Naam: Belle Deveno
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 16
Woonplaats: District 8.

Familie:
Jered Deveno: Jered was de vader van Belle, hij overzag het verwerken en
maken van lappen stof. Het was een sterke man, met een volle baard en
heldere blauwe ogen. Toen de opstanden begonnen was hij een van de eerste
mannen die er in mee ging, hij vocht zij aan zij met zijn broers. Helaas
heeft hij het niet overleefd, hij werd getroffen door een bom. Hij is 52
geworden. Belle heeft de dood van haar vader niet goed kunnen verwerken en
draagt de woede jegens het capitool nog steeds met zich mee.

Lucile Deveno: Lucile is Belle’s moeder, het is een sterke en trotse
vrouw. Ze is tenger, niet heel lang en heeft blonde haren en blauwe ogen.
Haar haren waren altijd samen gebonden in een doek, wanneer ze aan het
werk was in het naai atelier van het merk MOCCACHINO. Haar moeder was een uitstekende naaister, ze wist elke manier van stikken en leerde al haar naaikunsten door aan Belle.
De dokter was tijdens de opstanden helaas overleden en zijn vrouw werkte samen met haar moeder wanneer er ongelukken waren gebeurd. Door haar naaikunsten, kon ze elke wond hechten. En ook dit leerde ze door aan Belle.  

Uiterlijk:
Belle is een tenger maar sterk meisje, Ze heeft blond haar en tussen haar
knal blauwe ogen een smalle neus. Ze heeft een lichte huid en volle
lippen. Ze is ongeveer 1,70m en vertoond tekens van vermagering. Het eten dat ze weet te bemachtigen door kleding te maken voor de andere kinderen, geeft ze vrijwel meteen aan haar moeder. Die haar vaak de helft weer terug geeft. Haar kleding heeft ze zelf in elkaar genaaid en dus zijn de gaten die er ingevallen zijn, onopvallend weg gewerkt. Toch is de armoede van haar af te lezen. De stof van haar kleding, was grauw van het wassen. En haar schoenen waren versleten.

Goede eigenschappen:
- Is heel creatief.
- Is niet op haar mondje gevallen.
- Ze is heel behulpzaam voor mensen die ze mag.
- Ze leert snel.
- Geeft nooit op.

Slechte eigenschappen:
- Geeft niet iedereen zomaar een kans.
- Kan soms hard zijn.
- Is heel koppig.

Verleden:

Het was grauw en grijs buiten, de smog was extra dik door de warmte die de rook dicht naar de grond duwde. Je kon het einde van de straat niet zien en het was uiterst stil op straat. Iedereen was aan het werk, op Lucile na. Lucile was in haar eentje thuis, haar man hard aan het werk in de textielfabriek, terwijl zij lag te bevallen. Dat was de dag dat Belle geboren werd.

Veel beter waren de dagen niet die daarop volgde, of de jaren. De smog was elke dag aanwezig, de ene keer meer dan de andere keer. Maar nooit of te nimmer kon je voluit genieten van de blauwe lucht. In de winter was het extra erg, dan werden de straten en huizen met een grijze laag sneeuw bedekt.
Het was zo’n grijze natte dag, de opstanden waren al een tijd bezig. Het vreselijke nieuws bereikte hen op de avond en haar moeder was dagen in shock. Belle kon het begrijpen, de twee waren geliefde vanaf het moment dat ze elkaar zagen. Liefde op het eerste gezicht en nu had ze haar man verloren. Belle had gehuild, en daarna werd ze heel stil. Samen gingen ze gewoon door met hun leven, terwijl haar vader vermoord was door het Capitool. Het zat haar niet lekker, ze wilde iets doen. Laten zien dat het Capitool geen macht over haar had. Echter wist ze niet hoe ze dit ooit moest bewijzen.
Belle werkte met haar moeder samen bij de naaiatelier van de textielfabriek, ze leerde van haar moeder hoe ze het beste moest naaien en omdat ze heel snel leerde, kreeg ze alle stikken meteen onder de knie.
Ze ging na het overlijden van haar vader niet meer naar school, ze moesten allebei werken om zo veel mogelijk geld te verdienen. Anders zouden ze niet rond kunnen komen, of nog erger, hun huis verliezen. Het was al zwaar genoeg om in deze omstandigheden te leven, met een gebrek aan eten. Laat staan als je ook nog zonder huis zou komen te zitten.


Dag in dag uit werkte ze aan kleding, dag in dag uit. Het werd een routine en na een bepaalde tijd kon ze het bijna met ogen dicht. Het kostte haar geen moeite meer om zomen te naaien. Ze was veel te oud voor haar leeftijd, ze droeg het verlies van haar vader elke dag met zich mee en dat was aan haar te zien. Ze was een meisje van 16, maar zag er uit als een vrouw van 24. Haar haren opgebonden in een doek zoals haar moeder en al bijtend op haar onderlip werkte ze aan de jurken en pakken van de mensen in het Capitool. Natuurlijk had ze er wel eens aan gedacht om hun kleding zo te maken dat, wanneer ze het aantrokken, het uit elkaar zou vallen. Maar ze wist dat als ze er achter kwamen dat de constructie fout bij hen lag, ze gestraft zouden worden. Voor zichzelf was ze niet bang, ze was nergens bang voor. Maar niemand kwam aan haar moeder.

Na de opstanden, werden de Hongerspelen ingesteld. Met walging had Belle het verhaal aangehoord, natuurlijk wist het Capitool nog zoiets onmenselijks te verzinnen.
Ze wist dat als haar naam getrokken werd, dat ze het waarschijnlijk niet lang zou overleven. Ze had naar haar idee niet veel om van te overleven, behalve haar snelle leervermogen en haar creativiteit. Maar ze was Belle, ze gaf niet op. Nooit!

Goede punten:
Belle kan zich goed verstoppen, ze heeft een creatieve geest en weet zich vrij snel uit benarde situaties te redden. Ze leert heel snel en heeft dingen snel onder de knie.

Slechte punten:
Ze is tenger en word dus snel gezien als zwak. Close combat met een sterker persoon, is voor haar iets waar ze waarschijnlijk niet in overleefd.

Bonnen:
Ze heeft 5 bonnen.

Overig: