Elke keer dat Johnny naar Tom uithaalde verslapte Toms greep op Johnny’s arm. Totdat de jongen hem uiteindelijk losliet en op de grond neerzakte. Dood. Geschokt bleef Johnny naar het lijk van zijn bondgenoot kijken. Waarom had Tom hen opeens aangevallen? En hoe had hij hem kunnen vermoorden? Tom was de tweede dode die hij zijn geweten had. Eerst dat meisje... en nu Tom. Johnny zette een paar stappen achteruit en rukte met moeite zijn blik van het lijk. Hij pakte de messen en stopte ze terug in de tas. Ook de speren raapte hij op en nam hij samen met de tas mee.
Hij liep de kamer uit op zoek naar Lisbeth. ’Lisbeth!’ Hij had haar de kamer uit zien gaan en hoopte dat ze nog in de buurt was. Hij vond haar snel, maar was niet blij met wat hij vond: haar levenloze lichaam dat op de grond lag. Hij bleef als aan de grond genageld staan. ’Lisbeth?’ Het kwam er schor en ongelovig uit. Was ze ook dood? Dan moest er hier nog iemand zijn. Paniekerig keek hij om zich heen. Degene die dit gedaan had was waarschijnlijk al gevlucht. Hij merkte toen pas de rook in het huis en keek verbaast op. Hij keek om zich heen en zag vuur om zich heen. Hij liep naar de voordeur van het huis. Hij had geen tijd om een andere uitgang te zoeken ook al liep hij het risico dat er buiten iemand op hem stond te wachten. De deur was al deels weggebrand en hing kapot in het deurkozijn. Hij wist niet of de deur door iemand anders eruit geramd was of dat hij zo kapot was van het vuur, maar het kon hem niet veel schelen. Hij hield één speer vast en liet de anderen op de grond vallen. Johnny pakte zijn tas stevig vast en baande zich zo rap als hij kon door het vuur en de deur. Het vuur likte aan zijn lichaam en probeerde hem te verbranden wat ook nog lukte, want het duurde maar even voor hij pijn voelde en met elke seconde die hij nodig had om het huis uit te komen werd de pijn erger. Hij bleef een tijdje rennen en stond een vijftal meter van het huis vandaan stil.
Hij ademde kort en snel in en liet de speer die hij nog vast had vallen. Een deel van de verbrande plekken was gevoelloos terwijl de randen extreem veel pijn deden. Hij pakte de flessen water over de wonden. Dat verlichte de pijn voor even, maar daarna kwam deze nog heviger terug. Hij liet de speer liggen en rende van het huis vandaan. Hij was nog net bang genoeg om het water van de arena niet in te springen en rende naar het restaurant. Hij wist dat daar water was en dat was op het moment het enige wat hij wou. Water: verkoeling. Hij rende het restaurant in. De stank van het rottende voedsel was makkelijk te negeren in vergelijking met de pijn. Hij verloor de tijd in het restaurant, maar vulde uiteindelijk zijn flessen met water en vertrok naar het huis met de bedden. Daar bleef hij de rest van de nacht op één van de bedden liggen. Slapen deed hij niet veel, maar zolang hij niet te veel bewoog was de pijn minder. Allen toen het volkslied om middernacht begon te spelen ging hij naar buiten. Er verschenen drie foto’s in de lucht: zijn twee bondgenoten en de jongen uit drie. Met tranen in zijn ogen ging hij terug naar binnen. Deze veegde hij snel weg toen hij terug op het bed ging liggen. Hij bleef liggen tot het licht werd. Hij pakte water en brood uit zijn tas en begon aan zijn ontbijt.
- Hij vermoord Tom en vind Lisbeth dood op de grond.
- Hij gaat door het vuur naar buiten.
- Hij koelt de brandwonden af door het water dat hij nog heeft op de wonden te doen.
- Hij gaat naar het restaurant waar hij nog meer water op de brandwonden doet.
- Hij blijft een hele tijd in het restaurant en gaat daarna naar het huis met de bedden(J9).
- Hij probeert te slapen en kijkt om middernacht naar de dode tributen waarna hij terug gaat slapen.
- Als de zon opkomt eet hij wat brood en water.
(- Hij heeft de tas met spullen nog.
- De speren heeft hij niet meer: 2 speren zijn in het vuur achtergebleven en 1 speer heeft hij een vijftal meter van het huis laten liggen.)
