De afgelopen weken liep de vraag naar vis behoorlijk op. Goed nieuws voor district 4, waar de werkgelegenheid door dit feit flink was gestegen. Mensen die al jaren zonder werk zaten, konden ineens weer aan de slag. Een extra boost voor de positieve vibe die in het district hing sinds Solar de Hongerspelen gewonnen had. Als burgemeester was Milly dan ook heel blij met de verhoogde vraag uit het Capitool, maar vanuit haar rol als echtgenote van een vissersvrouw vond ze het hélemaal niks.
Normaal gesproken was Milly degene die de langste werkdagen maakte, waardoor Rosanna vaak op de bank zat te wachten tot haar echtgenote haar neus weer eens liet zien. Milly stond er eigenlijk nooit bij stil hoe irritant dat moest zijn. Haar werk ging altijd voor en Rosanna en Evelynn hadden zich daar maar bij neer te leggen. Nu waren de zaken omgekeerd en was Milly degene die eten klaarmaakte voor Evelynn, haar douchte en de oersaaie verhaaltjes voorlas voor het slapen gaan. Hoeveel Milly ook van hun dochter hield, het was al snel duidelijk geworden dat ze gewoon vrij weinig had met dat zorgen voor een kind. Nee, Milly was meer de spelletjesmoeder dan de zorgmoeder.
Vandaag was het weer zo’n dag dat Milly allang thuis was en Rosanna nog altijd keihard aan het werk in de haven. Evelynn was op haar beurt aan het logeren bij een vriendinnetje, dus Milly zat in haar eentje op de bank. Na een uur had ze er genoeg van en besloot ze maar eens een kijkje te gaan nemen in de haven. Niet veel later liep de burgemeester, onberispelijk als altijd, richting de haven. Haar hakken tikten zachtjes op de straat,terwijl de burgemeester links en rechts inwoners van het district begroette. Af en toe stond ze – noodgedwongen – stil voor een kort praatje, waardoor haar tocht richting de haven veel langer duurde dan strikt noodzakelijk.
Eenmaal in de haven was het een drukte van jewelste. Milly bleef staan en speurde de haven af, op zoek naar haar lieftallige echtgenote, iets wat in deze drukte nog niet meeviel.
