Hoewel hij op tv altijd wel had gezien dat de parade nergens op sloeg, en hoewel Jennifer hem nog zo had gewaarschuwd (of dat in ieder geval had geprobeerd, want hij had zeer slecht geluisterd op de momenten dat ze hem advies had gegeven over het begeleiden van zijn Tributen en de Spelen), was hij niet voorbereid op het grote circus dat zich nu voor hem aan het ontvouwen was. Neo en Crystal waren een tijdje geleden beide meegenomen voor een complete make-over en toen ze terugkwamen kon Matt zijn afschuw bijna niet bedwingen. Ze waren helemaal gekleed in gouden kleren, volledig bedekt, zelfs met een masker. Snel raapte de jongeman zichzelf weer bij elkaar, deed een denkbeeldige stap achteruit en zette zijn strategische brein aan het werk. Hoewel hij in eerste instantie niet enthousiast was over de volledige bedekking, was het waarschijnlijk wel voordelig. De Capitoolbewoners gebruikten deze parade om de Tributen in het echt te zien, in plaats van op tv, om zo te kunnen beoordelen wie hen aansprak. Wanneer echter Neo en Crystal helemaal bedekt waren, dan viel er weinig in te schatten en dat maakte het mysterie rondom de twee alleen maar groter. Wellicht dat dit in hun voordeel zou werken.
Al met al voelde Matt zich niet op zijn gemak met al deze onzin om hem heen. Dit was een oorlog verdorie, waarom er dan zo'n groot circus van maken? Lieten de inwoners van het Capitool zich dan echt zo gemakkelijk afleiden door al deze onzin erom heen? Zagen ze dan niet wat ze deden?Matt schudde zijn hoofd en richtte toen snel zijn aandacht op Neo en Crystal, welke voorzichtig op de koets klommen die voor hen klaar stond. 'Ik weet niet hoe ongemakkelijk die kleren en dat masker zijn, maar probeer het vooral vol te houden. Deze onzin is voorbij voor je het weet.' Niet echt geruststellende woorden, maar ja, Matt was nu eenmaal niet het type daarvoor. Ongeduldig keek hij om zich heen, wachtend tot de "parade" zou starten. Hoe eerder dit klaar was hoe beter. Dan kon hij zijn tijd weer besteden aan nuttige dingen, zoals het trainen van Crystal en het bespreken van een strategie met Neo. Zijn blik viel even op de de vrouwelijke begeleider van District 3. Jennifer had hem, voor zijn vertrek, verteld dat ze goed contact had gehad met de vrouw en ze graag een samenwerking tussen hun beider Districten op had willen zetten. Nu Jennifer echter geen begeleider meer was, kwam dit op Matt zijn schouders te rusten. Matt was er echter nog niet helemaal van overtuigd dat een samenwerking met 3 voordelig zou zijn. Ja zij hadden al een winnares opgeleverd, maar wat was inmiddels alweer vier jaar geleden. Een samenwerking met District 4 zou dan logischer zijn, aangezien dit District nu al twee jaar achter elkaar had gewonnen, al was het snel uitschakelen van District 4 dan wellicht een wijzer besluit, daar dit de winkansen van District 1 meer zou vergroten. Hmm, hij moest hier nog maar even over nadenken.
Eindelijk leek het "spektakel" dan van start te gaan. Met een laatste knik naar zijn Tributen deed Matt een paar stappen achteruit zodat hij niet in de weg van de koetsen zou staan. De paarden begonnen uit zichzelf te lopen zodra de deuren open gingen en leken totaal geen stuur nodig te hebben. Onnatuurlijk vond Matt het. Langzaam vertrok wagen naar wagen en Matt liet zijn blik over de Tributen glijden die hij nu van dichterbij kon bekijken. Een goed oordeel kon hij echter nog niet geven, want de meesten zagen er belachelijk uit. Wie kon dit nou ooit serieus nemen? Het applaus en geschreeuw van het publiek dat door de grote open deur naar binnen kwam liet weten dat het publiek het prachtig vond. Matt zelf kon dit absoluut niet begrijpen en hij vermoedde dat er ook genoeg andere begeleiders en Tributen waren die zich volledig in de maling genomen voelden op deze manier. Met zijn armen over elkaar bekeek hij de voorbij komende wagens, wachtend tot het voorbij was.
