Cecilia Peak
President
PROFIELAantal berichten : 1543
Registratiedatum : 20-07-13
 | | ◊Onderwerp: Zegetocht District 8 HS4 | vr maa 02, 2018 1:50 pm | |
|  |
Johann had medelijden met het meisje dat naast hem op het podium stond. Ze was hier in het hol van de leeuw geplaatst. Zij was verantwoordelijk voor de dood van Verona en dat zou District 8 haar niet zomaar vergeven. Johann wel, die gunde haar de overwinning en vooral haar ouders ook, dat zij niet weer een kind hoefden te verliezen. Dat zou hij over elke tribuut hebben gedacht. Johann was een gul man.
Hij groette de districtbewoners, en sprak hun vriendelijke woorden toe. Hij hoopte dat ook zij in zouden zien dat Kasa geen moordenares was, maar slechts had gedaan wat iedereen had gedaan in haar situatie. ‘Dames en heren,’ sprak Johann, ‘een applaus graag voor de winnares van de vierde Hongerspelen: Kasa Locklear!’
Kasa stapte naar voren en sprak: ‘Beste inwoners van District 8, ik ben dankbaar dat ik hier vandaag sta. Ik weet dat jullie hier liever iemand anders hadden zien staan, Verona of Ralph. Het spijt me dat zij door de... hobby’s van het Capitool, niet meer bij jullie kunnen zijn. Ze waren waardige tegenstanders en hebben veel respect verdiend. Ik heb gestreden, niet voor hun dood, maar voor mijn eigen leven. En dat van mijn zus Nakoma. Ik hoop dat Verona en Ralph nu op een betere plek zijn, net zoals Nakoma dat is. Dank u wel.’
|
|
|
Goliath Blacklow
District 8
PROFIELAantal berichten : 24
Registratiedatum : 24-11-13
| | ◊Onderwerp: Re: Zegetocht District 8 HS4 | zo apr 01, 2018 8:17 pm | |
| Goliath applaudiseerde misschien wel het meest enthousiast van alle districtbewoners van District 8. Hij vond het niet erg om hier te staan, luisterend naar een toespraak van de winnares uit District 4. Hij vond het een interessante variatie op zijn sneue leven. Bovendien koesterde hij geen haat tegenover Kasa Locklear. Indirect had zij hem toch maar mooi twee opdrachten opgeleverd: een graf voor Ralph Shine en een graf voor Verona McLean. Wat wilde hij nog meer?
Een vroegtijdig pensioen, oneindige rijkdom, een prettige leefomgeving, veertig centimeter langer zijn, een relatie, of om te beginnen maar eens wat vrienden om zich heen
‘Die daar heeft het maar goed voor elkaar,’ zei hij tegen niemand in het bijzonder. Hij doelde natuurlijk op de winnares van de vierde Hongerspelen. ‘Genoeg eten en drinken, een mooi huis, af en toe een feestje...’
Hij werd wat raar aangekeken, merkte hij. Hij wist niet zeker of dat kwam door zijn mening, of dat ze het gewoon gek vonden dat hij tegen zichzelf stond te praten. Hij haalde zijn wenkbrauwen op, in een uitdrukking die zoveel zei als: ‘Staat iets jullie niet aan? Pech gehad dan.’
Zoals gezegd was hij mogelijk de enige die met iets meer dan nul enthousiasme applaudiseerde toen Kasa Locklear haar speech had afgerond. Hij zag de verweerde gezichten om zich heen: sommige met uitdrukking van desinteresse, anderen haat en verdriet, een enkeling medelijden.
Zijn blik gleed naar Kasa. Hij kon haar maar net zien, vanaf de kleine verhoging waarop hij geklommen was, maar wat hij zag deed hem in alles denken aan een sterke jongedame, die prima wist hoe ze zich staande moest houden met bloed aan haar handen. Good for her. Aan spijt en schaamte had je toch niets als je in je mooie villa aan een rijk diner zat. Ze kon beter genieten van het leven dat ze met zoveel moeite gehouden had.
Goliath had genoeg gezien en gehoord. Hij sprong van de verhoging af en... struikelde voorover. Bam! Tegen iemands achterste. ‘Kijk toch uit!’ snauwde hij. Want “sorry” stond echt niet in zijn woordenboek.
|
|
