◊Onderwerp: Games on the couch | wo jan 07, 2015 8:34 pm
If I can't make you smile, I can make you a dress
Lexy duwde zichzelf maar achter tot ze met haar hele rug tegen de leuning zat, ze trok haar benen in kleermakers zit op de bank en haalde het kleine ontbijt-op-bed-tafeltje aan de zijkant ervan naar zich toe. Het schetsboek dat naast haar op de bank lag legde ze er op met het potlood en de puntenslijper, maar de hapjes liet ze naast zich staan, net als de afstandsbediening van het enorme beeldscherm dat voor haar aan de muur hing. Ze drukte op het voorste knopje en het beeld sprong aan. '6' Jeez, net op tijd, dacht ze. Er werd ingezoomd op elk afzonderlijk gezicht. De spanning was van ieder gezicht af te lezen. Lexy nam een screenshot bij Nesrine Eleyne, die haar blik over de arena liet glijden en liet hangen bij de dichtstbijzijnde steiger. Vluchtweg. Het beeld verschoof naar Titus Ragno, de jongen uit 5. Er verschenen druppeltjes op zijn voorhoofd. Het moest er warm zijn. Ook bij hem was spanning te zien, maar hij zocht naar een doel bij de hoorn. Tenslotte zoomden de spelmakers uit en toonden ze de cirkel van tributen. '2' '1' '0' Chaos. Nesrine vluchtte, met veel anderen. Maximilian en Nakoma naar dezelfde tas. Mako naar een stok. Titus naar een lange metalen buis. Timo een zwaard. Tom naar een touw. Iedereen rende door elkaar. Lexy startte een tweede, kleiner scherm op en opende de screenshot van Nesrine. Haar ogen schoten van de tv naar de foto naar haar papier, terwijl ze uiterst geconcentreerd alles bleef volgen. Het potlood liet grove lijnen achter die fijner en echter werden hoe meer ze eroverheen ging. De stress stond op papier. Nu uitwerken. Ze legde de schets onder het boek, eerst andere beelden.
