Davi greep de stof van zijn shirt vast ter hoogte van zijn hart en balde zijn hand tot een vuist, tot zijn nagels door de stof heen in zijn handpalm drukten. Vaag voelde hij de pijn, maar het was absoluut niks met het mes dat op het moment door zijn hart stak. Hij had nooit geweten dat je hart fysiek pijn kon doen van verlies. Maar hier was het. Zelfs toen Leilah werd getrokken bij de boete, na het afscheid, na haar dood, had hij zich niet zo gevoelt. Het had toen allemaal zo ver weg geleken. Maar nu was het heel, heel dichtbij.
Tijdens het laatste uur met zijn familie was de realisatie van de gebeurtenissen eindelijk ingezonken. Hij had zich laten gaan. Het was beschamend om te denken aan hoe hij huilend in zijn moeders armen had gelegen, maar hij had zich niet groot kunnen houden, zelfs niet voor zijn jongere zus.

Nu had Davi zich weer herpakt. De roodheid was uit zijn ogen weggetrokken, zijn passen waren zonder twijfel. De enige vorm van stress en pijn die hij toonde was die hand in zijn shirt. Buiten stond Wullem te wachten, hij en Gwendolyne kwamen bijna gelijktijdig aan. "Nou jongeleu, 't is tied. De trein wocht." De oudere man draaide zich om en leidde de weg. Davi volgde hem zonder om te kijken naar het stadhuis, zonder een blik te werpen op Gwen. Hij wist zeker dat zij op het moment met haar eigenlijk gevoelens aan het worstelen was. Zodra het drietal in beweging kwam, werden ze geflankeerd door vier Vredebewakers, twee aan elke kant. Het idee om weg te rennen, te ontsnappen, sprong nu pas in Davi op. Maar hij was geen jongen om iets te doen zonder een plan. Er was geen tijd.

De trein doemde op, een groot stalen monster. Het leek absoluut niet op de treinen die Davi gewend was. Het was glad en gestroomlijnd en had veel te veel coupés. Op zijn hoede liep de jongen de trein binnen en hij kon het niet laten om zich even onder de indruk te voelen, waarna hij overvallen werd met walging. Zoveel weelde en zij moesten met zeven kinderen in één kamer slapen? Op matrassen gevuld met stro? Een opstandigheid, die Davi normaal aan José koppelde, ontvlamde in zijn borst. Maar zijn rationaliteit nam het al snel over. Wat kon hij er nou helemaal aan doen? Hij was maar een jongen van 15 uit District 11. Ze waren überhaupt al geen populair district. Davi zette de gedachte van zich af en liep de coupé binnen die Wullem in was gegaan.

Het was overdadig ingericht, deels met een houtenvloer, deels met tapijt. Op het houten gedeelte stond een enorme tafel met plek voor tien mensen, alles ultra modern. Het tapijt gedeelte was iets lager, twee traptreden leiden naar een enorme bank in de vorm van een hoefijzer. In het open gedeelte stond een groot tv scherm. Wullem was op de bank gaan zitten en klopte op de lederen zitting. "Ga eem zitt'n kindr'n. Dan goan we eem de Boete t'rug kieken." Davi hief even een wenkbrauw, maar had al snel zijn gezicht weer in de plooi. De Boete kijken? Werkelijk? Ach, het leidde in elk geval af. De jongen beende naar de bank en ging op een recht stuk zitten, zodat hij naar rechts moest kijken om de tv te zien. Hij leunde met zijn ellebogen op zijn knieën en keek naar het scherm, waar Wullem de Boete aan het opzoeken was.

Het begon in begon met District 1 en toen het meisje werd opgeroepen (Avery Russo) klapte Wullem met zijn tong. "Doat meen je nie," mompelde hij zacht. Davi keek terug naar het scherm, waar Avery een poging tot ontsnappen aan het doen was. Russo.. Waren er meer Russo's geweest? Davi had de Spelen altijd zoveel mogelijk vermeden, dus namen bleven niet echt hangen. De jongen die opgeroepen werd leek nogal.. verwend. Davi had er geen ander woord voor. De beelden versprongen naar District 2, waar een jong meisje en een oudere jongen werden getrokken. De jongen was.. vreemd. Hij leek behoorlijk in zijn nopjes dat hij getrokken was en Davi vertrouwde de blik in zijn ogen niet. Hij noteerde hem in zijn hoofd als 'Jongen District 2' op zijn gevaren lijstje.

Het beeld versprong weer en toonde nu District 3. Eerst werd er een meisje opgeroepen met wit haar, ze leek een jaar of 16, 17. De jongen die opgeroepen werd was.. gigantisch. Davi kon aan de jongheid van het gezicht zien dat de jongen 15 of 16 was, maar verder was de jongen idioot lang en veel te rustig. Hij maakte ook een notitie van 'Jongen District 3'. Blitz.. De naam kwam hem bekend voor.. Met een schok besefte hij zich dat  er ook een Blitz in Leilah's Spelen had gezeten. Flaire Blitz, die meid was gestoord geweest. Als dit haar broertje was.. District 4. Locklear. Davi's geheugen was nu juist afgesteld en toonde hem onmiddellijk het beeld van een sterke jongedame met donkere huid. Het toonde hem een donkere avond en zijn zus. Dit was het meisje dat zij gedood had. Davi slikte even en staarde naar de grond terwijl hij probeerde zichzelf te kalmeren.

Toen hij weer opkeek, was het podium veranderd. Hij had geen idee wie de jongen van District 4 was geworden. Er stond nu een meisje op het podium, haar haren in lange, bruine vlechten. Ze leek behoorlijk rustig en keek berekend de camera in. De jongen die opgeroepen werd was behoorlijk lang en Davi zag dat de jongen behoorlijk gespierd was. Hij noteerde District 5 op zijn mentale lijstje. District 6 had twee jonge Tributen. Het meisje van 7 was ook heel jong, maar de jongen leek een jaar of 18. Hij leek nogal populair, waardoor Davi hem onmiddellijk niet mocht. Het meisje van 8 leek aardig zelfverzekerd, de jongen liet niet echt indruk achter.

District 9 begon, de eerste naam werd geroepen. De camera zoemde in en Davi zag tot zijn schok een tweeling staan. Inclusief hem waren dat al drie tweelingen dit jaar. De jongen die opgeroepen werd was lang, maar slungelig. Het podium veranderde weer. Het meisje van 10 leek Aziatisch en, Davi moest toegeven, was best knap. De jongen echter.. Toen hij werd opgeroepen liep hij vreemd naar het podium toe en eenmaal op de planken zag Davi waarom; hij had x-benen.

Het beeld veranderde weer en Davi zag het bekende podium van District 11. Hij zag Wullem, die zijn hand in de kom met kaartjes stak. Eerst verscheen Gwen op het podium, de camera leek haar zus die veel stennis had gemaakt zoveel mogelijk uit beeld te laten. Daarna verscheen hij. Het was ontzettend onwerkelijk om zichzelf zo op de tv te zien. Hoe hij het podium beklom, alsof het een schavot was. Hij vroeg zich af op hoeveel mentale lijstjes hij stond.

District 13 was weer een pijnlijk jong tweetal. Ze leken in zijn ogen allebei wel 10, hoewel ze natuurlijk ouder moesten zijn. "Nah, wat denk'n jullie?" vroeg Wullem, die zich geïnteresseerd naar Davi draaide. De jongen staarde even naar de tv, waar nu een reclame speelde voor haarlak met extra glitters. Davi haalde even zijn schouders op. "De jongens van 2 en 3 zien er duidelijk sterk uit. de jongens van 5 en 7 kunnen ook gevaarlijk zijn. Verder weet ik het niet echt." Zijn donkere ogen gleden naar Gwen. Wat zou zij hier allemaal over denken?

OOC;;; Veeel te laat trein topic xD But here it is! Davi is zó goed met namen, kuch.