Cecilia Peak
President
PROFIELAantal berichten : 1543
Registratiedatum : 20-07-13
 | | ◊Onderwerp: Zegetocht District 11 HS4 | vr maa 02, 2018 1:50 pm | |
|  |
Alles wat met de Spelen te maken had, deed Mae nog altijd pijnlijk veel aan Cosmo denken. Háár Cosmo. Haar lieve kleine jongen. Hij had nooit een vlieg kwaad gedaan, en was toch van het leven beroofd. Mae had altijd opgekeken tegen het Capitool, maar sinds haar zoon overleden was in de Arena, had de gedachte aan dat paradijs toch een bittere bijsmaak. Ze kon dan ook absoluut geen kwade gedachte hebben over Kasa, want ze wist dat die ook alleen maar een pion was geweest in één of ander gruwelijk spel.
Mae was op bezoek geweest bij de families van de overleden tributen Davi en Gwendolyne, zij waren misschien wel de grootste slachtoffers van deze Spelen. Al eerder hadden ze een kind verloren, de pijn moest ondragelijk zijn. Mae had weinig voor ze kunnen doen.
Ze kondigde Kasa aan en vroeg de districtbewoners te applaudiseren. ‘Kasa Locklear dames en heren!’
Kasa stapte naar voren, ze had in de Spelen weinig te maken gehad met de twee overleden tributen van District 11, en kon op die manier haar afstand bewaren, ondanks dat ze wist dat het verlies ook hier hevig moest zijn. ‘Beste inwoners van District 11, ik ben dankbaar dat ik hier vandaag sta. Ik weet dat jullie hier liever iemand anders hadden zien staan, Davi of Gwendolyne. Het spijt me dat zij door de... hobby’s van het Capitool, niet meer bij jullie kunnen zijn. Ik heb gestreden, niet voor hun dood, maar voor mijn eigen leven. En dat van mijn zus Nakoma. Ik hoop dat Davi en Gwendolyne nu op een betere plek zijn, net zoals Nakoma dat is. Dank u wel.’
|
|
|
