Een RPG-forum gebaseerd op de Hongerspelen. Maak een personage aan voor een van de districten en doe mee aan de Hongerspelen!
 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

N

O

S

A

E

S

S

T

H

G

I

L

T

O

P

S

Personage van het seizoen
Milly Butterworth
Winnares 1e Spelen
Sage Malone
Winnares 2e Spelen
Madelynn Bristow
Winnares 3e Spelen
Solar Gbadamosi
Winnares 4e Spelen
Kasa Locklear

F

F

A

T

S

Admini
Cecilia Peak
Admini
Tyrell Peak
Moderator
Nike Foxglove
Moderator
Matthew Mills

S

T

I

D

E

R

C

© 2013 - 2015
De Hongerspelen RPG is ontworpen en gemaakt door de Adminies en is gebaseerd op de Hongerspelen trilogie van Suzanne Collins.

Deze skin is getest op
Google ChromeMozilla Firefox

Deel
 

 Hope's gone, just like district 13

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Eleanor Woods
District 4
Eleanor Woods

PROFIELAantal berichten : 215
Registratiedatum : 19-01-14
KARAKTER
Karakter Informatie
Geslacht: Vrouw
Beroep: Dictrictbewoner.
Leeftijd: 17

Hope's gone, just like district 13 Empty
Onderwerp: Hope's gone, just like district 13 | ma jan 20, 2014 6:39 pm

∆ ELEANOR WOODS ∆
You must be ready to burn yourself in your own flame.


Ik ben zo terug oma,’ klonk een hese stem. De stem was stil maar de oude vrouw hoorde het wel. Ze knikte en ging weer naar binnen. Terwijl het bleke meisje met lang blond haar dat langs haar schouders viel vertrok. Haar passen waren snel. Ze luisterde goed of er geen andere passen waren.  Vredebewakers vonden het namelijk niet leuk als ze illegaal ging vissen. Dus wanneer je de vissen niet afgeeft. Maar wat kon Eleanor anders doen? Ze moest haar zelf en haar oma eten geven. Ze had het maximaal bonnen al gepakt maar dat was nooit genoeg. En de tributen waren al gekozen. Dus ze moest in ieder geval niet bang meer zijn dat ze haar oma alleen moest laten. Wie de gedoemde  waren wist ze niet. Ze kende ze niet dus het scheelde haar niet zo veel. Ze kent eigenlijk maar weinig mensen hier in district 4. Wat eigenlijk een voordeel was. Zo zat ze niet in een depressie als een vriend naar De Hongerspelen moet.
Haar voetstappen duwde in de grond. Die niet meer van steen was maar van zand. Het voelde veilig op het zand. Ergens dicht bij haar in de buurt was een riviertje met meestal goede vissen. Ze woonde niet echt in het drukste deel dus zoveel vredebewakers zag je hier niet. Ze genoot van het geluid van het water, dat zachtjes tegen de rand botste en door ruiste. Ze glimlachte en keek achter een bosje toe of de kust veilig was. Opgelucht zuchtte ze nadat ze had bevestigd dat zij de enige in de omgeving was. In de middag liep er hier wel eens kinderen rond dus ze was extra vroeg opgestaan. Zelfs kinderen kon je niet altijd vertouwen hier. Wie weet zijn ze van een of andere vrouw of man die je graag komen verraden als ze er eten of zo voor krijgen.  Mensen waren egoïstisch hier. Omdat het je eigen en je kinderen in leven kon houden. Dus Eleanor snapte het wel maar toch… Het zou leuker zijn als iedereen elkaar wat beter vertrouwde. Maar na de Donkere Dagen, was die wens wel verkeken. Niemand vertrouwt elkaar nog… Enkel je eigen familie, en goede vrienden,… Want de enigste die Eleanor vertrouwd was haar Oma. De rest was dood. En daar bleef het bij.
Ze zocht een goede plek. Een plek die een beetje verborgen was maar waar toch nog genoeg vissen waren. Ze had altijd een andere plek. Omdat ze altijd het gevoel had dat ze bespied werd. Al is dat meestal niet. Dus voelde ze zich veiliger als ze niet de hele tijd op dezelfde plek kwam. Toen ze een hoek had gevonden die licht overschaduwd werd door struiken ging ze ernaar toe. Haar net en vishengel had ze achter haar rug verstopt. Het was natuurlijk niet illegaal om ermee rond te lopen. Maar je kon toch beter op je hoede zij n. Want als een vredebewaker je er eenmaal mee zag houden ze je vaak de hele tijd in de gaten. Om te kijken of je het mooi gaat verkopen. Of iets dergelijks. Maar Eleanor  was rebels genoeg om die regel niet te volgen. Ze volgde eigenlijk bijna geen enkele regel. Behalve als je op het plein moet zijn. Dat is het enigste wat ze ook mooi volgt. Er zullen nu ook mensen op het plein staan… Om te kijken naar de Hongerspelen. Omdat ze geen televisie kunnen veroorloven thuis. Zij zelf had er wel een, een hele oude. Maar ze kon er mee leven. Dat moest wel als je in Panem woont. Dan moet je sterk zijn. Zelf wou ze niet kijken naar de Hongerspelen, ze walgde van het idee alleen al. Het zou haar pijn doen, ook al zou ze het nooit toegeven.
Haar net hing in het water en ook haar vishengel lijn kwam in het water terecht. Waarom ze het allebei deed? Omdat als ze betrapt zou worden, het net stiekem kon laten hangen. Zodat ze later zou kunnen terugkeren om de vangst te halen. Het was een  groot risico dat ze nam. Want als ze het net zouden vinden moest ze waarschijnlijk aan de schandepaal of zo. Netten mocht je enkel hebben met een soort van vergunning. Ze moesten ervan weten. En als je het gebruikt, moest je het zeggen. Anders kon je een grote en pijnlijke straf verwachten. Eleanor rilde bij het idee en luisterde naar mogelijke voetstappen.  
Ze trok haar vishengel omhoog. Een dikke kleine vis kwam tevoorschijn. Hij spartelde steeds trager tot het abrupt ophield. Dood. Eleanor staarde er even naar. Zo zullen ook de tributen eindigen. Door aas gelokt worden en in een klap… Een mes door je keel. Je eindigt gewoon net zoals deze vis. Eleanor slikte en wuifde de gedachte weg. Ze legde de vis opzij, hing nieuw aas aan de hengel en liet het weer op het wateroppervlak landde. Ze keek hoe het water het naar beneden zoog.  Alsof de hengel verdronk… Eleanor wenste soms dat ze die hengel was. Dat ze haarzelf kon terug trekken door in water te gaan. Verbergend voor het Capitool. Ze zuchtte zachtjes. Nog een wens die nooit zal uitkomen.
Haar ademhaling was zacht terwijl ze voor zich uit staarde. Wachtend op een vis. Op een prooi… Alweer dwaalde haar gedachten af naar de Hongerspelen. Die tributen zijn gewoon prooi voor het Capitool. Iedereen in de districten is prooi voor het Capitool. Ze waren een stelletje slaven. Eleanor walgde ervan maar ze wist dat het waar was. Zelfs haar oma was een slaaf. Als Eleanor iets erg zou doen richting het Capitool zullen ze Oma Molly gebruiken als mishandeling voor haar. Ze zullen haar mishandelen, recht voor haar ogen… Soms wenste ze dat ze niet zo veel om de vrouw gaf. Dat ze niemand meer hand, dat het Capitool haar niet meer kom breken. Maar dat was ijdele hoop. Ze zal voor eeuwig van de oude vrouw houden. Omdat ze de enige is die nog iets van haar moeder weet. En ze net dezelfde ogen heeft als haar. Die ze via haar moeder van Molly heeft gekregen. Blauwgrijze, twinkelende, mooie ogen. Ogen die alles zien in deze wereld. De pijn en het egoïsme.
Eleanor draaide haar gezicht om. Er klopte iets niet… Er was iets dat de stilte verstoorde. Voetstappen… Ze keek waar naar de hengel. De persoon die kwam was te dichtbij naar haar zin, maar voor de vis te verbergen was het te laat. Ze staarde naar de rillingen in het water en hoopte op goed geluk dat er niemand zou komen. Maar dat was waarschijnlijk ijdele hoop. Echte hoop zou je hier toch niet meer kunnen vinden… In heel Panem niet. Nee, hoop is weggevaagd net zoals district 13.


Tags • None
Words • 1.121
Place • District 4
• Het Buitengebied
Notes • Eerste postje, hehe. Open voor iedereen.
Terug naar boven Ga naar beneden
 

Hope's gone, just like district 13

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» Boete District 1
» Zegetocht District 1 HS2
» Zegetocht district 4
» Boete District 11
» Zegetocht District 8

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
De Hongerspelen :: Districten :: District 4 :: District 4 Archief-