Nu het even wat rustiger om zich heen geworden was, kon hij even reflecteren over de afgelopen tijd, de tijd tussen nu en het beginschot. Hij had iemand bezeerd, maar het was uit zelfverdediging! Hij mocht het zich niet kwalijk nemen en moest het van zich afzetten! En hij mocht het zeker niet laten merken aan zijn bondgenoten. Eigenlijk was het niet de eerste keer dat hij iemand bewust wou pijn doen, er was die ene keer in het bos met April geweest waar er mannen hen wouden aanvallen. Maar toen was het ook hij die in een hoekje gedreven werd en niet anders kon dan zichzelf te verdedigen. De gedachten aan April zorgden voor een warm gevoel vanbinnen, het was enkel jammer en deed hem pijn dat ze geen afscheid had komen nemen. Hun vriendschap was alvast raar te noemen, even raar als de situaties die waarin ze zich heel vaak bevonden, maar er was iets met het meisje, ze bracht iets bij hem teweeg, iets zoals dat warme gevoel momenteel. Hij keek ook even naar zijn linker arm waar hij het rode lintje zich nog altijd bevond. ‘Je bevindt je nog altijd in mijn gedachten Hannelore!’ dacht hij nog eventjes bij zichzelf. Moest hij sterven, dan was hij alvast een heel stukje dichter terug bij haar… Wat misschien wel een fijn gevoel was.

Het viertal was ondertussen onderweg om Kasa en Duncan bij te benen maar aangezien het duo dat eerder wegliep zich een stuk sneller uit voeten maakten waren ze nergens meer te bespeuren. Zeker toen ze plotseling op een nieuwe splitsing kwamen. Ze wisten natuurlijk niet zeker hoeveel mensen hier al voorbijgekomen waren dus sporen zoeken, dat was voorlopig niet haalbaar. Nino zag aan Verona’s gezicht dat ze er niet echt mee tevreden was en moest even proberen om de rust terug te brengen. Hij legt zijn hand even op haar schouder, lichamelijk contact doet een mens altijd kalmeren ook al voelde het voor Nino niet heel natuurlijk aan om dit te doen. ’Later krijg je wel nog je kans Vero, we kunnen nu beter op verkenning gaan, misschien vinden we ergens nog enkele nuttige wapens! We zitten natuurlijk nog altijd in een dierentuin.’ Hij besefte dat hij zeker niet de sterkste tribuut was maar hij dat maakte hij waarschijnlijk wel goed met zijn helder denkvermogen.

Dana was ondertussen richting de fontein gelopen die zich op enkele meter van hun bevond. Ze konden natuurlijk wel een lekkere afkoeling gebruiken, maar… ’Wacht even!’ riep Nino luid naar Dana waarna hij ook richting de fontein liep. ’Je weet natuurlijk nooit dat dat het water vergiftigd is. Ik drink wel even eerst als controle.’ Hij lachte even kort naar het meisje uit district 10 waarna hij met zijn handen wat water nam en voorzichtig een slok water dronk.


OOC: Ik wou nog wat verder schrijven maar besefte toen dat ik misschien beter stopte tot er van het water gedronken werd.


LFB:

- Nino denkt aan vroeger #GoodOldMemories
- Nino probeert Verona te kalmeren nadat Kasa en Duncan nergens te vinden zijn
- Dana wordt tegengehouden voor ze wil drinken van het water uit de fontein
- Nino offert zich op om te drinken
- Ze bevinden zich momenteel in H3

Nino valt in ieder geval niet dood neer. Het lijkt erop dat het water gewoon drinkbaar is.

Nino dronk een slok van het water en smaakte alvast niets speciaals. ’lijkt me alvast gewoon drinkbaar’ knikte hij naar Dana waarna het meisje ook een grote slok nam. Het was eigenlijk jammer dat ze niets hadden om wat water mee op te vangen, dan hadden ze alvast iets kunnen bewaren voor later. En het water in hun belachelijk hoedje bewaren was natuurlijk ook geen optie, dat moest nogal een raar beeld geven. Ondertussen was iedereen erbij gekomen om ook wat van het water te drinken, wat reserves opsparen voor later kon natuurlijk nooit kwaad.

Na een korte pauze bestudeerden ze nog even snel wat ze het best konden doen. Er liepen drie wegen maar verder hadden ze amper informatie terwijl momenteel tamelijk open en bloot stonden. Dus het was alvast geen goede plaats om even halt te houden voor een pauze. Ze konden makkelijk aangevallen worden, ondanks dat ze met vier natuurlijk in het voordeel waren. Ze gingen dus een gokje moeten wagen en hopen dat ze nog iets nuttigs tegenkwamen. Nino vond alvast de dieren langs zijn rechterzijde interessanter dan de dieren aan zijn linker zijde dus als hij dan toch moest kiezen… dan volgende hij het liefst het pad met de tofste dieren en er was een speeltuintje langs die zijde! zijn balans was snel gemaakt. En een speeltuin klonk alvast heel veilig. Ralph vond het alvast ook een goed idee om naar rechts af te buigen maar dat ging waarschijnlijk om een andere reden geweest zijn. Hij was al de hele tijd aan het rondkijken, opzoek naar grote dikke takken op de weg. Ze vonden het allemaal best een beetje raar, de arena doet rare dingen zeker met een mens? Of zou er dan toch een andere reden zijn waarom hij dit deed? De beide meiden hadden ook geen bezwaar en het kwartet nam het pad aan hun rechter zijde. Nino keek nog even naar Verona, die was gelukkig al even gekalmeerd. Want alleen rust en kalmte kan u redden…



OOC: Godmode toestemming voor Ralph

TL;DR
- Er lijkt niets te gebeuren nadat Nino van het water dronk
- Eerst drinkt Dana ook van het water en daarna komen Verona en Ralph erbij
- Ze beslissen om niet te lang bij de fontein te blijven staan
- Ralph sprokkelt dikke, lange takken
- Het viertal neemt het pad aan hun rechterzijde en wandelen naar I4/I5

Toen er wat verder gewandeld werd, hadden ze een beter zicht op de aapjes die aan het rondhangen waren in hun kooi. Behalve wat bomen en wat touwen waaraan de apen af en toe slingerde was er jammer genoeg niets te zien in de kooi. Ze waren even teleurgesteld dat ze al even niets gevonden hadden maar Ralph zijn oogjes fonkelden toen hij de hoop bomen zag aan de andere kant van de weg. Daar moest hij wel enkele perfecte takken vinden toch? De andere drie waren het ondertussen wel gewoon maar waren best benieuwd wat hij precies van plan was. ‘Dat zullen jullie later wel zien’  was zijn antwoord toen ze vroegen wat hij precies van plan was. Daar wisten ze dus natuurlijk helemaal niets mee… Maar ze zouden het wel vroeg of laat te weten komen zeker?

Terwijl Ralph verder takken aan het rapen was, zagen Verona, Dana en Nino een groot stenen gebouw aan hun rechterzijde. Dat zag er alvast heel interessant uit, alleen lag de ingang duidelijk niet lang deze zijde en langs het gok met aapjes was het alvast ook niet mogelijk om rondom het gebouw te wandelen. Ze zouden dus het pad moeten blijven volgen en hopen dat die dan uitkomt aan de voorzijde van het gebouw dat ze net zagen. Het moest niet per se dat gebouw zijn, zolang ze maar iets vonden waar ze kon rond snuisteren of waar ze tenminste een schuilplaats hadden om te overnachten of alvast even konden rusten en inventariseren.

‘Kijk daar!’ riep Dana. Verona en Nino keken in dezelfde richting als de gewezen vinger van Dana en zagen twee gedaantes. Ondertussen kwam ook Ralph terug met 4 mooie grote dikke takken. Zou dat voor elk eentje zijn? Maar daar konden ze toch amper iets mee doen? Meer dan een flinke tik uitdelen zat er daar niet mee in. Dana vertrok al lopend richting het tweetal dat een honderdvijftigtal meter voor zich uit aan het wandelen waren. Verona vertrok meteen daarna, Dana achterna waarna de jongens eens naar elkaar keken en niet anders konden dan er ook meteen achterna te hollen.


TL;DR
- Schattige aapjes langs hun linkerzijde
- Veel bomen aan hun rechterzijde waar Ralph in geïnteresseerd is
- Ze zien een hoog gebouw maar hebben geen ingang langs die zijde van het gebouw
- Dana ziet Leo en Parcifal en loopt er achterna, Verona volgt meteen waarna Ralph en Nino ook genoodzaakt waren om hen achterna te gaan.
- Ze zijn nu aan I7


Zodra Leo en Parcifal doorhebben dat VRND in de buurt is, verhogen ze hun tempo en verlaten ze het pad. Ze lopen naar het kleine uitbouwsel van het grote gebouw, van plan om daar naar binnen te gaan.

Toen ze dichter bij het tweetal kwamen had Leo de voetstappen van Dana horen dichterbij komen. Zonder twijfelen liepen ze zo snel mogelijk weg, hoe zou je zelf zijn moesten er vier mensen achter je aanlopen? Het was duidelijk dat ze ergens moesten schuilen want doordat Leo niet zo goed meer te been was, was enkel weglopen niet zo’n goed plan natuurlijk want dan werden ze zeker ingehaald door het viertal dat achter hen aanliep.

Dana liep voorop, meteen gevolgd door Verona. Doordat Verona de tas droeg en doordat Nino toch iets sneller kon lopen had hij haar makkelijk bijgehaald. Hij moest er wel voor zorgen dat hij niet als eerste bij Leo en Parcifal aankwam, anders moest hij als eerste beginnen met vechten. Ofja moest hij niet meteen vechten zou dat natuurlijk niet geapprecieerd worden, niet door zijn bondgenoten en niet door de mensen in het Capitool. Uit “Beleefdheid” nam hij de tas over van Verona zodat zij wat sneller kon lopen en dus eerder bij de twee jongens ging zijn. Ralph die liep als laatste, hij was samen met Nino begonnen met lopen maar hij moest natuurlijk zijn takken meesleuren waardoor hij niet zo snel vooruit ging als de andere drie.

Ze liepen richting het grote gebouw aan hun rechterzijde, dat moest inderdaad wel de veiligste plaats zijn voor hen, je weet nooit wat daar te vinden is natuurlijk. Dana kwam steeds dichter en dichter bij Leo, hier werd duidelijk dat Parcifal wel de betere loper was van de twee aangezien hij enkele meters vooruit liep. Aanmoedigend riep hij richting Leo om wat sneller te lopen, maar het ging niet, zijn benen wouden niet sneller. Parcifal was bij de ingang en toen hij zag dat Leo er bijna was liep hij naar binnen. Dana kon makkelijk Leo aangevallen hebben voor hij naar binnen liep maar hij was natuurlijk haar districtgenoot en het was niet omdat ze niet samenwerkte dat ze hem daarvoor moest aanvallen of vermoorden. De anderen moesten hem maar aanvallen, hij ging vroeg of laat toch wel eens dood gaan, de kans dat hij deze spelen ging overleven was miniem.

Ondertussen waren Verona en Nino ook aangekomen bij het gebouw. Zonder aarzelingen gingen ze het gebouw binnen om Dana achterna te gaan. En als laatste kwam Ralph aan, maar voor hij besliste om naar binnen te gaan gooide hij eerst zijn vier dikke takken aan de kant, waarna hij alvast zijn Zwitsers zakmes uithaalde om zichzelf te kunnen verdedigen of een aanval te kunnen uitvoeren zodra hij het gebouw betrad.

Tl;DR

- Parcifal en Leo lopen richting het gebouw
- Parcifal loopt sneller dan Leo en gaat naar binnen in het gebouw H7
- Leo is minder snel maar Dana twijfelt om hem aan te vallen aangezien het haar districtgenoot is.
- Leo kan dus ook gewoon naar binnen gaan
- Dana, Verona en Nino gaan het duo achterna
- Ralph is als laatste bij het gebouw en gooit zijn takken naast het gebouw waarna hij ook naar binnen gaat met zijn Zwitsers zakmes in de aanslag.

Eenmaal binnen draaien Leo en Parcifal zich om, wetend dat ze ingehaald zijn en dat verder rennen geen zin heeft. Leo ziet Dana en zegt: 'We zijn districtgenoten, we zouden samen moeten werken!'

Het leek er eerst op of de jongens gingen blijven weglopen tot ze ooit eens gingen gepakt worden. En dat hadden ze op een gegeven moment wel door want in plaats van te blijven lopen hielden ze halt en draaiden ze zich naar het viertal toe. Wat deden ze nu? Konden ze zich niet ergens gaan verstoppen binnen in het gebouw, gaven ze het zo snel al op? Het viertal was eigenlijk heel verrast door hun actie en ze stonden even raar aan het kijken naar de twee jongens voor zich, wachtend op een eventuele actie, op een eventuele uitleg…

Die uitleg kwam er ook wel en toen Nino even verder nadacht was het ook wel een hele slimme zet geweest van Leo om de emotionele kaart te spelen. Nino zou ook geen zin hebben om Royalty aan te vallen. Ofja geen zin… Hij zou er zelfs niet over nadenken om haar aan te vallen. Hij keek even richting Dana om te zien hoe ze reageerde en het was wel duidelijk dat het haar wel iets deed, ze zat alvast in de knoop met zichzelf in deze situatie. Tuurlijk wist ze dat Leo het niet ging halen tot het einde en tuurlijk hadden ze amper samen getraind of veel tijd doorgebracht, maar moest net zij daarom haar vermoorden?  

Daar stonden ze dan, na de woorden van Leo was het enkele seconden stil geworden. Tot Verona het op de heupen kreeg. Ze had geen zin in dit emotioneel gedoe en met 6 mensen in een bondgenootschap was natuurlijk ook geen sterk plan. Net als het plan om de twee jongens gewoon te laten weglopen. Daar zouden ze alvast geen sponsoring mee ontvangen! De woede was enigszins voorbij bij Verona maar dit was meer uit noodzaak toen ze reageerde en enkele passen vooruit deed om Leo een slag met haar rechtervuist richting de neus te geven.

Nino vond van zichzelf dat hij zich moest bewijzen, ook al wou hij het niet op een gewelddadige manier doen. Hij wou geen klap uitdelen, ze hadden hem natuurlijk niets misdaan! In plaats daarvan liep hij naar Parcifal en probeerde hij hem te klemmen zodat hij niet weg kon lopen. Wat hij dus aan het doen was, vond hij zelf eigenlijk nog niet duidelijk. Hij wou hem gewoon geen pijn doen maar toch sterk overkomen aan de mensen in het Capitool en in zijn bondgenootschap. Al was het dus een rare situatie moest er verder helemaal niets gebeuren en moest hij hem enkel blijven vasthouden. Maar die rare situatie ontstond alvast niet want Ralph schoot ook in actie met het zakmes dat hij in zijn handen had. Hij liep naar Parcifal en Nino en probeerde de jongen uit district 12 te steken in zijn lever. Dana stond er momenteel bij en keek er naar, niet meteen wetend hoe ze moest reageren op deze situatie…


TL;DR
- VRIEND is verbaasd dat het tweetal niet wegloopt
- Leo speelt de emotionele kaart
- Een bondgenootschap met 6 kan niet en laten weglopen is tactisch niet slim
- Verona probeert te slaan met haar vuist richting de neus van Leo
- Nino probeert Parcifal vast te houden zodat hij niet kan weglopen (ja dat is zijn manier van geweld… ^^)
- Ralph steek met het mes richting de lever van Parcifal
- Dana is even verbouwereerd door de situatie

Leo ontwijkt de uithaal van Verona en reageert daarop intuïtief met een stomp in haar maag.

Parcifal begint tegen te stribbelen als hij vastgepakt wordt. Hoewel Ralph hem weet te steken, worden er geen vitale organen geraakt. Parcifal schopt van zich af en raakt Ralph hard in diens kruis...

Het ging allemaal heel snel, eerst was er Verona die weeral eens missloeg toen ze iemand wou aanvallen. Waarna ze weer een stomp in de maag kreeg, deze keer niet uitgedeeld door Kasa maar het was Leo die de schuldige was. Ik denk dat het hele Capitool verwonderd was over deze actie van hem. Want er was nog geen enkele keer maar iets uitgezonden over de jongen uit district 10 waarbij hij naar voren kwam als een vechtersbaas.

Aan de andere kant van het gevecht probeerde Nino, Parcifal tegen te houden. Dit was met succes gelukt al was het niet makkelijk om hem blijven in bedwang te houden. Zeker niet toen Ralph dichter kwam met zijn Zwitsers zakmes. Hij spartelde meer en meer tegen waardoor het niet makkelijk was voor Ralph om precies te mikken met het mes. Hierdoor had hij Parcifal wel geraakt maar kon er voorkomen worden dat het messteek dodelijk geweest was. Als intuïtieve reactie schopte Parcifal om zich heen hopend om iets te raken, veel meer kon hij natuurlijk niet doen. Hij had het voordeel dat Ralph zich al aan het focussen was op nog een andere uithaal met zijn mes waardoor hij niet helemaal geconcentreerd was op een mogelijke aanval van Parcifal. Hierdoor werd Ralph met een lelijke trap geraakt in zijn edel geslachtsdeel. Uit automatische reflex liet hij het mes uit zijn handen vallen, ging voorover gebogen staan en plaatste beide hadden op zijn kruis. Dat kon niet anders dan enorm veel pijn doen!

Doordat beide bondgenoten werden geraakt door hun tegenstander, was Dana plotseling toch in actie geschoten. Ze had niet meteen zin om Leo aan te vallen dus liep ze maar richting het mes dat Ralph net losgelaten had. Toen Nino zag dat hij de mede oorzaak was van de aanval op Parcifal, was hij enkele seconden even van de wereld. Hij bleef Parcifal vasthouden, maar een stuk minder stevig. Had hij nou echt meegeholpen om Parcifal pijn te doen? Dat was helemaal niet de bedoeling, hij wou hem gewoon tegenhouden. Niet hem pijn doen! Daarna zag hij hoe Verona geraakt werd in haar maag en dat Dana naar hen toeliep. Hij moest iets doen en had geen tijd om de emotionele zak uit te hangen. Hierdoor duwde hij Parcifal een beetje instinctief op zij zodat hij zeker het mes niet kon pakken en liep hij richting Leo om hem te tackelen zodat hij niet nog meer schade kon toebrengen aan Verona. Ondertussen raapte Dana het mes en stak ze richting de keel van Parcifal.


TL;DR

- Verona mist weeral haar aanval
- Verona kermt van de pijn na de aanval in haar maag
- Parcifal krijgt een messteek net naast zijn lever
- Ralph laat zijn mes vallen en buigt in een reflex naar voren en neemt zijn kruis vast uit pijn
- Nino duwt Parcifal op zij zodat hij niet aan het mes kan en loopt dan richting Leo om hem te tackelen zodat hij niet nog meer schade kan toerichten aan Verona
- Dana raapt het mes van Ralph op en steekt richting de keel van Parcifal

Leo laat zich niet zomaar tackelen. Hij slaat wat zwakjes van zich af (dat wil zeggen, niet heel doelbewust of effectief, maar puur defensief)

Parcifal wil opzij duiken voor het mes, waardoor het niet zijn keel doorboort, maar in zijn schouder steekt.

Ralph zag hoe zijn bondgenoten het gebouw binnen gingen, achter de twee jongens aan. Hij wist dat hij geen keus had en ook het gebouw in moest gaan. Ralph gooide de vier takken die hij gesprokkeld had aan de kant en pakte zijn zakmes tevoorschijn, wetend dat hij die straks nodig zou hebben. Ralph wist dat als hij dit gebouw zou betreden dat er weer bloed zou vloeien. Diep van binnen voelde hij berouw voor wat hij straks waarschijnlijk weer ging doen. Hij voelde zich enigszins ook slecht voor het feit dat hij het meisje gestoken had, maar Ralph wist dat hij geen keus had. Dit waren de spelen. Het spel tussen leven en dood. Hij moest het voor zijn familie doen. Zijn moeder zou het niet aankunnen om een derde gezinslid te zien sterven. Dus ook Ralph betrad het kleine huisje. Toen hij binnen kwam zag hij hoe Leo probeerde te smeken voor zijn leven en een bondgenootschap opperde. Helaas voor de jongens was hun bondgenootschap al veel te groot en Verona begon de eerste tik uit te delen met haar vuist.

Het gevecht was begonnen en Ralph wist wat hij moest doen. Met zijn mes in de aanslag, stak hij richting de lever van Parcival om de jongen snel en dodelijk te verwonden. Helaas ging dat niet helemaal volgens plan en wist de jongen zich te verdedigen. Ralphs wereld leek wel even op zijn kop te staan toen hij de pijn in zijn edele delen voelde nadat Parcival een schop in zijn kruis had gegeven. Verblind door de pijn greep Ralph naar zijn kruis even niet weten wat er om hem heen gebeurde.

Toen de pijn enigszins een beetje gezakt was kwam de woede naar boven. Die eikel had hem in zijn ballen geschopt en Ralph was daar alles behalve blij mee. Woedend stormde hij op Parcival af om de jongen te laten boeten voor zijn pijnlijke ballen en haalde meerdermalen uit met zijn vuisten tegen het gezicht van Parcival.

Dana ziet hoe Ralph op Parcival stormt en blijft achter hun staan om Ralph de ruimte te geven om te slaan, maar staat wel klaar met het mes om eventueel aan te vallen mocht dat nodig zijn.

Ook Verona wist zichzelf weer bij elkaar te rapen om te vechten, nadat ze een stomp in haar maag had moeten incasseren en ook haar humeur was er niet beter op geworden. Eerder deze dag moest ze al een klap in haar gezicht incasseren en nu ook in haar maag. Met haar linker arm nog wel half tegen haar buik gedrukt door de pijn die ze nog wel voelt loopt ze richting Leo en probeert hem ook een flinke mep met haar vuist te geven in zijn gezicht, om vervolgens een knietje in zijn maag te geven als wraak voor de stomp in haar maag. Terwijl Verona probeert Leo te raken blijft Nino in de buurt van die twee staan, om eventueel Verona te helpen verdedigen mocht ze weer geraakt worden.  

OOC: Godmode toestemming voor Nino

TL;DR
- Ralph heeft pijn in zijn edele delen.
- Ralph is woedend door de schop tussen zijn benen en gaat Parcival te lijf met zijn vuisten.
- Dana kijkt toe hoe Ralph Parcival te lijf gaat.
- Verona is boos en mept Leo in sinds gezicht om vervolgens nog een knietje te geven in zijn maag.
- Nino Zal Verona verdedigen mocht dat nodig zijn.

Parcifal is afgeleid door de pijn in zijn schouder, waardoor hij de slagen van Ralph niet op tijd ziet aankomen. Door de uithalen breekt onder andere zijn neus en zijn kaak.

Met meer geluk dan wijsheid weet Leo Verona's aanvallen te ontwijken door ineen te duiken en het knietje af te weren met zijn handen, waarna hij haar wanhopig een kopstoot geeft in haar buik.

Leo had zijn tackel kunnen afwenden door zijn lichaam een stuk te draaien. Maar hierdoor was hij wel afgeleid zodat Verona niet nog een slag kreeg van de jongen uit District 10. Nino had dus zijn werk bijna perfect gedaan, Leo was afgeleid en hij had zijn tegenstander geen pijn moeten doen. Ondertussen had Verona wel nog pijn aan haar maag maar was ze niet meer in elkaar gekropen waardoor ze terug een aanval kon en wou uitvoeren. Maar ook deze aanval werd terug afgewend door Leo en hij slaagde er zelf in om van op zijn knieën een kopstoot uit te delen in haar buik. Net iets onder de plek waar ze daarnet een stomp kreeg. Dat ging ze sowieso wel terug eventjes voelen. Nino wou eigenlijk niets doen, maar hij kon helemaal niet anders en hij moest terug in actie komen. Nadat hij zag dat Verona een kopstoot kreeg, haalde Nino uit met zijn rechtervuist richting de slaap van Leo zodat het vechten momenteel even helemaal ophield.

Bij Dana en Ralph ging het een stuk voorspoediger. Misschien was het door de leeftijd van Parcifal aangezien hij toch een stukje jonger was dan Leo maar dat gevecht begon alvast in een beslissende plooi te geraken. Eerst kwam Dana bijspringen waarbij ze haar mes in de schouder van Parcifal en daarna was Ralph uit op wraak door de stamp die hij eerst kreeg in zijn edel geslachtsdeel. Hij kwam terug overeind en begon verschillende klappen uit te delen richting het gezicht van Parcifal. Enkele waren raak geweest waardoor Parcifal er steeds minder en minder goed begon uit te zien. Ralph bleef maar doorslaan tot hij plotseling verzuring in zijn armen kreeg en hij even ophield met slaan. Hierdoor vond Dana het de perfecte tijd om er tussen te springen en nogmaals uit te halen richting de keel van Parcifal. Het kind had al genoeg afgezien…



OOC:
- Godmode toestemming voor Ralph
- Korte post maar #MorgenDeadline


TL;DR
- Verona kermt van de pijn na de kopstoot in haar buik (Ik veronderstelde dat ze niet op helemaal dezelfde plaats geraakt werd dan de stomp ervoor want de buik ligt iets lager dan de maag, maar het zal natuurlijk beide gewoon pijn doen)
- Na de kopstoot haalt Nino uit met zijn rechter vuist richting de slaap van Leo
- Ralph slaat nog 2x extra tot hij verzuring heeft in zijn armen van het slaan
- Dana wil het lijden van Parcifal doen ophouden en haalt uit naar de keel, hopend om het gevecht te laten ophouden

Nino's slag naar Leo's slaap heeft geen effect, maar gelukkig voor Nino weet Leo ook geen indrukwekkende tegenaanval te doen.

Ralph's slagen zijn verrassend effectief en Parcifal is al zo verdwaasd dat hij niets meer weet te doen tegen Dana. Het mes snijdt door zijn keel en doodt hem snel.