KARAKTER Karakter Informatie Geslacht: Man Beroep: Tiener zijn Leeftijd: 16 jaar
◊Onderwerp: Give me my Rose | di okt 21, 2014 6:00 pm
JAIMY LOVELL
Mentally fucked up
Hete tranen stroomden over Jaimy's wangen. 'Rose... Rose...' mompelde hij zachtjes voor zich uit. Toen hij de woonkamer in liep, zag hij zijn moeder nietsziend voor zich uit staren. Hij miste Rose. Naast haar trainde zijn zusje met gewichten. 'Amelia!' schreeuwde de jongen. Zijn zusje bleef doorgaan met trainen. 'AMELIA!' Amelia keek woedend naar haar broer. 'Ik zit verdomme vier meter van je af, dus je hoeft niet zo te schreeuwen!' riep ze terug. Jaimy greep naar zijn oren. 'Rose... Rose...' bleef hij maar prevelen. Toen zijn zusje naar hem toe kwam fronste hij. 'Waar is Rose?' Hij miste haar zo erg dat het pijn deed. De fonkelende ogen van zijn zusje waren maar een paar centimeter van zijn gezicht verwijderd. Ze greep zijn arm beet en kneep. 'Sodemieter op,' zei ze met opeengeklemde kaken. Jaimy probeerde zich los te worstelen, maar ze verstevigde haar greep. 'Maar Rose...' stamelde hij, 'Ze is in gevaar!' Amelia schudde haar hoofd. 'Ja, ze zit zeker opgesloten in een menshoge blauwe doos en wordt aangevallen door mechanische wezens.' Het sarcasme droop van haar stem af. Ze liet haar broer ineens los en draaide zich om. 'Flikker toch op joh!' Jaimy keek naar zijn arm. Er waren rode vingerafdrukken op te zien. Zijn ogen werden vochtig. 'Maar Rose...' Zijn stem klonk gebroken. 'ROT OP JOH!' Jane keek versuft van haar dochter naar haar zoon en weer terug. Heftig knipperend met zijn ogen, zodat hij niet zou gaan huilen, draaide Jaimy zich om naar de deur. Rose moest buiten zijn. Want waar was ze anders? De Verhalenman had hem verteld over Rose. Rose en een dokter. En hij moest haar redden. Het was zijn persoonlijke missie. Anders zou de aarde en het universum verwoest worden. Jaimy rammelde aan de deurknop. Vroeger wist hij nooit hoe het open moest, maar Adam had het hem laten zien. Met een klikje ging de deur open. Jaimy stapte naar buiten en sloot hem weer achter zich. Er woei een stevige wind en de jongen wenste dat hij een jas had aangetrokken. Iemand moest hier wel weten waar Rose was en hoe ze het maakte. 'ROSE!' gilde hij door de straat. Jaimy begon te rennen. Hij maakte zich ongerust. Een traan gleed over zijn gezicht. Hij wilde dit niet. Het enige wat hij wilde was het blonde meisje in zijn armen sluiten. Misschien was ze nu wel aan het doodgaan, of erger. Misschien werd ze nu wel gemarteld of vastgehouden, terwijl ze wanhopig verlangde om hem ook terug te zien. 'ROSE!' riep hij nogmaals. Een paar voorbijgangers keken hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Snel rende hij naar iemand toe die vlakbij was. 'Heeft u Rose gezien? Ze is een blond meisje en ik zoek haar!' Inmiddels liepen er meer tranen over zijn bleke gezicht.
