Naam: Davi Estao Afolayan
Geslacht: Man
Leeftijd: 15 jaar
Woonplaats: District 11
Familie, vrienden e.a.:
Davi heeft, net als de meesten in district 11, een grote familie. Hij woont samen met zijn grootouders, ouders, broers en zussen in één huis.

Grootvader;; Esteban Afolayan, 58 jaar
Grootmoeder;; Iracema Afolayan, 59 jaar
Vader;; Jordao Afolayan, 41 jaar
Moeder;; Raquel Afolayan, 40 jaar
Broer;; Miguel Afolayan, 20 jaar
Broer;; Thiago Afolayan, 19 jaar
Zus;; Luiza Afolayan, 18 jaar
Zus;; Leilah Afolayan, overleden op 15e jarige leeftijd.
Tweelingbroer;; José Afolayan, 15 jaar
Zusje;; Ivone Afolayan, 14 jaar

Uiterlijk: Davi heeft een donker getinte huid en zwart haar, dat hij meestal redelijk kort draagt. Zijn ogen zijn donkerbruin, net zoals de rest van zijn familie. Hij zit in zijn groeispurt, is nu 1.73 M. en is nog altijd aan het groeien. Dit maakt hem soms wat slungelig, alsof hij niet helemaal aan zijn lichaam gewend is. Verder is zijn lichaam pezig en atletisch. Over zijn linker kuit loopt een lang litteken.

Eigenschappen:
++ Groot gevoel van verantwoordelijkheid. Davi draagt zijn steentje bij in de familie en zal niet gauw dingen doen die nadelig zijn voor hem of anderen.
++ Behulpzaam. Davi zal altijd een hand uitsteken naar mensen die hem nodig zijn, of zijn nu familie zijn of niet.
++ Onzelfzuchtig. Wanneer Davi iemand helpt, zal hij dat niet doen omdat hij er iets voor terug verwacht. Hij doet het omdat hij het wil doen. Dit maakt hem behoorlijk onomkoopbaar, maar zorgt er ook voor dat sommige mensen hem niet begrijpen.

-- Davi denkt veel, maar spreekt weinig. Hierdoor wil zijn mening over een punt van discussie nog wel eens verloren gaan.
-- Afstandelijk. Hoewel Davi een goede relatie heeft met zijn familie, heeft hij daarbuiten geen contacten. Hij opent zichzelf alleen volledig tegenover zijn tweelingbroer José.
-- Communicatie blok. Hij overlegt en praat heel moeilijk met mensen die hij niet kent, wat een communicatieblok kan opleveren. Op het land van District 11 liet hij het overleggen meestal aan zijn vader of broers over, waardoor hij deze skill niet heeft kunnen oefenen.

Verleden:
Het was een frisse lente ochtend toen Davi ter wereld kwam. Iedereen leek blij met zijn geboorte, maar de echte verrassing kwam zeven minuten later, toen José ter wereld kwam. Een tweeling, dat had het gezin niet verwacht. Toch werden de twee met open armen ontvangen. De twee jongens leken zo veel op elkaar, dat ze Davi een touwtje om zijn pols moesten binden om de twee uit elkaar te houden. Ze bleven twee druppels water, tot ongeveer hun 6e levensjaar.

José begon zich steeds meer te ontwikkelen als een praatgrage, spontane jongen, terwijl Davi stiller en bedachtzamer werd. Ook vond José zijn haar leuker als het wat langer was, terwijl Davi het net als zijn broers kort hield. José begon ook steeds meer in moeilijkheden te geraken, zoals te hoog in een boom klimmen en er niet uit durven, of geintjes uithalen met mensen die dat niet konden waarderen. Davi probeerde zijn broertje zo goed en zo kwaad als het ging uit de problemen te houden, maar dit mislukte vaker dan dat het lukte.

De twee broers waren 10 jaar oud toen de Donkere Dagen begonnen. Hun vader en twee oudste broer waren soms hele nachten weg, omdat ze tegen het Capitool aan het strijden waren. Het was een nacht zoals deze, dat het verschrikkelijk mis ging. José was vastbesloten om zijn vader en broers te helpen, ondanks het feit dat Davi hem constant zei dat het te gevaarlijk was. Het was nacht, de vrouwen sliepen en de mannen waren weg. José glipte het huis uit, gevolgd door Davi die hem terug probeerde te halen. José luisterde niet en rende in de richting van de hoofdweg. Hoe dichterbij ze kwamen, hoe meer lawaai ze hoorden. Gegil, geschreeuw, metaal dat over elkaar heen schuurde, schoten die gelost werden.

Het was er chaos. De inwoners van District 11 waren in een verwoed gevecht verzeild geraakt. José dook tussen de mensen door, op zoek naar zijn vader. Davi schoot achter hem aan, roepend dat ze terug moesten. Plots ging er een snijdende pijn door zijn linkerbeen. Davi gilde, viel op de grond en begon hartgrondig te huilen. In zijn linkerkuit zat een diepe snee, veroorzaakt door een zeis die langs was gezwaaid in het gedrang. José zag zijn broertje vallen en spotte juist op dat moment ook zijn vader. Hij haalde zijn vader op, die Miguel en Thiago onmiddellijk bij zich riep. Hij tilde Davi op en samen renden ze naar huis.

Alle vrouwen werden wakker gemaakt, Davi was in kritieke toestand. Hij had veel bloed verloren en hij was nauwelijks meer bij bewustzijn. José was volledig in paniek en kon alleen maar jammerend zijn broers hand vasthouden. De vrouwen deden hun best met de kruiden en verbanden die ze hadden, maar konden niet voorkomen dat de wond de volgende dag begon te ontsteken. Een week lang hing Davi's leven aan een zijden draadje. Hij had hoge koorts en de infectie bleef aanhouden. José week niet van zijn zijde en bleef tegen zijn broer aanpraten. Dat hij moest vechten. Dat hij vanaf nu altijd naar hem zou luisteren. Na negen dagen leek er een wonder te geschieden. Davi's koorts begon te dalen. De ontsteking nam af. Zijn lichaam leek de strijd te winnen.

Na zijn bijna dood ervaring werden José en Davi nog hechter. De jongere van de twee leefde zijn belofte na en luisterde beter als Davi hem iets afraadde. Na twee jaar begon te rust weder te keren, maar was er een nieuwe dreiging voor de Afolayan familie: De Hongerspelen. Het eerste jaar hadden ze geluk en werd niemand van hun familie getrokken. Het tweede jaar hadden ze echter minder geluk..

Leilah vertrok naar de Hongerspelen. Davi kon het niet geloven. Zijn lieve, stille zus. Ze had altijd zo goed voor hun gezorgd, waar had ze dit aan verdiend? Davi vermeed de Spelen zoveel mogelijk, maar dit was niet makkelijk. Overal stonden schermen en de andere inwoners hadden het nergens anders over. Davi merkte wel dat er een soort fluister rond ging wanneer hij met zijn vader en broers over het land liepen. Iedereen leek een beetje eerbiedig afstand te houden, hun blikken vol medelijden. Davi haatte het.

Toen Leilah bij de laatste zes was beland, kwamen er mensen uit het Capitool interviews afnemen. De hele familie, inclusief zijn grootouders, zaten in hun kleine huis tegenover deze witte, stralende mensen. Ze waren zo vreselijk.. naïef. Ze leken het feit dat 95% van de mensen het veel slechter hadden dan hun niet eens te zien. Davi sprak niet tijdens het interview en was maar wat blij dat ze na 10 minuten weg mochten, omdat ze graag nog even alleen met de ouders wilden praten.

Het eindgevecht had hij wel gezien. Hij had weinig keus. Alle arbeiders werden van het land gehaald en voor het grote scherm geparkeerd dat ze hadden opgesteld. Hij zag zijn zus voor het eerst sinds tijden echt duidelijk. Ze was magerder, maar ook gespierder. De  glans in haar ogen was anders dan eerst. Ze vocht dapper, maar het verlies van Lonnie brak haar. Davi staarde wezenloos naar het scherm, terwijl de smekende woorden van zijn zus door de speakers galmde. 'Laat het stoppen'. Het was een zin die Davi nog veel zou horen in zijn nachtmerries. Hij wendde zijn blik af toen Madelynn het zwaard tegen Leilahs keel zette. Hij kon haar vredige uitdrukking niet aan. De Spelen waren zo verschrikkelijk dat Leilah blij was om te sterven. Hij kon alleen maar hopen dat hij niet nog meer familieleden op deze manier zou kwijtraken.

De dagen die volgende gingen in een waas voorbij. Het gewone leven werd weer opgepakt. Land moest worden bewerkt, groentes moesten worden verbouwd, onkruid moest worden gewied. Davi begon meer en meer in zichzelf te keren. Als hij zijn tweeling broer niet had gehad, had hij de wereld de rug toe gekeerd. Maar waar hij stiller werd, werd zijn broer feller. Hij begon meer en meer zijn mening te uiten, zijn ongenoegen. Hun oudere broers en vader snoerden hem vaak de mond, maar de rebelse tiener moest het meer dan eens met een zweepslag bekopen. De Derde Hongerspelen heeft Davi net zoveel vermeden als de tweede. Hij blokte de gesprekken, keek niet naar de schermen. Hoewel er nu geen blikken van medelijden waren, had Davi toch het idee dat hij, dat hun familie, de Spelen anders mee maakten dan de rest.

Overig: ~

Waar liggen de sterke punten van je karakter en waar de zwakke?
Davi is een aanpakker. Hij kan razendsnel beslissingen maken en kan een goede inschatting maken over gevaren en een kans van slagen. Hij kan omgaan met landbouwwerktuigen, zoals een schoffel, schep of zeis. Hij is snel en atletisch, wat hem voordeel kan opleveren in ren situaties.
Davi heeft weinig kennis van planten of stropen. Wel zou hij, met enige uitleg, in staat zijn om vallen te maken. Hij heeft nog nooit wapens zoals een zwaard of pijl en boog gehanteerd.

Hoeveel kans heeft jouw karakter om tribuut te worden?
Davi is nu 15, wat zijn naam vier keer in de trekking zet. De afgelopen jaren werd zijn voedselbon voor hem gehaald, maar dit jaar en afgelopen jaar heeft hij hem zelf gehaald.
In totaal zit zijn naam 6x in de trekking.