Carmen Abelli
Capitool
PROFIELAantal berichten : 141
Registratiedatum : 01-10-13
 | | ◊Onderwerp: Ticktock, time to run. | ma dec 02, 2013 11:41 am | |
| ''Ok, ik moet om...'' Carmen wierp een laatste blik op haar agenda. Ze had een afspraak om 15:25, in het Breble gebouw, maar het was aan de andere kant van de stad. Dat betekende dus dat ze wat eerder weg moest. Maar hoe laat precies? Het was drie kwartier rijden, normaal gesproken dan toch.. Nu was er vast file en deze afspraak was belangrijk, dus te laat komen was géén optie. Ze moest op tijd weg. Eén uur moest genoeg zijn, 15 -1 = 14. ''Ik moet om vier uur weg. Exact. Wees op tijd.'' meldde ze kalm aan haar chauffeur. De man knikte gehoorzaam -hij wist hoe Carmen omging met mensen die zich niet aan deals hielden- en vertrok om zijn lunch te halen.
Zelf zakte de jongedame weer in haar luxe bureaustoel van donker leer en pakte haar aantekeningen erbij. Ze zat met haar gedachten volkomen in de opdracht die ze moest afmaken, er was nauwelijks ruimte voor iets anders. En vanmiddag zou ze de uitslag ervan presenteren aan een select groepje investeerders. De reusachtige getallen vlogen door haar hoofd, maar ze had perfecte grip op de situatie. Carmen berekende een gigantische winstmarge en alsnog zou het voor de investeerders lijken alsof ze een goede deal sloten, dit was prachtig. Carmen had geluk dat de meeste Capitool-inwoners meer geld hadden dan ze konden tellen en daarvan maakte de jonge ondernemer handig en schaamteloos gebruik. Leningen met cumulatieve rentes van 15%, huizen of kinderen in onderpand. De tijd vloog voorbij.
_________________
Carmen rekte zich eens goed uit en kwam overeind, het was kwart voor twee, ze moest bijna weg. Maar waar bleef die auto dan? Ze nam de lift naar beneden en stond daar helemaal klaar voor vertrek. Enkel haar voertuig miste. Geen spoor te bekennen van Jaques of haar auto. Ze mompelde wat vervloekingen en pakte haar mobiel. Snel belde ze de man op. ''Waar blijf je?!? Ik sta al vijf minuten te wachten en je bent- Wat? Hoe bedoel je, dat we pas over twee uur afgesproken hadden? Mijn afspraak is dan allang begonnen, idioot! Nee! Het is niet mijn schuld, kom hier heen. NU.''
Even was ze stil, aan de andere kant van de lijn was echter een heel relaas te horen. Carmen onderbrak hem. ''Je bent ontslagen, hoor je me? Ontslagen!'' Kwaad drukte ze het gesprek weg en propte de mobiel in haar tas. Wat nu.
Ze stapte naar de rand van de straat en stak haar arm uit. ''Taxi?'' Met haar handgebaren probeerde ze iemand staande te houden, maar dat werkte helaas niet al te goed.
[Eindelijk, Carmen's fatale rekenfout :} Die-opdracht.] |
|
