OOC: een iets ander format dan de vorige interviews, dus wen er maar vast aan! Zo blijft het nog een beetje beknopt en behapbaar. Met dank aan Sas, natuurlijk, voor de antwoorden.
Nike: 'Welkom, kijkers in Panem! Het is me een grote eer om hier bij de winnares van de Hongerspelen te mogen zitten, en vandaag is het dan zover: we zullen antwoorden op die intieme vragen, die ons zo geplaagd hebben de afgelopen tijd, te horen krijgen.' [draait zich om naar Sage] 'En, heb je een beetje goed geslapen vannacht?'
Sage: 'Sowieso beter dan in de arena'
Nike: 'Wat belette je in de Arena dan van een goede nachtrust? Last van nachtmerries?'
Sage: 'Eh, ik denk dat jullie de beelden van de apen wel gezien hebben? Ik was natuurlijk ook de hele tijd op mijn hoeden. Je weet maar nooit wanneer er iemand uit de bosjes komt sluipen en je aan een speer probeert te spiezen alsof je een stukje saté-vlees bent... Ook heb ik veel gedroomd als ik sliep ja, je moet de heftige gebeurtenissen 's nachts - als je slaapt - verwerken.'
Nike: 'Tja... mijn nachten zouden daar inderdaad ook niet echt beter van worden. Maar over saté gesproken: kun je ons een impressie geven van het kroningsdiner gisteravond?'
Sage: 'Ik moet eerlijk zeggen dat ik na het eten in de arena zelfs al blij was geweest met bonen en toast. Het kroningsdiner had bovendien meer soorten eten die ik niet kende dan wel, dus ik heb van alles geprobeerd en het meeste was erg lekker. Bovendien waren de mensen aardiger dan ik had verwacht!'
Nike: [lacht] 'Aardiger dan je had verwacht? Hoe had je ze dan voorgesteld?'
Sage: 'Hmm, nou ja, ik weet niet precies...' [wordt rood] 'Iemand die de arena verzint... dat lijkt me allemaal best heftig, het is dankzij jouw uitvindingen hoe kinderen dood gaan. In sommige gevallen, meestal is het door elkaar. Nou ja, ik zou die taak niet op mij willen nemen, al gaat het natuurlijk met veel eer gepaard.'
Nike: 'Ach ja. Ik heb Tyrell Peak, de Spelmaker, altijd wel een aardige man gevonden. Hij heeft uiteindelijk ook een taart in de arena geplaatst. Wat vond je daarvan?'
Sage: 'Ik ben blij dat ik er geen hapje van heb genomen! Jeetje, wat een knal.'
Nike: 'Dat kun je wel zeggen. Wat een verrassing! En tijdens die eerste momenten van de Spelen besloot je een rugtas mee te pakken. Waarom juist die rugtas?'
Sage: 'Die gaf mij een goed gevoel. En het was één van de spullen die in de buurt, zonder dat ik er echt om zou hoeven vechten. Ik wilde dat liever vermijden, zeker op de eerste dag.'
Nike: 'Wat vond je eigenlijk van de rest van de arena?'
Sage: 'Mysterieus, ik wist nooit wat me te wachten stond. Het kerkhof vond ik wel een beetje luguber... En ik heb natuurlijk geen arena's om het mee te vergelijken, maar ik denk dat er wel lang over na was gedacht. Er moet heel wat voorbereiding in zitten.'
Nike: 'Dat zal zeker waar zijn! Ik ben al benieuwd hoe die van vorig jaar eruit gaat zien. Nu even naar een paar cruciale momenten voor jou tijdens de Spelen... Op dag 1 ving je ook Nero Walsch al van District 5 in een van je vallen. Wat ging er op dat moment door je hoofd heen?'
Sage: 'In eerste instantie was ik blij, dat het gewerkt had, maar daarna realiseerde ik me dat ik een levend persoon, met hart en ziel, had gevangen. En het de bedoeling was dat ik deze moest gaan vermoorden. Ik moest een knop omzetten. En dat is, zoals jullie hebben kunnen zien, gelukt.'
Nike: 'Dat was inderdaad een aardige prestatie. Later sloot je een verbond met Jacob uit District 4. Wat bewoog je daartoe om dat te doen?'
Sage: 'Ik had van te voren bekeken wie ik geschikt vond om een bondgenootschap mee te sluiten, op aanraden van mijn mentor. Mijn oog was vrij snel op Jake gevallen gezien hij sterk was en goed met wapens overweg kon.'
Nike: 'Dat klinkt als een vrij tactische reden. Hoe voelde je je dan toen jullie met zijn tweeën over bleven?'
Sage: 'We hadden tijdens een van de eerdere dagen besproken wat we zouden doen in zo'n situatie, maar ondanks dat was het heel apart. Je vraagt je toch af wie als eerste de zet maakt om aan te vallen terwijl je elkaar daar voor in leven hebt proberen te houden.'
Nike: 'Dat lijkt me inderdaad heel moeilijk. Wist je toen al wat hij van plan was?'
Sage: 'Nee.'
Nike: [is even stil] 'Als je nu terugkijkt op je gehele tijd in de arena... Had je dan dingen liever anders aan willen pakken?'
Sage: 'Ik had naar Janaea gezocht zodat we haar hadden kunnen beschermen. Ik mocht haar best wel, dus als ik niet de winnaar was geworden had ik gewild dat zij zou hebben gewonnen. Of Jacob, maar ik denk dat het hem zwaar zou zijn gevallen om de spelen te overleven en terug te gaan naar het 'normale' leven.'
Nike: 'Ik denk inderdaad dat je daar gelijk in hebt. Hoe voelt dat nu voor jou, om winnares van de Spelen te zijn?'
Sage: 'Het is fijn om weer naar huis te gaan en mijn familie en vrienden weer te zien, dus wat dat betreft voelt het goed. Aan de andere kant zijn er wel velen gestorven en dat vind ik erg verdrietig. Sommige andere tributen heb ik goed leren kennen en ik zal hen zeker missen.'
Nike: 'Tja... dat is een deel van het spel. Volgend jaar zal jij bij de Hongerspelen de tributen uit jouw District mogen begeleiden. Kijk je daar naar uit?'
Sage: 'Hm, ik ga in ieder geval mijn uiterste best doen om de nieuwe tributen zo goed mogelijk voor te bereiden met de ervaringen die ik heb opgedaan.’
Nike: 'Welke tip zou je in ieder geval willen meegeven aan de volgende tributen?'
Sage: 'Dat ze de survival-skills niet moeten onderschatten, dat is wat mij het meest heeft geholpen. Als je bijna niet aan eten en drinken kunt komen moet je hier echt wel mee hebben geoefend.'
Nike: 'Wijze woorden van onze winnares! Ik hoop dus dat u opgelet heeft, kijkers thuis. Als afsluitende vraag, nog even dit: wat ga je als eerste doen als je terugkomt in je District, Sage?'
Sage: 'Mijn broertje en ik hebben een weddenschap afgesloten of ik het wel of niet zou overleven en hij gaat nu het komende jaar al mijn klusjes doen, dus ik ga lekker genieten van mijn vrije tijd en bijkomen van dit... avontuur!'
Nike: ‘Dank je wel voor je antwoorden, Sage, en ik hoop dat je inderdaad veel plezier zult beleven aan je vrije tijd thuis.’ [tot de kijkers thuis] ‘Bedankt voor het kijken, niet alleen vandaag maar ook de afgelopen weken, en ik hoop dat u net zoveel genoten hebt als ik. Over een paar maanden zult u Sage weer zien tijdens haar Zegetour door de Districten, dus tot dan!’
