Tyrell Peak
Hoofd Spelmaker
PROFIELAantal berichten : 2155
Registratiedatum : 20-07-13
 | | ◊Onderwerp: Zegetocht District 11 HS3 | za okt 15, 2016 2:12 pm | |
|  | Mae Wheelock lachte niet toen ze op het podium stond. Ze moest haar uiterste best doen om haar verdriet niet te laten doorschemeren. Het was al een half jaar geleden dat haar zoon in de Hongerspelen om het leven was gekomen, maar de pijn was nauwelijks minder geworden. Elke dag vroeg ze zich af waarom ze nog langer als burgemeester door het leven wilde gaan. Hoe kon ze werken voor het Capitool, dat er de reden van was geweest dat haar zoon niet langer meer leefde? Maar toch wilde ze het Capitool niet de schuld geven en ook vond ze dat ze sterk moest zijn en dat ze de mensen moest laten geloven dat de Hongerspelen haar leven niet hadden verwoest.
Toch viel het haar moeilijk om blij te zijn voor Solar of om haar te feliciteren. Ze wilde dat dit zo snel mogelijk voorbij was, zodat ze zich weer vol op werk kon storten dat niet Hongerspelen gerelateerd was. Misschien zou ze dan weer een soort van nieuw leven op kunnen bouwen. Misschien.
‘Lieve inwoners van District 11,’ begon Mae. Ze zou het kort houden en ze zou zeker niet doen alsof ze blij was Solar hier te verwelkomen, maar wel subtiel genoeg om geen problemen te krijgen met het Capitool. ‘Vandaag is bij ons te gast de winnares van de derde jaarlijkse Hongerspelen. Zij wil graag een paar woorden tegen jullie zeggen. Hier is Solar Gbadamosi!’
Mae stapte aan de kant om Solar aan het woord te laten.
"Beste inwoners van District 11, jullie district is praktisch de drijvende kracht achter geheel Panem. Daarvoor bedank ik jullie, en ik bedank jullie omdat jullie me hebben willen ontvangen. In het Capitool hoorde ik al allerlei goede en interessante dingen over Cosmo, en dat was natuurlijk niet zonder reden. Het is dan ook uiterst jammer dat hij het leven heeft gelaten. Wat betreft Norah, ik had niet verwacht hier te staan toen ik met haar de confrontatie aan moest gaan. Ze was een vaardige Tribuut en ik zou ongelooflijk trots op haar zijn als ik jullie was. Gecondoleerd met het verlies van deze twee districtgenoten, en bedankt voor jullie komst."
Ondanks haar kracht, kostte het Mae verschrikkelijk veel moeite om bij het horen van Cosmo’s naam niet in huilen uit te barsten.
|
|
|
