachten. "Meekomen." siste hij chagrijnig. Newt werd aan zijn haar meegetrokken. De twee Peacekeepers begonnen vrolijk met elkaar te praten. Newt zag een jongen lopen, die hij vaag herkende als de zoon van de burgemeester. De Peacekeepers hadden alleen aandacht voor elkaar - wat raar was - en een van hen botste tegen de jongen aan. "Wat is... Oh! Meneer Wheelock, het spijt mij heel erg." zei de man. Newt besloot gebruik te maken van de verwarring en wilde zich losrukken. Hij was los, maar voor hij weg kon rennen kreeg hij een knal in zijn maag en viel op zijn knieën. Hij werd door een ruk aan zijn haar gedwongen rechtop te gaan zitten, op zijn knieën voor de jongen. "Neem me niet kwalijk van deze kneus. Hij had weer graan weggemoffeld. Alsof we dat niet zouden merken." de Peacekeeper lachte spottend. "Jullie hadden het anders vaak genoeg niet door." zei Newt door zijn tanden heen. Dat leverde hem natuurlijk meteen een paar klappen op. Een pijnlijke kreet was over het gebied te horen. Zeg, als zoon van de burgemeester, kon de jongen voor hem Newt niet vrijspreken? Newt keek kort omhoog, naar het gezicht van de jongen. Nee, hij keek zo arrogant. Dat was geen kans. De kans was groter dat de jongen zelf nog graag de zweepslagen uit zou delen. Hoewel, nee, dan zou hij zijn handen vuil moeten maken. Nee, Newt had zeker geen hoge pet op van de jongen voor hem.

OOC: Zo, ik las dat hij Burgemeesters zoon was, dus ja... XD. Ik hoop dat je er iets mee kan!

PROFIELAantal berichten : 48 Registratiedatum : 12-10-14

De klap tegen de persoon was gelukkig niet hard genoeg dat Cosmo achterover viel, maar wel hard genoeg dat hij even een stapje naar achter had moeten zetten om zijn evenwicht niet te verliezen. Helaas viel zijn bril wel van zijn neus en kwam op het zanderige, grasland terecht. 'Oh meneer Wheelock, het spijt me heel erg' hoorde hij de witte vlek zeggen die tegen hem aan was gelopen, wie die man echter was had Cosmo geen idee van. Tastend over de grond zocht Cosmo zijn bril. Opeens voelde hij hoe iemand zijn bril in zijn handen stopte. Hij deed zijn bril weer op zijn neus en stond weer op. Nu kon hij eindelijk duidelijk zien wie er tegen hem was aangelopen. De witte vlek bleek een vredebewaker te zijn. Er waren er twee en tussen hun in stond een jongen. Hij schatte dat hij ongeveer even oud was als hij zelf, misschien wat jonger. 'Een gegoede dag beste heren' zei Cosmo tegen de vredebewakers 'Kan gebeuren, hé' Schijnbaar was dit kleine gesprekje een uitermate geschikt moment voor de jongen om zich los te trekken en het op een lopen te zetten. Helaas voor hem, kwam het niet tot een ontsnapping. De vredebewaker wist vanuit een reflex de jongen een stop in zijn maag te geven, waardoor hij op zijn knieën op de grond viel. De vredebewaker trok zijn hoofd aan zijn haar omhoog. 'Neem me niet kwalijk van deze kneus. Hij had weer graan weggemoffeld. Alsof we dat niet zouden merken.' zei de vredebewaker spottend. Het volgende moment ging de jongen daar weer tegen in. Cosmo draaide met zijn ogen. De vredebewakers hadden inderdaad gelijk. Wat een kneus, en die stonden nu voor zijn neus zijn kostbare tijd te verdoen. De vredebewakers waren niet blij met zijn opmerking en begonnen hem weer te slaan. Minachtend keek Cosmo even naar de jongen. Hij schok toen hij zag hoe de jongen hem smekend aan keek. Alsof Cosmo ook maar iets kon doen om deze jongen te helpen. Alsof Cosmo überhaupt deze jongen wou helpen. 'Laten jullie hem nog een beetje heel? Over twee dagen is de boete, lijkt me niet dat het Capitool blij is als ze een bonte en blauw jongen in de arena krijgen voordat de spelen ook maar begonnen zijn. Mocht hij gekozen worden tussen al die andere jongens.' Even beet Cosmo op zijn onderlip. Hij behoorde ook tot die andere jongens. Hij schudde met zijn hoofd. Nee, de kans dat hij gekozen zou worden was erg klein. En zijn moeder zal nu vast beren trots op hem zijn. Cosmo had misschien wel iets goeds gedaan.

OOC: Ik hoop dat je de post een beetje leuk vind

PROFIELAantal berichten : 115 Registratiedatum : 09-10-14

Newt zag aan de reactie van de jongen dat hij hem wel met redelijk smekende ogen had aangekeken. Newt rukte zijn blik weg. Als hij iets níét wilde was dat mensen dachten dat hij hulpbehoevend was. Dat was hij niet. Hij kon voor zichzelf zorgen. 'Laten jullie hem nog een beetje heel? Over twee dagen is de boete, lijkt me niet dat het Capitool blij is als ze een bonte en blauwe jongen in de arena krijgen voordat de spelen ook maar begonnen zijn. Mocht hij gekozen worden tussen al die andere jongens.' Hij hielp hem. Waarom? Newt weigerde echter nog een keer omhoog te kijken. Nog steeds zat hij op zijn knieën op de grond. Newt wilde opstaan, maar werd terug geduwd. "Hij moet zijn straf krijgen. Anders doet hij het nog een keer." zei een van de Peacekeepers. Geschrokken voelde Newt dat hij alsnog meegetrokken werd. De schandpaal kwam snel dichterbij, hij kende deze plek inmiddels erg goed. Te goed. Zijn handen werden vastgebonden en zijn shirt werd ruw van zijn lichaam gerukt. Verdomme. Hij voelde zich gaan trillen en deed zijn best het tegen te houden. Hij mocht niet laten zien dat hij bang was. Dat ging hem niet helpen. Hij hoorde een van de peacekeepers grinniken, en langzaam stroomde het plein vol met mensen die keken wat er aan de hand was. Mensen, inclusief Feline. Newt's hoofd rukte omhoog. "Ga weg Feline!" maar voor hij de zin had uitgesproken, voelde hij de eerste klap al. Hij schreeuwde het uit en zakte door zijn benen. Maar doordat zijn handen vast waren gebonden, bleef hij alsnog overeind staan. Newt haalde trillerig adem en verborg zijn hoofd in zijn elleboogholtes. Volhouden. Volhouden. Hij voelde de zweep opnieuw op zijn rug komen, en voelde de eerdere wonden open gaan, een schreeuw verliet opnieuw zijn mond. Waarom deed niemand iets? Iedereen bleef kijken. Natuurlijk, niemand wilde daar in zijn plek hangen, dat snapte hij ook wel.

OOC: Ik moest toch echt zo'n post maken, voordat ie dood gaat xD

PROFIELAantal berichten : 48 Registratiedatum : 12-10-14

“Hij moet zijn straf krijgen. Anders doet hij het nog een keer." Had een van de vredebewakers gezegd. Cosmo keek naar het hulpeloos geval dat nog steeds op zijn knieën op de grond zat. Tja, de vredebewaker had gelijk. De kans was inderdaad groot dat hij het nog een keer zou doen, bedacht Cosmo, maar zo was dat eigenlijk niet. De mensen in district 11 hadden niet veel geld. Ook al werkte ze op het land, er was gewoon te weinig eten voor de inwoners, alles ging naar het Capitool toe. Maar gelukkig behoorde Cosmo niet totdat deel van district 11 en hadden zijn ouder wel genoeg geld om zijn maag goed te vullen. “Doe maar wat gebeuren moet. Ik wil hier liever niks mee te maken hebben” zei Cosmo terwijl hij zijn kleding weer recht trok. Terwijl hij wegliep zag hij in zijn ooghoeken hoe de jongen door de vredebewakers werd weggetrokken.

Cosmo was nog geen straat verder of hij hoorde niet ver van hem vandaag een vreselijke gekrijs. Geïrriteerd keek Cosmo de kant op waar hij het gekrijs vandaan hoorde komen. “Wat nu weer” met grote stappen liep hij op het geluid af. Toen hij eindelijk kon zien wat het gekrijs veroorzaakt had sloeg Cosmo zijn hand voor zijn mond. De jongen die hij nog geen vijf minuten geleden gezien had zat nu vastgebonden aan een schandpaal. De vredebewaker hief de zweep opnieuw en liet het weer neerkomen op de naakte bebloede rug van de jongen. Sidderend van afschuw trok Cosmo zijn handen voor zijn ogen. Hij hield absoluut niet van bloed.

PROFIEL KARAKTER

N

O

S

A

E

S

S

K

N

I

L

K

C

I

U

Q

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

F

F

A

T

S

S

T

I

D

E

R

C

A lonely walk

A lonely walk